En uiteraard zitten we niet stil: Ik moet de provisorisch gemaakte isolator vervangen voor eentje van POM, want de huidige van Teflon voldoet écht niet... Hij was ook wat haastig gemaakt en zit wat los. Maar het loopgedrag van de motor is er met sprongen op vooruit gegaan nu de carburateur gewoon koud blijft.
Het spruitstuk mag gerust warm tot heet worden, dan verdampt en vermengt de brandstof alleen maar beter, en dat houdt de verdeling over de cylinders gelijkmatiger.
De carburateur is nog een ding op zich. Hoe meer ik er mee piel, hoe minder het ding me bevalt, want er is één sproeier, en er is een soort van airbleed maar DIE werkt niet, tenminste, ik merk nul, noppes, nada effect. En de carburateur zelf doet echt helemaal niks om brandstof en lucht enigszins in proportie te houden.
Ook de truuk met de luchtrestrictie, die bij pokkebootje een verrassend goed effect had, lijkt hier niks uit te halen. Dus daar is nog wel wat werk te verrichten... Voorlopig LIJKT het te voldoen, maar mooi is anders, het zou toch wel fijn zijn als ik iets kon verzinnen wat de lucht/brandstof verhouding.wat beter binnen de perken houdt.
Maar nu verder met het "dingetje van vanavond"... Ik vond het kleppendeksel aan de binnenkant nogal droog blijven. Veel meer dan de geur van olie was daar niet om de boel gesmeerd te houden, en daar hou ik nooit zo van. Dat moest dus anders, dus net als bij mijn vliegtuigmotoren, heb ik besloten een klepsmeersysteem te maken, en dat ging hier eigenlijk wat makkelijker dan bij die voornoemde vliegtuigmotoren, WANT: er is een oliecirculatie met pomp!
Dus wat is er makkelijker dan een dun leidinkje van de hoofdstroom aftakken en naar de klepkast te leiden?
Wat passen en meten liet zien dat er boven de doorgaande tuimelaaras 2,7 mm ruimte was, en dat is genoekg om een 2 mm messing buisje kwijt te kunnen.
Dus heb ik een gaatje in het deksel geboord, en daar een 2 mm buisje (binnendiameter 1 mm) doorheen gestoken en met industriële Epoxy ingelijmd. Uiteraard eerst de kleurlaag even weggekrabd, voor een betere hechting. Daarna precies boven ieder tuimelaar-paar een gaatje 0,8 mm geboord. Daarmee komt daar een druppie olie precies tussen de tuimelaars op heet lagerblok, en ik ga er toch wel vanuit dat dat zich verder wel vanzelf verspreidt.
Dat ziet er dan zo uit:
De olieaftakking is een stukje 3 mm messingbuis, ongeveer 2 cm lang, met een 2 mm gaatje in het midden. Met zilver daarin 8 cm 2 mm messingbuis gesoldeerd, en na het solderen is messing ook zo zacht als boter, dus dat mooi in vorm gebogen.
Dat ziet er dan weer zo uit:
Hoeveel olie er precies doorheen gaat weet ik niet, en ik geloof onmiddelijk dat de laatste kleppen in de lijn het minste olie krijgen, maar olie krijgen doen ze: Als je goed kijkt zie je de olie over de ene zichtbare tuimelaar wat olie druipen, en dat was voorheen gortdroog.
Uiteraard heeft zoiets ook een nadeel, want de olie die terugkomt van onder het kleppendeksel druipt nu vlak langs de carterontluchting en dus moet ik daar even iets aan doen, want daar raak ik nu een druppie kwijt.
