Marutaka (Royal) P51D Mustang

Dank je Bas!

Het waren even spannende momenten.
Een model met ''pompend'' gedrag kun je niet veilig landen.
Dat moet ik zien op te lossen, dacht ik tijdens de vlucht.
Voorzichtig ben ik begonnen met down-trimmen, het pompen werd minder. Uiteindelijk had ik 15 kliks down trim nodig om het model te 'stabiliseren'. Even doorgevlogen om het juiste gevoel te krijgen.
Daarna 'landingsgestel uit' en heel voorzichtig het gas terugnemen. Dat pakte goed uit, vrijwel geen 'pompen' tijdens de het landingscircuit. Klein beetje 'gas' gehouden om de snelheid controleerbaar te houden.
Bij de touchdown ligt 'pompen', toen lande de Mustang....


Een voormalig Boeing 737 captain was de enige toeschouwer, hij wist ook direkt wat er aan de hand was.
Netjes gevlogen was zijn antwoord, ik had het niet beter gedaan.

Vandaag alles geanalyseerd en het zweaartepunt nauwkeurig berekent met Ecalc.
Het zwaartepunt zou tussen 10,49 cm en 12,06 cm van de voorlijst moeten liggen.
Het neutraalpunt ligt op 14,43 cm van de voorlijst.
Bij de Mustang lIgt het zwaartepunt nu op 13,8 cm, bijna op het neutraalpunt dus.
Dat verklaart het bijna onbestuurbare vlieggedrag.

Nu het zwaartepunt netjes op de juiste plek leggen, dan zal het vast goed vliegen !

Grt,

Arnoud.
 
Gelukkig heb je deze prachtige Mustang goed kunnen landen, chapeau. Het is niet iedereen gegeven om in zo'n situatie kalm te blijven en beredeneerd te handelen.
Dan kan je je afvragen hoe fabrikanten van bouwdozen te werk gaan. Ze maken een mooie kit, destijds met stansmessen wat toch een investering is. Dan zou je toch verwachten dat alvorens dat op de markt komt, dit grondig getest en gevlogen is, en aan de hand daarvan de correcte zwaartepuntligging op het plan aangeduid wordt (en dan liefst aan de veilige kant). Geen wonder dat er regelmatig zo'n maiden mis gaat of dat warbirds de reputatie hebben van moeilijk te vliegen.
Zo heb ik met mijn Graupner X1200 bij het balanceren ook in de handleiding gelezen dat dit met een lege tank moet. Dat klopte ook niet, de tank ligt nl een heel stuk achter het zwaartepunt. Dan vertrek je met volle tank behoorlijk staartlastig. Met de handleiding heb ik dus geen rekening gehouden.
 
Dank Kurt voor jou aanvulling.
Het 'probleem' met de Graupner X1200 is mij bekent. Mijn vader heeft nog een in nieuw staat verkerende X1200. Inderdaad, uitwegen met volle tank !

Marutaka / Royal bestaat al heel lang niet meer, we kunnen niet meer vragen hoe ze aan dit zwp zijn gekomen. Mijn gevoel zegt dat ze misschien per ongeluk het neutraalpunt i.p.v. het zwaartepunt op de tekening hebben geprint.

De moderne programma's geven een 'ander' zwp wat m.i. juist is.
Ik had zelf naar mijn berekening moeten luisteren, dan had ik het kunnen voorkomen.
Echter, ook dit is een leermoment.
40 jaar rc modelvliegervaring kwam goed van pas !

Grt,

Arnoud.
 
Het intrekbaar staartwiel is vervangen door een lichter exemplaar. Dit scheelt 40 gram in de staart. De as van de motor aan de achterzijde heb ik afgezaagd, hierdoor kan de lipo 2 cm verder naar voren. 11 gram heb ik weg gedremeld uit de cockpit, dit zit ook achter het zwp.
Nu was er nog 140 gram lood in de neus nodig.
Totaal is er dus 99 gram bij het model gekomen om het zwp op de juiste plek te krijgen.
Helaas kan het niet anders. Echter, 99 gram is voor een dergelijk model aanvaardbaar.

Vanmiddag heeft de Mustang weer gevlogen. Dat ging veel beter. Het model vliegt nu stabiel en vliegt eenvoudige kunstvlucht. Een looping, rol, keerfiguur en rugvlucht zijn probleemloos mogelijk.
De landing verliep niet geheel zoals het hoorde, iets te weinig 'up' waardoor een retract los schoot. Dat is echter al weer bijna gemaakt.
De motordomping moet ik ook nog iets wijzigen, dat is duidelijk.
De vleugel heeft een asymmetrisch profiel, dit is niet drukpuntvast. M.i. was een symmetrisch profiel beter geweest.

Resumerend : Het was de bedoeling om 'tussendoor' een (semi) schaalmodel te bouwen. Dat is redelijk gelukt.
Er zijn beter vliegende modellen, maar ook hier heb ik het nodige van geleerd.

Dit was mijn eerste (semi) schaalmodel. Het blijft echter ook de laatste. Schaal is niet zo mijn ding, dat is mij wel duidelijk geworden.

Grt,

Arnoud.
 
Mwah... je bent er toch erg goed uitgekomen! Is maar hoe je de balans in de schaal legt!
Nee, top gebouwd, en een mooi verslag!
Wel grappig... origineel P51 had een laminar flow design, volledig symmetrisch.
En daarmee werd het een legende.

Gr Bas
 
Klopt Bas, de originele P51 had inderdaad een laminair flow profiel. Van de week heb ik het op internet opgezocht.
Waarom Marutaka, maar ook andere fabrikanten, kiest voor een asymmetrische profiel is mij niet helemaal duidelijk.
Misschien bouw ik ooit nog een keer een nieuwe vleugel met symmetrisch profiel, puur uit nieuwsgierigheid.....

Grt,

Arnoud.
 
Als ik het goed zie is het profiel van de Mustang niet symmetrisch!

1748778087457.png


Arnoud Snel zei:
Waarom Marutaka, maar ook andere fabrikanten, kiest voor een asymmetrische profiel is mij niet helemaal duidelijk.
Klik om te vergroten...

Lift?

Op heel veel schaalmodellen worden niet-symmetrische profielen toegepast (bv. NACA 2412)


Arnoud Snel zei:
Dit was mijn eerste (semi) schaalmodel. Het blijft echter ook de laatste. Schaal is niet zo mijn ding, dat is mij wel duidelijk geworden.
Klik om te vergroten...

Uit de tekst en het verslag blijkt dat niet! . . .

Succes met de volgende vluchten!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top