A854 Hr. Ms. Onversaagd (scratchbuild)

Hoi Luc,

Ziet er weer mooi uit! en bevalt het plastic je een beetje? Is overigens wel een mooie schaal om te werken zie ik, niet te klein niet te groot.

Denk zelf dat ik gewoon 1:100 blijf bouwen, vind het leuk dat ze een beetje bij elkaar passen. Hoor mij, nu al bezig met de volgende.. en na 15 jaar nog niet eens 1 model af..:???: maar ik blijf je volgen.. succes!

Kees

 

Hallo Luc,

Die diepgelegen kaders zien er zo veel strakker uit. Nu kan je de romp verder afwerken. Geen spijt van zeker...

Groeten Paul

 

De resultaten van een weekendje :
de romp is weer dicht en hoe !
De zijkant zonder lijmklemmen


De hele boel in de epoxy gezet zonder glasmat,


want die zit aan de binnezijde :


Nu de binnenkant nog wat afwerken en met polyesterplamuur de naadjes (aan de buitenkant) netjes dicht maken en dan in de grondverf om de oneffenheden op te sporen.

O ja, en de binnenkant wordt in zijn geheel nog in dunne epoxy gezet maar dat doe ik pas als de steunen voor de accu en de elektronica erin zit. Het is nogal moeilijk zagen en slijpen in met epoxy doordrenkt hout.

 

Details

Aan de romp wordt nog steeds geschuurd en geplamuurd dus daar valt nog niet veel over te melden. Saai werk maar het moet worden gedaan.
Ben maar eens begonnen met de afwerking van de opbouw. Afgezien van twee kisten op het bovenste dek zag ik ook nog een mooie kapiteinsstoel op de foto's. Kortom : aan de slag !

Eerst in het echt


En aan de slag met solderen. Dat was een heel gepiel want de voetensteun bestaan uit 5 delen van 0,8mm en 2 mm en dat moest stuk voor stuk aan elkaar zonder de al gemaakte verbindingen weer los te krijgen.
Goed mikken met de brander :sniper:. Deze heb ik van Dremel en is helemaal geweldig, de vlam is instelbaar, je kan de vlam fixeren en met een beweging aan en uit doen.
Een nat lapje op verbindingen die in de vuurlijn liggen doet ook wonderen. :teacher:
Het resultaat van opzij :

en van boven


De leuning, zitting en de verhoging zijn gewoon weer van polystyreen want we moeten wel het gewicht in de gaten houden.
Het tussenresultaat :

En met de leuningen en een centimeter erbij om de grootte te laten zien.


En de smaak te pakken dus met het trapje van Paul in gedachten maar meteen doorgegaan met solderen
Zo gaat het dus niet :

Met deze methode fixeer je de afzonderlijke onderdelen wel maar het tape vliegt in de fik als je de vlam er net iets te dicht bij houdt. Omdat de breedte van het trapje zo'n 7,5 mm is gebeurt dit dus nogal vlug.

De boel opnieuw gesoldeerd maar dan elk onderdeel apart met een tangetje vastgehouden en dan lukt het dus wel :

Het trapje is overigens 4,4 mm hoog dus de afwijkingen zien er hier erg groot uit maar in werkelijkheid is het nauwelijks zichtbaar.

en nog een keer van opzij met ook de 2 kisten op de foto :

 

Ik mag hopen dat het trapje toch minstens 4.4 cm is, 4.4 mm is bijna nanoschaal.

Maar ook bij 4,4 cm zeer knap "priegelwerk", net als de stoel.

 

helemaal gelijk natuurlijk en bedankt voor het compliment !

 

Mooi strak werk Luc. Ook jou lat gaat meer de lucht in

 

niet overdrijven hoor.



dekhoogte ca 16 mm.

Meer op neutrino schaal zie: bouwverslag-ss-rotterdam-v-schaal-1-200-a-25

Je opbouw ziet er netjes uit met die luchtstroomafbuigers.

