BALDER, Vlaardingse Haring Logger uit 1912, schaal 1:50 vanaf tekeningen

Hier nog wat info uit Binnenvaarttaal. Gr. Klaas.
https://www.debinnenvaart.nl/binnenvaarttaal/index.php?woord=w#wafeldek

 

Nou dat is dus duidelijk....

 

Klopt inderdaad, een Duitser heeft het uitgevonden in 1845-47
https://de.wikipedia.org/wiki/Joseph_Francis

 

Dankjewel, Clemens.

Dat vergat er na 'de dubbele traan' erbij te zetten. Inderdaad te modern, Klaas.

Ondertussen is mijn model ook al 'iets gerestaureerd'. Dan past het net qua tijdsbeeld, Jinny.

Mooi meegedacht, Stephan.

Dankjewel, Boris. Zou het weer net wel kunnen .......

Altijd interessant om van tijd tot tijd eens door te lopen, Klaas.

Nog even verder zoeken en ze hebben .......

Kortom: hartstikke bedankt voor het meedenken en de kritische opmerkingen. Houd mij ook weer scherp.
Ik moet nog kijken hoe de metalen versie er zwart gespoten uit gaat zien.
Gr. Peter

 

We worden nog eens kampioen in Triviant door het forum

 

Het vloertje van aluminium plaat gemaakt:

Met gelijk 4 nieuwe steunen incl. hoekprofielen zoals op de foto van de Balder.

Om jullie op vlieghoogte te houden waar ik allemaal tegenaan loop .......
Alles opnieuw uitgelijnd:

Maar ik moet alles wel dry-fit plaatsen. Want ik weet nog steeds niet of met eindresultaat de gewenste vorm, helling en ronding heeft. En alles moet ook nog in kleur gespoten worden.

Er zijn 17 steuntjes die met hun voet tussen 2 kleine knietjes in de watergang zijn geklemd. Alles moet ook spanning vrij staan, want binnen no time is er weer eentje van de 17 verschoven.

Kom ik ook bijna uit bij het "Kip of Ei" vraagstuk: Eerst de steuntjes en handrail maken en daarna het plaatwerk of eerst het plaatwerk en dan de steuntjes en handrail? En waarom de moeilijk optie kiezen en niet eerst de makkelijkste?

De volgende stap was het bovenstuk van de verschansing. Die heb ik samengesteld uit 2 stukken Evergreen: strip van 0,75 x 2,5 mm met aan de zijkant een half rond van 1,5 mm:

Links boven een detail van de oude tekening waar de constructie van de verschansing steunen is te zien. Aan de onderzijde de kleine knietjes in de watergang, bovenin onder de handrail het stukje hoekijzer om de steun aan de plaat vast te zetten en bovenin de vorm van de handrail.
Rechts op de foto: de onderzijde waar de steun in de hoek past en aan de bovenzijde de afronding aan de zijkant.
Voordeel van het samenstellen uit twee delen. De voorgevormde ronding van beiden blijft er na het lijmen beter in zitten.

Met behulp van wat klemmen en steuntjes het voorste deel op zijn plek:

Alles lijkt de rondingen van de zeeg en buitenzijde goed te volgen.

Vanuit deze lage hoek is te zien dat ik met meerdere rondingen rekening moet houden:

De zeeg en de ronding van de boeg. Het blijft facinerend hoe al die rondingen lopen en samenvallen.
Alles gaat nog goed na een kleine 10 uur knutselen, op naar het achterste deel en beide delen samenvoegen.
Gr. Peter

 

Gaat bijna op werken lijken Peter! Ab und zu mal Pause machen ja. Mooi dat het allemaal zo te plek "valt". Als het nu niet spanningsvrij wordt gemonteerd dan wreekt zich dat later. Het is geen ijzer of staal wat je met het nodige geweld wel in vorm kunt brengen. Mooi werk! Gr. Klaas.

 

Echt fascinerend om te zien groeien.

 

Dankjewel, Klaas. Met het mooie weer van de afgelopen dagen ook veel gefietst en gewandeld met mijn vrouw.
Een beetje spanning en het Evergreen zorgt er wel voor dat het ergens krom trekt.
Gr. Peter

 

Dankjewel, Clemens.
Soms denk ik wel eens, is het niet te veel? Maar het is geen bouwpakket.
Gr. Peter

 

Schitterend, ik ben geen kunstkenner maar ik kijk hier langer en met veel meer plezier naar dan naar welk schilderij dan ook. Heel erg mooi wat er hier ontstaat, werkelijk kunst.

 

Dankjewel voor deze mooi verwoordde complimenten, Dyon.
Gr Peter

 

Op de papieren lijnenplan mal de handrail in zijn geheel uitgelijnd:

En met de fohn een warmte geheugen behandeling gegeven.

Na het uitlijnen van alle 17 steunen op de hele handrail, alles weer losgemaakt en gespoten.
Daarna weer alles in positie brengen. Toen alles goed stond, steun voor steun vast gaan lijnen met elkeer weer alles resterende steuntjes controleren. Uiteindelijk dit resultaat:

Het lijkt een railing, maar ......... even terug kijken op de eerdere foto's van de verschansing.

Mijn mijns inziens mooie vloeiende lijnen:

En het 37 gram wegende stuurboord deels hangt nu tijdelijk aan de magneetjes vast aan het bakboord deel. Het deel behoud zijn eigen halve plank maar dit is een aardige bijkomstigheid.

Schuin van achter ook de mooie lijnen:

Met het tussenvloertje in de achterzijde.

Vanuit deze hoek:

Een enkel tussenspijltje moet nog een tikkie hebben.

Een hoofdstuk afgesloten waar ik best tegenop zag, dat ook het nodige geduld en doorzettingsvermogen kostte.
GHr. Peter

 

Het lijnenspel blijft fascinerend om naar te kijken. Bijzondere bouw.

 

Prachtig Peter, volgens de wetten van de natuurkunde is perfectie onmogelijk te bereiken, maar je komt aardig in de buurt met dit model, fantastisch mooi en secuur werk

 

Het ziet er, zoals we inmiddels gewend zijn, weer perfect uit.
Groet, Jan.

 

Als het model voor de camera zet zie ik telkens weer mooie lijnen combinaties. Moest selectief zijn met plaatsen van foto’s.
Gr. Peter

 

Dankjewel voor de complimenten en mooie woorden, Piet. Perfect is het midel zeker niet, maar streven naar zo goed mogelijk wel. Ik kan genoeg details laten zien die …….. . Maar dat heeft volgens mij elke bouwer.
Gr. Peter

 

Dankjewel, Jan. Zie biven …… zo goed als mogelijk.
Gr. Peter