Zie dit draadje net voor het eerst. (verder, niet lezen als een negatief bericht). Het landen is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk, maar je kunt er boeken vol over schrijven. Omdat ik heel veel uren fullsize professioneel heb gevlogen met allerlei spul van een paar honderd kg tot 400 ton, PLUS modelvliegen vanaf mijn 12e of zo en inmiddels met heel veel types, mag ik daar wat van vinden. En ik kan zeggen, de "basics" van een full size kist schelen VRIJWEL NIET van modelvliegen. Alleen is modelvliegen moeilijker dan "echt"... vliegen!
Ik herken de TS als iemand uit de jaren 70-80. Gas er op en zo hard mogelijk jassen. Omhoog, naar beneden janken en aan de andere kant weer omhoog, omdraaien en weer aanduiken. Het "70er jaren badkuip vliegen". Nr 1 reden waarom buurtbewoners steen en been klaagden, en terecht, die motoren werden tot veel te hoge toeren (plus DB's!) opgejast. Het leken wel sirenes.
De modellen werden destijds meer (al dan niet als ongeleide....) projectielen gevlogen, vierkant de hoek om en totaal niks met gevoel voor aerodynamica. Landingen vaak niet veel beter als gecontroleerde crashes. Gespeend van enig gevoel van goede snelheids controle, of daalsnelheid. Daar plukt TS nu de wrange vluchten van, het is hem destijds nooit goed aangeleerd. Daar kan hij zelf ook niks aan doen. En de instructeurs destijds wisten ook niet veel beter, want die hadden dat ook zo van hún instructeurs zo geleerd. In tegenstelling tot de meeste andere luchtsporten krijg je daar wél basis theorie, helaas is dat soms in modelvliegclubs nog steeds een ondergeschoven kindje.
Eerst even wat over voorgaande zaken, ik ben best gelukkig dat heel veel opmerkingen (goed) hout snijden, alhoewel TS er door de veelheid van de goedbedoelde meningen, de raad wel kwijt kan/zal raken.
FF hier en daar wat opmerkingen.
Op final moet je vliegsnelheid EN de daalhoek controleren. Hier en daar wordt eea door elkaar gehaal. Propellor vliegtuigen (zowel full size als modellen) vlieg je gas=daalsnelheid en "pitch" ofwel neusstand, is vliegsnelheid. Daarentegen vlieg je jets, vanwege een totaal andere manier van aandrijving, jazeker, ook modellen, met gas=snelheid en neusstand= daalhoek. Totaal anders dus. (de term daalhoek wordt gebruikt indien je met vermogen op aan komt vliegen, een glijhoek is met gas dicht.)
Tuurlijk, als je propkist wat te hard zakt, zul je gas moeten bijgeven, maar doe je dat niet samen met je neusstand, dan kan de snelheid oplopen en hij gaat alleen nog maar harder onderuit (de daalhoek wordt groter), dus vaak is er sprake van een mix van inputs die je moet maken.
Het leren zien van de correcte neusstand voor een goede final vergt oefening. Ga dus ook niet, indien je flaps hebt, die op short final nog een standje erbij zetten, of erger nog, terughalen. In de full size vliegerij een doodzonde. Zo vliegt de B747 met een neusstand van rond de 2 graden (positief). Werden dat er drie dan werd de andere vlieger al zenuwachtig, want dat was een fikse correctie, zo nauwkeurig luistert dat. Eigenlijk bestaat het vliegen voor 99% uit het nemen en vasthouden van de goede neusstand voor DIE fase van de vlucht. We hadden destijds een lijstje in het boek met "emergency procedures" waarin een tabel stond die je moest gebruiken als je (vliegs)nelheids meter (via de Pitot buis) niet meer werkte. In de tabel keek je dan bij hoe zwaar de kist was, welke flapsetting, en er stond dan een percentage "gas" wat je er op moest zetten en welke neusstand je moest hebben, zo nauwkeurig werkt dat.
Expo is een ZEGEN voor het modelvliegen, ik snap niet wat men daar gevaarlijk aan vindt. Bij een nieuw model begin ik standaard met 50 of 60%. Na de eerste minuut weet ik al wat ik na de landing moet verkleinen of vergroten. Voordeel van expo is dat je in tegenstelling tot het "levensgevaarlijke" dual rate, je ook die eerste vlucht volle uitslag hebt, mocht je dat nodig hebben en je niet eerst een schakelaar moet bedienen. Eerlijk is eerlijk, als je ouder wordt, neig je naar grotere waardes, een jonge vlieger, zal het een worst zijn, die heeft een stuk fijnere motoriek/reactievermogen in de vingers dan wij (jk) ouwe bokken. In dat zelfde licht moet je ook de "flight modes" zien, ik heb ze eigenlijk altijd bij staan, maar dan op de flapschakelaar. Zet ik er flaps bij dan krijg ik bvb een beetje "UP" trim er bij. Maar ik gebruik dat dus uitsluitend als er sprake is van een "configuratie verandering" en niet voor een verlaging van de snelheid.
Veel modelvliegers vliegen zonder of te weinig trimmen, dat betekent bvb met je hoogteroer, dat je constant moet trekken. Super irritant. Ik trim constant als ik bvb circuits aan het vliegen ben (doe ik overigens met heel veel plezier, 20 touch and goes met mijn laatste dubbeldekker Fairey Swordfish, elektrisch aangedreven, gaat perfect.)
Je ontkomt niet aan (HR) trimmen als je een circuit maakt. Vrijwel alle kisten vliegen volgas anders getrimd dan met weinig gas zoals op final. Zit je op final constant tegen die naar beneden duikende neus te hengelen, met een paar klikken op je HR trim kun je (bijna) het HR loslaten. Vergelijk dit met een auto die niet uitgelijnd is op de voorwielen, super irritant om daar mee te moeten rijden. Je hersens zijn voor een deel constant bezet met dat weglopen.
Verder zou ik TS aanraden een een lesje te nemen met een sportkist of zweefvliegtuig, je leer daar zóveel van.... mogelijkheden zat.
.
