De successen van Willy de Woofer en Pieter de Tweeter.

Status
Niet open voor verdere reacties.
Even een update voor iedereen die denkt dat ik niet genezen wil..
De artsen kwamen vanochtend.
Het gaat erg goed, u heeft weinig hulp nodig.
Ja.. mijn pijngrens ligt erg hoog en ik probeer zoveel mogelijk zelf te doen om de verpleging te ontlasten.
De artsen: uw voorlopige ontslagdatum is 24 april, dan kunt u naar huis.
Mijn arm mag ik tot half mei niet belasten dus hoe moet ik me dan redden?
Ohhh, uw zus kan misschien helpen?
Nee dus.
Je word dus gewoon uit een revalidatiekliniek gezet terwijl je niks kan.
Lang leve de nederlandse zorg!
Er word ook gewoon gezegd, u bent te goed en te duur voor revalidatie.
Afijn... Ik probeer nu helemaal niks meer zelf, ik hang nu steeds aan de alarmknop, haal continu pijnstillers.. dat lokken ze op deze manier uit.

Zo... Even mijn frustratie kwijt...

GJ
 
0p 2e Paasdag zag mijn voet aan de onderkant helemaal blauw en was dik. De bovenkant was nog meer opgezet.
Ik belde de huisartsenpost. Na het beantwoorden van 25 vragen, waarvan een paar dubbele, ging de telefonist overleggen. In die tussentijd had je patiënt makkelijk kunnen overlijden.

Terug naar de situatie van GJ. Zijn revalidatie-arts negeert doodleuk de adviezen van de artsen uit het ziekenhuis. Dit, omdat GJ te goed is om daar te verblijven. Alles onder het mom van "U bent te duur". Dat is echter niet het probleem van GJ.
Mijn handen jeuken! Is die kerel nou helemaal van de pot gerukt?


Nog een paar jaar en dan mag je de eigen huisarts alleen nog maar bellen, als je op sterven ligt. En dan komt hij niet aan huis, maar zie je maar, hoe je er komt.

Gelijksoortige gevallen heb ik al meerdere keren meegemaakt.
 
Laatst bewerkt:
Dit is dus wat er gebeurt als je vindt dat zorg op commerciele basis georganiseerd hoort te zijn. (dank u wel Edith Schippers)
Het "verdienmodel" bepaalt de uitkomsten en niet de werkelijk noodzakelijke behandeling van de patiënt.
Dit leidt onvermijdelijk tot Kafka-eske scenarios zoals zo treffend hierboven beschreven.
 
0p 2e Paasdag zag mijn voet aan de onderkant helemaal blauw en was dik. De bovenkant was nog meer opgezet.
Ik belde de huisartsenpost. Na het beantwoorden van 25 vragen, waarvan een paar dubbele, ging de telefonist overleggen. In die tussentijd had je patiënt makkelijk kunnen overlijden.

Terug naar de situatie van GJ. Zijn revalidatie-arts negeert doodleuk de adviezen van de artsen uit het ziekenhuis. Dit, omdat GJ te goed is om daar te verblijven. Alles onder het mom van "U bent te duur". Dat is echter niet het probleem van GJ.
Mijn handen jeuken! Is die kerel nou helemaal van de pot gerukt?


Nog een paar jaar en dan mag je de eigen huisarts alleen nog maar bellen, als je op sterven ligt. En dan komt hij niet aan huis, maar zie je maar, hoe je er komt.

Gelijksoortige gevallen heb ik al meerdere keren meegemaakt.
in dit soort gevallen werkt het dreigen met medische tucht commissie aardig goed....
paar jaar geleden wilde mijn huisarts mij niet doorsturen naar het ziekenhuis terwijl ik heel duidelijk aangaf dat ik zeker wist dat er iets niet goed was.......... uiteindelijk tegen die huisarts verteld dat ik met of zonder doorverwijzing gewoon naar het ziekenhuis zou gaan en als zou blijken dat er idd iets mis zou zijn dat ik hem bij de tuchtcommissie aan de allerhoogste boom zou ophangen...... blijkbaar genoeg om toch een papiertje te schrijven...... half uur later hoorde ik na het foto's maken: "gaat u maar door naar de chirurg want het is verbrijzeld"

een kennis was nog veel resoluter....... arts nam de patient niet serieus en weigerde na 3 huisarts bezoeken de man op leeftijd nog steeds door te sturen voor onderzoek...... 's nachts bleek dat het geen aanstellerij was en is de beste man overleden,
zoonlief is naar de huisarts gegaan en heeft niets gezegd maar hem KO achterover gebeukt..... dat was wel erg resoluut maar in zon geval kan ik me dat goed voorstellen....
 
