G
Germt
Guest
De keuze is eigenlijk al een hele tijd geleden gemaakt. Puur toevallig kwam ik haar tegen, en werd gegrepen door haar naam.
Verder zoekend op die naam kwam ik heel veel info tegen.
Het bleek het favoriete schip van Nelson te zijn geweest.
Haar geschiedenis heeft op mij veel indruk gemaakt.
Ze heeft met succes deelgenomen aan alle belangrijke zeeslagen uit die tijd,
Omdat ik ook geïnteresseerd ben in maritieme geschiedenis, heb ik het kort samen gevat en hier alvast weg gezet.
De afmetingen van het model:
Lengte: 1300 mm
Breedte: 485 mm
Hoogte: 944 mm
Korte geschiedenis.
De HMS Agamemnon was één van zeven schepen gebouwd met hetzelfde ontwerp, getekend door de dezelfde maritiem architect die de beroemde HMS Victory ontworpen had, Sir Thomas Slade. De HMS Agamemnon werd als derde schip gebouwd in die klasse, de eerste twee zijn HMS Ardent in 1762 en HMS Raisonnable, in 1763. De derde was de HMS Agamemnon, in 1777, gevolgd door HMS Belliqueux in 1778, HMS Stately in 1779, HMS Indefatigable in 1781 en ten slotte de HMS Nassau in 1783.
Een linieschip zoals de HMS Agamemnon was een duur oorlogsschip om te bouwen. De bouw van de scheepsromp met ra’s en masten uitgerust kostte de Admiraliteit £20,579 (in termen van vandaag, ongeveer 12 miljoen pond), en dat zonder zeilen, touwwerk, koperen beplating, ankers, geschut e.d.
De romp werd gebouwd in Buckler's Hard, en ze werd van masten, geschut e.d. voorzien in Plymouth.
Gedurende drie van de meest cruciale decennia in de Britse maritieme geschiedenis leek de HMS Agamemnon altijd in het centrum van de actie present te zijn en werd met niet minder dan elf onderscheidingen vereerd.
De HMS Agamemnon’s eerste reis was op 9 juli 1781 onder het commando van Captain Caldwell. Haar eerste betrokkenheid was bij de slag bij Ushant op 12 December 1781 waar de Britse vloot onder admiraal Kempenfelt de Franse vloot versloeg, inclusief het konvooi wat door de Fransen werd begeleidt, en werden gevangen genomen.
De HMS Agamemnon’s volgende grote betrokkenheid was bij de slag van de Saints op 12 April 1782 waar Rodney en Lord Hood de Franse vloot van de Comte de Grasse versloeg.
Op 7 januari 1793, werd Nelson door Lord Hood aangewezen om het bevel te voeren over zijn eerste schip van de lijn, de HMS Agamemnon. Hoewel aanvankelijk teleurgesteld dat hij niet het bevel over een schip met 74 stukken kreeg, werd Nelson snel dol op de HMS Agamemnon. Nelson schreef aan zijn vrouw, Fanny; Ze was, zei hij, "zonder uitzondering een van de mooiste en best zeilende schepen van de vloot. Hij schreef ook na twaalf dagen in een storm in het Middellandse Zeegebied “Zware en woeste zeeën deren haar niet, het is géén straf om op de HMS Agamemnon te varen; Ze is het mooiste schip ik ooit zal zeilen, en al is ze geen schip met 74 stukken, ik zal er niets voor voelen om haar te verlaten zolang de oorlog duurt. Zelfs een Franse commandant, Admiraal Alemand was van mening dat de HMS Agamemnon één van de snelste schepen bij de Britse marine was. Die, in combinatie met Nelson, haar tot een zeer krachtige gevechtseenheid maakte.
Nelson voerde het bevel over de HMS Agamemnon, of "eieren en spek" zoals haar bemanning haar liefdevol noemde, tot 10 juni 1796. In die tijd had Nelson blijk gegeven een groot tactisch commandant te zijn.
Het was tijdens zijn commando op de HMS Agamemnon dat Nelson zijn rechteroog verloor. Bij het beleg van Calvi in 1794 tijdens de ochtend van 10 juli, werd Nelson in het gezicht en borst getroffen door splinters, stenen en zand dat werd opgegooid door een vijandelijke granaat tijdens een actie op de kust. Op 13 juni 1796, werd Nelson overgeplaatst naar het 74 stukken tellende fregat HMS Captain dat voor anker lag in de baai van San-Fiorenza. Hij keek de door strijd getekende HMS Agamemnon na wanneer ze vertrok naar Engeland voor de broodnodige herstel werkzaamheden.
