Van een Simprop Contest vaarregelaar naar een restauratie van een Theodor Heuss

Ja, dat is echt een erg leuk binnenwatertje.
Maar het strandje ligt ook wel eens vol met een overdaad aan eendenkwakolage.
Maar als het wat warmer wordt, trekken die beesten naar een andere kwak-stek, en is het weer begaanbaar.

Nu zat ik net even in het archief te loeren, dat berkentriplex... slechts enkele foto's resten van een gecrashte harde PC server schijven, en deze had ik nèt wel op de Mac staan.
De bestandsinformatie is bijzonder opmerkelijk. Had ik dat toen maar geweten van dat 'Worm Hole' hè? Mijn Nikon, eerste digitale camera, als de pest zo prijzig en onscherp, E995 't was een time-machine! Holymolycote!

Aanmaak: Donderdag 1 januari 1970 om 01:00 Hullie hoe dan? 1972 was de realiteit.
Bewerking: Donderdag 18 juli 2002 om 14:45 (dat klopt wel, toen ging het weer prikkelen...)

Schermafbeelding 2024-02-09 om 10.15.02.png


Jaaaghhh... leut... maar waarom dat alles zolang de tijd nam?
Modelvliegen! On-voor-stel-baar verslavend, en een leuke club natuurlijk.

En weer doorrrr...
Gr Bas

PS: Das Boot in het groot! (Mac draaide nog OS9)

DSCN1862 2.JPG
 
Laatst bewerkt:
Njaja... ga weer een deelprint maken op calqueerpapier...
Deel van het achterschip... zo staat de complexiteit op het scherm.
Een optelsom van vele lagen, een serie overlays, die ik aan en uit kan zetten in Adobe Illustrator.
De basis is/zijn de scans van de bouwtekening, deze is op 100% ware grootte proportioneel gemonteerd, met in het werkveld een grijze een 1 x 1 cm maatverdeling,
om de printeruitdraai op rek en krimp van het waaibomenpapier te compenseren.
En dat is nodig ook. 100,5 x 100,6 loopt in de pas met 80 grams printpapier.
100 x 100 voor het calqueerpapier. Dat blijkt maatvast te zijn.
Zo ook de laser van de clubgenoot, extreem exact.

Een toner fuser fixeerd op een zeer hoge frituur temperatuur. Lamp haalt 400 Cº zo las ik ergens.
Ik heb nog niet geprobeerd er mee te litho-solderen!

Schermafbeelding 2024-02-09 om 10.47.27.png


Dammn! Nu aan de dwangneurosefröbelsjabloneren! Whoeha!
Gr Bas
 
Laatst bewerkt:
Hallo Bas,
Leuke update, heb je het Polygoon Journaal uit 1970 soms bekeken?
In mijn geval heb je door je schrijfsels mij aangezet om nu eindelijk het Tedje te gaan bouwen.
Groet. Henk.
 
Wordt om twee redenen een soort museumstuk Bas. Als eerste wegens de leeftijd (+50 jaar) en als tweede door de bouwkwaliteit. Straks durf je er niet meer mee te varen. Loopt wel een beetje parallel met mijn avatar. Bouw gestart in 1962 en pas RC varend in 1977. En vaart gelukkig nog steeds. De volgende keer als ik weer eens bij Exloo ga varen neem ik laarzen mee. Of heb jij daar inmiddels in afmeerfaciliteiten (laten) voorzien? Gr. Klaas.
 
Mooi Henk, dat het alles het gedachtengoed weer aanzwengelt.
Het is en blijft een bijzonder aardig historievol model.

Nee, de prenten zijn niet uit het Polygoon journaal. De ZW is een scan uit een boekje.
Een van de meest informatie volle prenten in de verzameling drukwerk.
De kleurplaat is van het internet gepikt.
De eerste geeft een goed overzicht van het dek. En ik kon de gaatjes goed tellen.
Denk maar niet dat dat computer was gesneden... gewoon afgetekend 'on-the-fly.'.. snijden maar.
Heb er nachten wakker van gelegen! Perforatiestress!

Ja, klaas, zeker afspreken. Brutus wil dan vast zijn stoom of 4-takt scheepjes mee nemen.
En Henk is evenzeer van harte welkom.
Varen durf ik wel hoor? Ja het moet af. En tussendoor peuter ik nog wat aan een RC1 vlieger.
En lijm ik weer eens een onderdeel 'verantwoord' aan de P40.

Maar dat dek heb ik veuls te lang over zitten dubben.
En nu ik geen 1,5 miljoen boorgaatjes hoef te boren, geeft dat ook weer een push de goede kant uit.
Groetjes Bas
 
Als ik zo naar het plaatje van het echte schip kijk Bas, dan lijkt het me dat de gaten in de roosters zijn gestanst. Er is een soort "kraag" naar boven te zien, waardoor ze antislip waren. Is niet bedoeld als kritiek op jouw roostertjes hoor! In de periode dat Theo ontworpen werd zullen ze best wel eens op het hoofd hebben gekrabd hoe één en ander te realiseren. Vandaar het vele klinkwerk. Afijn, het wordt een topmodel en als ik de kans krijg gaan we nog eens iets afspreken en treffen we elkaar aan de waterkant. Succes verder met de afbouw. Gr. Klaas.
 
