B
borta
Guest
LS
Om alle misverstanden uit de wereld te helpen:
Om uitslagen te maken van huidplaten had de scheepsbouwer alleen een 1:1 spantenvloer ter beschikking. Hierin werden de spantvorm van het voor en achterschip en de voor en achtersteven vorm op shaal 1:1 getekend bepaald door een rechthoek met de halve scheepsbreedte en de holte (hoogte) van de romp.
ALLE gegevens nodig om spanten, huidplaten, knieen ed te maken werden opgenomen vanuit deze spantenvloer.
De basis van deze spantenvloer was natuurlijk het lijnenplan van het schip waarin in drie aanzichten de scheepsvorm werd vastgelegd.
Zijaanzicht waarin de verticalen (langsdoorsneden van het schip) werden vastgelegd en waain de waterlijnen en spantdoorsneden rechte lijnen zijn.
Bovenaanzicht waarin de waterlijnen (horizontale doorsneden van het schip) werden vastgelegd en waarin de spantdoorsneden en vertikalen rechte lijnen zijn. Vaak werden ook in dit aanzicht de zgn. sentlijnen vastgelegd welke zeer belanrijk zijn voor het goed stroken van de romp. (senten zijn doorsneden van het ship onder een hoek met het horizontale vlak)
Voor/Achteraanzicht waarin de spantdoorsneden (dwarsdoorsneden van het schip) werden vastgeld en waarin de waterlijnen, verticalen en senten rechte lijnen zijn.
Dit alles werd zo goed mogelijk opgemeten en vastgelegd in tabellen, waarna het aan de scheepsbowvakman was om dit alles weer schaal 1:1 in de spantenvloer te zetten en strokend te maken.
Stroken: de wiskundige defintie hiervan is een lijn waarvan de tweede afgeleide cintinu is. Praktisch maakt men een lijn strokend door een strooklat door de uigezette punten te leggen met op elk uizetpunt een gewichtje op de strooklat (gewichtje in de vorm van bv een kubus lood met daarin aan een kant een stuk rondijzer gebogen onder een hoek van 90 graden, de punt van dit rondijzer wordt dan op de strooklat gezet) als men de volledige spantvorm op deze manier heeft uitgezet en dan de gewichtjes een voor een optilt zal men zien dat de strooklat ahankelijk van het al of niet strokend zijn van de lijn van postie verandert. A;ls men zo de hele lijn heeft afgelopen kan men er redelijk zeker van zijn dat de lijn strookt.
Het uitkruizen van de huidplaten werd gedaan van af de 1:1 spantenvloer en wordt gebruikt om de platte vorm van de latere huidplaat vast te leggen en de daarop af te tekenen lijnen.
Om de uiteidelijke vorm te bepalen werden eveens van de spantenvloer zgn. roetjes geslagen. Dit stukjes platijzer (bv 30X5 mm) welke in de vorm van de spanten tussen twee landen werden geslagen.
Deze roetjes moet natuurlijk wel een gemeenschapplijk referentiepunt hebben bv het middelland van een plaat of een waterlijn.
Uitslagen maken huidplaten is in pricipe niet zo moelijk: de plaat is bepaald door zijn landen (min of meer horizontale begrenzingen, waarover later meer en zijn begrenzingen aan de voor en achterzijde de zgn stuiken) Bepaal in de ruit die je nu in het spantenraam ziet een rechte lijn zo goed mogelijk loodrecht op alle spanten.
Zet nu de lengte van de plaat tussen de stuiken horizontaal uit met merkteken voor alle spanten.
Richt aan een zijde van deze lijn een loodlijn op met de lengte van de lijn die je zo goed mogelijk loodrechte op alle spanten getekend hebt.
Verbindt het uiteinde van de loodlijn met het andere einde van de horizontale lijn tussen de stuiken,
Projecteer alle mertkens van de spanten op deze lijn.
Op de snijpunten die je zo vindt richt je weer loodlijnen op.
Zet op deze loodlijnen aan weerszijden vanuit de schuine lijn de lengtes van het spant uit aan weerszijden van de rechte lijn die je zo goed mogelijk loodrecht op alle spanten hebt getekend in het spantenraam.
Verbindt nu de eindpunten van deze lengtes met een lijn, altijd gebogen indien de spanten niet evenwijdig lopen, en je krijgt een min of meer ruitvormige uislag van de huidplaat.
Echt dit werkt, ik gebruik het zelf vaak om te bepalen of een uitgeslagen huidplaat in een gegeven rechthoek past en in 99% van de gevallen is het correct.
