Het Schipperscafe deel 6

Maar als de.koeler vies is.
Zie je.dat.toch gelijk aan je persdruk.
:D het is geen luchtgekoeld dak-unitje met aan/uit compressor, he? :D
Het is een continue draaiende compressor met vier trappen (drie schakelbare en één permanente) en een zeewatergekoelde condenser/vloeistofvat. En de narigheid van "dat zie je toch? " zit hem in die automatisch schakelende trappen. De opbrengst van de compressor richt zich vanwege het expansieventiel en de zuigdrukregeling naar het warmte-aanbod, dus bij meer gematigde temperaturen zie je niks geks.
Als de warmtebelasting matig is, draait ie meestal op de laagste trap met de zuigdruk relatief hoog ingesteld=> weinig warmte aanbod=>expansieventiel niet erg ver open=>weinig koelmiddel.
Wordt het warmer buiten, gaat alleen al daarom het expansieventiel verder open=>meer koelmiddel=> compressor moet harder werken en schakelt een trap bij=> condenser krijgt meer voor zijn kiezen.
Wordt het ECHT warm buiten, dan moet ik handmatig de zuigdruk lager instellen, en daarmee trek je automatisch ook het expansieventiel open.
En OPEENS gaat het heel erg hard.
Die vieze condenser kan die 1e en 2e trap nog wel bolwerken, maar die 3e trap, DIE ga je opeens heel erg zien. Als dan ook nog eens het buitenwater oploopt qua temperatuur, en de luchtvochtigheid er bij, dan loopt het vrij plotseling uit de klauw.
Dus heb ik momenteel de buitenlucht dichtstaan, niet eens vanwege de warmte, maar het extra vocht (de condensatiewarmte daarvan) jaagt dat expansieventiel over de zeik.
En de reden dat ik vrij zeker ben van dat die condenser vies is, is omdat als de boel zo zwaar staat te draaien, dan gaat het water met 25 graden de condenser in, komt er met 28 weer uit (vrij normale delta-T voor die belasting) maar het koelmiddel komt met 44 graden uit het vloeistofvat. Die temperatuur moet VEEL lager zijn (max 5 graden boven de wateruitlaat) en dat betekent dat de warmteoverdracht niet goed is.
Zit er wel genoeg koelmiddel in het systeem?
Ja hoor... heb gewoon een dicht kijkglas in de vloeistoflijn.
 
Laatst bewerkt:
Ja Bert, die lucht maakt even een kanaaltje door de koeler, maar de dichtst begroeide delen zijn uitgeschakleld. Dan maar een schietgebedje voor een paar werkzame dagen en het ding echt schoonmaken. Kun je nog een beetje uit de voeten qua ruimte en opvangen van het vuil? Meestal zit alles met een schoenlepel in elkaar gepast en kun je je kont niet keren, laat staan normaal onderhoud plegen. Gr. Klaas.
Nou... ik heb niet gewoon "geblazen" want dat helpt inderdaad niet veel. Ik heb de waterruimte ingeblokt, er lucht op gezet, en dan de overboord-afsluiter (gelukkig een vlinderklep) een aantal keer "geschoten". Condenser weer vol met water gezet, en opnieuw. En dat een keer of vijf herhaald, in de hoop dat de snelle expansie en het nog aanwezige water zoveel mogelijk vuil meesleuren.
Maar meestal is dat vuil een heel dun slijmerig laagje wat er voor zorgt dat het water wat in aanraking komt met de metalen wand, stil gaat staan. En stilstaand water is een isolator, vraag maar aan iedere surfer of duiker met een wetsuit.

Dat handmatig schoonmaken is inderdaad niet het leukste en comfortabelste karweitje, nee. Ze hebben helaas bij de nieuwbouw geen enkele voorziening getroffen (er is geen water, er is geen lucht, er is geen lekbak, geen vuilafvoer) en je hebt ongeveer 70 cm kruiphoogte. Uiteraard is die kruipruimte indertijd ingeschoren als opslag voor bepaalde zaken dus voor je aan het werk kunt moet ook dat hok leeggeruimd worden.
 
