BLUENOSE van YUANQING, schaal 1:72, Plank on Frame
- Topicstarter P Voogt
- Startdatum
Dankjewel, Peter. Omdat er hier op het forum niet veel Bluenose’s danwel schooners worden gebouwd, probeer ik met wat achtergrond informatie 1-en-ander te verduidelijken. Dan zijn de reconstructie tekeningen en oude foto’s mooie bronnen. Het Nova Scotia Archive heeft m.b.t. de Bluenose heel veel foto’s. Ik zit daar regelmatig doorheen te bladeren.
Gr. Peter
Het verschil in waardes is mogelijk opgelost.
Ik was in het boek van Chapelle aan het zoeken en kwam daar een lijst met waarden tegen van de Gertrude L. Thebaud. Dat was de grote concurrent van de Bluenose. Dus vergelijkbaar. En Chapelle schreef bij de kolom: "Circumference". Dat betekend 'omtrek'.
Deze waarden in mijn excel lijst ingevoerd en gedeeld door 'pi'.
Dan kon het best zijn dat Jenson ook de omtrek heeft gebruikt, zonder dat te vermelden. Zijn waarden ook door 'pi' gedeeld en ......... tada:
Met die verschillen kan ik leven.
En als mijn conclusie niet klopt, dan heb ik mijzelf wel overtuigd.
Ik heb in ieder geen idee, dan wel eerder gelezen/gehoord dat mien vroegen de lijn diktes in omtrek vermeldde.
Gr. Peter
Stephan Kertész
Forum veteraan
Of omtrek standaard is weet ik niet, wel dat ik ook vaak moet omrekenen naar diameters in oude tabellen, documenten of boeken.
Peter, Op mij komt de "dikte"aanduiding in omtrek niet zo vreemd over. In de sleepvaart gebruikte men ook de omtrekmaat (zie link). Op de binnenvaart en later in de zeilsport ben ik alleen maar diameters in mm tegen gekomen. Gr. Klaas.
http://www.zeesleepvaart.com/zeesleepv.3.htm
https://www.ravenox.com/pages/rope-cordage-by-size
http://www.zeesleepvaart.com/zeesleepv.3.htm
https://www.ravenox.com/pages/rope-cordage-by-size
Laatst bewerkt:
Dankjewel voor de bevestiging, Stephan en Klaas. Ik had mijn hoop al een beetje gevestigd op jullie …..
Gr. Peter
Er zijn nog 3 lijnen aan te brengen op de achterzijde. Om onderling de minste hinder te ondervinden, woprdt dit de volgorde:
-kraanlijn/dirk
-piekenval
-halve dirk (als die naam klopt). Dese kan ook geborgen worden to vast bij het want.
Bij het aanbrengen moet ik beide dirken van 0,6 mm al voorzien van de door Klaas zo mooi benoemde smarting/schurftplatting. Baggywrinkel in het Engels.
Ik heb deze foto al eerder getoond, maar daar is het achterop goed op te zien:
Het is ter bescherming van beschadiging van het zeil. Vroeger werden er oude lijnen voor gebruikt. Die werden in stukken gesneden en deels uitgeplozen.
Ik had al een poosje een idee. Dus uitgeprobeerd:
1: Met de 6-gaten tang rondjes van 2 en 2,5 mm gemaakt. Eerst uit een wattenschijnje gedrukt, maar dat was te vezeling. Daarna een tissue 4x dubbelgevouwen.
De keuze is op 2 mm gevallen.
2: de rondjes vastgeprikt op een tel-naald. Die gebruikte ik op mijn werk om vingerafdrukken uit te tellen op typica.
3: op een stuk karton doorgedrukt om het gaatje iets te vergroten.
4: het worden nu kleine tonnetjes die ik aan de lijn kan rijgen.
Hier een proef setting:
Ze hebben nog niet de juiste lengte. En moet ik nog de gewenste kleur vinden.
Een uitvergroting:
Onder zwart, midden bruin/grijs, boven donker grijs.
Ik denk dat ik voor het donker grijs gaat. Dan steeks het nog net een beetje af op de zwearte lijnen.
De foto schuin van achteren vertekend een beetje. Ze lijken nu wat groter. Morgen eentje haaks.
Gr. Peter
-kraanlijn/dirk
-piekenval
-halve dirk (als die naam klopt). Dese kan ook geborgen worden to vast bij het want.
Bij het aanbrengen moet ik beide dirken van 0,6 mm al voorzien van de door Klaas zo mooi benoemde smarting/schurftplatting. Baggywrinkel in het Engels.
Ik heb deze foto al eerder getoond, maar daar is het achterop goed op te zien:
Het is ter bescherming van beschadiging van het zeil. Vroeger werden er oude lijnen voor gebruikt. Die werden in stukken gesneden en deels uitgeplozen.
