Landing: inschatten snelheid, hoogte, afstand, windsnelheid.

[brutus]

Alle waardevolle tips zijn al gegeven.

Een kleine toevoeging; als hulpmiddel kun je ook telemetrie gebruiken.
Snelheid, afstand en hoogte kun je realtime iedere seconde laten afroepen door de zender. De stallsnelheid kun je dan instellen middels een alarm.
Echter, dan moet je eerst wel ,tijdens de vlucht, vaststellen wat de stallsnelheid is. Dat doe je zoals in eerdere posts beschreven.

Ik weet echter niet of jou zender telemetrie ondersteund en uiteindelijk moet je het zonder kunnen.
(Je moet ook bepalen of het iets voor jou is als de zender tegen je "praat")

Grt,

Arnoud.

Dit werkt... Met dien verstande, je moet de stall waarschuwing een paar km/u (5 of zo) hoger zetten, want de meting loopt in verband met stabilisering van de meetwaarde, altijd een paar seconden achter.
Een stall waarschwing moet (hoeft) niet een gesproken waarschuwing te zijn, sterker, beter van niet want een gesproken waarschuwing kost je hersens tijd om te verwerken, en aandacht. Een trilfunctie, het kost wat training, daar kunnen je hersens veel beter mee overweg. Dat kun je aanleren om daar onmiddelijk correct op te reageren.

Ik heb dit op mijn BigLift, en ik krijg inderdaad "in de gevarenzone" een seintje, in mijn geval via de trilfunctie. ECHTER: je moet er wél mee om leren gaan.
Aanvankelijk had ik die veiligheidsmarge onvoldoende hoog staan, en een waarschuwing werd vrijwel onmiddelijk gevolgd werd door een stall. Daardoor ontwikkelde ik JUIST een soort van angst/schrikreactie.
Dat kostte ook weer een beetje tijd om DAT weer af te leren.
Na wat finetunen, weet ik gewoon dat als de waarschuwing afgaat, er nog niet onmiddelijk wat aan de hand is.
Uitsluitend met uitflaren (je bent dan toch al aan het landen) remt de kist zo sterk af, dat die waarschuwing afgaat op het moment dat de stall inkomt. Daar moet je echt even aan wennen, maar als je het weet, weet je het.

En het grappige is: je gaat door zo'n waarschuwing automatisch een soort van muscle memory ontwikkelen.
Het is nu erg makkelijk om een hoge turn zo te vliegen dat op het hoogste punt je nét in de stall-warning uitkomt, m.a.w. dan HEB je dus al lang weer naar beneden gestuurd maar weten je vingers en je ogen precies hoe het snelheidsverloop gaat zijn,

 

[Student]

eentje zie ik nog niet.
Al komt het er in de regel wel op neer.

iedereen de schijt laten krijgen, en alleen maar landingsvluchten maken.
en netjes.
dus circuit, netjes zakken in de 2 90 graden bochten.
netjes omlaag komen.
Start op 3 meter hoog overkomen vliegen, dan weet je of je de goede lijn over het veld hebt.
doe dit heel erg vaak, dan wordt het zicht op het toestel als je zo aanvliegt, je nieuwe ijkpunt.

Begin dit met kwart gas.
bij overvliegen kijken wat ie doet... en hoe het reageert.

Heel vaak doen.
krijg je vanzelf vertrouwen in de kist.
ga naar 2 meter...
1 meter..
halve meter.
nog steeds kwart gas.

merk je dat de kist nog erg hard gaat, moet je het circuit groter maken.
verder weg al goed oplijnen met het veld.
probeer al vroeg laag te zitten. maakt het makkelijker.

 

[Rick NL]

Telemetrie met stall warning is leuk, maar dan moet je wel een Pitot-Statische buis om daarmee de stuwdruk en dus de luchtsnelheid te meten.
Die Pitot-Statische buis moet je dan wel op een correcte plek en hoek in bouwen, en zeker niet in of bij de slipstream van je motor.
Aan met meten van de grondsnelheid heb je helemaal niets als je de overtrek wil voorkomen.

