Ja Bertus,
Ik geef niemand de schuld maar het lijkt erop dat fouten van artsen een grote rol spelen in mijn verhaal.
Die levertransplantatie was een enorm succes en die afdeling in het Erasmus verdiend een lintje.
Maar de rest van de afdelingen, de chirurgen van de stoma operatie, urologie, wat een slechte zorg en communicatie!
Ze veroorzaakten een bloeding bij de eerste operatie maar hebben dat verzwegen, een paar dagen later merkte ik dat het niet goed ging en een chirurg kwam om 11 uur s,' avonds nog even langs en zei dat ze op de ct scan zagen dat er vloeistof in mijn buik zat.
20 minuten later lag ik weer op de operatietafel en had eigenlijk al afscheid genomen van het leven want ik was eigenlijk al te zwak voor de eerste operatie en nu een tweede er achteraan.
Afijn, ik ben wakker geworden, een paar dagen extreem veel pijn, maag werkte ook niet meer, dus sondevoeding en opeens, mijnheer van Oostrum, u wordt ontslagen, u bent medisch in orde.
Uhh, ik kan niet eens 10 meter lopen..
Nee, u moet weg, het bed is al vergeven.
Afijn.. zus gebeld, samen met een verpleger spullen naar mijn auto gebracht en naar Amsterdam gereden.
Na een week bij mijn zus werd ik gek dus ik ben naar Duitsland gereden.
Ondertussen begaf mijn auto het, dus met een dikke Audi a6 van de verzekering naar Duitsland gereden.
En een paar dagen later word ik na het schoonmaken van mijn stoma in de badkamer op de grond wakker in de gang, in een plasje bloed met pijn in de schouder.
Dus zus gebeld, die eiste dat ik naar Nederland naar het ziekenhuis ging.
Dus met de Audi, schakelend met de linkerarm schakelen, verrekken van de pijn 4 uur gereden.
Aangekomen bij mijn zus zat ze al klaar om naar de eerste hulp te gaan en daardoor zit ik nu, 6,5 week verder, in revalidatie.
Probleem is, ik kan niks plannen, ik weet niet of de arm weer goed word, ik kan helemaal niks.
Echt waardeloos.
GJ