Ik had al een poosje een idee. Dus uitgeprobeerd:
1: Met de 6-gaten tang rondjes van 2 en 2,5 mm gemaakt. Eerst uit een wattenschijnje gedrukt, maar dat was te vezeling. Daarna een tissue 4x dubbelgevouwen.
De keuze is op 2 mm gevallen.
2: de rondjes vastgeprikt op een tel-naald. Die gebruikte ik op mijn werk om vingerafdrukken uit te tellen op typica.
3: op een stuk karton doorgedrukt om het gaatje iets te vergroten.
4: het worden nu kleine tonnetjes die ik aan de lijn kan rijgen.
Hier een proef setting:
Ze hebben nog niet de juiste lengte. En moet ik nog de gewenste kleur vinden.
Een uitvergroting:
Onder zwart, midden bruin/grijs, boven donker grijs.
Ik denk dat ik voor het donker grijs gaat. Dan steeks het nog net een beetje af op de zwearte lijnen.
De foto schuin van achteren vertekend een beetje. Ze lijken nu wat groter. Morgen eentje haaks.
Gr. Peter
Laatst bewerkt:
De beloofde 'haakse' foto.
Een beetje stoeien in Photoshop is leuk, maar soms ook confronterend.
Ik heb een foto haaks op de zijkant van het model gemaakt:
Het lijkt dat de schurftplatting/baggywrinkel aardig in verhouding is.
Deze foto geplaatst op de oude foto die ik liet zien m.b.t. de schurftplatting/baggywrinkel. De lagen in Photoshop kan je een mate van doorschijnendheid geven. Dat levert dit plaatje op:
De beide rompen op elkaar geplaatst en op schaal passend gemaakt.
Voordat we gaan vergelijken nog even de opmerking over het fotograferen. Wat voor lens op de camera? En een afstand, met waarschijnlijk iets tele? Dat wordt met model fotografie een hele opgave om dat exact na te bootsen.
Het ging er bij de vergelijking om of de diameter van de schurftplatting/baggywrinkel goed was. Die is ok.
Er zijn wel verschillen te zien zoals de plaats en stand van de hoofdmast alsmede de boegspriet. De mast van mijn model zou hier iets naar achter en rechter mogen. Alleen dat laatste is mogelijk.
Maar het is de vraag of de oude foto van de Bluenose is. Die was ik op internet tegen gekomen. Even zoeken leverde eerst een link naar Pinterest op. En via wat stappen bij "Essex Historical Society & Shipbuilding Museum". Maar kan daar de foto niet vinden.
Vermoedelijk is hij van de BN-II, gezien de radar-dome op de voormast.
In het Nova Scotia Archive 1 foto gevonden waar ze ook nagenoeg haaks op staat. Ook met een radar-dome in de voormast. Dat geeft dit beeld:
De rompen op elkaar gelegd. Die komen aardig overeen. De mast van mijn model zou hier iets naar voren en rechter mogen. Alleen dat laatste is mogelijk. Gezien beide vergelijkingen is dat het enige dat ik aan de mast zal aanpassen.
Maar genoeg geneuzel. Ik kijk weer even naar het 1e plaatje van deze post en ga weer verder met bouwen. Maar het blijft leuk om 'in de oude doos' te duiken.
Gr. Peter
Een beetje stoeien in Photoshop is leuk, maar soms ook confronterend.
Ik heb een foto haaks op de zijkant van het model gemaakt:
Het lijkt dat de schurftplatting/baggywrinkel aardig in verhouding is.
Deze foto geplaatst op de oude foto die ik liet zien m.b.t. de schurftplatting/baggywrinkel. De lagen in Photoshop kan je een mate van doorschijnendheid geven. Dat levert dit plaatje op:
De beide rompen op elkaar geplaatst en op schaal passend gemaakt.
Voordat we gaan vergelijken nog even de opmerking over het fotograferen. Wat voor lens op de camera? En een afstand, met waarschijnlijk iets tele? Dat wordt met model fotografie een hele opgave om dat exact na te bootsen.
Het ging er bij de vergelijking om of de diameter van de schurftplatting/baggywrinkel goed was. Die is ok.
Er zijn wel verschillen te zien zoals de plaats en stand van de hoofdmast alsmede de boegspriet. De mast van mijn model zou hier iets naar achter en rechter mogen. Alleen dat laatste is mogelijk.
Maar het is de vraag of de oude foto van de Bluenose is. Die was ik op internet tegen gekomen. Even zoeken leverde eerst een link naar Pinterest op. En via wat stappen bij "Essex Historical Society & Shipbuilding Museum". Maar kan daar de foto niet vinden.
Vermoedelijk is hij van de BN-II, gezien de radar-dome op de voormast.
