Mijn vlieg ervaring van vandaag
- Topicstarter Willem P
- Startdatum
bedankt voor de foto's Paul! Het was een hele fijne middag!
serge pot
Forum veteraan
BabyIk zal de volgende keer dat de Grunau BABY in de auto ligt een foto maken.
riesen baby bedoel je 
Mijn vliegervaring maar niet van vandaag....sterker nog: niet eens van dit jaar
Vorig jaar zomer heb ik een stukje gefilmd tijdens het vliegen met de Tucan. Door mijn telefoon bladerend op zoek naar wat materiaal om te kijken hoe een iPad werkt om filmpjes te plakken kwam ik deze weer tegen en wat aan elkaar gezet.
Geen idee of YT de muziek door laat, maar dat is wel de muziek die mijn gevoel weer geeft als ik laag en hard over het duin probeer te jagen
(en ik kan lager en harder met de Tucan maar niet als ik tegelijkertijd aan het filmen ben
)
Vorig jaar zomer heb ik een stukje gefilmd tijdens het vliegen met de Tucan. Door mijn telefoon bladerend op zoek naar wat materiaal om te kijken hoe een iPad werkt om filmpjes te plakken kwam ik deze weer tegen en wat aan elkaar gezet.
Geen idee of YT de muziek door laat, maar dat is wel de muziek die mijn gevoel weer geeft als ik laag en hard over het duin probeer te jagen
(en ik kan lager en harder met de Tucan maar niet als ik tegelijkertijd aan het filmen ben
)
Gisteren heb ik een paar zwevertjes uitgelaten, mijn Slite en de micro-DLG. Met de Slite aan het elastiek omhoog en vrijwel meteen een roofvogel kunnen vergezellen in een lage thermiekbel. Heerlijk meedraaien boven het polderlandschap. Later in de ochtend trok helaas de wind aan.
Als bonus mocht ik ook nog een eerste echte thermiekvlucht maken met de micro-DLG, vanuit een rechtuit handstartje (echt DLG'en heb ik nog niet gedaan....) een vluchtje van (wel
) 45 seconden kunnen maken. Vanwege de toegenomen wind was meedraaien er niet bij.
Als bonus mocht ik ook nog een eerste echte thermiekvlucht maken met de micro-DLG, vanuit een rechtuit handstartje (echt DLG'en heb ik nog niet gedaan....) een vluchtje van (wel
) 45 seconden kunnen maken. Vanwege de toegenomen wind was meedraaien er niet bij.Wij vliegen boven een iets oudere polder, de Schermer (net ten oosten van Alkmaar). Dichter bij de kust iets meer wind en minder stabiele thermiek. Regelmatig knokken voor elke minuut in de lucht.
In het filmpje in post 3528 (https://www.modelbouwforum.nl/threads/mijn-vlieg-ervaring-van-vandaag.86366/page-177#post-4136849) kan je de omgeving zien.
Ik heb (nog) geen ballastgelegenheid in mijn Slite. Dat is nog een wens voor de toekomst.
Ik ga toch voor een OCP (Emcotec) beveiliging op de servo van het landingswiel.
Vandaag hebben we bij ACK genoten van het prachtige weer in Noord-Holland. Een enthousiaste nieuwe clubgenoot heeft met zijn Eco-Boomster onder andere mijn Discus opgesleept.
De perfecte start van de lente.
Afgelopen zaterdag was er dusdanig veel thermiek dat ik nog eens terug naar het weerbericht ben gegaan om te zien of ik kon begrijpen waar deze geweldige omstandigheden vandaan kwamen. Zo'n kans wil ik de volgende keer niet voorbij laten gaan.
Het was echt geweldig. Ik was pas rond 14:30 uur op het veld en mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen. De zon stond strak aan de hemel en er was niet veel wind. Prima weer om het gedrag van mijn Marabu verder te verkennen. Onderweg naar het veld wapperden de vlaggen richting het zuiden. Recht boven mij was de lucht blauw. Richting het zuiden leek Bob Ross aan het werk te zijn geweest. Alsof hij met een blokkwast witte vegen aan de hemel had geschilderd. Ik concludeerde dat de zon de eerste tijd nog niet weg zou zijn.
Nadat ik de Marabu op mijn gemak vliegklaar had gemaakt verscheen een clubmaat op het toneel. Hij wilde graag zien hoe de Marabu vloog. In een geanimeerd gesprek zocht ik de weg naar boven en letterlijk spelenderwijs pikte ik de eerste thermiekbel op. En de volgende. En de volgende. 'Het gaat hier echt overal omhoog' zeiden wij tegen elkaar. De mooiste bel was in gezelschap van vier buizerds. Drie boven mij en nog één er achter aan. Uiteraard ervaarden wij op de grond dat de wind voortdurend van richting veranderde. Van een licht briesje tot windstil.
Zeer voldaan, prettig moe en enigszins gekleurd in het gezicht ging het weer huiswaarts. De temperatuurmeter in de auto wees 11 graden Celcius aan. 11 graden dacht ik. Hoe is dat zo gekomen?
