NK electro bij SBS Hart van NL

wat mooi naar voren werd gebracht was dat het niet alleen een beetje rijden was maar dat er ook een hele techniek achter zit.
want erg veel mensen vergelijkt deze auto's met speelgoed auto's.
nou lieten ze de andere kant zien.

mooie reportage
 
Ik kan jullie, vanuit mijn eigen ervaring, zeggen dat 'echt racen' gewoon niet te vergelijken is met modelautoracen. Misschien dat het hele afstelverhaal erbij in de buurt komt.. Maar de prijzen lopen richting de 40 a 50 duizend wil je lekker meedoen met schaal 1 op 1 racen.. En als je bij Modelracen een keertje een tikje maakt; boeiend.. Maar bij het echte racen heb je pijn (in je nek en door het gat in je sponsorbudget ;) ). Ook heb je voor het 'echt' racen 'kloten' nodig.. De eerste keer Au-Rouge volgas zorgt ervoor dat je hartslag MEGA omhoog gaat. Mijn hartslag was 170/180+ tijdens een 'echte' race. Misschien leuk om een keer de hartslag te meten bij enkele NK mannen?

Toch is het allebei kei-gaaf om te doen. :p
 
@Pascal er zijn misschien een heleboel zaken niet te “vergelijken” tussen model of 1:1 racen, toch zijn er genoeg parallellen die deze uitspraak wel degelijk rechtvaardigt. De beleving op het emotionele vlak lopen redelijk parallel, alleen met 1:1 racen worden deze nog eens “extra versterkt” door andere zaken; vibraties/geluid in de auto, G-kracht, visie “vanuit de auto”, oftewel de “feedback” van het 1:1 racen is vele malen groter dan bij het modelracen (toeschouwer met controle-mogelijkheden). De beleving off-road en on-road zijn ook totaal verschillend met 1:1 racen, zo ook met het modelracen zelf ben ik emotioneel meer betrokken met off-road, het onvoorspelbare karakter trekt mij meer aan, en exact perfecte ronde rijden is voor mij toch niet weggelegd (saai).

“Kloten en harslag” Op Valkenswaard zette men voor de lol de toppers uit de rallycross wereld in een 2CV (??? 60pk max) race, hun hartslag en hun belevenis bleek ongeveer gelijk te zijn met die van hun eigen bolides (600/800pk), theoretisch totaal geen match (met een 2CV op Spa, haha, niet dus). Wanneer jij je zo klein kon maken dat je in een 1:10 zou passen, dan weet ik zeker dat Au-rouge slechts een putje > hobbel in het wegdek is voor jou beleving/ervaring, kwestie van emoties. De hartslag bij NK rijders zal wel mee vallen hoor puur op rijbeleving, tja emoties rond het verloop van een wedstrijd kunnen de hartslag torenhoog laten oplopen, net zoals bij 1:1 racen.

Wat het bedrag op het filmpje (1500euro), vele onder ons zullen het niet eens weten welk budget men er daadwerkelijk er door heen jaagt, en het ook niet “willen weten”, partners, ouders of andere sponsoren hebben vaak wel een beter beeld (en Frans betaald het kennelijk allemaal zelf;))
 
Ik kan jullie, vanuit mijn eigen ervaring, zeggen dat 'echt racen' gewoon niet te vergelijken is met modelautoracen. Misschien dat het hele afstelverhaal erbij in de buurt komt.. Maar de prijzen lopen richting de 40 a 50 duizend wil je lekker meedoen met schaal 1 op 1 racen.. En als je bij Modelracen een keertje een tikje maakt; boeiend.. Maar bij het echte racen heb je pijn (in je nek en door het gat in je sponsorbudget ;) ). Ook heb je voor het 'echt' racen 'kloten' nodig.. De eerste keer Au-Rouge volgas zorgt ervoor dat je hartslag MEGA omhoog gaat. Mijn hartslag was 170/180+ tijdens een 'echte' race. Misschien leuk om een keer de hartslag te meten bij enkele NK mannen?

