nieuwe 12V voeding gezocht

Heej... gaat het daarmee beter?
Zo een Wellerset heb ik ook. Unit met toebehoren.
Met diverse soldeertippen... etc...
 
Pyropen... daar zit een buisstukje bij...

EDC41FA6-363F-44EA-AB0C-EDD7A0BA84CC.jpeg


Heb daar ook nog een Duro Aldi versie van, heeft geen blaasmondjes.

Leister Heissluftgebläse... gaat tot 600 graad... themperatuur dosering en luchtdruk...

21C61A97-85E3-43B2-A0CA-CE755A3E9C22.jpeg
 
Laatst bewerkt:
Die Pyropen WP1 is kleiner dan de blauwe Pyropen, die heb ik namelijk ook, doe ik alles mee.
En dat buisje is dus ook dunner en kan je gerichter mee blazen.
Maar je kan het proberen, in de electronica doen de meesten het met hete lucht.

Ik zie dat je zelfs een reservoirtje hebt bij de blauwe pyropen, dat is handig om kabels aan stekkers te solderen.

GJ
 
Waar ik werk wordt juist zo veel mogelijk met de soldeerbout gedaan, hete lucht wordt relatief weinig gebruikt. Dit omdat hiermee de print heel snel lokaal te warm kan worden gestookt en dan kan de print intern delamineren. Heel vaak is dat aan de buitenkant niet of nauwelijks te zien maar de print kan wel naar de maan zijn. Het is niet zo best als na verloop van tijd bij de klant het apparaat er plotseling mee ophoudt.
Als wij zo iets moeten doen wordt de hele print voorverwarmt tot rond de 120°C. Je bout, beter de stift, verliest dan veel minder warmte als je er mee op de print komt. Wanneer wij een component desolderen wordt dat normaal gesproken niet opnieuw gebruikt, er komt dan een nieuw component voor in de plaats.
Ook gebruiken wij die hele dunne stiften vrijwel niet. De warmte capaciteit daarvan is gewoon veel en veel te laag om een goede soldering te kunnen maken. In sommige gevallen kunnen we niet anders dan zo'n stift gebruiken maar dan moeten we zeker de print voorverwarmen. Ook gebruiken we bouten die minimaal 60W zijn zoals bijvoorbeeld DIT soldeerstation.
Als STIFTEN worden de C245907, C245906 het meest gebruikt. Af en toe wordt ook de C245731 en de C245775 gebruikt. De eerste is heel dun de tweede juist heel dik.
Daarnaast gebruiken we ook de Weller magnastat bouten (60W) nog steeds behoorlijk veel. De meest gebruikte stift is de ronde 3x2mm stift met een schuine kant. Hiermee solderen we vrijwel alles dus ook SMD als dat nodig is. Normaal gesproken wordt SMD natuurlijk in de Vapor Fase oven gesoldeerd maar af en toe is ook handwerk nog wel eens nodig. De eerlijkheid dwingt me wel te schrijven dat SMD vrijwel uitsluitend met de JBC bouten wordt gesoldeerd. Slechts in zeldzame gevallen wordt daar een Weller voor gebruikt.
 
Je bedoeld dat schepje? Is om kousen te krimpen?

Oh, ik dacht dat het een bekertje was.
Dat bestaat namelijk ook, dan kan je je tin daarin smelten en hoef je alleen maar je kabels erin te dopen.

Op de reparatieafdeling in Duitsland werd alleen maar met lucht gesoldeerd en bij hightech bedrijven waar ik toevallig binnen geweest ben eigenlijk ook.
Zelf heb ik wel eens wat smd gesoldeerd maar ik vind het allemaal veel te klein en nu zou ik het niet eens meer op zijn plek kunnen houden, handen trillen te veel.
Ik heb destijds het component eerst vastgezet met een speldekopje secondelijm en daarna vertind, dan kan je je volledig daarop focussen.

GJ
 
Wij hebben op z'n minst loeplampen maar meestal wordt het onder een stereo microscoop gedaan. Grote chips en bijvoorbeeld BGA's moet je wel met hete lucht doen, een andere manier is er niet. Die kleine weerstandjes of condensatortjes van 0,2 x 0,4mm kan je niet met hete lucht doen want die blaas je weg. Hiervoor wordt dan een dunne stift en een pincet gebruikt maar wel met de hand!
 
Ik heb de oefenactie met pincet en een dubbele bril gedaan. Bord dan in een mini bankschroefje met rubber klem manchetten...

Het transistortje eerst ge fixeerd op de enkele pool, pincet. Daarna de twee op rij aandrukken met pincet. Zeer korte toefjes. Viel met de test erg mee.
Nu had ik op de testplek ook wel riant ruimte om goed te mikken.
 
Paartje mag je uitleggen.
Bij symmetrisch opgezette uitgangen is het toepassen van complementaire transistoren aan te bevelen, zo niet noodzakelijk.

De basis/emitterspanning en de stroomversterking van de PNP en NPN transistoren dienen zo goed mogelijk aan elkaar gelijk te zijn.
Waarbij de absolute waarden minder van belang zijn.

Deze voeding heeft 5x zo’n uitgang aan boord.
De 2 uitgangen die je gaat vervangen, zijn de uitgangen die het vaakst moeten schakelen.
Zo ongeveer ergens tussen de 25 en 50 kHz.
 
......Ook gebruiken we bouten die minimaal 60W zijn zoals bijvoorbeeld DIT soldeerstation.
Als STIFTEN worden de C245907, C245906 het meest gebruikt. Af en toe wordt ook de C245731 en de C245775 gebruikt. De eerste is heel dun de tweede juist heel dik.

JBC Soldeerstation,:banana: beter is er niet. Ik heb een voorloper van die je gelinkt hebt.
 
