Dus nee... die kant wil ik niet op.
Dat hoeft ook zeker niet, volg mijn pad.
Ik ben op mijn 53e mogen stoppen met werken, nu zo'n 5 jaar geleden, owkee het zoveelste tijdelijke contract liep af.
Normaal is dat niet zo'n probleem, behalve dat de leeftijd steeds verder toeneemt en bij een volgende baantjes onderhandeling moet het bruto salaris wel op niveau zijn om een eventuele overbruggingsperiode van geen werk goed te kunnen overbruggen.
Immers WW is na 2 maanden nog maar 70% van het laatste bruto salaris, mits het salaris niet veel hoger is, de WW en of elke uitkeringsvorm van het UWV kent een maximale dag vergoeding en die stokt zo ongeveer bij 2x modaal.
Om een lang verhaal wat in te korten, ik ben uniek, van mij is er maar één (wees blij).
Zonder ook maar iets te faken in het voortraject, zelfs Corona heeft er niet aan bij gedragen, slaagde ik na een WIA beoordeling cum laude en zit de resterende tijd op weg naar de pensioen leeftijd uit met een IVA uitkering.
Dat is 75% van mijn bruto salaris van 2018, wel geïndexeerd naar de getallen van 2022, dat dan ook nog.
Je moet er maar ff zin in hebben om zo'n traject te doorlopen, als het mis gaat beland je in de bijstand.
Ik verwacht dan ook zo'n beetje dat bij je ex collega's die er vroegtijdig zijn uitgestapt er wel wat meer mee speelde dan wat je er zelf van denkt te weten.
Je geeft zelf al aan om op je 60e er 100% mee te stoppen.
Dan heb je toch geen zin meer in het werk wat je doet, wat wordt het? Een burn-out of depressie? Misschien wel beide.
Probeer dat voor te zijn, ga met je werkgever in gesprek of zoek een rustiger of meer relaxend baantje, sluiswachter of zo iets.
Succes met je verdere carrière en maak er wat leuks van.
nee... ik gaf aan dat ik op mijn 60ste 100% VINDT dat het wel mooi genoeg is geweest... Maar dat is maar één mening van één persoon, en je weet wat ze van meningen zeggen: meningen zijn net anussen, iedereen heeft er eentje...
