Rondje Noorderhoek
Ik was het al eerder van plan, maar toen werd het water hard...
Vandaag was het redelijk weer, dus de lipo's geladen en met de 60cm sleper naar de waterkant voor een (proef)rondje Noorderhoek.
Vanuit de Looxmagracht onder de Koninginnebrug door en stuurboord uit de Franekervaart op.
Bij de brug onder de spoorlijn Sneek Leeuwarden ging het gelijk mis en de sleper kwam vast te zitten op een tak, die net onder water lag, natuurlijk aan de overkant van de vaart.
Omdat ik voorzien had, dat er bepaalde stukken blind gevaren moesten worden, had ik een ankerboeitje aan een 20 m lijn bij me, dus na een paar keer gooien was de boot weer vrij en kon ik verder.
De oude boogbrug is jaren geleden vervangen door een overkluizing, dus ik moest een heel stuk verderop gaan staan om de boot er onder daar te kunnen sturen zonder zicht- en oogcontact te verliezen.
Na de brug was er tweehonderd meter geen gelegenheid om langs het water te lopen, dus ik heb de boot zowat aan het eind van het zenderbereik gestuurd, de boel tegen de oever stil gelegd en om het blok huizen heen gelopen, tot ik weer aan de waterkant kon komen.
Gelukkig was de sleper niet al te ver weggewaaid en kon ik mijn weg vervolgen, de stad uit.
Ter hoogte van het nieuwe sportcomplex komt een oude opvaart uit in de Franekervaart, waarvan ik wist, dat die bijna helemaal om de nieuwe wijk heen liep, dus stuurboord uit hier in.
Ook hier was de weg direct langs het water geblokkeerd door aan de sportveldzijde een kolossaal hek en aan de andere kant woningen met de tuin tot aan het water.
Een honderd meter verderop liep achter de huizen echter een voetpad, dus ik heb de boot de opvaart in gestuurd en 'm verderop tegen de wal gelegd, zodat ik om de huizen heen kon lopen, naar het voetpad.
Dit voetpad liep gescheiden door een meter of vijf struikgewas parallel aan het water, dus het in het oog houden van de boot was lastig.
Verderop liep het pad pal naast de vaart, dus geen problemen.
Ik was hier nog nooit varend geweest, dus ik was aangenaam verrast door dit leuke vaarwater in deze hoek van de stad.
De opvaart liep inderdaad door tot tegen de rondweg aan, maar ook hier lopen de tuinen tot aan het water en kon ik de laatste kilometer niet rechtuit varen.
De boot had dat wel gered, maar de omweg die ik had moeten maken om weer bij de boot te kunnen komen was dusdanig lang geweest, dat ik bang was de boot niet meer te zullen aantreffen...
Dus een smallere zijsloot in tot er een dam in lag, daar werd er gekluund naar de andere kant van de weg, richting Zwette, dwars door de wijk heen.
De vaart ging nu achter de woningen langs tot ook hier de wereld (het water) ophield en ik de boot naar de volgende vijver in de wijk kon dragen.
Bij deze vijver is maar een klein deel van de oever toegankelijk, dus ik heb de boot naar het midden gevaren, de boot laten drijven, terwijl ik om de woningen heen naar de andere rand van de vijver liep.
Toen ik daar aankwam, was de boot door de harde wind uit mijn gezichtsveld gedreven...
Met voorzichtig gas geven, kwam de sleper weer in het zicht en kon ik de boot de vijfhonderd meter naar me toe laten varen. Een beetje mazzel moet je hebben.
Nu was de koek op aan deze kant van de spoorlijn, dus met de boot onder de arm door de tunnel onder het spoor door naar de vijvers, die aan de andere kant lagen.
Met nog twee keer klúnen tussen twee vijverpartijen was ik bij de Zwette aangekomen en was het nog een twintig minuten varen naar mijn startpunt in de Looxmagracht.
Totale vaar/wandeltijd twee uur.
Groeten, Jan.