Lastiger dan gehoopt.
Een lead van de printplaat liet los. Ik dacht dat ik de transistor los had... met scherp pincet in de houtgreep, maar nam een strip koper mee.
Stripte tot aan doorvoer naar andere kant. Een koperbuisje, en daar was niet aan te solderen. Dus moest een bruggetje bouwen. Dat kon in deze redelijk eenvoudig.
Zegt ie straks dag stop... dan heb ik pech!

Solderen gaat in algemeenheid vlot, richten met pincet. Soldeerpunten op de plaat even voorverhitten om mooie vlakjes te krijgen. Dan opleggen, een voor een... solderen.

Met wat loepjes er bij... twee brillen en veel goed lucht... dus dat is nog best wel te doen.
Stand 370 graad.
Jammer van de foutjes. Ik bescherm het met een beetje kaptontape...
Niet te vinden, dus draad geborgd met drup secondenlijm aan de smd zijde.

5927932E-38FD-4209-AEA1-96FB0296410E.jpeg



Met een speld en tegenlicht kon ik de doorvoer traceren. Een koperen huls. Dat liep naar een eilandje die volgens mij ook een transistor verbind.
Gelukkig een sleufje in de buurt.
En zeer dun draad op voorraad...
Pfoeh... gelukt.

61D424F5-084B-41F9-A7EF-2A06AFC021B7.jpeg



Maar goed... aangesloten op het lichtnet.
Tromgeroffel...
Koffie of stoppenkast?

D6D6D8B5-B436-4686-8F79-98C1CD5E1ADE.jpeg


Heck! Heb spanning...
Kortom... heeft u problemen met de voeding? Denk aan de schijf van vijf!
Groet Bas
 
Laatst bewerkt:
Dat moet je even uitleggen? Want je geeft emotie en geen techniek in deze uitspraak.

Is dat een hitte verhaal? Geeft dat trafootje veel warmte af?
Er staat nu geen mechanische spanning meer op. En lucht kan er vrijelijk langs.
Sterke stroming staat daar niet... wel de koeling van de FETS in lijn met de fans, die geven luchtverplaatsing, maar dat is geen hogedruk verhaal.

Deze oplossing gekozen, alternatief is een gat door de print.
Draad is iets dikker dan de de lead die los is gekomen. Dan zou er weerstand in de draad moeten zitten. De draad heeft een stugge mantel, listig om te pellen.
Hoe heet wordt de transistor, dat deze brand zou kunnen veroorzaken, door zicht te desolderen?

Dus waar verwacht je storing door?

Je bent bekend met de bouw van deze voedingen. Dan weet je ook waar de zwakke plekken zitten, zou je me die kunnen aanwijzen?

Ik heb vervangen wat in algemeenheid storingen geeft bij deze voeding, door componenten die is serie worden gemaakt en ook zo aangeboden worden. Informatie van het internet. En is ook informatie, zoals ik het interpreteer, van de fabrikant.

Meer kan ik niet doorgronden. Als ik zou weten hoe ik deze voeding robuuster, cq minder sleets zou kunnen maken, zou ik het niet nalaten te doen.
 
Laatst bewerkt:
Als de draad zo gepositioneerd is als nu op de foto zichtbaar is, dan zal die zeker niet langer worden.
Het is aan te bevelen om de draad in de hoek van de sleuf vast te zetten en via een korte weg over de witte omlijning te loodsen.
Het heeft niets met hitte te maken, maar met overslagspanning.

Ook al is het allemaal geïsoleerd spul, je gaat vanaf de laagspanningszijde via de primaire (hete prik) zijde terug naar de laagspanningszijde.
Via een luchtspleet die als primaire doel heeft, het voorkomen van overslag spanning.
Het is dan fijn om zeker te weten dat het draadje niet kan verschuiven richting de solderingen van de primaire zijde waar in een ongunstig geval zomaar 325V op kan staan.


hoek fixeren.JPG
 
Kraakhelder! Zeer leerzaam, dank je wel!

Dan is het dus verstandiger om in het laagspanningsdeel een gaatje te boren,
daar waar een mogelijkheid is, draadje daar door heen te geleiden.

Ga ik dat nog nog aanpassen.
Als de hoek echter volstaat volgens jou inzicht, kan ik hem daar alsnog even in hechten.
 
Lastiger dan gehoopt.
Een lead van de printplaat liet los. Ik dacht dat ik de transistor los had... met scherp pincet in de houtgreep, maar nam een strip koper mee.
Stripte tot aan doorvoer naar andere kant. Een koperbuisje, en daar was niet aan te solderen. Dus moest een bruggetje bouwen. Dat kon in deze redelijk eenvoudig.
Zegt ie straks dag stop... dan heb ik pech!
Dit is bijna zeker een multilayer en zit er binnen in de print ook nog minimaal één laag waarschijnlijk wel twee. Zo maar een gaatje boren kan verkeerd aflopen. Volgens jouw zat de transistor aan een baantje dat naar een doorvoer naar de andere kant gaat, een koperbuisje. Je kan een draadje door dat buisje steken en aan de andere kant op het baantje solderen. Dat "vervangt" dan het spoortje dat verdwenen is. De draad die je nu hebt is te dik maar die draad bestaat uit een aantal heel dunne draadjes die in elkaar gedraaid zijn. Als je één van die draadjes neemt is dat prima. Er loopt nauwelijks stroom door dus je hoeft echt niet bang te zijn dat je daar problemen mee zal krijgen. Je "volgt" dan ook het originele pad en zal geen last hebben met isolatie want wat hobbyist schrijft is geen sprookje of zo, je moet daar echt goed rekening mee houden
 
Back
Top