Vaardigheden, tips en weetjes...

[pietsan]

In dit topic laat ik allerlei handigheidjes, tips en leuke 'weetjes' zien die voorheen te zien waren op mijn website, maar die ik vanwege de kosten heb opgezegd. Uiteraard is iedereen die hier iets leuks weet te melden waar anderen hun voordeel mee kunnen doe van Harte welkom om dit ook te doen.

Als je begint met het bouwen van een model heb je een degelijke bouwplank nodig waar je model in het
begin stadium netjes op/in past zodat je de spanten mooi haaks in de kiel kunt plaatsen.

Op de foto een tekening van een professionele bouwplank;

1 = de grondplank, die stevig en absoluut recht dient te zijn, hiervoor kun je bijv. een plaat van 0,5 of 1 cm dik mdf gebruiken. Op de plaat teken je in het midden een hartlijn uit, nr. 2. Eventueel kun je de spanten die in de kiel komen uitzetten op de plaat, nr. 3. Vervolgens lijm of schroef je een aantal klosjes (het aantal is afhankelijk van de lengte van de kiel) aan weerszijde van de hartlijn zodanig op de plaat zodat de kiel precies tussen de klosjes past, op de tekening nr. 4. nr. 5 en nr. 6 zijn respectievelijk de steunen voor de voorsteven en de achtersteven.

Er is natuurlijk ook een simpelere manier om een bouwplank te maken. die de lading ook dekt,

Nodig een stevige plank, lang genoeg zodat de kiel erop past. En een aantal hoekijzertjes (te koop bij iedere bouwmarkt). Plaats de hoekijzertjes telkens twee tegenover elkaar zodanig aan weerszijde van de hartlijn van de plank met schroeven zodat de kiel er precies in valt. Je hebt nu een stevige constructie voor de begin fase van de bouw van je model.

Buiten het feit dat je model stevig vast staat, zorgt een degelijke bouwplank er ook voor dat je model niet kan krom trekken, wat minstens zo belangrijk is.

 

[pietsan]

Latten buigen;

Er zijn nogal wat theorieën in omloop over het buigen van latten en wat nu de beste manier is dat laat ik graag in het midden. Ik lees soms dat sommige mensen het hout maar liefst uren in water laten weken en daar geloof ik persoonlijk niet in. Deze methode word vaak gebruikt om de lat nat aan te brengen, vast klemmen en indien droog behoud de lat de gebogen vorm en kan deze verlijmd worden, maar na 15 minuten, hooguit een half uur bereik je het zelfde effect. Hout wat uren heeft staan weken word groter omdat het volledig verzadigd is door het water en past dan niet meer goed terwijl het ook weer een zee aan tijd duurt voor het weer goed droog is. Voor de wat dikker latten en dan met name hardhout is stoom een heel goed alternatief.

Zelf buig ik al mijn hout met een planken buiger, deze is in elektrische vorm nagenoeg bij elke modelbouw winkel te koop, maar is ook goed zelf te maken door bijv. een ronde kop op een soldeerbout te bevestigen.

Voor het gebruik van de planken buiger zet je het te buigen deel van je lat even in het water, de zachtere houtsoorten hebben slechts een minuut of 5 nodig en de wat hardere 10 tot 15 minuten, hetgeen meer als genoeg is, omdat het hout niet verzadigd moet raken met water, maar gewoon goed nat moet zijn,

Als je een elektrische planken buiger hebt, dan word deze nooit te heet en kun je je lat meteen buigen. Een alternatief is om een ronde kop op bijv. een oude soldeerbout te zetten en deze in een kleine gasvlam te leggen tot de kop warm genoeg is. De kop moet heet zijn, maar nooit roodgloeiend, want dan verbrand je je hout en dat kan niet de bedoeling zijn, dus de gasvlam op de laagste stand zetten en na een paar minuten kun je gaan buigen,

Voor het buigen kun je een malletje gebruiken (word vaak bij de elektrische plankenbuiger meegeleverd) wat makkelijk zelf te maken is van een stukje resthout. Zorg dat de mal stevig vast staat zodat je twee handen vrij hebt om te werken,

Op de foto zie je een plank met daarop de mal gelijmd en een houder voor de warme buiger, deze plank is vast gezet met een lijmklem zodat hij niet kan verschuiven. Nu kun je je lat in de gewenste vorm buigen en daarna direct op je model lijmen omdat tijdens het buigen met de warme buiger het hout meteen droog is.

