maar mijn toen al 191 centimeters waren er veel te veel voor zo'n mini-motortje dus al mijn ambities richting Ducati waren meteen vervlogen
De Mostro was wat krapjes, en al helemaal een absolute horror om achterop te zitten...
Maar vrijwel iedere andere Duc inclusief de oude koningsassers kun je prima op toeven met een een lengte van 1.90 of meer.
De Paso is juist prettiger met wat lengte, de winddruk op je borst als je langer dan 1.70 bent ontlast de polsen wat. Ik ben net rond de 1.74 geloof ik, en vanaf ongeveer 80 km/u leun ik niet meer op het stuur, daar is het ongeveer neutraal, maar pas tegen de 140 dat het nodig is om wat beschutting te zoeken achter het windscherm, en dan alleen bij langer volhouden van dat soort snelheden.
En ik heb me laten vertellen dat met name de Paso ook voor de passagier een absoluut goed zitcomfort bied. Ik zit zelf zelden (eerder "nooit") achterop, dus ik kan daar niet heel veel over zeggen.
Ik vind het in elk geval nog steeds een dijk van een ding, en de modificatie naar 17" wielen is hij alleen maar prettiger van geworden.
En dan nóg zijn er momenten en situaties dat ik aan die 96er Bandit moet denken en hard op kan zeggen "dát deed die fiets beter dan de SuperAdventure"
Ik denk niet in dat soort termen... Ik weet donders goed dat er betere motoren waren vóór, tijdens en ná de tijd van de Paso... Het komt eerder in de buurt van een "houden van".
Ik voel me thuis op het ding, ik weet wat ie wel en niet kan, en ben blij om wat ie kan en accepteer wat ie niet kan.
Ik herken de mijne min of meer blind uit een rijtje Paso's van gelijke cylinderinhoud, en dat was al zo toen ik er nog niks aan gemodificeerd had. Ik heb denk ik nou minstens 8 a 9 andere Paso 750's gereden (meeste als test of proefrit voor vrienden of kennissen) en iedere Paso voelde "anders". Dat had ik veel minder met de exmplaren van de SS 900 waar ik op gereden heb.
Overigens, dat wist ik allemaal nog niet toen ik die Paso kocht, hoor, en het was ook niet de reden voor mijn keuze. Dat waren puur de looks (toen ik 'r kocht was ze 7 jaar oud en zag ze er nog min of meer vlekkeloos uit), het feit dat het een dikke tweecylinder in een sportief frame was (was in die tijd minder gebruikelijk dan nu) en toch ook het feit dat Desmo voor mij een beetje "mythisch" was...
Ik had vrij kort daarvoor op een Kawa Z1100 (kan oop een GP1100z geweest zijn) proefgereden en hoewel qua vermogen gewoon onthutsend voor die tijd, had ik helemaal niks met het viercylinder concept. Kweenie, deed me niks.
Heb een aantal Japanners geprobeerd, goeie fietsen maar volledig karakterloos in de zin van dat ik uit 100 Honda CBRretjes er geen een kan pikken die anders aanvoelt dan al die andere.
En om een of andere reden is dát in al die jaren op de Duc toch heel belangrijk geworden voor mij.
