Even een (beetje) chronologische volgorde van dit weekend.
Vrijdag 13:00:
Ik parkeer bij Maarten in de straat. Bakje koffie, slap leuteren, spanning: zou het allemaal goed gaan? Is overal aan gedacht? Wordt het goed weer? Melden zich niet op het allerlaatst nog veel mensen af? Zouden we geen last krijgen van "hangjongeren" die uitgerekend dit weekend het grasveld bij de stapstenen een prima plek vinden om te "hangen"? enzovoorts.
14:00:
We rijden naar de plaats waar het allemaal gebeuren moet.
Daar staat al een dixie, en op dat moment worden de dranghekken er neergezet. (waren eerst op de verkeerde plaats gedumpt)
15:00:
Maarten gaat de allerlaatste zaken regelen, ik blijf even op het terrein achter.
16:00:
We knopen de dranghekken met een ketting aan elkaar vast, rondom de Dixie, zodat er wel érg veel moeite gedaan moet worden om illegaal de Dixie te gebruiken of een drang in de plomp te fl*kkeren.
17:00:
Tijd voor een pilsje en een hapje bij Maarten thuis.
24:00:
"snurk...."
Zaterdag 08:00:
Reveille, ontbijtje en met volle auto's naar het terrein.
Daar komen Nico en z'n maat al aan met een bestelbus met aanhanger vol steigermateriaal, electriciteitsdraad en roeiboot.
Materiaal voor de marktkramen staat er ondertussen ook al: perfect bezorgd!De steigers worden vakkundig gemonteerd; Maarten, Paul en ik beperken ons tot dom materiaal aangeven en kijken hoe in een mum van tijd twee prima steigers worden gemaakt en in het water gezet. Vakwerk!
Daarna de grootste puzzel: de partytent. Hoofdkwartier annex slaapplaats (gaat vaker samen) en koffie-uitgiftepunt. Eigenaar van de tent vond het niet nodig om de delen te markeren, dus na links en rechts wat vakkundig gemopper staat de tent een half uur later dan de bedoeling is. Maar... Dan heb je ook wat!
De jeugd van Amersfoort is ondertussen ook gearriveerd en stelt bij het zien van wat schepen achter in de auto's de bekende vragen:
"Hoe hard gaat 'ie?"
"Hoeveel PK heeft die zeilboot?"

"Gaat u vandaag nog varen?"
Hetw erk gaat ondertussen keihard door: de tent wordt ingericht, kramen worden opgezet (wat een p*kkewerk!) lint gespannen, bordjes opgehangen, 200 meter krachtstroomkabel uitgerold, vastgemaakt en getest, enz enz enz.
Dit allemaal in goede harmonie maar met menige zweetdruppel, die weer aangevuld wordt door koffie en frisdrank.
's Avonds komt de echtgenote van Maarten (die ook nog eens een grote pan macaroni gekookt heeft!!) ons gezelschap houden en steekt ook die nodige helpende hand uit met de af en toe nodige "female touch".
Waarvoor overigens hartelijk dank; de verzorging tijdens de opbouwfase was fenominaal!
En als het schemerig wordt, wordt de tent ingericht voor de nacht, komen de S-Boote te voorschijn en wordt er "nachtgevaren". Er wordt geoefend in het formatevaren, waarbij vermeld moet worden dat dit een stuk beter gaat met een paar borrels achter de kiezen. Welke formaties we habben beoefend, weet ik niet meer, maar het "stilliggen" ging prima.
Toen een bepaalde S-boot schipper zijn boot weer in de bunker had geparkeerd, durfde de Koninklijke Marechaussee ook uit te varen:
Om 23:30 was ook die weer teruggekeerd in de haven en gingen Maarten, Paul en ik de slaapzak in.
Zondag 08:00
"Maarten... de eersten zijn er al!" "Grrrmpfl...Mwatte?" "De eersten zijn er al!"
Mopperdedemopper... "Welke malloten komen er nou zo vroeg ons storen?"
Een blik uit de tent leerde dat de M@illine al aan het uitladen was!
Met de rust was het snel gedaan en na een haastig ontbijt waren we "full operational capable". De gasten kwamen snel achter elkaar binnen; er werden handen geschudt, gezichten die je niet kent, maar namen wel werden bij elkaar gebracht en kennismakingen vernieuwd. En rond 10:00 werd het druk op de vijver! Een overzichtsplaatje vanaf de heuvel iets verderop langs het water:
Paul had ondertussen de charmes van het zeilen ontdekt:
Een nieuwe S-Boot maakte haar proefvaarten:
Een prachtige Volvo Ocean Racer joeg over het water:
Evenals een dappere MM:
(Mooie zeiltjes trouwens!)
Lex had veel succes met zowel zijn U-boot, zijn waterscooter als zijn dolfijntje:
Nieuw dressuurnummer in circus Toni Boltini:
Lex en z'n Flipper:
By the way: ook heel belangrijk: de koffie-en-hotdog-crew:
Overzichtje vanaf de stapstenen:
En uiteindelijk: Twee van de drie "malloten"... (Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat op dit tijdstip er al wat borrels genuttigd waren...)
Voor degenen die wat eerder weg moesten en dat dus niet hebben meegemaakt:
We hebben erg veel hulp gehad van mensen die "gewoon" nog even meehielpen om 't spul op te ruimen. Rond 18:30 was het grasveld weer leeg, op een Dixie en wat dranghekken na. Bedankt hiervoor!
Ik vrees dat het nieuw geopendeSparerib-restaurant nu failliet is; om 18:00 ging de complete M@illine-groep daar nog even happen...
Wij gingen nog even richting Maarten's huis; even uitpuffen, evalueren, een hapje eten en vervolgens op huis an.
Moe, een verbrandde kop maar een perfect weekend gehad!