 

[pietsan]

Puttingijzers;

Meestal worden de puttingijzers meegeleverd in de bouw kit en ze zijn ook te koop in de modelbouw winkels in allerlei vormen en maten. Ik laat hier zien dat je de putting ijzers ook handig zelf kan maken van bijv. een messingstrip. Maar wat velen niet weten dat je deze ook kan maken van een simpel stukje touw. Hier onder een voorbeeld van een combinatie van putting ijzers uit een bouw kit aangevuld met een stukje touw, handig als bijv. de maat niet klopt,

De putting platen worden met nageltjes vast gezet in de scheepshuid en daarboven komen de ijzers. Het bovenste deel van de putting ijzers maak ik hier van zwart draad van 0,5 mm dik.
De draad leg je om het juffer blok en één eind van de draad haal je door het putting ijzer en weer terug naar de onderkant van de juffer alwaar je het afwerkt met een dubbele halve steek (platte knoop). De knoop moet dan precies in de uitsparing van de rust vallen waardoor deze later niet meer zichtbaar is.

Als alle knoopjes zijn gelegd worden deze geborgd met een druppeltje lijm.

Waarna je alle losse eindjes wegknipt.

Een klein drupje houtlijm zorgt ervoor dat het putting ijzer van touw goed verankert is in de rust, tevens kan dan het juffer blok niet meer draaien.

Als alle juffers met ijzers van touw op hun plek zitten, smeer je de touwtjes in met een dun laagje houtlijm waardoor de touwtjes hard en stijf worden.

Vervolgens schilder je nadat de touwtjes droog zijn alles in de zelfde kleur als de onderliggende putting ijzers waarna het niet meer te zien is dat het touw was en heb je perfect opmaat gemaakte putting ijzers.

Tenslotte plaats je de 'naald' (afdeklat) tegen de rust waardoor alle knoopjes niet meer zichtbaar zijn en kun je de hoofdtouwen middels de talrepen bevestigen en stijf zetten.

 

[pietsan]

Huid beplanking; Boeg,

Natuurlijk is dit een onderwerp waar je een heel boek over kunt schrijven, maar ik beperk me tot het belangrijkste, mede daar ik nog steeds regelmatig in de verslagen lees dat velen hier moeite mee hebben en niet helemaal onterecht, want het netjes beplanken van een scheepshuid is zeker niet eenvoudig, maar al doende word je hier vanzelf steeds handiger in.

Het beplanken van een scheepshuid is voor de beginnende modelbouwer vaak een probleem om dit netjes te doen. Mensen met wat meer ervaring kunnen i.p.v. de gangen (latten) te verjongen ook verloren gangen aanbrengen zoals de tekening laat zien. Dit is echter geen makkelijke opgave. Bij de verloren gangen onderscheiden we het Hollandse en Engelse systeem zoals op de tekening te zien is.
Dit systeem word alleen toegepast bij de boeg van een model, bij het achterschip werken we met instekers daar de vorm van het achterschip nogal verschilt dan die van de boeg. Later in deze topic ga ik hier wat verder op in.

Hier onder laat ik zien dat er ook een eenvoudige manier is om toch de boeg netjes te beplanken.

Een simpelere manier om de boeg te beplanken is werken met het verjongen van de gangen (latten). Het is echter raadzaam om nooit verder te verjongen dan een halve plankbreedte daar je anders met kleine puntjes aan je latten moet gaan werken.

Soms is het niet mogelijk om deze regel te handhaven en moet je dus meer verjongen als een halve plank breedte. Hiervoor is een eenvoudige oplossing te zien op bovenstaande foto.
De gangen b en c dreigen indien je ze doortrekt tot de voorsteven in een veel te klein puntje te eindigen hetgeen ten koste gaat van het uiterlijk van je model. Door nu lat a in te voegen voorkom je dit en krijg je toch een mooie afwerking bij de boeg.

