bouwverslag van het Zweedse Jacht 'Amphion' uit 1778

nuttige info

 

Ik krijg soms het idee in een cursusboek beland te zijn

 

Prachtig en strak touwwerk hoor, ze wordt een kunstwerk

 

De slinger pardoens zijn als laatste item van het staand want gezet;

Je kan uiteraard de beide pardoens (aan weerszijde van de mast één) met elk een afzonderlijke strop om de top van de bramsteng leggen, ik doe het met slechts één lijn, hierdoor is het een stuk makkelijker om de pardoens mooi gelijk te zetten.
Om te zorgen dat de pardoens aan beide kanten gelijk staan zet ik een klem op beide blokken (4 mm enkelschijf blokken), nadat ik de pardoen om de top van de bramsteng heb gelegd,


een kleine takeling (bindsel) net onder de stengentop zorgt er voor dat de pardoen niet meer kan verschuiven,


De slinger pardoens worden elk stijf gezet met 2 talies, wat er een tikkie ingewikkeld uitziet... Door het 4 mm blok onder aan de pardoen word hiervoor een schenkel ingeschoren en aan elk uiteinde word een 3 mm enkelschijf blok gezet met een bindsel wat voorzien is van de lopende lijn (A en B op de foto) voor de talies,


Aan dek worden 2 dubbelschijf 4 mm blokken vast gezet met ringen (voor elke talie één),


waarna de talies ingeschoren worden en de pardoen word stijf gezet, de halende parten van de talies zijn belegd op de 2e en 3e korvijnnagels van achteren op de reling,




wat rest zijn de weeflijntjes in het stengen- en bramwant, waarna ik aan de ra's kan beginnen met het lopend want....

 

Die pardoens met die talies kom ik in meerdere pakketten tegen. Ik moet dan 20x de instructies lezen hoe ze dit bedacht hebben. Jouw uitleg is makkelijker! Ik stel voor dat ze die overnemen in de bouwinstructie. Scheelt veel ergernis bij bouwers zoals ik...

 

Ziet er weer heel netjes uit!
Ik verbaas me wel over deze - voor mijn gevoel best ingewikkelde - constructie van pardoens strak zetten. Je kunt het deel met de twee 3 mm blokken aan beide zijden nooit makkelijk vervangen omdat je deze niet uit het 4 mm blok krijgt zonder de blokken volledig los te halen. Tenzij het 4 mm blok een kinnebakblok was uiteraard.
Maar - jou kennende (@ Piet) zal er zeker wel een verklaring voor zijn

 

Ik denk dat je volkomen gelijk hebt Hans en op het echte schip zal dat waarschijnlijk ook wel anders gedaan zijn met bijv. zoals je schrijft een kinnebakblok. Je kritiek is daarom helemaal terecht .
Ik heb hier de constructie gemaakt volgens de tekening en er verder niet bij nagedacht.

 

Beslist geen kritiek hoor Piet. Jouw manier van tuigage aanbrengen is hét schoolvoorbeeld voor iedereen. Er zal zeker wel een verklaring zijn voor deze manier van aanbrengen.

 

De enige verklaring die ik zelf kan bedenken, is dat zo'n kinnebakblok zowiezo niet verkrijgbaar is in de handel, ik heb er tenminste nog nooit een gezien. En zelf maken van slechts 4 mm lijkt me op zijn minst een behoorlijke opgaaf. Ook zal het gezien de schaal niet echt meerwaarde geven aan je model en worden er daarom gewone blokken voor gebruikt.