 

[WillydeWoofer]

Ik maak vandaag een samenvatting van alle adviezen.

 

[Bertus]

eentje zie ik nog niet.
Al komt het er in de regel wel op neer.

iedereen de schijt laten krijgen, en alleen maar landingsvluchten maken.
en netjes.
dus circuit, netjes zakken in de 2 90 graden bochten.
netjes omlaag komen.
Start op 3 meter hoog overkomen vliegen, dan weet je of je de goede lijn over het veld hebt.
doe dit heel erg vaak, dan wordt het zicht op het toestel als je zo aanvliegt, je nieuwe ijkpunt.

Begin dit met kwart gas.
bij overvliegen kijken wat ie doet... en hoe het reageert.

Heel vaak doen.
krijg je vanzelf vertrouwen in de kist.
ga naar 2 meter...
1 meter..
halve meter.
nog steeds kwart gas.

merk je dat de kist nog erg hard gaat, moet je het circuit groter maken.
verder weg al goed oplijnen met het veld.
probeer al vroeg laag te zitten. maakt het makkelijker.

Met het circuit groter maken ben ik het niet altijd mee eens.
Ik probeerde de snelheid er altijd uit te halen in de laatste bocht voor de landing.
Ik trok dan altijd flink up (ja dus best schuin hangen)
Dan trok ik zo de snelheid er uit.
De lange laatste run gaat zo vaak fout omdat je dan met je hoogteroer moet voelen hoe snel je vliegt.
De laatste run was bij mij nooit langer dan 100 meter en met een kleinere kist 50 meter.

 

[Student]

ja, alleen werkt dat bij snelle/zware kisten niet.
of beter gezegd, het zorgt voor wat extra risico..
Ik leer mijn leerlingen aan om het geleidelijk te doen, omdat alle kisten daar identiek op reageren.
wij vliegen op een bult (letterlijk), daar heb je wel eens rare windinvloeden.
Op zo'n manier ff grof de bocht om, kan ook inhouden dat je hem opeens in een stall trekt.

Voor een gevorderd persoon is dat niet erg, die vangt dat wel op.
en kent zijn kist goed genoeg. ziet dat aankomen.

maar voor de basis raad ik aan het geleidelijk te beginnen.
des te grover de manoeuvre van het toestel, des te grover moet je tegen correctie zijn om hem weer recht te krijgen.
Ik hou er van om een kist rustig aan te zien komen. geen stress, geen grote uitslagen.
lekker rechtuit op het veld af te zien komen, door een beetje afstand en rust kun je prachtig remmen, en een dalend glijpad in zetten.
kun je ook op je gemakje zien wat je moet doen om hem netjes op het veld te zetten.

Heb je een snelle kist, remt dat in de regel niet zo lekker.
of zware kisten, zelfde punt. je trekt hem vlot in een stall, als een kist een beetje grotere roeren heeft
of als je te langzaam de laatste bocht in gaat
dus je moet gewoon opletten dat je niet klem voor de landing opeens veel hoogte verliest, omdat je dan meteen een berg snelheid wint
maak je het circuit in de basis een beetje te groot, is alles in orde.
misschien moet je zelfs gas bij geven om ff het laatste stukje te overbruggen (circuit te groot)
maar alles is dan verder relaxt..
verdere maatgeving van het circuit komt met tijd en ervaring.

Hou ik van..
ik heb een hekel aan grote uitslagen tijdens het lessen, zeker tijdens de landing.
Als het nodig is, tuurlijk. maar de basis moet rust zijn.
vind ik

 

[jve]

Hou ik ook van:
De final is alleen maar om de kist recht te houden en je landingspositie te bepalen (met of zonder gas). De benen op het landingstraject mogen lekker ruim zijn.
Ik zie dat bij leerlingen waarbij de spanning oploopt bij het landen, dan is het juist belangrijk dat er rust is.

Wat ik wel altijd merk is dat ze te bang zijn om verder het korter been te vliegen naar de final toe. Ze draaien dus te snel en daardoor missen ze in de breedte het veld. Advies, vlieg op je af, ga desnoods even op het veld staan.