 

[pietsan]

Huid beplanking; Achterschip,

Bij het achterschip gaat het beplanken enigszins anders als bij het voorschip. Hier gebruiken we i.p.v. de zogenaamde 'verloren' gangen of 'verjongde' gangen de zogenaamde 'instekers' dit zijn (vaak) korte taps toe lopende latjes die tussen de gangen worden aangebracht wanneer de natuurlijke verloop van de lat niet meer ongeforceerd naast de voorgaande gang kan worden gelegd.

Hierboven is te zien dat de laatste aangebrachte gang niet netjes tegen de voorlaatste past, tenzij je deze geforceerd gaat dwingen, hetgeen dus niet de bedoeling is. In de ontstane opening gaan we nu een insteker inlassen.

Leg een globaal opmaat gesneden lat in de opening en zet een potlood puntje aan de achterkant op het punt waar deze de volgende lat raakt.

Vervolgens zet je aan de voorkant ook een potlood puntje op het punt waar de twee latten elkaar raken waar de insteker tussen moet komen.

Met een stalen liniaal verbind je nu de 2 potlood puntjes en snij de lat langs de liniaal zorgvuldig door.

De langwerpige driehoekvormige lat heeft nu de perfecte maat en kan nu worden vast gelijmd aan de voorgaande (laatste lat) op je model.

de lat die eerst open stond leg je nu ongeforceerd tegen de insteker, past netjes en kan nu dus vast gelijmd worden.
Zoals te zien op de foto heb je vaak meerdere instekers nodig vanwege de vorm van het achterschip, de latten hebben met dit systeem allemaal de zelfde breedte tegen de achtersteven, wat natuurlijk ten goede komt aan het uiterlijk van je model. Een enkele keer kan het ook nodig zijn bij de ronding van het achterschip iets verder naar boven dus om ook enkele latten te verjongen net als bij de boeg.

Dit alles lijkt misschien wat bewerkelijk, maar dat valt in de praktijk reuze mee en voorkomt lelijke kiertjes en overmatig gebruik van vulmiddelen zoals plamuur .ed. Neem de tijd voor het beplanken van je model....

 

[Building Mouse]

Mooi dat je dit hier plaatst Piet! Je helpt hier denk ik veel mensen mee, en dat geheel belangeloos. Respect.

 

[pietsan]

Zeilvoering op je model;

Er worden de laatste tijd nogal wat Historische Zeilschepen gebouwd met zeilen, dus hier enkele tips en weetjes over de zeilvoering.

De zeilen op een model kunnen indien ze gewoon recht en vol worden aangebracht een heleboel zicht van alle dek details ontnemen. Om dit enigszins op te lossen kun je dus een aantal (of alle zeilen) geborgen aan de ra's hangen waardoor je dus het maximale zicht creëert op de rest van het model. Verder kun je de geien en gordings aan halen net zoals het getoonde model, waardoor het zeil oppervlak word gereduceerd.

Het schip kan ook getuigd worden zonder zeilen, maar dan word er wel heel wat moois weggelaten. Ook hiervoor is een oplossing: de ra's worden eenvoudig gebrast, zodat tussen de zeilen door nog goed op de dekken kan worden gekeken. (brassen, die aan de ra-nokken van de ra's zijn bevestigd dienen om de ra's in het horizontale vlak te draaien, dus als het ware de ra met het zeil op de wind zetten om max, profijt uit de wind te halen)

Ra's zonder zeilen of met geborgde zeilen moeten altijd haaks op de langs as van het schip staan. Met zeilen is deze stand van de ra's misschien wat onnatuurlijk, want de wind zal altijd wat van opzij inkomen. In het geval U dit storend vind kunt U dus de ra's met de zeilen in een gebraste stand zetten.

Een praktische waarde van de gebraste stand was drie kompas streken met de kiel, dit is overigens tevens het maximum in verband met het aanlopen van de ra's tegen want en stagen.