Laatst bewerkt:
De manier van doorblazen gebruikten we ook om onze (stookolie)slangen leeg te blazen Bert. Afsluiter bij de ontvanger dicht en met de Houttuin pomp wat luchtdruk opbouwen. Dan 3x aflaten en dan was de slang leeg. Zo ook na een bunker op een Duitse boot. 90° bochtje met daaronder in de verticale pijp een schuifafsluiter. Had net de slang los en was die aan het afblinden. De Duitse machinist hoorde wat gesis in zijn pijp en wilde aan de afsluiter gaan draaien. Afgeraden omdat in zijn pijp nog wat overdruk zat. Hij was eigenwijs genoeg om toch toch gaan draaien en stom genoeg om recht voor de bocht te blijven staan. Even later had hij een zwart gezicht en kreeg ik op mijn dak omdat de pijp niet leeg was. Ja, het kan verkeren. Gr. Klaas.

1971-7 Bunkeren-1.jpg
 
De manier van doorblazen gebruikten we ook om onze (stookolie)slangen leeg te blazen Bert. Afsluiter bij de ontvanger dicht en met de Houttuin pomp wat luchtdruk opbouwen.
Afhankelijk van de lading een veel gebruikte methode, al gebruiken wij ALS we dat doen altijd werklucht of stikstof. Bepaalde chemicaliën vinden het niet leuk om zo geblazen te worden (statische electriciteit of lading die niet goed over agitatie kan laat je het beter achterwege), maar het idee kwam wel van die ervaring van vroeger, ja...

De boel draait iets beter, maar ik weet niet of dat van het doorblazen komt of omdat het gewoon buiten afkoelt...
De Duitse machinist hoorde wat gesis in zijn pijp en wilde aan de afsluiter gaan draaien. Afgeraden omdat in zijn pijp nog wat overdruk zat. Hij was eigenwijs genoeg om toch toch gaan draaien en stom genoeg om recht voor de bocht te blijven staan. Even later had hij een zwart gezicht en kreeg ik op mijn dak omdat de pijp niet leeg was.
Ach, wat zal ik zeggen... je was niet de eerste en zult met grote zekerheid niet de laatste zijn die al dan niet door eigen schuld "een zwart vlekje" gemaakt heeft. Ik heb ooit ook 3,5 kuub zware olie ergens in Antwerpen achtergelaten op een plek waar het niet echt thuishoorde...
Dat was een gevalletje van een tank die op papier groot genoeg was, maar in werkelijkheid de ontluchting op de verkeerde plaats had zitten. Daar had ik tot op dat moment nog nooit mee te maken gehad: een tank die de ontluchting (fors) lager had dan het hoogste punt van de tank, zonder dat dat ergens op papier terug te vinden was...
 
Zelf ben ik ook wel eens zwart geweest. Op vrijdag de stuurman afgezet bij Bergum. De volgende morgen verhaald naar de losplek, waarbij we een paar meter uit de wal lagen. Met de (rol)slang in de roeiboot naar de wal, aangekoppeld en met de machinist afgesproken. Hij zou de fluit van de fabriek gebruiken om aan te geven dat ik moest stoppen. Door de harde wind en het lawaai van de pomp hoorde ik de fluit niet. Hij dacht om het laatste beetje op te vangen alle drie tanks open te zetten. 3 Tanks over hun nek, olie in de sloot en ik kon de slang niet leegblazen. Kon gelukkig wel zuigen op de slang. Afgekoppeld, slang aan dek eind van de slang in het tankhoofd van tank 2 en even blazen. Springt de slang eruit en sproeit stookolie over het voorschip. Vanaf tank 2 tot voorop (ook de witte roef) onder de zwarte spetters. En ikzelf ook. Mezelf afgesopt met oplosmiddel, gedoucht, verhaald naar de opslag bij Bergum, boodschappen gedaan en weer op de palen bij de brug gaan liggen. Het gehele weekend bezig om het voorschip te soppen met gasolie en zeepsop. Wat een drama! Maandagochtend komt de stuurman terug en wij verder aan de reis naar Groningen. Op zijn vraag "Fijn weekend gehad?" kwam niet direct antwoord.
Maar ach, we hebben de herinneringen nog moeten we maar denken. Zal ergens in 1971 zijn geweest. Het plaatje hieronder met de melkkfabriek op de achtergrond is een jaar of 10 ouder. We lagen daar toen met het schip waar mijn ouders op voeren. In de Goggomobiel gingen vader, moeder (met broertje Ron op schoot, broer Derk en ik achterin met de scheepshond (Newfoundlander) op schoot. Op het dak een imperiaal met daarop een box en wat andere bagage. Zo ging het naar Deventer, waar moeder met jongste broer ging logeren. We gingen in de 2e versnelling de brug bij Bergumerdam op. Gr. Klaas.