 

[hobbyist]

Zijn er meer vliegers die bovenstaande zaken lastig vinden?
Wat kun je doen, om daar meer grip op te krijgen?
Naar de rand van het veld lopen, waar je binnen gaat komen?

Laat ik ook eens een duit in het zakje gooien.

Landing:
1) inschatten snelheid
2) hoogte
3) afstand
4) windsnelheid

Puntje 2 en 3 zijn relevant.

2) Hoogte kun je zien door oefening en tijdens de landing met een half of heel oog naar de grond te kijken (kijk ook naar de omgeving).
3) Afstand inschatten is oefenen, vraag me niet hoe het kan, maar als een kistje ver weg is, dan is tie optisch kleiner als dat tie dichtbij is.

 

[Bertus]

Hou ik ook van:
De final is alleen maar om de kist recht te houden en je landingspositie te bepalen (met of zonder gas). De benen op het landingstraject mogen lekker ruim zijn.
Ik zie dat bij leerlingen waarbij de spanning oploopt bij het landen, dan is het juist belangrijk dat er rust is.

Wat ik wel altijd merk is dat ze te bang zijn om verder het korter been te vliegen naar de final toe. Ze draaien dus te snel en daardoor missen ze in de breedte het veld. Advies, vlieg op je af, ga desnoods even op het veld staan.

Nee nooit op het veld staan.
Daar moest een ban op staan als straf.
Dan leer je het nooit en is erg gevaarlijk.
Nee ook niet bij het invliegen van een kist.
Het veld moet leeg zijn.
Verder ben ik het met eerdere regeerders eens.
Oefen eerst eens wat hoger.
En wel zo net als de sportvliegtuigen oefen om een noodlanding te maken zonder gas bij te geven.
Dan op het midden van het veld het laagste punt.
Zolang je nog gas bij moet geven doorgaan met oefenen.
En zoals ik al eerder gezegd heb pak een simpele kist.
Het snelle vliegen komt later pas, dat kan een kleuter ook.
Het landen moet je bij wijze van spreken met ogen dicht kunnen.

 

[wvr]

Om eea nog complexer te maken, niet ieder model land je op dezelfde manier.
en je hebt power-off en power-on landingen.

b.v Een Trainer heeft relatief veel weerstand, dus bij power-off landing wil je vrijwel continue de neus omlaag houden om de snelheid er in te houden.
Dezelfde trainer met een beetje gas kan met een hoge neusstand heeeeel langzaam vliegen, dan moet je weer een beetje up in de landing houden.

Uit de echte vliegerij leer je dat in de landing:
- hoogteroer is snelheid: oftwel in de landingsfase regel je met het hoogteroer de neusstand en daarmee de vliegsnelheid
- gas/power is glijpad: kom je te kort, ga er bij (met dezelfde neusstand), schiet je door , gas eraf of doorstart.

Dit zijn echt basis zaken die je met een trainers achtig model prima kan aanleren. Daarna kan je dezelfde vaardigheden met elk model toepassen.

Laat je instructeur(s) beide landingen maar eens voorvliegen, power-off/zweeflanding, power-on/

 

[Student]

ok, maar power off landing is normaal gesproken geboren uit een noodgeval (motor uit, batterij leeg, zoiets)
oefenen we ook, maar dan is het gewoon inschatten welke ruimte je nodig hebt, rond gang of niet.. En naar beneden dat kreng.
Is in ieder geval geen standaard situatie.
hoop ik.

power on kun je zelf bepalen wat je doet, en daar moet je even wat goede gewoontes aanleren

nu heb ikzelf geen extreme modellen, maar het ene toestel laat zich geweldig uitmelken, zet je heel langzaam neer
een ander toestel komt gewoon binnen als een kanonskogel, die moet je "tegen de grond" vliegen
Er zit inderdaad stevig verschil tussen type toestellen.
Zelfs binnen trainer achtige toestellen zit soms groot verschil

heb je in ieder geval de gewoonte om je circuit groot te maken, is dat allemaal wel op te vangen.
of gewoon net zo lang dat landingscircuit te oefenen tot het automatisch gaat..

heb je iemand die uit "eergevoel" of zoiets altijd in 1 poging MOET landen, dan kan dit wel eens spannend worden..