één kompasstreek is 11,25 graden er zijn 32 kompas streken hetgeen dus precies 360 graden is. Drie streken brassen is dus een hoek van 33,75 graden ten opzicht van de kiel. Waardoor de max. gebraste stand van de zeilen een hoek maakt die tussen de 30 en de 35 graden ligt. En alhoewel bij de meeste modellen de ra's haaks op de kiel worden gezet, wat natuurlijk heel goed kan, want het is tenslotte een model, is de gebraste stand van de ra's met de zeilen ook erg mooi om te zien en wekt de suggestie dat het model werkelijk vaart.

De 32 streken van het kompas zijn onderverdeeld in 4 hoofdstreken; Noord (N) Zuid (Z) Oost (O) en West (W), 4 hoofdtussenstreken; NO, ZO,ZW en NW, 8 tussen streken; NNO, ONO, OZO, ZZO, ZZW, WZW, WNW en NNW en tenslotte zijn er nog 16 bij-of ten streken; Noord ten Oosten, Oost ten Noorden, Noordoost ten Noorden, Noordoost ten Oosten enz.

 

[pietsan]

Vioolblok;

Een vioolblok is in feite een samengesteld blok en deint om twee verschillende lijnen door te voeren. Op de modellen worden deze blokken onder andere gebruikt aan de ra-nokken voor het doorvoeren van de toppenanten van de betreffende ra en de schoten van het zeil wat aan de boven hangende ra hangt. (ook voor stag (sloep) takels worden vaak vioolblokken gebruikt) Meestal worden de vioolblokken in de bouw kit meegeleverd, maar als dat niet het geval is dan zijn deze blokken vrij eenvoudig zelf te maken.

De naam van het blok is afgeleid van de vorm die enigszins op een viool lijkt,

Op de foto hierboven een zelf gemaakt samengesteld (viool) blok en onder een blok uit een willekeurige bouw kit. Het onderste blok (indien zelf gemaakt) dient altijd iets groter te zijn dan het bovenste. Door de onderste schijf gaat dan de schoot van het boven hangende zeil en door de kleinere bovenste schijf de toppenant van de ra waar het blok aan is bevestigd.
Hieronder nog een close-up van het blok aan de ra-nok,

Buiten het vioolblok heb ik het hier ook over schoten en toppenanten; toppenanten dienen om de ra horizontaal te houden en schoten houden de schoothoorn (onder hoek(en) van het zeil) in de juiste positie, de schoten van de onderzeilen (fok en grootzeil) houden de schoothoorn aan de lijzijde naar achteren en lopen ook naar achteren.

(Lijzijde is de kant van het schip die in de luwte van de wind ligt, dus in principe waar de wind uit gaat. De tegenover liggende kant van het schip, daar waar de wind binnenkomt noemen we de Loefziide)
(in de volgende update laat ik zien hoe een (vioolblok) samengesteld blok word gemaakt)

 

[pietsan]

Constructie samengesteld blok (vioolblok);

Om het samengesteld blok te maken gebruik ik een 4 mm enkelschijf blok + een 3 mm enkelschijf blok, (tekst boven iedere foto)

Eerst boor ik het vaak te kleine gaatje wat uit met in dit geval een boortje van 0,7 mm,

Vervolgens neem je een eindje touw (niet te dik) met voldoende lengte om de twee blokken de bevestigen. Leg vervolgens het touw om het blok in de daarvoor aanwezige gleuf in de wangen,

Om nu twee handen vrij te hebben is het raadzaam om het blok met het touw even in bijv. een bankschroefje te klemmen, waarna je een halve steek in het touw legt en aantrekt,

Het touw zit nu om het 1e blok van 4 mm geknoopt,

Nu leg je op de halve steek het 2e blokje van 3 mm en plaats alles weer in de bankschroef, waarna je het afwerkt met een platte knoop,

De knoop borgen met een klein drupje lijm, waarna één van de losse eindjes strak tegen de knoop afsnijd,

Nu heb je een samengesteld (viool) blok wat je zelf hebt gemaakt,

 

[pietsan]

Verschillen tussen Gereefde- en geborgen zeilen;

Dikwijls lees ik in bouwverslagen dat men de zeilen gereefd wil aanbrengen, terwijl dan eigenlijk alleen de buikgordings en geitouwen enigszins worden aangehaald en dit heeft niets te maken met het reven van een zeil.