In het Nova Scotia Archive 1 foto gevonden waar ze ook nagenoeg haaks op staat. Ook met een radar-dome in de voormast. Dat geeft dit beeld:
De rompen op elkaar gelegd. Die komen aardig overeen. De mast van mijn model zou hier iets naar voren en rechter mogen. Alleen dat laatste is mogelijk.
Gezien beide vergelijkingen is dat het enige dat ik aan de mast zal aanpassen.Maar genoeg geneuzel. Ik kijk weer even naar het 1e plaatje van deze post en ga weer verder met bouwen. Maar het blijft leuk om 'in de oude doos' te duiken.
Gr. Peter
Laatst bewerkt:
Klopt, Peter. Voor de romp constructie was ik afhankelijk van de layout van YQ. Die hebben afwijkingen, zoals ik al tijdens de bouw en in het verslag heb vermeld. Maar daar heb ik vrede mee. Het model zie je straks toch alleen staan.Mooie oude doos foto's Peter, en je zit met je Blue Nose toch heel aardig in de buurt van het 1;1 schip zo te zien
Gr. Peter
Peter, Het lijkt me sterk dat de BN 1 al radar had. En al helemaal niet met een gesloten dome. Kan me wel foto's herinneren van de eerste radars op zeilschepen. Daarbij had men om de radar een soort korf gebouwd met boven en onder de scanner een soort ring om de vallen en andere lijnen vrij te houden. Heb geen idee wanneer de BN 1 het loodje heeft gelegd en men de BN 2 is gaan bouwen. Met die gesloten dome moet haast wel de 2 zijn. Het zou me niet verbazen dat door de jaren heen verkeerde foto's bij verhalen zijn geplaatst. Daar ontkom je haast niet aan. Ongetwijfeld kom je met je naspeuringen ook dingen tegen waarbij je denkt; Het zal wel! Helaas moeten we het doen met wat anderen, goed bedoeld, vast hebben weten te leggen. En als dat een mooi model oplevert, mag je daar best trots op zijn. Toch! Gr. Klaas.
Dankjewel voor je reactie, Klaas. Ik schreef het zelf hier ook al:
Tijdens de 2e wereld oorlog lag ze in Lunenburg in een dok en is ze in 1942 verkocht aan de West Indies Trade Company. Ze is ontdaan van tuigage en masten en als een soort vrachtvaarder door de Cariben gaan varen. Op 29-01-1946 is ze bij Haiti op een rif gevaren en even later in 2e delen gebroken.
In 1963 is de BN-II met sponsorship van een grote bierbrouwer herbouwd. In 1971 is ze voor een symbolisch bedrag van 10 Canadese Dimes verkocht aan de Government of Nova Scotia en is daar nu zeilend ambassadeur.
In 2007 is getracht fondsen te werven voor een nieuwe BN. De achterkleindochter van de oude ontwerper William Roué wilde dat voor elkaar krijgen. Dat werd dan de BN-IV. Want de naam BN-III is eigendom van de provincie Nova Scotia.
Van verkeerde foto en bijbehorende namen zijn inderdaad aardig wat voorbeelden. Ik kwam er eentje tegen die te boek staat als de BN in ruwe zee. Maar in het boek dat ik van jou heb, "Down to the See" staat dat het de Gertrude L. Thebaud is.
Gr. Peter
Laatst bewerkt:
Zo zie je maar Peter, rustig doorgaan met je eigen speurwerk en een model maken dat de werkelijkheid geen geweld aandoet. Je maakt zondermeer al een model met "smoel". Wat ik dan zo knap vind is dat iemand zonder zeilervaring dat doet. Dat kost heel wat meer inspanning dan voor iemand met een nautische achtergrond en ook nog een beetje zeilervaring. Van mijn kant bezien is het leuk om iets uit mijn ervaring te kunnen delen. Maar om eerlijk te zijn zie ik geen kans om op zo'n Blue Nose het bevel te voeren en zo'n schip onder zeil te brengen. Sturen en de zeilen "vol" te houden is geen probleem.. In 2005 lukte dat prima op de Eendracht. Kreeg van de stuurman op mijn kop dat ik met mijn tengels aan de regulateur zat. We verleierden een dreven bijna op een boei. Vroeg hem vriendelijk om even naast het schip te kijken. Wat later vroeg hij me of ik te porren was om als bemanning aan te monsteren. Leek me aan de ene kant wel leuk, maar had net voor mijn vrijheid als pensionado gekozen. Was een goede keuze, ben ik nu wel achter. Pakt geen hond me weer af. Succes met de schurftplatting. Wel frappant dat nu opeens veel schurftgevallen opduiken. Gr. Klaas.