 

[hobbyist]

Uit de echte vliegerij leer je dat in de landing:
- hoogteroer is snelheid: oftwel in de landingsfase regel je met het hoogteroer de neusstand en daarmee de vliegsnelheid
- gas/power is glijpad: kom je te kort, ga er bij (met dezelfde neusstand), schiet je door , gas eraf of doorstart.

In de modelvliegerij, zoals ze het mij vroegha geleerd hebben.
Is in de landing de motor het hoogte roer om een kistje in een goede dalende glij hoek te krijgen.
Bij het starten is de rij/vlieg snelheid bepalend voor het loskomen van de grond.

Hoogte roer is alleen noodzakelijk bij het geforceerd los komen van de grond of geforceerd aan duiken van de landing.
Waarbij in alle gevallen wel het hoogte roer gebruikt moet worden om de landing af te vangen, dat dan weer wel.

En sommige van mijn kistjes hebben ook flaps of flaperon aan boord om de lift van de vleugel wat te verkleinen.

 

[brutus]

Telemetrie met stall warning is leuk, maar dan moet je wel een Pitot-Statische buis om daarmee de stuwdruk en dus de luchtsnelheid te meten.

Uiteraard...

Die Pitot-Statische buis moet je dan wel op een correcte plek en hoek in bouwen, en zeker niet in of bij de slipstream van je motor.

Uiteraard.

Aan met meten van de grondsnelheid heb je helemaal niets als je de overtrek wil voorkomen.

Uiteraard...

 

[Rick NL]

In de modelvliegerij, zoals ze het mij vroegha geleerd hebben.
Is in de landing de motor het hoogte roer om een kistje in een goede dalende glij hoek te krijgen.
Bij het starten is de rij/vlieg snelheid bepalend voor het loskomen van de grond.

Hoogte roer is alleen noodzakelijk bij het geforceerd los komen van de grond of geforceerd aan duiken van de landing.
Waarbij in alle gevallen wel het hoogte roer gebruikt moet worden om de landing af te vangen, dat dan weer wel.

En sommige van mijn kistjes hebben ook flaps of flaperon aan boord om de lift van de vleugel wat te verkleinen.

WVR is correct. Het hoogteroer regelt de snelheid en de motor en/of remkleppen de daalhoek.

 

[Phaedra]

Als je hoogteroer zegt, zeg je ook trim. Een toestel dat niet getrimd is voor een bepaalde snelheid zal moeilijker te vliegen zijn, omdat je constant de snelheid moet najagen met de stick.
Bij modelvliegen is dat trimmen iets lastiger dan bij het echte vliegen, omdat je dat kleine knopje moet gaan zoeken op de tast. En daarom suggereerde ik om flight modes te maken, dan kan je naar landing mode omschakelen bij het begin van de nadering en op die manier ineens de juiste trim zetten voor de landingssnelheid (tesamen met flaps bijvoorbeeld). Je hoeft dan bij wijze van spreken je hoogteroer niet te bewegen om de juiste snelheid aan te houden. Dat verlaagt aanzienlijk de werklast tijdens de landing.
En trouwens, niet bij alle echte vliegtuigen is hoogteroer snelheid en motor daalsnelheid; bij een B737 bijvoorbeeld heb je een autothrottle functie, en die gebruikt de motoren om de snelheid te regelen, en de autopilot gebruikt je hoogteroer/trim om de daalsnelheid te regelen. Bij de kleinere toestellen is het inderdaad omgekeerd.

 

[jve]

Nee nooit op het veld staan.
Daar moest een ban op staan als straf.
Dan leer je het nooit en is erg gevaarlijk.
Nee ook niet bij het invliegen van een kist.
Het veld moet leeg zijn.

Ik zeg ook "even" (ik bedoel n stapje naar voren) en dat is iets voor niets, zo kun je je final positioneren naar het veld toe, geeft n beter beeld.