Gereefde zeilen zijn zeilen waarbij met de zogenaamde rifseizings een deel van het zeil word weggenomen. Dit gebeurde bij aanwakkerende wind en noemde men een 'rif steken'. Daartoe werd het weg te reven deel van het zeil tegen de ra getrokken. (bij de mars- en bramzeilen door de ra iets af te vieren, waardoor het zeil wat los kwam te hangen) Daarna werd het in slagen over elkaar gelegd en vervolgens, nadat de rifleuvers d.m.v. de riftakel naar de ranokken waren gebracht werd het zeil vast gemaakt met de rifseizings. Dit zijn korte eindjes touw, die door de in de rifband gestoken rifgaten werden gehaald en daar met twee knopen, één voor en één achter het zeil op hun plaats hielden. Door deze procedure werd dus een deel van het zeil als het ware weggenomen.

Geborgen zeilen zijn zeilen die geheel opgerold (geborgen) aan de ra werden bevestigd en vast gezet met eindjes touw, de zogenaamde rattenstaarten. Het bergen van het zeil werd gedaan met de nokgordings, buikgordings en de geitouwen.

De nokgording, is een eind touw dat ongeveer in het midden van het staande lijk van een razeil is bevestigd wat door een blok gevoerd word aan de nok van de ra en vandaar langs de mast naar het dek word geleid. De nokgording wordt in principe alleen gebruikt om bij het bergen van het zeil het staande lijk naar de ra te halen.

De buikgording, is een eind touw dat loopt van het bovenlijk van het zeil (halverwege en bij de fok en grootzeil zijn vaak twee tot drie buikgordings aan gebracht verdeeld over de breedte van het zeil) aan de voorzijde naar de onderkant van het zeil door een leuver in het voetlijk en vervolgens aan de achterkant van het zeil naar boven en word via blokken aan de ra naar het dek geleid. de gording dient in principe om het voetlijk tegen de ra te halen om het zeil te bergen. Op modellen kun je de buikgording ook gebruiken om het zeil wat omhoog te halen (opgorden) zodat er wat meer zicht komt op alle details aan dek, maar dit laatste is dus niet echt de functie van de gording.

De geitouwen (niet te verwarren met de geien) dienen bij de razeilen om de schoothoorn naar de nok van de ra te halen en worden ook gebruikt bij het bergen. Terwijl geien zich bevinden aan weerszijden van een gaffelzeil en dienen om het zeil tegen de mast te halen. (ook de geitouwen worden wel gebruikt op modellen om het zeil wat op te halen net zoals de buikgordings).

 

[janzwart]

Piet,
Wat weet je over een bonnet? Strook zeil aan de onderkant van een razeil. Hoe zit die vast en hoe haal je die los?

 

[pietsan]

Piet,
Wat weet je over een bonnet? Strook zeil aan de onderkant van een razeil. Hoe zit die vast en hoe haal je die los?

Net boven het onderlijk van de ra-zeilen (fok, grootzeil en bezaan) waren gaten gemaakt met grommers tegen het uitscheuren en aan het bovenlijk van de bonnet waren een soort lussen gemaakt van touw. Deze lussen werden dan d.m.v. een eind touw door de gaten geregen om de bonnet als het ware aan het zeil te naaien. Ik zal even zoeken of ik hier een plaatje van kan vinden...

Om tijdens perioden van weinig wind het zeiloppervlak te vergroten werden al in de 15e en 16e eeuw lichtweerzeilen gebruikt, de bonnets; repen zeildoek, die aan de onderlijken van het grootzeil, fok en bezaan werden geregen. Deze methode raakte in ongebruik toen in het begin van de 17e eeuw de rifseizings werden toegepast, waardoor de rijgnaden kwamen te vervallen. Dit betekende ook de opkomst van de lijzeilen, hoewel deze al in de 14e eeuw bekend moesten zijn geweest. De bonnet onder het zeil maakte plaats voor de bonnet naast het zeil, sindsdien aangeduid als lijzeil.