Op donderdag luister ik altijd graag naar het weekend weerbericht van Ziltmeteo, voor zeilers, door Henk Huizinga. Henk had mij afgelopen donderdag op het verkeerde been gezet. Hij zei: 'We zijn in het weekend onder de invloed van een groot hogedrukgebied, maar dat ligt aan de verkeerde kant. Er wordt zodoende vanuit het noorden koude lucht aangevoerd.' Dat moge voor zeilers niet zo fijn zijn. Ik weet inmiddels in ieder geval wat het voor zwevers heeft betekend.
Kort samengevat voor de zaterdag:
Hogedrukgebied ten westen van Europa.
Aanvoer van koude lucht over land vanuit het noorden, 5 tot 7 knopen.
Temperatuur stijgt in de loop van de dag van 1 naar 11 graden Celcius.
Volop zon.
Relatief hoge luchtdruk van 1026 hPa.
Hier onder volgt het weekend weerbericht van Henk Huizinga.
WEEKENDWEERBERICHT VOOR 19 TOT EN MET 21 MAART 2021
Koude start van de lente
Op de Atlantische Oceaan ligt een omvangrijk hogedrukgebied, dat de komende periode ons weer bepaalt. Maar door deze positie bevindt onze omgeving zich aan de verkeerde kant van dit hoog en krijgen we eerst nog te maken met een aanvoer uit het koude noordoosten.
Vrijdagmiddag +36: Met een kerndruk van 1037 hPa bevindt het hoog zich ten westen van Ierland. Een tweede kern ligt zuid van Noorwegen en daar tussenin bevindt zich het polaire front, waarbij wij dus aan de koude kant zitten en te maken hebben met de aanvoer van continentaal polaire lucht, die behoorlijk koud is. De wind komt met 10-15 knopen het noordoosten. Het goede nieuws is dat er wel ruimte is voor de zon.
Zaterdagmiddag +60: De hoofdkern van het hoog is in deze kaart ten noordwesten van de Azoren getekend, maar de invloed ervan reikt tot over het oosten van Europa. Het polaire front loopt van Finland, via Engeland tot voorbij het Iberisch schiereiland naar de Middellandse Zee. De as van het hoog ligt over onze omgeving, waardoor er 5-10 knopen uit het west tot noordwesten staat. Het is wel droog, maar gedurende de nacht naar de officiële lente kan het nog aardig gaan vriezen... Een koufront tussen IJsland en Schotland trekt ondertussen naar het zuidoosten.
Zondagmiddag +84: Dit koufront heeft inmiddels ons land met wat buitjes bereikt, waarbij de wind is gaan ruimen naar het noordwesten met een vlagerige 10-15 knopen.
Voorlopig start de lente behoorlijk fris.
Afgelopen zaterdag was er dusdanig veel thermiek dat ik nog eens terug naar het weerbericht ben gegaan om te zien of ik kon begrijpen waar deze geweldige omstandigheden vandaan kwamen. Zo'n kans wil ik de volgende keer niet voorbij laten gaan.
Het was echt geweldig. Ik was pas rond 14:30 uur op het veld en mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen. De zon stond strak aan de hemel en er was niet veel wind. Prima weer om het gedrag van mijn Marabu verder te verkennen. Onderweg naar het veld wapperden de vlaggen richting het zuiden. Recht boven mij was de lucht blauw. Richting het zuiden leek Bob Ross aan het werk te zijn geweest. Alsof hij met een blokkwast witte vegen aan de hemel had geschilderd. Ik concludeerde dat de zon de eerste tijd nog niet weg zou zijn.
Nadat ik de Marabu op mijn gemak vliegklaar had gemaakt verscheen een clubmaat op het toneel. Hij wilde graag zien hoe de Marabu vloog. In een geanimeerd gesprek zocht ik de weg naar boven en letterlijk spelenderwijs pikte ik de eerste thermiekbel op. En de volgende. En de volgende. 'Het gaat hier echt overal omhoog' zeiden wij tegen elkaar. De mooiste bel was in gezelschap van vier buizerds. Drie boven mij en nog één er achter aan. Uiteraard ervaarden wij op de grond dat de wind voortdurend van richting veranderde. Van een licht briesje tot windstil.
Zeer voldaan, prettig moe en enigszins gekleurd in het gezicht ging het weer huiswaarts. De temperatuurmeter in de auto wees 11 graden Celcius aan. 11 graden dacht ik. Hoe is dat zo gekomen?
Op donderdag luister ik altijd graag naar het weekend weerbericht van Ziltmeteo, voor zeilers, door Henk Huizinga. Henk had mij afgelopen donderdag op het verkeerde been gezet. Hij zei: 'We zijn in het weekend onder de invloed van een groot hogedrukgebied, maar dat ligt aan de verkeerde kant. Er wordt zodoende vanuit het noorden koude lucht aangevoerd.' Dat moge voor zeilers niet zo fijn zijn. Ik weet inmiddels in ieder geval wat het voor zwevers heeft betekend.