Na het controleren op passing van de sjablonen, met lichte strooi van non-permanent spuitlijm,
deze op het vlies gezet. Met een goed scherpe schaar en heel veel licht, langs de randen de stapeling schoon gekinpt.
Wederom passen...


Hier met-zonder vlies...

IMG_2865 2.jpg



Na de knipronde aanleggen... en zien hoe dat redelijk spanningsvrij vlakt...
Links nog net even net in beeld, een sjabloon met vlies...

IMG_2868.jpg



Dan wordt het moed beleid en trouw met een klein penseeltje aanzetten
maar met een eigenlijk bijna bedorven G4 PU lak... te dik.
Nadeel er van is dat het te pokdalig opdroogt... voordeel is dat het best mooi lijmt.
De ondergrond laag oude verf reageert niet op het Xyleen oplosmiddel. Blaast geen bellen.

Andere werkstof kan een verdunde UHU hart, met spanlak zijn. Droogt ook vrij vlot.
Of met lamineer epoxy. Dat heeft een veel langere hardingstijd nodig.

Het aandrukken van de stof bij de stootrand is opletten.
Het lijkt met een felle LED-lamp er op, goed aan te sluiten. Amper een bel.

IMG_2871 2.jpg



Hier iets zichtbaar van die ruwheid die me totaal niet bevalt... mok-mok...
Voor de opvolgende laag coating toch even zien te vlakken... (en voordat het echt knetter hard wordt, met schuurpapiertje effe rap gevlakt.)

IMG_2877.jpg



Dan volgt een vrij vlot het droogproces... fractie tengel-pikkerig is het dan nog wel...
Veel vocht in de lucht doet de PU extra snel harden...
Dan weldra direct er op het föhnen. Deze verdomd handige föhn is traploos op temperatuur en blaaskracht in te stellen.
Van 50º tot 600º C. Ideaal om Oracover gefoliede vleugels mee op te spannen.
Zo heet... je kunt er dus mee solderen... zelfs ook SMD niveau. Kan bijna niet zonder dat ding.
Met een korte blootstelling van het vlies op 300º C, hop, spande het vlies echt prachtig op.
Mooi aanliggend op het oppervlak. Nog even getest met wasbenzine. Ja, nifty!

IMG_2876.jpg



Dit zaakje laat in nu goed indrogen. zit er ergens toch een bel, dan dunne CA?
De rest van de impregnering doe ik met lamineer epoxy en penseel.
Tot nu toe gaat het mooier dan verwacht.

Dan licht op te schuren. Om een tweede deklaag lak pantsering aan te brengen.

Deze dan volgens de lijnen van het klinknagel patroon in de overgang van staal op aluminium.
Goed zichtbaar op eerder geposte foto's.
Wellicht nèt voldoende voor een optisch verschil?
Anders wordt het dunne reepjes tape snijden, voor de aflakfase, ook dat zal dan wel lukken.

Even bezinken of ik doorga met de verouderde G4, of maandag even een nieuw blik ritsel.

Gr Bas
 
Laatst bewerkt:
Dat wordt zachtjesaan onverwoestbaar Bas. Scheepje gaat je royaal overleven! Succes verder met het lamineren/opbouwen. Gr. Klaas.
 
Als een dek amper 'tengelsterkte' heeft, er pardoes een buts in stuikt,
daaaa's toch ook niks Klaas? :)

Sjablootjes voor achterdek, moest ook nog.

IMG_2880.jpg



Boegsectie bedekt en strak geföhnd.

IMG_2883.jpg



Dit stuk nu ook. Volgende stap. Impregneren met epoxy en
daarop het ruwwerk maar weer snaarstrak vlakschuren met waterproof.

IMG_2882.jpg



Dek staat thans geheel in de epoxy geïmpregneerd uit te harden.
Maanlandschap... :rolleyes: Goed voor weer uren-schuren en gronden...

Volgende update gaat weer even duren...
Klus in de agenda.
Gr Bas
 
Laatst bewerkt:
'Dienst mededeling'

Lamineren gaf niet het gewenste resultaat. Geschuurd met 380 grid, droog schuren.
De pokdaligheid van de stof een issue, op-pluizen tijden het impregneren, en zo indrogend.

Bij het schuren komt de Velzel bloot, en voelt dan aan als fluweel.
Mooi voor een kat in de gordijnen, maar niet op een zoetwaterboot!

Geheel geen goede eindsterkte na schuurronden. (Prima voor een balsa gebouwde vlieger)
En op 1 punt zelfs door geslepen voor ik het door had. Pok!

