BLUF: (Bottom Line Up Front)
't was gezellig.
De Managements-samenvatting:
Personeel:
Goed en uiterst gevarieerd gezelschap, inclusief beheerders camping, mede-Ger-bewoners en ex-Ger-bewoners, zoon-zonder en dochter-met-vriendje, uiteraard de bijna-jarige gastheer-met-vriendin, moeder-van-gastheer-met-vriendin, een door techniek bevangen Brabander en een mede-betuwenaar-met-snor. Als ik iemand ben vergeten: sorry.
Logistiek:
Goed georganiseerd. Diverse gasten werden aan het werk gezet om de spiezen op ambachtelijke en autistisch verantwoorde wijze van vlees, kip, paprika, ui, paddo's en ander eetbaar spul te voorzien.
Aangezien huilen emotie is en ik emotie uitstekend kan uitschakelen, rustte op mij de taak om uien te pellen en te snijden. Geen probleem.
Dochterlief werd veroordeeld tot het snijden van stokbrood, bij welke arbeid zij nauwlettend in de gaten werd gehouden door Bowie, de Labrador des Gers.
HJ ontkurken was 'zelfbediening'.
Er waren salades (da's groenvoer), diverse sauzen, kortom: voor ieder wat wils. En er was genoeg over. Of de gastheer (naar Bijbels gebruik) na de maaltijd nog 12 manden met overgebleven voer kon vullen, weet ik niet, maar vanochtend, tijdens het nuttigen van het ontbijt werd geopperd om vanavond wéér te BBQ'n. Heel vervelend natuurlijk.
Verloop van de plechtigheid:
14:55 was ik ter plekke; diverse andere lieden hadden toen al een HJ voor zich staan. De gastheer formeel gelukgewenst met het feit dat hij wéér een jaar heeft volgemaakt en hem de ondertussen bekende fles met "Famous Grouse" overhandigd.
De theeceremonie bleef dit jaar achterwege; ik wilde zijn reputatie niet helemaal de grond in boren. Eck en Wiel ligt nl. in de Betuwe, da's een nogal laag gelegen locatie. Als je daar gaat boren, prik je wellicht een dijk lek, en aangezien de Rijn dichtbij is, heef dat zo z'n risico's. Boven woon ik in dezelfde Betuwe, ik wil ik liever niet dat mijn optrekje ook onder water staat.
De diverse lieden die later erbij kwamen hadden om onverklaarbare reden ook allemaal een fles van het een of ander bij zich. Vreemd, aangezien de gastheer niet over een wijnkelder beschikt, maar goed.
Eenmaal met het vuur onder de BBQ's aan werd er lekker gesmikkeld en als er niet gesmikkeld werd, werder wel gedronken. Bleef dat achterwege, werd er wel gepraat. Vuurkorven en -schalen zorgen voor een aangename temperatuur; hard nodig aangezien de buitentemperatuur snel zakte toen de zon achter de horizon verdween.
Gedurende de middag en avond diverse goede gesprekken gehad met o.a. de moeder, de vriendin, de dochter en zelfs de zoon van het feestvarken. Altijd handig om materiaal te hebben waarmee we hem ooit eens kunnen chanteren. Ook de nieuwe eigenaars van de camping bleken lui te zijn die wel te pruimen waren; de sfeer op de camping was in ieder geval een stuk beter dan de vorige keer toen ik er was, nu een half jaar geleden.
Nachtrust
Gastheer had, samen metkinderen en 'vriendje van' een Tipi opgezet die voldoende ruimte bood voor een man/vrouw of acht om te meuren.
Daarnaast een ander type tent, waar dochter en vriendje van een plekje in vonden.
Hobby en ik hebben dus in de Tipi geslapen; ik mocht een nieuw type slaapzak van Zijne Majesteit uitproberen. Lekker warm, maar ik moest alleen iets improviseren waardoor de inademingslucht wat warmer werd. Was je bijna in slaap, ademde je in, werd je meteen wakker van die kouwe lucht in je longen. Irritant. Uiteindelijk van een van de mouwen van mijn trui een soort snorkel gemaakt, waardoor ik, met mijn hoofd in de slaapzak, via de mouw verse, maar vooral ook wat opgewarmde lucht tot mij kon nemen. Een trucje, ooit geleerd tijdens een wintertraining bij het Korps Mariniers.
Op enig moment hield Hobby ook op om me te vertellen over zijn elektrotechnische avonturen in Braboland, dus nam ik gemakshalve maar aan dat hij sliep of pogingen deed daartoe.
Ochtend
Rond 08:00 werd ik weer wakker door allerlei fauna die om me heen lawaai liep te maken. Uiterst irritant, zeker na een zware avond. Dochterlief-en-vriendje-van betrapte ik op het doen van de afwas: prima!
Vervolgens gingen zij pannekoeken bakken.
Dankzij de waarschuwing van de gastheer dat een poging om een pannekoek te veroveren zo ongeveer gelijk staat aan een nogal gewelddadige poging tot zelfdoding met enige hulp van dochterlief (en waarschijnlijk dus ook van 'vriendje-van') heb ik daarvan afgezien.
Gelukkig ging zoonlief even later over tot het bereiden van gebakken eieren met speck (waarbij de 'c' facultatief is).
Disclaimer: Ondanks dat hier een foto bij staat waar Hobby binnen een straal van 50 cm van een gaspit staat, moet ik verklappen dat de suggestie die hier gewekt wordt (Hobby verzorgt het ontbijt) absoluut onjuist is!
Na het ontbijt, met de laatste gasten vertrokken, hebben de gastheer en ondergetekende het festijn nog even geëvalueerd onder het genot van een kop koffie. Resultaat: zie boven.
Daarna met een voldaan gevoel de Volvo aangetrapt en me een aantal kilometer oostwaarts verplaatst, alwaar ik uiteindelijk een echtgenote en blonde Lab aantrof die blij waren me weer te zien.
Met de mij kenmerkende bescheidenheid laat ik een beschrijving van 'voorval 2.0' aan de gastheer over.