 

[janzwart]

Uit de tekening kan ik niet opmaken hoe de lussen van het bonnet door de gaten in het razeil gaan en dan elkaar vasthouden?
Ik heb een tekening gemaakt hoe het wel zou kunnen. Is dat ook zo bedoeld?

 

[pietsan]

Uit de tekening kan ik niet opmaken hoe de lussen van het bonnet door de gaten in het razeil gaan en dan elkaar vasthouden?
Ik heb een tekening gemaakt hoe het wel zou kunnen. Is dat ook zo bedoeld?

het kan op twee manieren Jan, de lussen zoals op jou tekening of de lussen worden door de gaten gestoken en dan gaat er een eind touw door alle lussen, in beide gevallen word of de laatste lus aan het de onderkant van het staand lijk van het zeil geknoopt of het eind touw (of aan de schoothoorn)

 

[janzwart]

Ja klopt, maar ik denk dat één touw door alle lussen veel lastiger er tussen uit te trekken is.

 

[pietsan]

Dikwijls lees of hoor ik, dat veel mensen moeite hebben met een bindsel om bijv. de hoofdtouwen te leggen om de juffers te bevestigen. Hier een misschien wat bewerkelijke manier om dit te doen, maar wel eenvoudig en dus voor iedereen goed te doen.

Op de foto; a, leg het touw om het juffer-blok. b, zet een klemmetje (krokodillenbek of lijmklemmetje) om het juffer-blok met touw en een klem om het touw en het losse eindje. c, neem nu de draad waar je het bindsel mee wilt maken (ik heb hier wit gebruikt om het goed te laten zien) en leg een halve steek strak tegen het juffer-blokje aan. d en e, draai nu je werk een halve slag zodat de onderkant boven komt te liggen en leg de volgende halve steek strak tegen de 1e. (de halve steken allemaal op de zelfde manier leggen, dus als je begint met bijv. links over rechts dan doe je dit voor het hele bindsel...)

f, door om en om een halve steek leggen en na iedere steek je werk om te draaien, krijg je langzaam maar zeker een mooi strak bindsel. g, de laatste steek leg je tegen de één na laatste aan de zelfde kant, zodat er aan het uiteinde een platte knoop ontstaat, h en borg de knoop met een drupje sec. lijm. i, alle losse eindje snij je strak tegen de laatste knoop af met een scherp hobby mes en dan heb je een mooi strak bindsel zoals te zien bij j.

 

[pietsan]

Touwwerk oprollen op kleine schaal;

Om kleine rolletjes touw te maken voor bijv. de baks- en aanhaaltalies van het geschut is de volgende werkwijze eenvoudig en ook nog eens mooi om te zien op je model...

Om dit op kleine schaal te doen voor op je model leg je een stukje tape met de plakzijde naar boven op je werkblad. Nu kun je het (kleine) touwtje op de tape netjes oprollen omdat het aan de tape blijft kleven. Indien je genoeg hebt opgerold smeer je het opgerolde touwtje in met verdunde houtlijm (verdunnen met ong. 50% water) en laat het dan een paar minuten indrogen. Je kunt nu het touw van de tape halen en het behoud de opgerolde vorm. Nu kun je het gelijk waar je het wilt hebben met een druppeltje houtlijm op het dek lijmen. Daar houtlijm transparant opdroogt is de lijm niet of nauwelijks zichtbaar na droging.