1962 Goggo Bergum 2.jpg
 
Laatst bewerkt:
NU zijn het leuke herinneringen.... Maar destijds, op het moment dat het gebeurde, was het nooit leuk.
 
Bert, Je wil niet weten wat voor rotweekend ik had toen. En dat was niet alleen door het vele werk. Moest nog leren blij te zijn dat het niet mijn laatste fout was. Uiteindelijk is dat ook gelukt. En je gaat steeds beter risicoanalyses maken. En dat was weer van nut in mijn latere loopbaan. En toch blijven mensen, ook ikzelf, fouten maken. Laten we Murphy maar de schuld geven. Gr. Klaas.
 
Maarten, is dat geen bier met stikstof i.p.v. koolzuur? Drinkt wel aardig weg, maar geeft door de stikstof een apart soort schuim en mondgevoel. Een lokale eetgelegenheid had, of heeft het misschien nog wel, het op de tap. Zou er eens langs moeten voor een update. Gr. Klaas.
 
Bert, Je wil niet weten wat voor rotweekend ik had toen. En dat was niet alleen door het vele werk. Moest nog leren blij te zijn dat het niet mijn laatste fout was. Uiteindelijk is dat ook gelukt. En je gaat steeds beter risicoanalyses maken. En dat was weer van nut in mijn latere loopbaan. En toch blijven mensen, ook ikzelf, fouten maken. Laten we Murphy maar de schuld geven. Gr. Klaas.
Haha, ja... je komt er niet onderuit, mensen blijven mensen.
Helaas heeft de tegenwoordige management cultuur bij de grote oliemaatschappijen daar bitter weinig oog voor.
 
Breek me de bek niet open Bert! Ze hadden bij ons net de slogan "Zero Tolerance" gelanceerd. En in mijn vindingrijkheid had ik gelijk een oplossing. Stuur iedereen maar naar huis en dan zal ik het licht wel uitdoen. De betrokken manager keek niet vrolijk en kwam met het excuus dat de order van bovenaf kwam. Maar ja ook managers zijn maar mensen en relatief weinig hebben op de werkvloer verkeerd. Learning by doing, ook zo'n mooie en in mijn optiek een ware kreet. Maar waar geven ze je de gelegenheid om het "aan de hand van" een goede mentor te leren? Een van onze oudere collega's had de bijnaam "Broeder Jan". Samen namen we de uit te voeren klus door en dan was zijn vraag meestal: "Hoe zou jij dat aanpakken?" In die fase maakte je ongemerkt een risicoanalyse en ging daarna aan de slag. Jan hield het al meewerkende in de gaten en stuurde desnoods bij. Was begin 70-er jaren en van hem een hoop opgestoken. Jan kende ik al uit de tijd dat ik in timecharter voor Esso voer en hij daar in de Botlek liep als "steigertijger". Goede tijd met mooie herinneringen. Gr. Klaas.
 
Zal tegenwoordig wel niet meer mogen met deze stikstof crisis
Die stikstofcrisis gaat nou net NIET over stikstof, want wat jij iedere dag inademt is 78,5% zuivere stikstof....
Die crisis gaat over stikstof-verbindingen, ofwel nitraten en nitrieten. Kunstmesten, NOx, oxydizers en aanverwante.
Dat biertje met stikstof, daar is niks mis mee, dat is gewoon N2 en daar is helemaal niks mis mee.

Breek me de bek niet open Bert! Ze hadden bij ons net de slogan "Zero Tolerance" gelanceerd. En in mijn vindingrijkheid had ik gelijk een oplossing. Stuur iedereen maar naar huis en dan zal ik het licht wel uitdoen. De betrokken manager keek niet vrolijk en kwam met het excuus dat de order van bovenaf kwam. Maar ja ook managers zijn maar mensen en relatief weinig hebben op de werkvloer verkeerd. Learning by doing, ook zo'n mooie en in mijn optiek een ware kreet. Maar waar geven ze je de gelegenheid om het "aan de hand van" een goede mentor te leren? Een van onze oudere collega's had de bijnaam "Broeder Jan". Samen namen we de uit te voeren klus door en dan was zijn vraag meestal: "Hoe zou jij dat aanpakken?" In die fase maakte je ongemerkt een risicoanalyse en ging daarna aan de slag. Jan hield het al meewerkende in de gaten en stuurde desnoods bij. Was begin 70-er jaren en van hem een hoop opgestoken. Jan kende ik al uit de tijd dat ik in timecharter voor Esso voer en hij daar in de Botlek liep als "steigertijger". Goede tijd met mooie herinneringen. Gr. Klaas.
Ware woorden, Klaas... ik heb er gelukkig nog een flinke staart van mee mogen krijgen bij NedLloyd en JO Tankers.