Ze werd van de kiel omhoog volledig hersteld op de rede van Chatham. Ze werd opnieuw in dienst gesteld in 1797 waar ze werd toegevoegd aan het eskader van admiraal Duncan uit Yarmouth, die de Nederlandse kust onder observatie hield. Ze raakte vrijwel onmiddellijk betrokken bij de vele muiterijen van dat jaar. HMS Agamemnon werd echter geacht onbetrouwbaar te zijn door Richard Parker de leider van de muiters en had de kanonnen van de muitende schepen gericht op de HMS Agamemnon om ervoor te zorgen dat zij er niet vandoor zou gaan. Uiteindelijk werd de muiterij de kop in gedrukt, en in de gerechtelijke procedure die volgde, kreeg de bemanning gratie, omdat zij de 13 raddraaiers hadden overmeesterd en in de boeien geslagen om later berecht te worden.
De volgende grote betrokkenheid van de HMS Agamemnon was de slag van Kopenhagen op 21 April 1801. Helaas sloeg ze op een rif gedurende het grootste deel van de actie.
Nelson won de slag en een wapenstilstand met Denemarken werd onderwerp van de onderhandelingen. Op 21 oktober 1805 nam de HMS Agamemnon deel aan de slag bij Trafalgar. Toen Nelson zijn favoriete schip HMS Agamemnon een week voor aanvang van het gevecht aan de horizon zag opdoemen, met Nelson’s oude vriend Sir Edward Berry als kapitein, was Nelson zéér verheugd en riep luid: "Daar heb je die verdomde idioot Berry! Nu kan het gevecht pas écht beginnen". Gedurende de slag bij Trafalgar versloegen de 27 Britse schepen de 33 schepen van de Frans-Spaanse vloot.
Het was mede door het constante vuren van de stukken van de HMS Agamemnon dat de Spaanse Satisima Trinidad vast gepind zat en uiteindelijk zo beschadigd raakte dat deze grote 4 dekker uiteindelijk door de Engelse vloot op 22 oktober kon worden overmeesterd.
Deze overwinning waarborgde de Britse suprematie op zee voor de komende 100 jaar. Later deed de HMS Agamemnon dienst in West-Indië, daar nam ze deel aan de strijd van Santo Domingo, en vervolgens verlegde ze werkterrein naar de Zuid-Amerikaanse wateren.
De HMS Agamemnon verging uiteindelijk op 16 juni 1809 in de baai van Maldonado uit de kust van Uruguay.
In die baai wilde ze schuilen voor een naderende zware storm uit zee.
Vlak voor ze zou vastlopen op een zandbank die niet op de kaart stond liet men het anker vallen. Toen men vaststelde dat het schip op een bank lag was het te laat, het anker had een fors gat geslagen in haar niet meer ál te solide romp ver onder de waterlijn, ze was als het ware in haar eigen anker gevallen.
Kapitein Rose werd door de krijgsraad, gehouden op de HMS Bedford, vrijgesproken van zijn schuld op het vergaan van de Agamemnon.
De reden; de romp van het schip was zó slecht dat het verlies niet kon worden voorkomen.
Duikers hebben onlangs de overblijfselen van HMS Agamemnon op de bodem van Maldonado Bay terug gevonden na een zes jaar durende zoektocht door marine archeologen. Haar rustplaats ligt bezaaid met honderden koperen rompplaten, evenals een loop van een 24 ponder kanon, delen van de pompen, alsmede een aanzienlijke hoeveelheid kanonskogels, bouten en koperen nagels. Ook ontdekte men een zilveren zegel, compleet met ketting. Op het zegel zit een doorschijnende steen met een stervormig embleem met daarin de naam “Nelson” in spiegelbeeld ingesneden.
Ik wil dit schip bouwen met meer details dan er in de kit voorhanden zijn.
Hoewel Caldercraft gedegen onderzoek doet voor ze een kit op de markt brengen, zijn er onderdelen die verbetering (óf meer Historisch correct) behoeven.
Daar voor gebruik ik o.a. de Victory als voorbeeld omdat deze schepen nagenoeg identiek zijn in ontwerp en tijd.
De bronnen die ik raadpleeg:
Navy Board Ship Models 1650-1750
(John Franklin)
Nelson's Favourite; HMS Agamemnon at war 1781-1809
(Anthony Deane)
Nelson's Navy: The Ship's, Men and Organisation 1793-1815
(Brian Lavery)
The Anatomy of Nelson's Ship's
(C. Nepean Longridge)
The Arming and Fitting of English ship of war 1600-1815
(Brian Lavery)
The Trafalgar Companion; A guide to History's most famous sea battle and the life of Admiral Lord Nelson
(Mark Adkin)
Voortgang in foto's
Spanten en vals dek uitgericht en gelijmd
De romp beplankt
Geschutspoorten aangebracht
Overzicht van het upper gun deck
De big Brody, opengewerkt
De bovenste en zichtbaar blijvende spil aangepast conform de spil op de Victory
De spil op mijn model
Verder zoekend op die naam kwam ik heel veel info tegen.