 

[pietsan]

Trosjes touw over de korvijnnagels;

Wanneer je model gereed is en de tuigage is aangebracht staat het natuurlijk erg mooi wanneer je over ieder belegpunt een klein trosje touw hangt. Ook hiervoor is een vrij simpele manier om dit te doen;

Neem een plank of balkje en twee kleine rondhoutjes (A), vervolgens boor je twee gaatjes met een boortje van de juiste maat (B) en (C) en steek daarna de rondhoutjes in de gaatjes (D).
(dit is natuurlijk een voorbeeld, je kan ook twee houtjes in bijv. een bankschroefje klemmen of spijkers gebruiken i.p.v. de rondhoutjes, het punt is dat je beide handen vrij hebt)

Leg dan een aantal slagen met het touw om de rondhoutjes (E) en werk dit af met een mastworpje (F), Daarna smeer je het trosje in met wat verdunde houtlijm (G) en breng het trosje in het juiste model (H).

Nu kun je de trosje over de korvijnnagels en/of andere belegpunten hangen....

 

[pietsan]

De geschutpoort luikjes worden allemaal voorzien van een kabeltje (waarmee het luikje suggestief open en dicht gemaakt kan worden) Meestal word de knoop om het kabeltje aan het ringetje te bevestigen te dik, soms nog dikker dan het ringetje zelf. Hier een simpele manier om het kabeltje zonder de 'lelijke' knoop te bevestigen,

A snij een stukje draad wat je voor het kabeltje wil gebruiken af van ong. 12 cm.

B ik haal het draadje altijd even door de wax om het wat plakkerig te maken.

C haal het draadje door de ring aan het luikje.

D draai de twee eindjes ineen net als de strengen van touwwerk.

E smeer het ineen gedraaide draadje lichtjes in met witte houtlijm en laat dit een aantal minuten drogen.

F knip het draadje af ong. een halve cm boven het gaatje waar het in moet.

G het stukje wat in het gaatje komt voorzien van een beetje houtlijm en in het gaatje duwen. Doordat je dit eerder in hebt gesmeerd met lijm is het draadje wat harder geworden en gaat dit vrij makkelijk.

H nu heb je een kabeltje zonder de dikke knoop aan de ring van de poorten.

 

[pietsan]

Het roer voorzien van roerhaak en vingerlingen, nodig om het roer af te hangen aan de achtersteven, lijkt vaak een hele opgaaf voor de beginnende modelbouwer, maar valt in de praktijk reuze mee. In de meeste bouw kits word het roer al in de juiste vorm (gelazerd) meegeleverd en ook de vingerlingen zitten over het algemeen in de bouw kit. De roerhaken zelf worden gemaakt van een messing staaf/pin.

Hieronder een voorbeeld hoe het in zijn werk kan gaan;

Leg de vingerling op een stevige (brandvrije) ondergrond, ik gebruik hier een stalen liniaal. Vervolgens leg je de messing staaf waar de roerhaak van word vervaardigd precies in het midden van de vingerling op het ronde gedeelte en klem hem vast met een lijmklem.

Daarna soldeer je de roerhaak aan de vingerling. (er zijn ook bouwers die hiervoor lijm gebruiken, maar dat is naar mijn mening minder stevig en de kans dat het op termijn weer loslaat is dan ook niet ondenkbaar.

Na het solderen ziet het er dan zo uit. Het teveel aan tin kun je nu eenvoudig met een vijltje weg vijlen.

Je legt nu de volgende vingerling (welke om de achtersteven komt) om de roerhaak en dan knip je de roerhaak (messing staaf) op maat zodat deze even lang word als de breedte van de twee vingerlingen. Deze 2e vingerling word niet vast gesoldeerd, maar blijft dus gewoon los om de roerhaak zitten.

Nu leg je de beide vingerlingen met roerhaak in het walmgat van het roer. waarna je de vast gesoldeerde vingerling om het roer legt en tijdelijk vast zet met bijv. een lijmklemmetje (zie foto). Vervolgens knip je de nageltjes opmaat (lengte moet net iets kleiner worden dan de dikte van het roer) en boor je een gaatje voor waarna je een drupje lijm op het nageltje aanbrengt en het daarna voorzichtig in het roer tikt.

Omdat de vingerlingen die om de achtersteven kom los om de roerhaak zitten kun je nu je roer nadat je alle vingerlingen hebt aangebracht in elke gewenste stand zetten aan de steven die je wenst.