 

Ha Luc,

Mooi gedaan hoor, hoopnatuurlijk wel dat je de zitting en rug en armleggers wel gaat polsteren..met schuim en skai.. om het echt te maken..

ziet er goed uit!
groeten Kees

 

Hallo Luc,

Dat stoeltje is echt briljant! Mooi gemaakt. Nu nog de ouwe erop.

Groeten Paul

 

Hallo Luc,
De opbouw is strak hoor .Ik maak mijn trapjes door de onderdelen op een stukje hout te leggen in de vorm van het trapje en dan doe ik overal seconde lijm op. Daarna insmeren met s39 en solderen met de bout. Als je het trapje verwijderd krijg je een malletjes zodat de andere trapjes even groot zijn.

 

Daarna goed spoelen en liefst met tandenborstel ontdoen van resten S39 !

 

in die echte stoel heb ik paar weken geleden nog gezeten

 

@Baggeraar,
Waarom moet dat precies? Is dat voor het roesten?

Gr Geert

 

Geert, als je S39 niet goed afwast gaat het na verloop van tijd door vochtige lucht gewoon verder met invreten.

Ik heb vroeger wel zelf soldeer water gemaakt van wat zink in zoutzuur.

Ik neem aan dat je dan wel begrijpt dat het troep is.

 

Heren graag on-topic verder, even wat oud roest verwijdert.

 

weekje tussendoor

Was even een weekje op pad maar natuurlijk wel met wat klein-materiaal op zak.
Heb me uit geleefd op de trapjes.
De eerste in messing uitvoering, Hier de onderdelen na de voorbereiding


met behulp van de klemmen op de soldeerhulp de treden rechtop en in de juiste hoek


Maar ja, weer niet nagedacht dus dit is m wel maar uiteindelijk te zwaar dus terug naar polysytreen :


En de eerste is af. (moet natuurlijk nog wel op lengte worden gemaakt)


En na een tijdje prusten heb ik er 5. De messing uitvoering gebruik ik naar het achterdek. Daar is het gewicht minder belangrijk.


En we hadden nog tijd dus de ladder in de mast maar eens aangepakt. 28 cm lang met treden van 5mm. Voorzichtig solderen dus.


De geïmproviseerde werkbank.


En na lang en voorzichtig solderen het resultaat.


Toen nog een tijdje gevijld et voilà (3 keer raden waar ik zat) :


Nou de boel nog monteren maar eerst verder met de romp.

 

Zier er netjes uit.

 

druk druk druk druk druk druk druk etc.....

Kortom, het was nogal druk en ik heb dan ook weinig gedaan sinds de herfstvakantie. Behalve dan een hoop aanpassingen aan de Weser en oeverloos pielen aan de romp van de Onversaagd om alle fouten als gevolg van het geweldige spantenplan eruit te krijgen.
Ik heb nog even overwogen helemaal opnieuw te beginnen maar uiteindelijk is het toch wat geworden. Niet letten op de zakkers want het is maar grondverf en ik moet toch nog verder plamuren. Kleine oneffenheden dus de autoplamuur kan uit de la ipv. polyesterplamuur. Stinkt niet en is ook zo droog en dat houdt de atmosfeer thuis goed.


Ok, het is geen spectaculaire vooruitgang maar er is meer. Na weer wat andere foto's te hebben gevonden kwam ik erachter dat de 1e verdieping van de brug niet goed was. In 1956 was er nog een omloop mogelijk achterlangs en dat betekende dat de zaag erin moest.


Detail met de helft van de trapleuning en de valggenkast


En de deuren. Het zijn er maar een paar maar wel in 3 verschillende afmetingen dus serieproductie hoeft niet. De eerste twee uit 0,3 en 1,0 polysyreen gesneden.


De eerste deur met de klemmen erom, de scharnieren volgen nog.

 

Luc,

Klassewerk, vooral je deuren zijn prachtig