BOUWEN EN VLIEGEN (magazine)

Bouwen en Vliegen2025-02-23_201200.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201226.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201249.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201313.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201336.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201403.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201420.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201444.jpg
Bouwen en Vliegen2025-02-23_201507.jpg
 
Beste Enke, Wat ik mij nog herinner uit die tijd:
Op de Delftse club was, toen der tijd, het motto hoe simpeler hoe beter. Maw er mag/kan niets fout gaan. Zo vlogen we onze wakerfields "recht/links". Dus geen "montrial" stop. Te ingewikkeld. Alle Wakefields van de Delftse club hadden een simpele neusklos met veer en stopschroef. De neus + veer hadden een lengte van ca 5cm. Maw er is/was voldoende ruimte voor het opvouwen van de bladen voor de vleugel.
 
Alle Wakefields van de Delftse club hadden een simpele neusklos met veer en stopschroef.
Alle op 1 na: ik had een ''montreal stop'' versie die eenvoudig uit gebogen staaldraad en solderen gemaakt werd.
Dus hoe simpeler hoe beter klopt inderdaad dan weer wel.
Ik heb deze propkop overigens nog steeds: deze voldeed uitstekend.
Leuk om het artikel van Xenakis terug te zien (Cor Burger heeft zo'n Xenakis kist met torsiesysteem gebouwd, de Bellydancer)
Naar aanleiding hiervan ontwikkelde ik zelf een ook op motortorsie gebaseerd stabilo/richtingsroer verstelsysteem.
Wel veel eenvoudiger te maken en veel lichter.
Dit systeem werkte goed maar was nog in proefstadium toen ik me uit het actieve vliegen terugtrok. (1971)
Deze torsiesystemen werden snel ingehaald door het ''sturen met de meerfunctie-timer''
 
Back
Top