Tegenwoordig is het zo dat als je (zoals ik) je eigenlijk van nature, omdat je niet beter weet dan dat je altijd zo geleerd hebt te werken, rekening houdt met wat er mis kan gaan en dat benoemt dan krijg je het predikaat doemdenker, maar diezelfde manager die je een doemdenker noemt, loopt wel het hardst te schreeuwen over dat we meer aan risico-analyse moeten doen, terwijl hij het niet eens herkent als het hem in zijn reet bijt.
Soms wordt ik er gewoon schijt en schijtziek van, van al dat ge-eikel.
Het kan ook anders, maar helaas is dat zeldzaam. Een jaar of tien terug hadden we een supernintendo die (als enige op kantoor) altijd blij was met mijn mailtjes (die vrij uitgebreid schijnen te zijn vergeleken met mijn oostblokse collega's, want zoals hij dan schertsend opmerkte, hij kon aan de hand van mijn berichten zo een kant en klare risico-analyse opstellen.
 
Ach, communiceren is een kunst Bert en de wil daartoe moet er aan beide kanten zijn. Het is dan wel fijn dat beide partijen (wiilen) begrijpen waar het over gaat. En de één weet zich beter uit te drukken dan de ander. Maar we zitten in het café en ik ga iets kouds te drinken zoeken. Uit solidariteit neem ik een alcoholvrije Warsteiner. Kan ik me helemaal op een potje eten koken concentreren. Gr. Klaas.
 
Nog tijd en/of interesse voor een drankje? Praatje Pot mag ook. Gr. Klaas.
 
Dat klinkt veelbelovend Bert! Voor die tijd nog even de airco van binnen kuisen? Of wordt dat een uitdaging voor je aflosser? En thuis de Borkum nog eens opvuren? Je was toch ook met een V8 bezig? Zou ook je verslag op kunnen zoeken natuurlijk. Hier doet de werf piano-aan. Gistermiddag een verschansingstut van mijn coastertje losgeknikt en vanvond even met de CA-lastang beslopen.
Eigenlijk zou mijn avatar in dok moeten voor een verfbeurt buitenom. Beetje bewerkelijk omdat de opbouw er niet af kan. Dus moet er een paar dozen of blokken worden gezocht om haar onderwaterschip ruggelings te laten drogen. En ik zou de roerhak deelbaar willen maken. Verzuimd toen de hechthouten hak bij een ongelukje afbrak en is vervangen door een 5 mm dik alu exemplaar. Is zeewaterbestendig en nogal hard. Vrees dat een Z- vormig deelvlak figuurzagen (met het schip op één oor) een gemartel wordt. De alu hak is flink ingelaten in de balsa romp en vastgelijmd met epoxy. Eerst maar eens kijken hoe en waar ik de romp daarvoor neer kan leggen en mezelf strategisch op kan stellen. Deelvlak zal 15 mm lang moeten worden en gemonteerd met 2 M2-boutjes met verzonken kop. Eerste werk zal gaatjes boren en draad tappen zijn. Waarmee smeer je de tap bij alu boren? Ergens meen ik spiritus te hebben gelezen. Gr. Klaas.
 
Dat klinkt veelbelovend Bert! Voor die tijd nog even de airco van binnen kuisen? Of wordt dat een uitdaging voor je aflosser?
Haha, nee hoor, ik heb mij deze term bepaaldelijk een slag in de rondte gewerkt, niet geheel in de laatste plaats omdat mijn aflosser niet zo heel erg actief lijkt. En ik heb daar een hoop stress van gehad omdat er voor een paar van die dingen maar heel weinig tijd was en behoorlijk vervelende consequenties als het niet af zou zijn. Dus dat mag hij toch echt van mij cadeau krijgen.

Uiteraard gaat de Borkum zo snel mogelijk weer onder stoom, en ik heb wat leuke ideetjes voor een upgrade naar voedingwater voorwarming/condensaat hergebruik. Er zijn ook plannen voor "pokkebootje 2.0 in de vorm van een transplantatie van het hart van Pokkebootje naar een Krick Alexandra.

De V8 moet nog maar even wachten, die loopt niet weg (zoals zoveel projecten... :( )
 
Back
Top