Toch is het allebei kei-gaaf om te doen. :p

Pascal,

Uit mijn eigen ervaring moet ik je toch even iets anders voorhouden. In 2000 heb ik een heel seizoen geraced voor 20000 gulden (nieuwe Seat Ibiza, banden, inschrijfgeld, monteurs en catering etc.) Dit bedrag deelden we door drie aangezien een 12 uursrace niet alleen te doen is. Voor een dikke 7000 gulden (3000 Euro??) heb ik toen zes enduranceraces gereden met hele dikke velden en dito pret.

De vier jaar erna hebben we niet veel meer uitgegeven en reden we voorin het 55 auto's tellende veld. Ik weet zeker dat ik nu meer geld uitgeef per jaar aan het 1:10 gebeuren dan dat ik daadwerkelijk door Eau Rouge knalde (kicken he?)

Als je op de A-evenementen zoals jij in de Alfa 147 challenge wilt racen dan klopt jouw bedrag wel, helaas betaal je dan heel veel geld voor een hoop uiterlijk vertoon terwijl de racebeleving imo niet beter of spannender was (ook uit eigen ervaring;-)

De competitie in modelautoracen is gewoon net zo leuk, even duur maar wel een stuk veiliger (Met twee auto's dwars op de baan kan je er in de Renault-bocht niet meer langs en is schade en pijn in de nek het gevolg). De eerste en tevens laatste klapper(5000 Euro) deed voor mij dan ook de schaal doorslaan naar de RC.

Al met al is de competitie en gezelligheid in de RC closer...in het echhie is de pitbox niet voor iedereen toegankelijk....

groet,

Eric Mulder
 
Laatst bewerkt:
Ericjoo,

Ik snap even niet wat je nu eigenlijk met je post wil zeggen ;). Racen kan inderdaad goedkoper als je naar de verschillende klassen/entourage etc. kijkt. Een A-evenement is ander verhaal dan de Zomeravonden (waar je zo binnen kan lopen en iedere pitbox toegankelijk is)! Ik had het inderdaad over de Pearl Alfa 147 Challenge en dat praat je echt over die prijzen. Heb ook eens een Seat Race met Match Racing geraced tijdens de wintercup en dat is reuze betaalbaar (als je er geen hoek uitrijd ;-).

Competitie gelijk, klopt, maar hartslag & spanning, emoties: zoals ik eerder zei 'kloten'. Ik heb heel wat keren met mijn billen bij elkaar geknepen in de auto gezeten.. Echt niet te vergelijken met modelautoracen. Dan kan iedereen zeggen: nee joh, die bocht is volgas.. Het is de eerste keer DAT je het doet erg tegen je natuur in, maar het lukt en wordt routine (en de spanning gaat eraf).. W

Anyway - twee verschillende werelden: Zonder competitie geen sport.

P.s. Overigens had ik de Radio 538 Race of Talents gewonnen en was het een heeeel goedkoop racejaar voor me...!
 
Pascal,

Qua hartslag en stress is het RC racen niet te vergelijken met echt racen; wat ik met mijn post bedoel is dat 1:1 autoracen niet 50 a 60000 Euro hoeft te kosten en dat 1:1 niet per definitie leuker of spannender is. Anders, dat klopt (of was het nou Pearle??;-)

Mijn opmerking over de kosten is alleen om mensen niet af te schrikken; je kunt echt racen voor een paar duizend euro....

groet,

Eric
 
Quote: NK radiografisch bestuurbare auto's
Autoracen hoeft helemaal niet duur te zijn.Voor 1500 Euro kan je al op hoog niveau meedoen.
De auto is weliswaar een model op schaal en je bestuurt hem op afstand, maar het is net echt. De coureurs vergelijken zich zelfs een beetje met de Formule 1. En dat is niet zo gek, want er zijn verbazingwekkend veel overeenkomsten, zo bleek zondag tijdens het NK modelauto racen in Deventer.


Competitie gelijk, klopt, maar hartslag & spanning, emoties: zoals ik eerder zei 'kloten'. Ik heb heel wat keren met mijn billen bij elkaar geknepen in de auto gezeten.. Echt niet te vergelijken met modelautoracen. Dan kan iedereen zeggen: nee joh, die bocht is volgas.. Het is de eerste keer DAT je het doet erg tegen je natuur in, maar het lukt en wordt routine (en de spanning gaat eraf).. W

Anyway - twee verschillende werelden: Zonder competitie geen sport.