Wordt vervolgt
Om alle misverstanden uit de wereld te helpen:
Om uitslagen te maken van huidplaten had de scheepsbouwer alleen een 1:1 spantenvloer ter beschikking. Hierin werden de spantvorm van het voor en achterschip en de voor en achtersteven vorm op shaal 1:1 getekend bepaald door een rechthoek met de halve scheepsbreedte en de holte (hoogte) van de romp.
ALLE gegevens nodig om spanten, huidplaten, knieen ed te maken werden opgenomen vanuit deze spantenvloer.
De basis van deze spantenvloer was natuurlijk het lijnenplan van het schip waarin in drie aanzichten de scheepsvorm werd vastgelegd.
Zijaanzicht waarin de verticalen (langsdoorsneden van het schip) werden vastgelegd en waain de waterlijnen en spantdoorsneden rechte lijnen zijn.
Bovenaanzicht waarin de waterlijnen (horizontale doorsneden van het schip) werden vastgelegd en waarin de spantdoorsneden en vertikalen rechte lijnen zijn. Vaak werden ook in dit aanzicht de zgn. sentlijnen vastgelegd welke zeer belanrijk zijn voor het goed stroken van de romp. (senten zijn doorsneden van het ship onder een hoek met het horizontale vlak)
Voor/Achteraanzicht waarin de spantdoorsneden (dwarsdoorsneden van het schip) werden vastgeld en waarin de waterlijnen, verticalen en senten rechte lijnen zijn.
Dit alles werd zo goed mogelijk opgemeten en vastgelegd in tabellen, waarna het aan de scheepsbowvakman was om dit alles weer schaal 1:1 in de spantenvloer te zetten en strokend te maken.
Stroken: de wiskundige defintie hiervan is een lijn waarvan de tweede afgeleide cintinu is. Praktisch maakt men een lijn strokend door een strooklat door de uigezette punten te leggen met op elk uizetpunt een gewichtje op de strooklat (gewichtje in de vorm van bv een kubus lood met daarin aan een kant een stuk rondijzer gebogen onder een hoek van 90 graden, de punt van dit rondijzer wordt dan op de strooklat gezet) als men de volledige spantvorm op deze manier heeft uitgezet en dan de gewichtjes een voor een optilt zal men zien dat de strooklat ahankelijk van het al of niet strokend zijn van de lijn van postie verandert. A;ls men zo de hele lijn heeft afgelopen kan men er redelijk zeker van zijn dat de lijn strookt.
Het uitkruizen van de huidplaten werd gedaan van af de 1:1 spantenvloer en wordt gebruikt om de platte vorm van de latere huidplaat vast te leggen en de daarop af te tekenen lijnen.
Om de uiteidelijke vorm te bepalen werden eveens van de spantenvloer zgn. roetjes geslagen. Dit stukjes platijzer (bv 30X5 mm) welke in de vorm van de spanten tussen twee landen werden geslagen.
Deze roetjes moet natuurlijk wel een gemeenschapplijk referentiepunt hebben bv het middelland van een plaat of een waterlijn.
Uitslagen maken huidplaten is in pricipe niet zo moelijk: de plaat is bepaald door zijn landen (min of meer horizontale begrenzingen, waarover later meer en zijn begrenzingen aan de voor en achterzijde de zgn stuiken) Bepaal in de ruit die je nu in het spantenraam ziet een rechte lijn zo goed mogelijk loodrecht op alle spanten.
Zet nu de lengte van de plaat tussen de stuiken horizontaal uit met merkteken voor alle spanten.
Richt aan een zijde van deze lijn een loodlijn op met de lengte van de lijn die je zo goed mogelijk loodrechte op alle spanten getekend hebt.
Verbindt het uiteinde van de loodlijn met het andere einde van de horizontale lijn tussen de stuiken,
Projecteer alle mertkens van de spanten op deze lijn.
Op de snijpunten die je zo vindt richt je weer loodlijnen op.
Zet op deze loodlijnen aan weerszijden vanuit de schuine lijn de lengtes van het spant uit aan weerszijden van de rechte lijn die je zo goed mogelijk loodrecht op alle spanten hebt getekend in het spantenraam.
Verbindt nu de eindpunten van deze lengtes met een lijn, altijd gebogen indien de spanten niet evenwijdig lopen, en je krijgt een min of meer ruitvormige uislag van de huidplaat.
Echt dit werkt, ik gebruik het zelf vaak om te bepalen of een uitgeslagen huidplaat in een gegeven rechthoek past en in 99% van de gevallen is het correct.
Wordt vervolgt
