Man, wat schrijven jullie veel.
Ik heb een toiletblok geplaatst, CV ketel onderhoud gegeven en een lamp vervangen en er zijn 3 pagina's bijgekomen...
Even wat antwoorden:
Wil is niet eigenwijs, Wil is vergeetachtig.
Ik heb gezegd dat dat alu er onderuit gaat breken.
Men kent de uitdrukking, buigt het niet dan breekt het?
Zo gaat het dus ook met die Curare vleugel.
Ik ben vanuit Duitsland even langs W&W gereden, daar heb ik voor Wil 2 props, een stuk 5mm verenstaal en een hardhouten lijst met ingefreesde sleuf meegenomen en later in de ochtend op het veld afgeleverd.
De vleugel van de Curare is ribben en beplankt, helaas.
Dat is lastiger om te verbouwen.
Denk dat dat onder begeleiding van een ervaren bouwer moet.
Of toch maar een piep/balsa vleugel maken.
Dan zag ik nog iets van afvormen van een Mach 1.
ABS is nogal gevoelig voor losmiddel.
Ik kan me nog herinneren van vroeger, bootjes, de Graupner Arrow, Graupner Systems, allemaal ABS rompen die ik destijds afgevormd heb en in glasweefsel nagemaakt.
Het ABS werd een beetje aangetast door het losmiddel.
Er bestaat wel een houtbouwkit van de MACH 1.
Andere optie is de ABS romp spuiten en dan afvormen.
Dan komt het wel goed.
Ik las ook iets over een leercurve.
Toen ik Wil leerde kennen kende ik alleen maar de verhalen, ik had geen idee hoe hij vloog.
Dus ik ben een keer naar Maasdriel gereden, even kijken hoe hij vloog, destijds geloof met de Mentor.
Ik zag meteen wat fouten (nadat ie al 3 jaar les had gehad).
En dat waren dingen die je als leraar eigenlijk de eerste lessen al leert aan de leerling.
Het aanvliegen voor de landing, verliezen van hoogte.
Maar ook wat je moet doen als je hem even niet meer ziet.
Na wat adviezen ging het de volgende vluchten al beter.
Weken erna heb ik hem steeds tips gegeven met als laatste tip, neem een andere leraar.
Maar Wil is nogal aanhankelijk aan 1 leraar.
Eindelijk, na verlies van nog 3 kisten, is ie verstamdig geweest en heeft ie les gekregen van JVE, achter de schermen heb ik met JVE wat overlegd wat mijn idee was wat Wil zou moeten kunnen en voila.. 3 weken later geen schades meer en een brevet.
Wat Wil nu moet doen is veel vliegen en zichzelf in posities dwingen waarin ie niet wil komen.
Dus zoals laatst de echte overtrek.
Dat liepen Gerben en ik ook al maanden/jaren geleden, melk de kist uit en kijk wat ie doet.
Nu heeft ie dat eindelijk een keer gedaan en prima gered.
Hij moet nu halve cubaanse achten oefenen en leren binnen te komen met de motor uit, dat is een stapje verder richting snellere modellen.
Als hij weer eens hier in de Eifel is zal ik hem met een zwever laten vliegen.
Dan MOET je wel je landing plannen, je hebt ook maar 1 kans.
Ook heel leerzaam.
En nu ga ik een Sagitta ophalen..
GJ
Ik heb een toiletblok geplaatst, CV ketel onderhoud gegeven en een lamp vervangen en er zijn 3 pagina's bijgekomen...
Even wat antwoorden:
Wil is niet eigenwijs, Wil is vergeetachtig.
Ik heb gezegd dat dat alu er onderuit gaat breken.
Men kent de uitdrukking, buigt het niet dan breekt het?
Zo gaat het dus ook met die Curare vleugel.
Ik ben vanuit Duitsland even langs W&W gereden, daar heb ik voor Wil 2 props, een stuk 5mm verenstaal en een hardhouten lijst met ingefreesde sleuf meegenomen en later in de ochtend op het veld afgeleverd.
De vleugel van de Curare is ribben en beplankt, helaas.
Dat is lastiger om te verbouwen.
Denk dat dat onder begeleiding van een ervaren bouwer moet.
Of toch maar een piep/balsa vleugel maken.
Dan zag ik nog iets van afvormen van een Mach 1.
ABS is nogal gevoelig voor losmiddel.
Ik kan me nog herinneren van vroeger, bootjes, de Graupner Arrow, Graupner Systems, allemaal ABS rompen die ik destijds afgevormd heb en in glasweefsel nagemaakt.
Het ABS werd een beetje aangetast door het losmiddel.
Er bestaat wel een houtbouwkit van de MACH 1.
Andere optie is de ABS romp spuiten en dan afvormen.
Dan komt het wel goed.
Ik las ook iets over een leercurve.
Toen ik Wil leerde kennen kende ik alleen maar de verhalen, ik had geen idee hoe hij vloog.
Dus ik ben een keer naar Maasdriel gereden, even kijken hoe hij vloog, destijds geloof met de Mentor.
Ik zag meteen wat fouten (nadat ie al 3 jaar les had gehad).
En dat waren dingen die je als leraar eigenlijk de eerste lessen al leert aan de leerling.
Het aanvliegen voor de landing, verliezen van hoogte.
Maar ook wat je moet doen als je hem even niet meer ziet.
Na wat adviezen ging het de volgende vluchten al beter.
Weken erna heb ik hem steeds tips gegeven met als laatste tip, neem een andere leraar.
Maar Wil is nogal aanhankelijk aan 1 leraar.
Eindelijk, na verlies van nog 3 kisten, is ie verstamdig geweest en heeft ie les gekregen van JVE, achter de schermen heb ik met JVE wat overlegd wat mijn idee was wat Wil zou moeten kunnen en voila.. 3 weken later geen schades meer en een brevet.
Wat Wil nu moet doen is veel vliegen en zichzelf in posities dwingen waarin ie niet wil komen.
Dus zoals laatst de echte overtrek.
Dat liepen Gerben en ik ook al maanden/jaren geleden, melk de kist uit en kijk wat ie doet.
Nu heeft ie dat eindelijk een keer gedaan en prima gered.
Hij moet nu halve cubaanse achten oefenen en leren binnen te komen met de motor uit, dat is een stapje verder richting snellere modellen.
Als hij weer eens hier in de Eifel is zal ik hem met een zwever laten vliegen.
Dan MOET je wel je landing plannen, je hebt ook maar 1 kans.
Ook heel leerzaam.
En nu ga ik een Sagitta ophalen..
GJ
.
"