@Pascal, niemand claimt dat het dezelfde emoties zouden zijn, ook de commentator zegt dat het waarschijnlijk het dichts bijzijnd is, qua belevenis, bij het “echte racen”!

Voor iemand die nog nooit in een echte race/rally of ander soort super sportauto heeft gereden, zijn jouw emoties/ervaringen hier omtrent “vlak” en is het modelauto rijden voor hun het “ultieme haalbare” op dit (emotionele) gebied (het echte werk). Een “Gamer” heeft hier ook weer zijn eigen gedachten over, die ziet een 3 dimensioneel bijna echt racespel, terwijl ik naar een 2 dimensioneel vlak zit te kijken, en zijn enthousiasme hierover niet kan volgen!

Het “echte werk” zal het nimmer kunnen vervangen, je moet het dan ook niet in een verticale lijn zien, maar in een zijwaartse, een F1 coureur zal misschien ook wel denken waar heeft die Pascal het over: “kloten, geknepen billen, spanning, Alfa 147???” maar dit is op het emotionele vlak misschien nu wel voor jou op het ogenblik het hoogst haalbare (niet dat ik je geen mooie race carrière gun, maar je begrijp wel wat ik bedoel!)
 
niemand claimt dat het dezelfde emoties zouden zijn, ook de commentator zegt dat het waarschijnlijk het dichts bijzijnd is, qua belevenis, bij het “echte racen”!

Precies!

Even om de neuzen in de goede richting te krijgen. Mijn post was niet bedoeld om van 'beter', 'sneller', 'duurder' of in termen van het hoogst haalbare (dat is meestal budget afhankelijk) te praten. Alleen dat de emotie bij het 'echte 1 op 1 racen' verschillend is dan het 'schaalracen'. En dat je bij echt racen van 'angst' kan praten, net als een F1 coureur of andere racers die zich 'in' het vehikel bevinden.

Alle coureurs spreken dezelfde taal. Of je nu een X-ray 1/10, Corally 1/12, F1, of in een italiaanse roestbak (niet perse Alfa!) rijd. Het een is niet mooier dan de ander: dat is ieders eigen mening. Ik mag alleen erg blij zijn dat ik beide heb gedaan en kan vergelijken vanuit ervaring (zoals meerdere racers hier).

@ Eric - Je post is me nu duidelijk!

Case Closed?
 
Pascal,

Niets afdoende aan je verhalen over de 1:1 racerij ("kloten" moet je daar zeker hebben), maar ik denk dat je de top van de RC racerij toch echt tekort doet. In 1996 stond ik naast David Spashett op de stelling bij de A-Finale van de EK PRO10. Deze jongen had al enige EK titels op zak en was in 1994 Wereld Kampioen in de 1:12 geworden. Hij had rijtijd problemen en geen echte kans om kampioen te worden. Niettemin stond hij te trillen van de zenuwen en ging de antenne van zijn zender ruim 10cm heen-en-weer vlak voor de start. Ik kan je vertellen dat hij het wel "voelde". Ik weet niet wat zijn hartslag was, maar helemaal "normaal" was deze niet. In 1994 zal het nog erger zijn geweest, hij liep toen in ieder geval lijkbleek rond, maar aan zijn rijden was dat niet te zien.

Ieder zijn ding, maar RC racen als relatief goedkoop en veilig alternatief voor 1:1 racen presenteren vind ik zeker op zijn plaats.
 
Pascal,

Niets afdoende aan je verhalen over de 1:1 racerij ("kloten" moet je daar zeker hebben), maar ik denk dat je de top van de RC racerij toch echt tekort doet. In 1996 stond ik naast David Spashett op de stelling bij de A-Finale van de EK PRO10. Deze jongen had al enige EK titels op zak en was in 1994 Wereld Kampioen in de 1:12 geworden. Hij had rijtijd problemen en geen echte kans om kampioen te worden. Niettemin stond hij te trillen van de zenuwen en ging de antenne van zijn zender ruim 10cm heen-en-weer vlak voor de start. Ik kan je vertellen dat hij het wel "voelde". Ik weet niet wat zijn hartslag was, maar helemaal "normaal" was deze niet. In 1994 zal het nog erger zijn geweest, hij liep toen in ieder geval lijkbleek rond, maar aan zijn rijden was dat niet te zien.