Het bleek het favoriete schip van Nelson te zijn geweest.
Haar geschiedenis heeft op mij veel indruk gemaakt.
Ze heeft met succes deelgenomen aan alle belangrijke zeeslagen uit die tijd,
Omdat ik ook geïnteresseerd ben in maritieme geschiedenis, heb ik het kort samen gevat en hier alvast weg gezet.
De afmetingen van het model:
Lengte: 1300 mm
Breedte: 485 mm
Hoogte: 944 mm
Korte geschiedenis.
De HMS Agamemnon was één van zeven schepen gebouwd met hetzelfde ontwerp, getekend door de dezelfde maritiem architect die de beroemde HMS Victory ontworpen had, Sir Thomas Slade. De HMS Agamemnon werd als derde schip gebouwd in die klasse, de eerste twee zijn HMS Ardent in 1762 en HMS Raisonnable, in 1763. De derde was de HMS Agamemnon, in 1777, gevolgd door HMS Belliqueux in 1778, HMS Stately in 1779, HMS Indefatigable in 1781 en ten slotte de HMS Nassau in 1783.
Een linieschip zoals de HMS Agamemnon was een duur oorlogsschip om te bouwen. De bouw van de scheepsromp met ra’s en masten uitgerust kostte de Admiraliteit £20,579 (in termen van vandaag, ongeveer 12 miljoen pond), en dat zonder zeilen, touwwerk, koperen beplating, ankers, geschut e.d.
De romp werd gebouwd in Buckler's Hard, en ze werd van masten, geschut e.d. voorzien in Plymouth.
Gedurende drie van de meest cruciale decennia in de Britse maritieme geschiedenis leek de HMS Agamemnon altijd in het centrum van de actie present te zijn en werd met niet minder dan elf onderscheidingen vereerd.
De HMS Agamemnon’s eerste reis was op 9 juli 1781 onder het commando van Captain Caldwell. Haar eerste betrokkenheid was bij de slag bij Ushant op 12 December 1781 waar de Britse vloot onder admiraal Kempenfelt de Franse vloot versloeg, inclusief het konvooi wat door de Fransen werd begeleidt, en werden gevangen genomen.
De HMS Agamemnon’s volgende grote betrokkenheid was bij de slag van de Saints op 12 April 1782 waar Rodney en Lord Hood de Franse vloot van de Comte de Grasse versloeg.
Op 7 januari 1793, werd Nelson door Lord Hood aangewezen om het bevel te voeren over zijn eerste schip van de lijn, de HMS Agamemnon. Hoewel aanvankelijk teleurgesteld dat hij niet het bevel over een schip met 74 stukken kreeg, werd Nelson snel dol op de HMS Agamemnon. Nelson schreef aan zijn vrouw, Fanny; Ze was, zei hij, "zonder uitzondering een van de mooiste en best zeilende schepen van de vloot. Hij schreef ook na twaalf dagen in een storm in het Middellandse Zeegebied “Zware en woeste zeeën deren haar niet, het is géén straf om op de HMS Agamemnon te varen; Ze is het mooiste schip ik ooit zal zeilen, en al is ze geen schip met 74 stukken, ik zal er niets voor voelen om haar te verlaten zolang de oorlog duurt. Zelfs een Franse commandant, Admiraal Alemand was van mening dat de HMS Agamemnon één van de snelste schepen bij de Britse marine was. Die, in combinatie met Nelson, haar tot een zeer krachtige gevechtseenheid maakte.
Nelson voerde het bevel over de HMS Agamemnon, of "eieren en spek" zoals haar bemanning haar liefdevol noemde, tot 10 juni 1796. In die tijd had Nelson blijk gegeven een groot tactisch commandant te zijn.
Het was tijdens zijn commando op de HMS Agamemnon dat Nelson zijn rechteroog verloor. Bij het beleg van Calvi in 1794 tijdens de ochtend van 10 juli, werd Nelson in het gezicht en borst getroffen door splinters, stenen en zand dat werd opgegooid door een vijandelijke granaat tijdens een actie op de kust. Op 13 juni 1796, werd Nelson overgeplaatst naar het 74 stukken tellende fregat HMS Captain dat voor anker lag in de baai van San-Fiorenza. Hij keek de door strijd getekende HMS Agamemnon na wanneer ze vertrok naar Engeland voor de broodnodige herstel werkzaamheden.