Al met al... het kan weer helemaal over! Sjablonen zijn pas en herbruikbaar.
En nu ga me dan maar vergrijpen aan 25 grams glasdoek, waar ik nog 10 meter op rol heb.
Maar een veel listiger klus wordt het dan wel. Glasweefsel is gemeen grillig onder het penseel.

Gr Bas
 
Jammer dat het over moet Bas. En als je gaat strijken glijdt glasdoek mee. Maar als ervaren bouwer zul je best nog wel een paar trucs "in the pocket" hebben. Succes met het uitdenken en uitvoeren. Gr. Klaas.
 
Dat is inderdaad het probleem dat ik met het vlies vele malen minder had.
Vervorming van het doek is al een punt, vezelstrengen die loslaten, het in positie brengen en houden van de patch.
Aanstrijken met penseel gaat niet, dat wordt behoedzaam tamponeren.
Verder met deze epoxy een pot life van een kwartier.

de epoxy aanmaak gaat per volume eenheid via spuitje voor resin en voor harder. Totaal per aanmaak komt dat neer op 145 cc

Daar zit het gewicht niet in, wel in de mate van iets opdikking.
Laminaat voor de geperforeerde loopgangen gaf al een indicatie voor dikte.
Overigens ondanks de flinterdunne dikte, toch behoorlijk sterk.
Je komt er pas achter door eerst een met de stoffen te werken.

Gr Bas
 
Wel jammer van de geïnvesteerde tijd dat het over moet. Aan de andere kant, wat je zelf al zegt, je komt er pas achter als je er mee werkt, en eigenlijk is dat een andere manier om te zeggen "al doende leert men"... Maar er zijn leukere manieren van leren...
 
Klopt, nadert het geduld dat ik normaal gesproken n mijn werk heb.
Jaja… Kaken op elkaar, en over.

Dub nog over Verse G4 of epoxy.
G4 is wat dunner, wordt ook erg hard. Vloeit beter, en hoef ik het doek minder te stuwen.

Eerst stofblazen en dan ontvetten overigens.

Glasdoek moet ik met toefje non permanent licht fixeren op het sjabloon,
en dan behoedzaam de contour knippen met scherpe schaar.

Linke wordt dan het loswerken zonder rafels en rek, dan het in takt aanbrengen.
Daarbij in geval van epoxy, dek voorstrijken, deppend het doek inmasseren.

Hoop dat het lukt zo te werken...

Het dek is al weer grotendeels kaal, her en der nog een dunne rest.

Gr Bas
 
Dat lijkt me inderdaad tamelijk noodruftig werk... Je zou zeggen dat er makkelijker manieren zouden MOETEN zijn, maar ik kan zo 1, 2, 3 ook niet iets verzinnen...
Tenminste, niks wat niet NOG meer werk zou zijn...
 
‘Mooi snood, oogt rood’ zei Shakespeare, of was het Machiavelli? Desmodromisch op rijm.

Ik heb me dan nu maar vergrepen aan Neo Monolitische epoxy lamineer technieken.

Testje dus, daarvoor een stokoude 30 minuten Z-Poxy genomen.
Dat moet eens op. zou dat niet willen harden, gaat het gewoon effe in de oven om het aan te bakken.
Onzin haha.. hoewel op 50 tot 60 graad laminaatjes donderssnel willen uitharden. Denk ook aan UHU-Endfest, dat daarmee een veel hogere eindstekte geeft.

Edoch, zal niet nodig zijn, en wil ook geen ultieme hardheid genereren, maar een flex stuk laminaat. 1 laags 100 grams dicht geweven keper glasdoek.

Gelamineerd op printpapier laserprint.
En dat lapje wordt wederom aan het dek gekneed. Segment voor segment.
Met 30 minuten epoxy.

Veel werk, maar betekent ook dat ik zo meer laagstructuur op het dek kan aanbrengen.
Min of meer geënt op de indeling zoals die op de diverse foto’s te herkennen is.
Daarbij het laminaat dun zien te houden… is het devies.

Hier onder het eerste testje in deze.
Zoveel mogelijk van de epoxy weggeschaapt.
Mager mogelijk aangezet.

De oude epoxy is nog al stroperig!
Volgende ronde gaat met verse flessen Z-Poxy.
Tussen twee lagen polyethyleen folie IKEA huishoud zakjes. Roller er over.
Wil dat niet vlak, dan gaat het voort op voorgewaxed vlakke carbonplaat, spiegel glad.

IMG_2902.jpeg



Nog een ander plaatje ter illustratie…

IMG_2903.jpeg



Geeft dan volgend resultaat. Hoewel deze even over gaat wegens twijfelachtige harding.
Strategie wordt nu patch voor patch. Wellicht met enige dekperforatie om bellen weg te kunnen drukken door het balsa…
Dit proefstukje is mooi vlak, maar nog niet verlijmd.

IMG_2904.jpeg


Tot zovers…
Gr Bas
 
Laatst bewerkt:
Wat moeten al die schubben erbij Bas? Lekker stukje zalm gegeten? Wordt wel wat! Gr. Klaas.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top