Ieder zijn ding, maar RC racen als relatief goedkoop en veilig alternatief voor 1:1 racen presenteren vind ik zeker op zijn plaats.

Tony,

Hetgene wat jij beschrijft stelde ik een aantal posts geleden voor. Namelijk. Wat zou nu de hartslag zijn van enkele (top-) coureurs? Mijn inziens doe ik de hele RC racerij, en dus niet alleen de toprijders, niets tekort. Ik snap ook niet echt waar je dat vandaan haalt.

Ik zeg alleen dat de factor 'angst', als in lichamelijk letsel oplopen, ontbreekt in het RC racen. Deze extra dimensie neem je tot een bepaalde hoogte mee tijdens een 1 op 1 race en zorgt ervoor dat je anders handeld.

Hoe is het verder?
 
Tony,


Ik zeg alleen dat de factor 'angst', als in lichamelijk letsel oplopen, ontbreekt in het RC racen.

Hoi Pscal

Gelukkig niet, ik ben 2 jaar geleden op de AMCA door Rob Jansen onderuit gereden, gelukkig dat ik de ervaring van lichamelijk letsel dan weer niet heb....hou die dan ook maar lekker zelf. (ha ha)

Ik heb wel een een hardslag meter omgehad met het 1:12 rijden, ik kon achterf alleek geen piek aflezen. Maar ik had een gemiddelde van ± 125/130. Ik had de hartslagmeter al 1 a 2 minuten voor de tijd aangezet, dus de piek zal dan best wel eens in de buurt komen van de 140/150 denk ik.
 
Mooi gedaan!


Die klote zender viel me ookal meteen op :P Ik dacht dat er iemand met een Nikko tussen zat te spelen ofzo.. Maar, wel grappig gedaan! :D

@Robert, zelf gespoten?
 
Ik zeg alleen dat de factor 'angst', als in lichamelijk letsel oplopen, ontbreekt in het RC racen. Deze extra dimensie neem je tot een bepaalde hoogte mee tijdens een 1 op 1 race en zorgt ervoor dat je anders handeld.

Hoe is het verder?

Hoi Pascal, met mij gaat het prima en met jou zo te horen ook.

Je hebt gelijk dat in de RC racerij fysieke angst mist en dat is een belangrijk verschil. Ik denk dan ook dat we het eigenlijk met elkaar eens zijn. Op de meeste (ongetwijfeld niet alle) gebieden zijn de verschillen echter veel kleiner. De wil om te winnen, het gevoel dat je hebt na "het perfecte rondje", het plezier van een fair gevecht op het scherpst van de snede, het ongelovelijke reactievermogen en wagenbeheersing die nodig zijn om de absolute top te behalen, de angst om een fout te maken, de angst voor schade (de meeste RC racers en vooral hobby rijders betalen alles zelf), etc. Daarbij, maar dat zal jij beter weten dan ik, op het moment dat je in de 1:1 racerij in gevecht bent om de overwinning, dan denk ik toch dat de fysieke angst minder speelt en al die andere "race"-emoties de overhand hebben. Het verschil zit hem dan alleen nog maar in de fysieke gevoelens (G-krachten, de klap als je de curb meeneemt, het slippen van de wielen, etc.).

Begrijp me niet verkeerd, ik heb groot respect voor 1:1 racers zoals jij omdat ik zelf altijd geweten heb dat ik dat dus hoogstwaarschijnlijk niet zou durven. Hard rijden vast wel, maar op 99.99%? Daar heb ik in de RC racerij al moeite mee ;-)
 
Tony,

Hetgene wat jij beschrijft stelde ik een aantal posts geleden voor. Namelijk. Wat zou nu de hartslag zijn van enkele (top-) coureurs? Mijn inziens doe ik de hele RC racerij, en dus niet alleen de toprijders, niets tekort. Ik snap ook niet echt waar je dat vandaan haalt.

Ik zeg alleen dat de factor 'angst', als in lichamelijk letsel oplopen, ontbreekt in het RC racen. Deze extra dimensie neem je tot een bepaalde hoogte mee tijdens een 1 op 1 race en zorgt ervoor dat je anders handeld.

Hoe is het verder?


Als je angst hebt moet je niet in een 1:1 auto gaan zitten....
 
