Ogar, monster in de lucht...of...
- Topicstarter Peter À
- Startdatum
Het probleem daarmee is, heel cru gezegd, en dit bedoel ik NIET als een sneer want ik weet van je gezondheidsproblemen, dat de kans dat die 100 stuks gebouwd worden practisch gezien gewoon nihil is. En daar moeten we mee leven, helaas. Want het lijkt me prachtig, 100 van die joekels van Ogars...
Een beetje exclusieve club is toch niet verkeerd. Ogar gaat niet met Jan en alleman aan de haal. Ze is geen charter, kom zeg.
flymax
PH-SAM
En wanneer je wel van de Ogar houdt, maar het niet persé heel groot hoeft……..
https://outerzone.co.uk/plan_details.asp?ID=3915
https://outerzone.co.uk/plan_details.asp?ID=3915
Is een "bungee assisted start" geen optie voor de Ogar?
Dat is de standaard start methode van Brutus, betrouwbaar en werkt gegarandeerd. Maar Ogar op eigen kracht het luchtruim laten kiezen, is toch wel het mooiste.
Elektrisch geen probleem, nu dus ook gelukt met brandstof. Mooi!
Elektrisch geen probleem, nu dus ook gelukt met brandstof. Mooi!
Dat is de standaardmethode, omdat het gras op Roden niet heel erg kort is.
Zonder bungee gaat dat zo:
Met Bungee:
Die grondstart van vandaag was de allereerste keer dat dat lukte. Stadskanaal heeft megakort gras.
Laatst bewerkt:
Jij en Peter hebben een behoorlijke kluit meer vermogen...
Peter in ieder geval in de buurt van 3 keer zoveel.
Ik heb in practische zin ongeveer 400W ter beschikking. Mischien 450 op een goede dag.
Op Roden komt dan de boel NÉT in beweging, omdat ondanks een grondspeling van ongeveer 5 cm, de romp over de volle lengte het gras raakt, wat enorm veel weerstand geeft.
Op stadskanaal raakten eigenlijk alleen wiel en staartschaats het gras.
Rob M. heeft even tipgelopen, en het was opvallend dat de Ogar al bij "sukkeldraf snelheid" met de rolroeren rechtop gehouden kon worden.
Het veld van Stadskanaal helt heel lichtjes, en ik moest "tegen de bult op" starten. Duurde best lang voor hij loskwam. Wilde eigenlijk al afbreken, maar Rob zei dat ie de vleugels al op zag komen. Doorgezet, en met niet al te veel baanlengte over kwam ze toch los. Direct maar een haartje gas teruggenomen i.v.m. temperatuur, en met 7000 toeren rustig weggeklommen.
Klopt, mijn elektromotor levert net wat meer vermogen aan de propeller: 500 watt. Samen met de welvingskleppen voldoende voor een probleemloze start.
Vandaag was het (voor mijn vliegstijl) werkelijk perfect Ogar weer, met in de middag een hele lichte wind (héél lichtjes turbulent, je zag de vleugels zo nu en dan even wat "wapperen") en na zessen zelfs ogenschijnlijk windstil en geen spoor van beweging meer, waardoor de Ogar als op rails liep.
Het torretje begint nu, met ongeveer 17 draaiuren eindelijk gewoon goed te lopen. Vanwege de duwopstelling is koeling op de grond minimaal en afstellen altijd een beetje een uitdaging geweest: het komt er eigenlijk op neer dat ik iedere vlucht zo goed mogelijk moet observeren en aan de hand daarvan op de grond lichte wijzigingen in de brandstofcurve aanbreng. Dat begint langzaamaan vruchten af te werpen, want niet alleen geen afslaande motoren in de landing (wat ie tot nog toe regelmatig deed), ik heb twee keer de kist met lopende motor opgepakt en gedacht "waarom ook niet?" en gelijk weer aan de bungee gehangen. Ik kreeg hem zelfs een paar keer met de hand aan, wat voor dit ding vrij zeldzaam is, want primen is erg lastig. De motor lijkt ondanks de nogal hoge looptemperatuur mechanisch in perfecte conditie, compressie als een beest.
Low passes zijn met de nu steeds betrouwbaarder lopende en oppakkende motor ook een veel ontspannener bezigheid, en het vliegbeeld met die dikke kop en hoge vleugels, op een meter boven de baan, flink gang er in van het aanduiken, licht gillende prop (vanwege de duwopstelling), gewoon prachtig.
Ik heb me prima vermaakt met die dikke ouwe poolse dame...
Het torretje begint nu, met ongeveer 17 draaiuren eindelijk gewoon goed te lopen. Vanwege de duwopstelling is koeling op de grond minimaal en afstellen altijd een beetje een uitdaging geweest: het komt er eigenlijk op neer dat ik iedere vlucht zo goed mogelijk moet observeren en aan de hand daarvan op de grond lichte wijzigingen in de brandstofcurve aanbreng. Dat begint langzaamaan vruchten af te werpen, want niet alleen geen afslaande motoren in de landing (wat ie tot nog toe regelmatig deed), ik heb twee keer de kist met lopende motor opgepakt en gedacht "waarom ook niet?" en gelijk weer aan de bungee gehangen. Ik kreeg hem zelfs een paar keer met de hand aan, wat voor dit ding vrij zeldzaam is, want primen is erg lastig. De motor lijkt ondanks de nogal hoge looptemperatuur mechanisch in perfecte conditie, compressie als een beest.
Low passes zijn met de nu steeds betrouwbaarder lopende en oppakkende motor ook een veel ontspannener bezigheid, en het vliegbeeld met die dikke kop en hoge vleugels, op een meter boven de baan, flink gang er in van het aanduiken, licht gillende prop (vanwege de duwopstelling), gewoon prachtig.
Ik heb me prima vermaakt met die dikke ouwe poolse dame...