Voor de gene die niet weten wat nu precies een kinnebakblok is;
Dat is een blok met een ijzeren buiten beslag i.p.v. een strop. Het beslag (metalen band) is gemaakt van plat ijzer en versmeed met de nagel (as van de schijf) het word roodgloeiend aangebracht waarna het zich vastzet door krimp tijdens het afkoelen. De ene wang van het blok is aan de bovenkant open gelaten en de ijzeren band kan daar met een scharnier ook geopend worden zodat er een lijn in gelegd kan worden die op deze manier dus niet helemaal hoef te worden ingeschoren.
Na enig speurwerk in de boekenkast heb ik er een tekening van gevonden;

er zijn nog wel meer voorbeelden van blokken met een open wang, zoals het vroegere boelijnblok, dit blok heeft geen ijzeren band omdat er maar weinig kracht op dit blok kwam te staan. Ook hier werden kinnebakblokken gebruikt, bijv. de loefboelijn van het grootzeil liep over een kinnebakblok aan de reling van de bak..... De reden dat men deze 'open' blokken gebruikte was omdat de boelijns niet altijd werden gebruikt en zo dus makkelijk in gebruik of weggenomen konden worden.
boelijnblok;

 

Ongelooflijk. Ik ziet amper uit daarna om de tuigage van de Willem Barentsz te doen - natuurlijk aan de hand van Piet se bouwverslag wat ik kan volg. Ip SOS is daar geweldige bouwers wat ook prachtige werk lewer, maar as dit bij tuigage komt, is dit een Babelse verwarring vir de meeste. Hullie zou wat wouw gee om zo een bouwverslag te kon volg. Dus Piet - houw vol me deze trant - vir mij is dit baie leersaam.

 

Ongelukje...

Met het weg snijden van het overtollige draad van de weeflijntjes aan het kleine putting-wantje schoot ik uit met het hobby mes wat vlijmscherp is en ging er één van de touwen van het putting want doormidden. Gelukkig heb ik het met een puntje witte houtlijm na een hoop gepiel weten te repareren en is het nog slechts te zien op een close-up foto die sterk vergroot is anders zou het putting- en bramwant gesloopt moeten worden en opnieuw gezet. Het breukje is te zien bij de rode pijl en na een beetje trekken met een pincet hield de lijm de boel bij elkaar



Op een foto van het hele beeld (ook nog wat vergroot) is het alleen te zien als je het weet, dus ik denk dat ik zo maar laat, omdat het met het blote oog (met bril) eigenlijk niet te zien is.


zo zie je maar weer, dat een ongelukje in een klein hoekje zit (gelukkig dat de hoek van het geluk dan een stuk groter moet zijn....)

 

Draadjes in de toekomst weg knippen met een nagelknippertje?

 

Knap opgelost zo Piet, en inderdaad een ongelukje zit in een klein hoekje...

 

Daardie ongelukje is glad niet zichtbaar, dus gelukt bij de ongelukje.

 

ik gebruik net als hans voorstelde een klein maar scherp schaartje,

 

Jammer van dat ongelukje, maar weer mooi gerepareerd hoor.

 

Het staand want is nu helemaal klaar, de laatste weeflijntjes zijn gezet in het grootstengen- en grootbramwant,

 

Vervolgens heb ik me bezig gehouden met de beelden aan de galjoen regelingen, hetgeen weer een pittig klusje was omdat het metaal niet te buigen is. De beeldjes zijn allemaal even lang en moeten richting het galjoen telkens een stukje korter worden (er zijn ook bouwers die ze allemaal even lang/kort maken, wat natuurlijk ook kan). Kortom een hoop vijl- en paswerk dus. De kit voorziet 4 beeldjes voor beide kanten, ik doe er echter 3, met als reden dat de 1e meteen al te kort werd..., geen man over boord, 3 is ook wel mooi zat. Het mislukte beeldje heb ik dan maar onder het naamplaatje gelijmd. Enkele plaatjes van het resultaat;

Omdat de regelingen een profiel hebben was simpelweg de beeldjes op/aan de regelingen lijmen niet te doen, daarom zijn aan de achterkant van de beeldjes de profielen enigszins in gevijld. Kleine kiertjes zijn dan na het verlijmen met zeer fijne plamuur weggewerkt waarna alles oud goud is geschilderd.


en het beeldje onder het plaatje, bijna niet te zien (rode pijl),

 

Heel fraai Piet. 3 of 4 beeldjes op de regelingen ziet niemand. Mooie detail.
Ik vind je ankertouw ook mooi en mooi geknoopt aan het anker!