Kort samengevat voor de zaterdag:
Hogedrukgebied ten westen van Europa.
Aanvoer van koude lucht over land vanuit het noorden, 5 tot 7 knopen.
Temperatuur stijgt in de loop van de dag van 1 naar 11 graden Celcius.
Volop zon.
Relatief hoge luchtdruk van 1026 hPa.
Hier onder volgt het weekend weerbericht van Henk Huizinga.
WEEKENDWEERBERICHT VOOR 19 TOT EN MET 21 MAART 2021
Koude start van de lente
Op de Atlantische Oceaan ligt een omvangrijk hogedrukgebied, dat de komende periode ons weer bepaalt. Maar door deze positie bevindt onze omgeving zich aan de verkeerde kant van dit hoog en krijgen we eerst nog te maken met een aanvoer uit het koude noordoosten.
Vrijdagmiddag +36: Met een kerndruk van 1037 hPa bevindt het hoog zich ten westen van Ierland. Een tweede kern ligt zuid van Noorwegen en daar tussenin bevindt zich het polaire front, waarbij wij dus aan de koude kant zitten en te maken hebben met de aanvoer van continentaal polaire lucht, die behoorlijk koud is. De wind komt met 10-15 knopen het noordoosten. Het goede nieuws is dat er wel ruimte is voor de zon.
Zaterdagmiddag +60: De hoofdkern van het hoog is in deze kaart ten noordwesten van de Azoren getekend, maar de invloed ervan reikt tot over het oosten van Europa. Het polaire front loopt van Finland, via Engeland tot voorbij het Iberisch schiereiland naar de Middellandse Zee. De as van het hoog ligt over onze omgeving, waardoor er 5-10 knopen uit het west tot noordwesten staat. Het is wel droog, maar gedurende de nacht naar de officiële lente kan het nog aardig gaan vriezen... Een koufront tussen IJsland en Schotland trekt ondertussen naar het zuidoosten.
Zondagmiddag +84: Dit koufront heeft inmiddels ons land met wat buitjes bereikt, waarbij de wind is gaan ruimen naar het noordwesten met een vlagerige 10-15 knopen.
Voorlopig start de lente behoorlijk fris.
Dubbel gepost...
Hier achter mijn deur is een festivalwijde.
Nu niet in gebruik door corona.
Groot genoeg om een Sandow van 120m uit te rollen.
Wind zat goed.
Een oud drie assig zwevertje van de zolder gehaald, klaargemaakt en naar dit terrein.
Even stoeien om de vingers wat los te maken.
Met de sandow schoot dit hebbedingetje als een raket naar boven.
Het ging een vlucht of zes redelijk goed.
Veel turbulenties en toch wat thermiek.
Met windkracht 4 toch redelijk nerveus om te vliegen.
Laatste vlucht is fout gegaan.
Mijn landingscircuit ingezet.
Zag er perfect uit maar toch ben ik in de zon geraakt.
Kortstondig verblind en oogcontact verloren.
5 seconden het toestel niet gezien.
Instictief nog even opgetrokken (hoogteroer).
Plots hoorde ik een PLOF.
50m verder lag het zwevertje (1600 mm spanw) terug op de aardkloot.
Het betreft een DAVOS van BMI waar ik de motor uitgehaald heb.
Eerst dacht ik, dit wordt iets voor de kachel.
Maar al bij al viel de schade nog mee.
Ondertussen bijna alles hersteld.
Vleugel en romp waren redelijk ongeschonden.
Servo's niet beschadigd.
Wat witte houtlijm en een likje epoxy brachten hier soelaas.
Dus, we zullen doorgaan.
Nu niet in gebruik door corona.
Groot genoeg om een Sandow van 120m uit te rollen.
Wind zat goed.
Een oud drie assig zwevertje van de zolder gehaald, klaargemaakt en naar dit terrein.
Even stoeien om de vingers wat los te maken.
Met de sandow schoot dit hebbedingetje als een raket naar boven.
Het ging een vlucht of zes redelijk goed.
Veel turbulenties en toch wat thermiek.
Met windkracht 4 toch redelijk nerveus om te vliegen.
Laatste vlucht is fout gegaan.
Mijn landingscircuit ingezet.
Zag er perfect uit maar toch ben ik in de zon geraakt.
Kortstondig verblind en oogcontact verloren.
5 seconden het toestel niet gezien.
Instictief nog even opgetrokken (hoogteroer).
Plots hoorde ik een PLOF.
50m verder lag het zwevertje (1600 mm spanw) terug op de aardkloot.
Het betreft een DAVOS van BMI waar ik de motor uitgehaald heb.
Eerst dacht ik, dit wordt iets voor de kachel.
Maar al bij al viel de schade nog mee.
Ondertussen bijna alles hersteld.
Vleugel en romp waren redelijk ongeschonden.
Servo's niet beschadigd.
Wat witte houtlijm en een likje epoxy brachten hier soelaas.
Dus, we zullen doorgaan.