Mijnhout
Mijnhout was
meestal grenenhout van de Den,
vuren van de Spar kon ook.
Andere houtsoorten waren al snel te duur.
Ook hier in de regio waren productiebossen voor mijnhout.
Een mijnhout handel was er ook gevestigd.
De houthandel had een eigen aansluiting (raccordement, aftakking) aan het spoor.
Alle gebruikte houten stutten gaven bij overbelasting een brekend/krakend geluid.
De stalen stutten hadden dit niet. Die klapte gewoon geluidloos zonder waarschuwing dubbel.
Na gebruik, als de kolen/het kolenveld weggegraven was trok men de stutten er uit voor hergebruik.
Dan kwam de springmeester en die blies het plafond op en alles zakte in elkaar.
Niets meer te zien.
Gevolgen in die tijd en nu nog zijn bovengrondse mijnschaden.
Zogenaamde sinkholes, verzakkingen aan huizen, scheurende huizen, wegzakkende stukken land.
Dan de verandering van water huishouding ondergronds.
Als het water op diepte is jaren weggepompt om te "kunne boedele".
Die pompen zijn stopgezet, nu begint het water druk op te bouwen en gebeuren er weer andere rare dingen.
Even over de Duitse grens waren en zijn de grote open bruinkoolmijnen.
Ook zij hebben en pompen nu nog grondwater weg.
Veel van dat water pompt men in daarvoor aangelegde stuwmeren als bijvoorbeeld drinkwater.
Dat is allemaal grondwater dat al jaren niet meer onder de Nederlandse bodem doorloopt.
Dat was het bronwater uit diep geboorde waterputten.
Als ze in Duitsland stoppen met afpompen is dat een probleem voor Nederland.
Het water onder de grond zoekt zich een nieuwe weg richting Noordzee.
Dat zijn enorme hoeveelheden met vaak ook een hoge stuwdruk.
Dit water loopt door zandlagen of door grote of kleinere kanalen ondergronds.
Van Grenenhout werden om dergelijke redenen trapladders gemaakt.
Het grenen splijt in de lengte richting.
Om dit fenomeen te behouden waren en zijn grenen ladders in de (lijn) olie gedrenkt.
Dit houd het hout veerkrachtig en stoot water af.
Vroeger was gebruikelijk om bijvoorbeeld de dag voor de vakantie de ladder in te kwasten met lijnolie.
Er is nog een kleine houten ladderfabriek in Nederland.
Ook zij verwerken grenen voor ladders en de ladder als ze klaar is.
Vuren is een vrij droog hout, grenen is iets vettig.
Vuren is makkelijk te schilderen.
Grenen moet meestal eerst ontvet worden voor het schilderen.
De reuk is bij beide zeer verschillend.
Alles voor modelbouw,
Willum
Mijnhout was
meestal grenenhout van de Den,
vuren van de Spar kon ook.
Andere houtsoorten waren al snel te duur.
Ook hier in de regio waren productiebossen voor mijnhout.
Een mijnhout handel was er ook gevestigd.
De houthandel had een eigen aansluiting (raccordement, aftakking) aan het spoor.
Alle gebruikte houten stutten gaven bij overbelasting een brekend/krakend geluid.
De stalen stutten hadden dit niet. Die klapte gewoon geluidloos zonder waarschuwing dubbel.
Na gebruik, als de kolen/het kolenveld weggegraven was trok men de stutten er uit voor hergebruik.
Dan kwam de springmeester en die blies het plafond op en alles zakte in elkaar.
Niets meer te zien.
Gevolgen in die tijd en nu nog zijn bovengrondse mijnschaden.
Zogenaamde sinkholes, verzakkingen aan huizen, scheurende huizen, wegzakkende stukken land.
Dan de verandering van water huishouding ondergronds.
Als het water op diepte is jaren weggepompt om te "kunne boedele".
Die pompen zijn stopgezet, nu begint het water druk op te bouwen en gebeuren er weer andere rare dingen.
Even over de Duitse grens waren en zijn de grote open bruinkoolmijnen.
Ook zij hebben en pompen nu nog grondwater weg.
Veel van dat water pompt men in daarvoor aangelegde stuwmeren als bijvoorbeeld drinkwater.
Dat is allemaal grondwater dat al jaren niet meer onder de Nederlandse bodem doorloopt.
Dat was het bronwater uit diep geboorde waterputten.
Als ze in Duitsland stoppen met afpompen is dat een probleem voor Nederland.
Het water onder de grond zoekt zich een nieuwe weg richting Noordzee.
Dat zijn enorme hoeveelheden met vaak ook een hoge stuwdruk.
Dit water loopt door zandlagen of door grote of kleinere kanalen ondergronds.
Van Grenenhout werden om dergelijke redenen trapladders gemaakt.
Het grenen splijt in de lengte richting.
Om dit fenomeen te behouden waren en zijn grenen ladders in de (lijn) olie gedrenkt.
Dit houd het hout veerkrachtig en stoot water af.
Vroeger was gebruikelijk om bijvoorbeeld de dag voor de vakantie de ladder in te kwasten met lijnolie.
Er is nog een kleine houten ladderfabriek in Nederland.
Ook zij verwerken grenen voor ladders en de ladder als ze klaar is.
Vuren is een vrij droog hout, grenen is iets vettig.
Vuren is makkelijk te schilderen.
Grenen moet meestal eerst ontvet worden voor het schilderen.
De reuk is bij beide zeer verschillend.
Alles voor modelbouw,
Willum
