Zoals ik eerder al schreef ben in 1994 besmet geraakt met de hobby, via een Varta Fly van Robbe.
Want zeg nu zelf, wat vliegt er mooier dan je allereerste model?
Deze Varta-Fly was geen lang leven beschoren.
De vleugel was grotendeels door mijn vader gebouwd, we hadden afgesproken om samen de kist in te vliegen.
Het regende al tijden en op een rustige dag heb ik de spulletjes mee naar een weiland in de buurt genomen.
Ik was ongeduldig geworden en zou daar de kist in mijn eentje, want hoe moeilijk kan het zijn, wel even het luchtruim in sturen.
Hierbij een kleine uiteenzetting van wat er daarna gebeurde:
Ik gaf de kist een flinke zet in de wind, motor aan en....
Het eerste wat ik toen hoorde was een soort van "kloenk" ...?
Niet gehinderd door enige kennis, de accu niet vastgezet!
Waarna de accu blijkbaar achterin de kist lag en de neus zich vrijwel gelijk rechtop bevond.
Tot ie niet verder omhoog kon, t zal toch een metertje of 12 zijn geweest.
Daarna draaide de Varta-fly de neus naar beneden, Daarna gelijk weer een soort "kloenk".
Waarna de accu dus helemaal voorin lag. Er was geen houden aan natuurlijk, ik stond aan de knuppels te roeren alsof het een Olympische sport was.
De 'landing' kun je je vast ook al voorstellen, ik mocht van geluk spreken dat t tijden geregend had, t model stak zo'n 20 cm diep in de modder.
Schade, twee gebroken vleugelbouten en een gehavend ego...
Geleerde lessen destijds,
nr 1: Luister naar je vader
nr 2: Eigenwijs is ook een soort wijs, maar meestal van het verkeerde soort.
nr 3: Read the
Fine Manual
Terug naar het heden, afgelopen zondag heb ik een soort van re-maiden gehad, van mijn 2e varta fly.
Het is nu 28 jaar later en wil ik dit model graag in de originele uitvoering blijven vliegen, dus met een Speed 600 met een 8x4,5 prop.
Had ik een goede 7s nimh accu gehad dan was die erin gekomen, maar die was helaas al overleden.
Om aan het gewenste gewicht van 380gram van de originele accu te komen heb ik twee 2s lipo's op elkaar gezet en er een brok lood bij gedaan.
Dit om het zwaartepunt op 55mm van voorlijst te krijgen.
Oei! Het vliegt zoals ik me herinner, als een baksteen.
Na t (best stevig) wegwerpen zakt hij dan eerst door, om vervolgens heel rustig te klimmen.
Steigen duurt ook wel even, t is gang maken en wat up trekken, een soort trappetjes lopen.
Als t eenmaal vliegt dan gaat t wel, en kan de bilnaad weer ontspannen.
De landingen zijn goed te doen, als je veld niet te kort is, door t gewicht en kleine span [1.80m],
komt hij behoorlijk hard binnen en schuift nog even een eindje door.
De Varta-fly was toen een beginners kist meen ik, Ik moet er nu niet meer aan denken.
Het van nu spul stijgt makkelijk onder 45graden door tot aan de maan, evt voorzien van gyro stabilisatie.
Tijden veranderen (gelukkig maar)
Ik heb beide accus leeg gevlogen, en ging met een nostaligisch gevoel naar huis [emoji106]
Be happy & fly safe