Als je angst hebt moet je niet in een 1:1 auto gaan zitten....

“Angst” is sowieso een slechte raadgever en zeker tijdens het auto rijden (of racen) heb ikzelf dit jaar mogen ervaren, na 28 schade vrije jaren gebeurde toch het onvermijdelijke, en dat knaagt toch behoorlijk aan het zelfvertrouwen van eigen kunnen, geef ik eerlijk toe. Het feit dat ik 4 jaar geleden bijna mijn nek gebroken heb, en iedere dag een strijd is om mijn hoofd recht op de romp te houden (en nog wat andere nare bijkomstigheden, beknelde zenuwen,enz) geef nog eens een extra dimensie aan het woord angst. Angst is pas angst als je er aan toegeeft, 1:1 auto rijden ja, een racehelm, spijtig voor mij toch maar even niet, helaas!

De emotie waar Pascal het vermoedelijk over heeft, of zoals ik het beleef; “het besef tot lijfbehoud” (is hier 1 goed Nederlands woord voor? Eng: preservation), dit help je te relativeren om onder/tot de 100% van je kunnen of mogelijkheden/omstandigheden te rijden, boven de 100% zit (als het dus echt fout gaat); spijt, schuldgevoel, angst, overlevingdrang (afscheid van geliefden) enz. Sommige rijders kennen dit besef helemaal niet (of nog niet) en kunnen, zolang het goed gaat, boven die 100% rijden, maar hiervan zijn er meer op de openbare weg, dan op een 1:1 rececircuit (in de racewereld)
 
Sorry hoor maar dat vind ik echt onzin. Ook de top F1 rijders voelen angst. Die zitten echt niet te wachten op een crash met 300 Kph. Het verschil tussen een snelle en een langzame rijder zit hem er onder andere in dat hij/zij zich over die angst heen kan zetten. Dat wil niet zeggen dat er geen angst meer is.

Vergelijk maar met de trillende David Spashett naast me op de stelling. Na het winnen van EKs en een WK zou je denken dat zo'n ervaren rijder wel over de zenuwen en spanning heen zou zijn. Niet dus. Maar als hij aan het rijden is dan merk je dat niet. Met die zenuwen en spanning reed hij waarschijnlijk nog harder dan normaal.
 
Jullie luisteren niet goed. Hij zegt niet dat het dichtbij zit. Hij zegt dat 'dit het dichtsbij is dat je kunt komen'. Dat is echt iets anders.

Ik ben geen rijder, maar dit filmpje is gewoon een goede promotie voor wat jullie doen. Als niet rijder zitten er zeker dingen in die mij triggeren, waardoor ik, als ik al niet zou vliegen, het rijden best zou gaan overwegen.

Wat betreft de bedragen.. ik denk dat het goed is dat ze dit bedrag noemen en niet het startbudget. Eigenlijk had men ze beide moeten lopen. Teleurgestelde mensen ben je als sport kwijt, het is echt funest als iemand dit op TV had gezien, gehoord had dat het voor 700 euro gekund had, spullen gekocht had en er dan achter gekomen was dat het daadwerkelijk 1500 euro moet kosten.

Gewoon een enorm goede promo voor jullie sport, wees er bij mee! :)
 
Mooi te zien op zo'n forum: De meningen komen uiteindelijk bij elkaar.. :).

Inderdaad goede reclame voor de sport, als ik zo de Nationale racerij bekijk is de animo om te kijken erg klein. Met 9 auto's in de BMW klasse valt het allemaal reuze tegen. Misschien moeten zij ook een promo-film laten maken ;).

Het mooie van RC racen vind ik dat je coureur, teammanager, sponsorwerver en monteur bent. Natuurlijk zijn er klassen 1 op 1 waarbij de coureurs zelf ook echt sleutelen, maar mij ontbrak het aan kennis om dit te kunnen (en het mocht niet eens..). Ook de korte tijdspanne waarin je geconcentreerd bent (5 tot 8 min) is erg typerend voor RC racen. Kijk naar Spashett in Tony's voorbeeld. Hij sluit je op zo'n moment 100% af van de buitenwereld en bent als het ware '1 met je auto'. Geen 'zichtbare' zenuwen en 100% volle aandacht voor je auto. Het zou bijna mediterend kunnen werken ;).
 
Back
Top