 

[WillydeWoofer]

Serge zegt;
Is dus loopings vliegen en deze steeds kleiner maken tot het toestel er uit rolt ,dat is je max uitslag . Rudder ook maximaal.
Dan voeg ik expo toe om te beginnen een 50 procent op alle roeren. Dan houdt je alles rustig in het begin van de knuppel. Maar hoef je niet onnodig naar een schakelaar te grijpen om je grotere uitslagen te hebben met daar bij een toestel die totaal anders reageert .en in geval van doorstart zit je met de nadelen van die grote uitslagen .nu niet dus.
In de echte vliegerij zitten dd uitslagen ook vast aan de knuppel.

Wil zegt;
Wacht even Serge. Ik vlieg met 20% expo op alle roeren. Dat is op advies van Gert-Jan

 

[wvr]

over die grote hoeveelheden expo zijn diverse meningen: te veel expo en je krijgt een soort van "niets, niets, oops" te veel gedrag van je roeren.

Wel eens met Serge dat veel mensen met te grote maximale uitslagen vliegen en dat dempen met expo.
Het is inderdaad beter om eerst te kijken wat je aan maximale uitslag nodig hebt.
6 rollen in een seconde is totaal nutteloos, de meeste mensen vinden 1 rol in 1 seconde a snel.

Dus eerst die maximale uitslagen terug schroeven liefst mechanish , en als je dan nog steeds wat bijterig rond 0punt van je stick bent, dan iets expo toevoegen.

Daarnaast zit hier veel persoonlijke voorkeur en gewenning in... dus altijd levendige meningen..

 

[Arnoud Snel]

Serge zegt;
Is dus loopings vliegen en deze steeds kleiner maken tot het toestel er uit rolt ,dat is je max uitslag . Rudder ook maximaal.
Dan voeg ik expo toe om te beginnen een 50 procent op alle roeren. Dan houdt je alles rustig in het begin van de knuppel. Maar hoef je niet onnodig naar een schakelaar te grijpen om je grotere uitslagen te hebben met daar bij een toestel die totaal anders reageert .en in geval van doorstart zit je met de nadelen van die grote uitslagen .nu niet dus.
In de echte vliegerij zitten dd uitslagen ook vast aan de knuppel.

Wil zegt;
Wacht even Serge. Ik vlieg met 20% expo op alle roeren. Dat is op advies van Gert-Jan

Je schrijft het zelf al Wil.
Roeruitslagen en expo zijn heel erg persoonlijk, je kunt iemand een richting geven, de rest is persoonlijk.

De enige uitzondering die ik ken is legende Hanno Prettner. Zelf heb ik de ARF Curare die onder zijn leiding ontwikkeld is. De roeruitslagen, dual rates, expo etc (alle zenderinstellingen) zijn opgegeven in de handleiding.
Hij schrijft ook hoe hij eraan gekomen is en waarom het zo is.

Ik heb mij oprecht verbaast hoe ongelooflijk goed dat is. 2 van mijn andere modellen heb ik ook met deze settings ingesteld, dat vliegt heel veel beter. (Veel betere controle, met name in figuren)
Die gave heeft echter niet iedereen.

Grt,

Arnoud.

 

[Bertus]

Expo in inderdaad heel persoonlijk.
Ik heb het 1 keer gebruikt en het koste me gelijk een kist.
Dat was dus gelijk de laatste keer

Maar Jan Brilman heeft ook al eens een soortgelijk draadje gestart.
Wij kunnen 100 dingen adviseren.
Maar je leer het alleen door heeeel veeeel oefenen.
En hoe jonger je het leert hoe makkelijker dat gaat.
Met het klimmen van de jaren heb je dus honderden oefeningen nodig.
Ga daar van genieten en maak er geen moeten van.
Geniet van 50 landingen op een middag.
Doe dat in het begin met 1 iemand naast je en verder een leeg veld.
Achter elkaar door.
Echt het is de enige manier.
Wij kunnen je wel pagina's vol uitleggen hoe je moet fietsen maar je leert het pas als je zelf op het zadel zit.