Mijn vlieg ervaring van vandaag
- Topicstarter Willem P
- Startdatum
DirkSchipper
Forum veteraan
dubbel-post
jan brilman
Forum veteraan
En, hoe ging dat?
jan.
jan.
serge pot
Forum veteraan
Eigenlijk heel saai zoals gewoonlijk , alles klopte
Huh? WATTE???
... ik moest trappen en het ging niet hard.... driften op het zandpad ging niet
serge pot
Forum veteraan
Huh? WATTE???
... ik moest trappen en het ging niet hard.... driften op het zandpad ging niet
Ja, een DMFV Kenntnisnachweis is verplicht. (één Europa, weet je het nog?.....)
Op de Wasserkuppe en Weihersberg werd er in ieder geval op gecontroleerd.
Het halen stelt niets voor, maar weer extra kosten
Op de Wasserkuppe en Weihersberg werd er in ieder geval op gecontroleerd.
Het halen stelt niets voor, maar weer extra kosten
.
Ik denk dat ik vandaag mijn eerste zware thermiek hebt beleefd. Ik kan het anders niet verklaren. De Marabu was bijna niet meer.
Vanmiddag 12:00 uur. De kracht van de thermiek was eigenlijk al af te lezen van de variatie in windsnelheid op het veld. Van windstil tot krachtig. Na een aantal vluchten viel mijn oog bij de check voor de volgende start op de aanduiding van de vario op het display van de zender: stijging/daling in m/s. Na een starthoogte van 100 m had ik meteen het idee in een thermiekbel te zijn beland. Ik vergeleek het tempo van de piepjes met de vario: 1 m/s, 5 m/s, wauw. En hup, weg was de kist, geen controle meer. Ze werd letterlijk uit mijn oog gerukt, prompt achter een boom. Ik spoedde me naar een betere plek en realiseerde me dat de kist niet meer op mijn commando (rolroer) reageerde. Geen bereik, servo stuk, wat is dit? De zender meldt echter 100% signal quality. Het gevecht begint.
Met hoge snelheid beweegt de kist richting het bos en verliest ze hoogte. Nog steeds hebben mijn commando's geen effect. Ik herinner me een verhaal over een redding van een kist met een uitgebroken motor (prop defect) en leg ze op de rug. Dat biedt enig soelaas, maar het gevecht duurt nog voort. Ik vergelijk de positie met de bosrand en denk: die gaat het bos in. Dat was het dan. Vaarwel fraaie Marabu. De grond nadert en in een reflex start ik de motor. De kist blijft horizontaal en vliegt naar me toe. Ik druk zodat ik niet opnieuw hoogte maak. Alles in een reflex. Ze komt, ze komt, ze komt. De rust keert enigszins weer en ik besef me dat ze gewoon vliegt.
Met bonzend hart komt ze boven het veld en controleer ik rustig alle bewegingen. Niets aan de hand. Inspectie aan de grond: niets aan de hand. Alles functioneert. Alles op zijn plek.
W a t, w a s, d i t?
Ik besluit om nu meteen opnieuw te starten om te voorkomen dat de schrik in de benen slaat. Boven het veld vlieg ik op max. 50 m hoogte enkele rondjes. Alles oké. Ze is er nog.
Thuis bekijk ik het Zeilen weekend weerbericht. Ben ik in een gevecht tussen warme en koude lucht terechtgekomen? Was de waterhoos voor de kust van Zandvoort afgelopen vrijdag tekenend?
Enfin, alles oké en meer geleerd dan alle ervaringen tot op heden bij elkaar.
Ik hou me desalniettemin zeer aanbevolen voor commentaar en aanwijzingen voor een dergelijke situatie.
Vanmiddag 12:00 uur. De kracht van de thermiek was eigenlijk al af te lezen van de variatie in windsnelheid op het veld. Van windstil tot krachtig. Na een aantal vluchten viel mijn oog bij de check voor de volgende start op de aanduiding van de vario op het display van de zender: stijging/daling in m/s. Na een starthoogte van 100 m had ik meteen het idee in een thermiekbel te zijn beland. Ik vergeleek het tempo van de piepjes met de vario: 1 m/s, 5 m/s, wauw. En hup, weg was de kist, geen controle meer. Ze werd letterlijk uit mijn oog gerukt, prompt achter een boom. Ik spoedde me naar een betere plek en realiseerde me dat de kist niet meer op mijn commando (rolroer) reageerde. Geen bereik, servo stuk, wat is dit? De zender meldt echter 100% signal quality. Het gevecht begint.
Met hoge snelheid beweegt de kist richting het bos en verliest ze hoogte. Nog steeds hebben mijn commando's geen effect. Ik herinner me een verhaal over een redding van een kist met een uitgebroken motor (prop defect) en leg ze op de rug. Dat biedt enig soelaas, maar het gevecht duurt nog voort. Ik vergelijk de positie met de bosrand en denk: die gaat het bos in. Dat was het dan. Vaarwel fraaie Marabu. De grond nadert en in een reflex start ik de motor. De kist blijft horizontaal en vliegt naar me toe. Ik druk zodat ik niet opnieuw hoogte maak. Alles in een reflex. Ze komt, ze komt, ze komt. De rust keert enigszins weer en ik besef me dat ze gewoon vliegt.
Met bonzend hart komt ze boven het veld en controleer ik rustig alle bewegingen. Niets aan de hand. Inspectie aan de grond: niets aan de hand. Alles functioneert. Alles op zijn plek.
W a t, w a s, d i t?
Ik besluit om nu meteen opnieuw te starten om te voorkomen dat de schrik in de benen slaat. Boven het veld vlieg ik op max. 50 m hoogte enkele rondjes. Alles oké. Ze is er nog.
Thuis bekijk ik het Zeilen weekend weerbericht. Ben ik in een gevecht tussen warme en koude lucht terechtgekomen? Was de waterhoos voor de kust van Zandvoort afgelopen vrijdag tekenend?
Enfin, alles oké en meer geleerd dan alle ervaringen tot op heden bij elkaar.
Ik hou me desalniettemin zeer aanbevolen voor commentaar en aanwijzingen voor een dergelijke situatie.
Laatst bewerkt:
Wat ik denk, wind icm thermiek en vooral turbulentie.
Goed leermomentje en fijn dat alles heel is gebleven.
Commando's hebben geen effect maar je kan ze wel op haar rug leggen?
Raar verhaal..
en waarom geen full flaps en goed wat down geven om naar beneden te geraken..?
Deze modellen zijn zeer goede thermische zwevers maar erg allergisch aan hogere krachten die je erop kan brengen als je ze snel laat vliegen (flutter, afbrekende vleugels enz..) zeker iets om op te letten..
Raar verhaal..
en waarom geen full flaps en goed wat down geven om naar beneden te geraken..?
Deze modellen zijn zeer goede thermische zwevers maar erg allergisch aan hogere krachten die je erop kan brengen als je ze snel laat vliegen (flutter, afbrekende vleugels enz..) zeker iets om op te letten..
