Vanochtend vond ik de weersomstandigheden eindelijk weer een beetje aangenaam om de eerste vluchten van het jaar te maken en geschikt voor de eerste vlucht van de Gee Bee. Maar voor de vlucht uiteraard eerst even een uitgebreide foto sessie gedaan, voor het geval dat.
Na eerst een oefenvluchtje met de Charter om weer even het gevoel te krijgen, was het de beurt aan de Gee Bee. Volgens Adrian Page moest je de Gee Bee in driepunts houding opstijgen en niet proberen om voor het opstijgen de staart los te laten komen omdat zou eindigen in een koprol. Dit kan ik onderschrijven. Nu heb ik best veel ervaring met "taildraggers" maar het is mij niet gelukt om in tweepunts houding op te stijgen. Ik heb het drie keer geprobeerd en alle drie de keren eindigde dat met de Gee Bee op zijn rug. Dan maar in driepunts houding opstijgen. Dat gaat op zich goed, bij het loskomen laat hij zijn linker tip zakken, maar dat gaat heel gemoedelijk en is goed te corrigeren. Op hoogte een stal test gedaan, echt gestald heb ik hem nog niet, maar hij kan heel langsaam vliegen zonder dat hij plots over een vleugeltip wegvalt. Het enige spannende aan de eerste vlucht was, dat zodra ik het hoogteroer los liet de Gee Bee een duikvlucht wilde inzetten. Ik kon het hoogteroer niet loslaten om te trimmen, dus na wat hoogte gewonnen te hebben maar snel de rolroeren losgelaten om met deze hand te kunnen trimmen (ik vlieg mode 1). Ik moest volledig up trimmen en nog moest ik een beetje up blijven trekken voor een vlakke vlucht. Toen het aanvliegen voor de landing wat geoefend en een landing gemaakt. Dat ging goed en zonder problemen. Weer opgestegen om verder te wennen. De tweede landing op de eerste accu was iets minder mooi, deze eindige op zijn rug, maar verder zonder schade.
Voor de tweede accu, de stuurstang van het hoogteroer iets korter gemaakt zodat bij de knuppel in de middenstand er iets up was. Dit was genoeg zodat ik met de knuppel in de middenstand kon vliegen zonder voortdurend up te moeten trekken. Nu kon ik ook iets meer genieten van deze vlucht en vliegt de Gee Bee eigenlijk best goed. Ik wil nog net niet zeggen dat hij vliegt als een mak lammetje, maar veel scheelt het niet. Hij licht stabiel in de lucht, reageert goed op zijn roeren zonder nerveus te zijn. De landing was deze keer mooi. In driepunts houding en zonder de neiging om op zijn neus te gaan. De landing had alleen misschien nog iets langzamer gekund, maar dat is een kwestie van nog even oefenen en nog meer bekend worden met het vlieggedrag.
Alleen de stand van het hoogteroer zint me nog niet. Om vlak te kunnen vliegen moet het hoogteroer iets up staan. Met het hoogteroer in neutrale stand wordt een duikvlucht in gezet. Waar zou dit aan kunnen liggen? Is dit een zwaartepunt dingetje of een instelhoek dingetje? Het zwaartepunt ligt nu op het punt volgens de tekening van Adrian Page, dat is op 20%. Wat ik tot nu toe gelezen heb is dat niet abnormaal voor een Gee Bee. Ik had ook niet het gevoel dat ik bij de landing te weinig up had om af te kunnen vangen.
Als het goed is de instelhoek van de vleugel 1 graad en het stabilo 0 graden. Ook zoals volgens de tekening. Ik heb de onderdelen voor de vleugelzadel zo geconstrueerd dat je automatisch een instelhoek van 1 graden inbouw. Ik heb verder geen instelhoekmeter, dus ik kan het niet na meten.
Bij de tweede vlucht heb ik het bevestigingsbandje van de accu iets minder strak aangetrokken zodat de accu ongeveer 1 cm verder naar achteren lag. Wie kan er iets zinnigs over zeggen waar ik het zoeken moet?
Maar, hij vliegt en het belangrijkste, hij is nog heel


. Voor 99% dan. Ik heb een klein beetje schade aan een van de broeken van het landingsgestel, maar dat is zo gemaakt en ik weet ook al de oplossing dat het niet weer gebeurt. Verder doet mijn zelfgebouwde landingsgestel het zoals het zou moeten.
groeten kjel