Ze werd van de kiel omhoog volledig hersteld op de rede van Chatham. Ze werd opnieuw in dienst gesteld in 1797 waar ze werd toegevoegd aan het eskader van admiraal Duncan uit Yarmouth, die de Nederlandse kust onder observatie hield. Ze raakte vrijwel onmiddellijk betrokken bij de vele muiterijen van dat jaar. HMS Agamemnon werd echter geacht onbetrouwbaar te zijn door Richard Parker de leider van de muiters en had de kanonnen van de muitende schepen gericht op de HMS Agamemnon om ervoor te zorgen dat zij er niet vandoor zou gaan. Uiteindelijk werd de muiterij de kop in gedrukt, en in de gerechtelijke procedure die volgde, kreeg de bemanning gratie, omdat zij de 13 raddraaiers hadden overmeesterd en in de boeien geslagen om later berecht te worden.
De volgende grote betrokkenheid van de HMS Agamemnon was de slag van Kopenhagen op 21 April 1801. Helaas sloeg ze op een rif gedurende het grootste deel van de actie.
Nelson won de slag en een wapenstilstand met Denemarken werd onderwerp van de onderhandelingen. Op 21 oktober 1805 nam de HMS Agamemnon deel aan de slag bij Trafalgar. Toen Nelson zijn favoriete schip HMS Agamemnon een week voor aanvang van het gevecht aan de horizon zag opdoemen, met Nelson’s oude vriend Sir Edward Berry als kapitein, was Nelson zéér verheugd en riep luid: "Daar heb je die verdomde idioot Berry! Nu kan het gevecht pas écht beginnen". Gedurende de slag bij Trafalgar versloegen de 27 Britse schepen de 33 schepen van de Frans-Spaanse vloot.
Het was mede door het constante vuren van de stukken van de HMS Agamemnon dat de Spaanse Satisima Trinidad vast gepind zat en uiteindelijk zo beschadigd raakte dat deze grote 4 dekker uiteindelijk door de Engelse vloot op 22 oktober kon worden overmeesterd.
Deze overwinning waarborgde de Britse suprematie op zee voor de komende 100 jaar. Later deed de HMS Agamemnon dienst in West-Indië, daar nam ze deel aan de strijd van Santo Domingo, en vervolgens verlegde ze werkterrein naar de Zuid-Amerikaanse wateren.
De HMS Agamemnon verging uiteindelijk op 16 juni 1809 in de baai van Maldonado uit de kust van Uruguay.
In die baai wilde ze schuilen voor een naderende zware storm uit zee.
Vlak voor ze zou vastlopen op een zandbank die niet op de kaart stond liet men het anker vallen. Toen men vaststelde dat het schip op een bank lag was het te laat, het anker had een fors gat geslagen in haar niet meer ál te solide romp ver onder de waterlijn, ze was als het ware in haar eigen anker gevallen.
Kapitein Rose werd door de krijgsraad, gehouden op de HMS Bedford, vrijgesproken van zijn schuld op het vergaan van de Agamemnon.
De reden; de romp van het schip was zó slecht dat het verlies niet kon worden voorkomen.
Duikers hebben onlangs de overblijfselen van HMS Agamemnon op de bodem van Maldonado Bay terug gevonden na een zes jaar durende zoektocht door marine archeologen. Haar rustplaats ligt bezaaid met honderden koperen rompplaten, evenals een loop van een 24 ponder kanon, delen van de pompen, alsmede een aanzienlijke hoeveelheid kanonskogels, bouten en koperen nagels. Ook ontdekte men een zilveren zegel, compleet met ketting. Op het zegel zit een doorschijnende steen met een stervormig embleem met daarin de naam “Nelson” in spiegelbeeld ingesneden.
Ik wil dit schip bouwen met meer details dan er in de kit voorhanden zijn.
Hoewel Caldercraft gedegen onderzoek doet voor ze een kit op de markt brengen, zijn er onderdelen die verbetering (óf meer Historisch correct) behoeven.
Daar voor gebruik ik o.a. de Victory als voorbeeld omdat deze schepen nagenoeg identiek zijn in ontwerp en tijd.
De bronnen die ik raadpleeg:
Navy Board Ship Models 1650-1750
(John Franklin)
Nelson's Favourite; HMS Agamemnon at war 1781-1809
(Anthony Deane)
Nelson's Navy: The Ship's, Men and Organisation 1793-1815
(Brian Lavery)
The Anatomy of Nelson's Ship's
(C. Nepean Longridge)
The Arming and Fitting of English ship of war 1600-1815
(Brian Lavery)
The Trafalgar Companion; A guide to History's most famous sea battle and the life of Admiral Lord Nelson
(Mark Adkin)
Voortgang in foto's
Spanten en vals dek uitgericht en gelijmd
De romp beplankt
Geschutspoorten aangebracht
Overzicht van het upper gun deck
De big Brody, opengewerkt
De bovenste en zichtbaar blijvende spil aangepast conform de spil op de Victory
De spil op mijn model
Laatst bewerkt door een moderator:
