Zoals beloofd mijn schema voor de koeling, bestaande uit twee parallel geschakelde koelers.
Olie circuit,
Temperatuur opnemer in de uitlaat van de koeler en de regelklep 2 in de uitgang van de koelaansluiting.
Voor de regelklep een restrictie voor instellen van de doorstroom hoeveelheid.
De motorolie komt na opstarten nu snel op temperatuur en is op dit moment niet afhankelijk van de koelwatertemperatuur.
In bedrijf, na opwarmen belast de wartmte afgifte van de olie niet de inlaattemperatuur van het koelwater.
Motorkoeling.
Temperatuur opnemer niet in het expansie vat, maar direct in de uitlaat, snellere response op last/temperatuur wisselingen.
Bij opstarten verwacht ik, daar de olie snel op temperatuur komt, dat dit positief is voor de motor temperatuur, sneller opwarmen.
Met deze schakeling zal het koelwater eerder door de kielkoeler gestuurd worden, wat toch een verlenging in tijd geeft, voordat het koelwater te warm wordt.
Misschien verdient het aanbeveling om de inhoud van het koelsysteem zo groot mogelijk te maken.
Bekijk bijlage 577381
De regeling van het oliecircuit, gaat onherroepelijk de hoeveelheid water door de motor beïnvloeden, want je takt van de hoofdstroom af en wat door de oliekoeler gaat, gaat niet door de motor. Dientengevolge gaat de delta-T
(motor) zelfs bij constante belasting fluctueren als gevolg van correcties in het oliecircuit.
Dit wordt bij een voeler in de koelwater uitlaat van de motor onmiddelijk geregistreerd, en hierdoor gaat de aanvoer naar motor en oliekoeler fluctueren. Dat reageert weer door op de olietemperatuur, en dat kan een kettingreactie veroorzaken. Het groot maken van de expansietank om e.e.a. te dempen helpt niet, want je meet direct na de motor en dus VOOR de expansietank. De aanvoer naar de kimkoelers wordt op deze manier wel gedempt, maar de regeling werkt met de return van de kimkoelers, niet met de aanvoer naar die kimkoelers.
Als je het vergelijkt met mijn systeem, dan zie je de volgende verschillen: De waterflow door zowel motor als oliekoeler is in mijn schema constant. De regeling heeft nul invloed op die flow, want het is een verdringerpomp.
Dit betekent, dat er bij constante belasting een constante delta-T
(motor) instelt, maar ook een constante delta-T
(oliekoeler). Die twee staan achter elkaar en je kunt die twee delta's bij elkaar optellen.
De geregelde waarde is de uitlaat na de motor (net als bij jou) maar met een demping (de massa van de expansietank). De olietemperatuur is niet zozeer "geregeld" als wel meer "gerelateerd aan" de belasting, en het volgende treedt op:
Als de belasting toeneemt, neemt in eerste instantie de delta-T
(motor) toe. De temperatuur van de expansietank stijgt, en hierdoor MOET de watertemperatuur naar de oliekoeler dalen, want de regelaar zal meer water naar de kimkoelers sturen. Dat deel is niet veel anders als bij jou.
De oliekoeler zal kouder water krijgen, en dat zal het toegenomen warmte aanbod in de olie min of meer compenseren. M.a.w. de olietemperatuur naar de motor blijft bij benadering gelijk. Precies of niet precies, dat is niet eens zo heel erg belangrijk, want of de olie nu 60 of 55 graden of zelfs 65 graden is, dat is niet zo super belangrijk, moderne oliesoorten kunnen prima met tot wel 100 graden overweg. Wat van belang is, is dat de olietemperatuur niet uit de hand loopt (ongehinderd blijft oplopen). Meer is dat niet. Wat NOG belangrijker is, is dat kleine fluctuaties in die olietmperatuur NIET tot een respons van een separate regeling leiden, die weer de koeling van de motor verstoren.
Met de dimensies van de oliekoeler kun je beïnvloeden of de olietemperatuur constant blijft of stijgt of daalt bij veranderende belasting. Met een ondergedimensioneerde koeler zal de olietemperatuur stijgen bij toenemende belasting, met een overgedimensioneerde koeler zal de olietemperatuur dalen bij toenemende belasting, MAAR dit beïnvloed de koeling van de motor niet, want het is gewoon een natuurwet dat de delta-T over de motor bepaald word door massaflow en warmteaanbod. Dus bij vermogen X ligt die delta-T vast, en zal de regelaar net zo lang acteren totdat aan de inlaat van de motor "ingestelde waarde MINUS delta-T" gemeten wordt. Die koelwaterregeling compenseert dus de warmte uit de oliekoeler, zonder zelfs maar te weten hoeveel dat is.
Het doet er dus niet toe wat de delta-T over de oliekoeler is: Een "afwijking" in de olietemperatuur zal dus niet de regeling van de motor verstoren, want het enige wat dan gebeurt is dat de watertemperatuur aan de inlaat van de motor een klein haartje stijgt (en dat is maar echt weinig, want de warmte uit de olie is gemiddeld genomen slechts 5~10% van de totale af te voeren hoeveelheid warmte), uiteindelijk de expansietank ook, en er een evenredig haartje meer water naar de kimkoelers gaat.
Het is een feit dat bij een verandering in de belasting, er éérst een verandering van temperatuur gaat plaatsvinden, en het systeem daar enigszins traag op reageert. De temperatuur zal dus iets doorschieten voordat het op de nieuwe waarde stabiliseert. Dat is over het algemeen geen enkel probleem. Maar er is maar één regeling, er kan dus geen wisselwerking (oscillatie) optreden.
Een ander probleem met het ontwerp van Henk is dat, gezien de fysieke afmeteingen van de leidingen (ik ga 3 mm inwendig gebruiken), het systeem niet zelfontluchtend gaat zijn, al is dat erg makkelijk te verhelpen door de expansietank niet op een aftakking te zetten maar in de circulatie op te nemen.
Henk, het grootste probleem met jouw tekening is volgens mij dat de door de olie opgewarmde waterstroom direct weer de motor ingaat en niet gekoeld wordt.
Nee... het water NA de oliekoeler wordt direct naar de kimkoelers geleid... Die hoeveelheid water wordt dus in mindering gebracht op wat er door de motor gaat.