Gr. Klaas.Haha, de enige ervaring die ik heb is in juli 1 dag zeilen met een maat van mij op de Merwede en Maas. Met een ‘Waarschip 725’ ook wel ‘kwarttonner 1976’. Voor zover jou dat wat zegt. Geheel van hout en heel netjes opgeknapt en in de lak gezet:
Volgend jaar gaan we zijn ‘Bolle Jan’ uit de zak halen en uitproberen. Het smaakte dus naar meer.
Gr. Peter
Laatst bewerkt:
Mooie scheepjes en goede zeilers, Peter. Toen ik in 1977 mijn 20 voets Oostzeejol afbouwde was naast me iemand bezig met zo'n Waarscheepje. Later moest het allemaal groter en met meer ruimte. Ook wij zijn "gevallen" voor groter met meer comfort en stapten in 1993 over op een 31 voets motorzeiler. Het heeft best wel even geduurd eer we de juiste zeiltrim onder de knie hadden. Maar we drijven af. Gr. Klaas.
De dirk aangebracht, inclusief de schurftplatting:
Op de achterzijde van de giek:
A: de hanger van 0,6 mm lijn met aan het uiteinde een 4,5 mm enkelschijf blok.
B: de 1e takel die vast zit aan het uiteinde van de giek. Het halende part 'B2' heeft aan het uiteinde een 3 mm dubbelschijfs blok.
C: de 2e takel zit vast aan een oog net voor de band waar de 1e takel aan vast zit. Het part 'C2' gaat van de voor naar de achterzijde om de achterste schijf in de giek waarna part 'C3' weer naar het blok voert. Het part 'C4' gaat via de achterzijde van de voorste schijf en onder de giek naar voor, 'C5'. Ongeveer halverwege de giek voert het door een oog '6'.
Het halende part is vastgemaakt aan een korvijnagel op de klauw van de boom aan stuurboordzijde:
De schurftplatting is dus ook gemaakt van tissue:
Zoals eerder vermeld met de 6-gaten tang met rondjes van 2mm.
Ik heb deze gekleurd met Indigo Ecoline:
Omdat het zwart van de romp ook daarmee iets is 'geblauwd'. Het is geen verven maar min of meer doordrenken met de inkt. De open uitstraling blijft zodoende behouden met als voordeel dat de opdrogende inkt zorgt dat het niet meer verschuift.
De hanger is aan de bovenste band op de top van de ondermast vastgezet:
Rechts is een uitsnede van een tekening van MS/Lankford.
Daar is de schurftplatting een stuk groter. Dat komt omdat het topzeil daar tegen de lijnen schuurt en tevens onderdoor de piekenval en over de gaffel van bakboord naar stuurboord wordt gevoerd.
Gr. Peter
Op de achterzijde van de giek:
A: de hanger van 0,6 mm lijn met aan het uiteinde een 4,5 mm enkelschijf blok.
B: de 1e takel die vast zit aan het uiteinde van de giek. Het halende part 'B2' heeft aan het uiteinde een 3 mm dubbelschijfs blok.
C: de 2e takel zit vast aan een oog net voor de band waar de 1e takel aan vast zit. Het part 'C2' gaat van de voor naar de achterzijde om de achterste schijf in de giek waarna part 'C3' weer naar het blok voert. Het part 'C4' gaat via de achterzijde van de voorste schijf en onder de giek naar voor, 'C5'. Ongeveer halverwege de giek voert het door een oog '6'.
Het halende part is vastgemaakt aan een korvijnagel op de klauw van de boom aan stuurboordzijde:
De schurftplatting is dus ook gemaakt van tissue:
Zoals eerder vermeld met de 6-gaten tang met rondjes van 2mm.
Ik heb deze gekleurd met Indigo Ecoline:
Omdat het zwart van de romp ook daarmee iets is 'geblauwd'. Het is geen verven maar min of meer doordrenken met de inkt. De open uitstraling blijft zodoende behouden met als voordeel dat de opdrogende inkt zorgt dat het niet meer verschuift.
De hanger is aan de bovenste band op de top van de ondermast vastgezet:
Rechts is een uitsnede van een tekening van MS/Lankford.
Daar is de schurftplatting een stuk groter. Dat komt omdat het topzeil daar tegen de lijnen schuurt en tevens onderdoor de piekenval en over de gaffel van bakboord naar stuurboord wordt gevoerd.
Gr. Peter
Laatst bewerkt:
Dankjewel, Peter. Ik was in 1e instantie met Schmincke een wat donkerdere grijs aan het maken. Maar deze is ook best wat dikker. Op de eerste testjes is ook te zien dat de schijfjes dat best vol komen te zitten. Toen zag ik mijn Indigo Ecoline staan en met een klein proefstukje vond ik dat gelijk geslaagd. Op foto’s zie je witte, zwarte, grijze en nog meer. Afhankelijk war de van gemaakt werden.
Dus nu in de tint van de romp.
Gr. Peter
Stephan Kertész
Forum veteraan
Geslaagd, zeer zeker geslaagd.