Net bij de fysio geweest en die zegt dat ik niet door mijn pijngrens heen mag gaan.
Ik zei... Dan kan ik helemaal niks want alles wat ik doe doet pijn en naar huis gaan is dan helemaal geen optie.
Ze vertelde dat ze gaan kijken waar ik wel terecht kan, buiten de kliniek.
Zorghotel werd al genoemd.
Ik zit nu lekker zielig de hele tijd op het alarmknopje te drukken.
Veters vastmaken, knopje drukken.
Sweater aantrekken, knopje drukken.
Zo belast ik de verpleging flink maar het schijnt zo te moeten om zorg te krijgen en houden.
Lang leve de privatisering!

GJ
 
0p 2e Paasdag zag mijn voet aan de onderkant helemaal blauw en was dik. De bovenkant was nog meer opgezet.
Ik belde de huisartsenpost. Na het beantwoorden van 25 vragen, waarvan een paar dubbele, ging de telefonist overleggen. In die tussentijd had je patiënt makkelijk kunnen overlijden.
Natuurlijk, je had ook de voeten kunnen wassen na de sessie kliederen met verf.
En volgende keer als het echt serieus is, bel je 112.
 
Ik ga heerlijk pijnloos de nacht in.
Dubbele dosis pijnstillerd, slaaptabletten en een half litertje rose laten me zo heerlijk slapen, hoop ik.

GJ
 
Dubbele dosis pijnstillerd, slaaptabletten en een half litertje rose laten me zo heerlijk slapen
Welterusten en morgen fris en fruitig weer de dag beginnen, ja toch?

Wij zitten beide in de lappenmand, alleen ik heb geen pijntjes, wel een boel ander gesodemieter.

Zoals dat ik vanmiddag ineens een warmte kompres nodig had om een heftige verkramping te elimineren, doet ook wel eens auw volgend op een k*t kreet.
Omdat ik thuis was is het makkelijk te elimineren, gewoon de elektrocutie deken in het bedje op standje maximaal zetten en dan is het gewoon een kwestie van de verkrampte spier opwarmen.

Als dit mij buiten de deur overkomt, heb ik een iets groter probleempje waar wel mee te handelen is, dat dan weer wel.
Het is te vergelijken met het verzuren van de spieren na een stevige inspanning.
 
Laatst bewerkt:
Ik ga heerlijk pijnloos de nacht in.
Dubbele dosis pijnstillerd, slaaptabletten en een half litertje rose laten me zo heerlijk slapen, hoop ik.

GJ

Indien je vanochtend wakker bent geworden, het volgende;
Heb je al eens gedacht aan een alternatieve geneeswijze?
 
Ik geloof niet in alternatieve geneeswijzen.
Dat is voor mensen die hopeloos zijn.
Veel mensen die op levertransplantatie wachten proberen van alles maar veel methoden en zelfs kruiden zijn gevaarlijk.
Alternatieve geneeswijzen werken als placebo als je er in gelooft.
Ik geloof alleen mezelf en sommige artsen.

GJ
 
Precies dat!

Mensen die te van te voren horen dat men een placebo pil krijgen toegediend vertonen positieve lichamelijke reacties (endorfine)

Ik weet hier alles van….Groetjes uit Canada sukkels 539CA102-E96F-4B61-A4DC-64C16A321D4D.jpeg
 
Nee hoor Jan,

Gezond verstand is genoeg.
Gelukkig kan G.J. (tot op bepaalde hoogte)hier nog prima gebruik van maken.
Lekker spul hoor Oxycodon,alleen jammer dat het bij mij na 1.5 week mijn hersenen al verzadigd raakten.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Top