Eerste balsa reparatie

[Steven van der Lelie]

Spulletjes zijn binnen en de messing bus past prima. De verjonging bij de draad is minimaal 7mm+, dus moet stabiel genoeg zijn voor het doel. Ga de messingbussen rond de dwarsliggers met vliegtuigtriplex inboxen en vastgieten.
Hoe houd ik nu zoveel mogelijk materiaal van de ribben over voordat ik de bussen in boor?
Maak ik dan langs de balsa ribben nog triplex versterkingsribben?
De rompversterking is afgetekend. Nu alleen nog zien om het gezaagd te krijgen. Misschien toch maar een elektrische figuurzaag van MP halen.

 

[MicropropSport]

je bouwt het veel te zwaar. Bakstenen vliegen niet. Stormrammen voor kasteeldeuren ook niet!
Een kokertje uit karton is al sterk genoeg.
De liggers hebben de dragende taak van de vleugel!

Daar hoef je geen messing buis bij te plaatsen. Messing is niet sterk en vooral zwaar.
Je insteek in de vleugel, neem die 1/3 en die bekast je. Je kunt in die kast, het spant dubbelen.
En dan de tussenschotten cross grain monteren, van spant tot spant.
Volstorten met epoxy heeft geen zin, het geeft geen extra sterkte, maar wel extra gewicht.
Daar waar structureel verband moet zijn verlijm je.

Het montage punt voor de struts een extra spant uit 2 mm triplex of berkentriplex.
En daar fabriceer je de fitting aan.

Meet en schets het ding uit in bestek.

Dit is de constructie van een Calmato 40 Alfa.
Heb de kist gereviseerd. De buis is uit aluminium.
Steekt niet dieper dan de indekking in het hartstuk. En dat is voldoende voor
de meest zotte capriolen.

De binnenbuis is verankert in de spantjes, bestaat uit karton.
Vlieggewicht is 2600 gram,
bij mij iets zwaarder vanwege een sterke brandstofmotor en bijbehorende versterkingen

Voor je het weet weet heb je een model dat vliegt als een draak!
Gr Bas

 

[Student]

Het is niet erg om wat materiaal toe te voegen...
maar denk hier erg goed over na.

koppel = arm x moment
oftewel, als er 1 kilo op 1 meter druk op een vleugel staat, = 10 n (=1 kilo) x 1 meter = 10 Nm.
Om dat moment op te vangen in de constructie, probeer je aan de buitenkant van de constructie materiaal toe te voegen.
daar gaat het koppel heen (breek een plank, en hij zal aan de buitenzijde van de plank beginnen met breken)
leg daar een balsa plankje, met de nerf in de richting van de kracht.
en het geheel is opeens heel veel sterker, terwijl je eigenlijk maar een paar gram gewicht hebt toegevoegd.

de lege ruimte eronder doet ook niets.
al zou je hem vullen met carbon, de vleugel zal nog steeds aan de buitenzijde beginnen met breken.
maar, leg je 1 of 2 strengen carbon op de buitenkant, klein matje glasvezel erover, dan ga je de treksterkte van de carbon benutten..
en opeens is het ding 10 x zo sterk als hij was..

natuurlijk zal het vullen van holle ruimtes wel wat nut hebben..
maar bij lange na niet zoveel als 1 goed bedacht plankje aan de buitenkant.

Daarom zie je ook dat veel vleugelontwerpen uitgaan van 1 triplex ligger, meestal maar over een klein deel van de vleugel (meestal de verbinding tussen 2 vleugelhelften, als je in 2 delen bouwt)
dun.
maar hoog.
de kracht grijpt aan over de hoogte van dat plankje triplex, wat dat kleine plankje extreem sterk maakt.

ik ben zelf al een tijdje aan het rommelen met glasvezel.
een 6mm plaatje depron is niet sterk, en is ook niet stijf. maar wel licht.
paar carbon strengen, matje 20 grams glasvezel erover. boven en onder.
opeens is dat plaatje depron bijna niet meer te breken..
ik heb een depron toestel ooit helemaal volgens tekening gebouwt. gewoon depron met een 3 mm carbon buisje erin.
ding kwam uit iets over 1 kilo.
na een seizoen was de rek eruit, vleugel begon serieus door te buigen.
ding herbouwt met glas en beetje carbon.
carbon buizen weggelaten. ding was net zo zwaar als eerst. alleen 10x zo sterk..


er zijn veel oplossingen.
heel veel lichter dan je zou vermoeden.
veel ook veel simpeler dan je zou denken

 

[Steven van der Lelie]

Dank je wel voor uitleg en feedback. Ben door bouw van volcarbon surfboards en reparatie met kevlardoek aardig bekend met de werking van sandwiches en t-stringers.

De uitdaging waar het in dit project om gaat is de zwakke plekken in het verouderde hout en de constructieve zwakheden uit te bannen zonder dat de kist een vliegende baksteen wordt.
Gelukkig kocht ik tevens een meter verenstaal van 4mm en een meter messingbuis die hier overheen past. Daar maak ik 3 vleugelbevestigers van die ik volgens aangedragen voorbeelden inbouw met de nuttige triplex versterkingen en alu struts.
Het is dan nog steeds oversized maar dat is mijn keuze uit veiligheid.

Markeer me gerust als eigenwijs maar ik vind 3 weken na een bypass OK aardig vooruit te komen met de basale vaardigheden en binnen beperking van maar 1 kg te mogen tillen.

Nogmaals dank voor de nuttige feedback.

 

[Steven van der Lelie]

De losse onderdelen inclusief electronica, aandrijving, accu(6S 5000) regelaar, servo’s, kabels, balsa, Oracover, landingsgestel met wielen en triplex komt samen op een gewicht van 4.850 gram. De motor heeft een vermogen van 1250 watt en de regelaar is 80A(piek 90A).

Voor vrij vliegen van figuren lijkt dit voldoende maar voor vervoeren van vracht is het eigen gewicht van de kist te hoog.
Ik heb gekozen om te bouwen met 4mm triplex bij de uitwendige rompversterking en dat brengt toch zo 750 gram op de schaal.
Door de 36 cm RVS vleugelverbinders met messing buis te vervangen door 2 verenstaal verbinders met messing buizen van 4mm kan ik zo’n 100 gram besparen.
Voordeel zou zijn dat deze besparing hoog in de romp boven het CG uitvalt.
Met inkorten van de RVS staven tot 20cm bereik ik hetzelfde effect. Dit is dus een overweging die evt later kan worden gedaan.

 

[Steven van der Lelie]

De eerste vleugelverbinder is ingeboord langs de dwarsverbinders ter hoogte van 1/3e van het vleugelprofiel gemeten vanaf de neuslijst rond het CG. Schotjes zijn gelijmd. Morgen maak ik de epoxy aan om de messing bus van 25 cm te lijmen. Nu de houtlijm laten uitharden.

 

[Steven van der Lelie]

De staven zijn gemaakt van een legering die aan de uiteinden lichter zijn dan aan de basis waardoor de massa meer richting het CG zit.

 

[MicropropSport]

De staven zijn gemaakt van een legering die aan de uiteinden lichter zijn dan aan de basis waardoor de massa meer richting het CG zit.

Dit moet je even uitleggen. Een rondstaf met een overgaande legering.
Niet in hardheid, sterkte, maar gewicht.
Het klinkt als van pudding naar diamant?

Je kunt het rondstaf uitboren, maar dat wordt nog een knap staaltje op een draaibank en de juiste boor.

Ik herinner me nog Reynolds buizen voor racefietsen. Die werden getrokken, zodat de middenstukken van de buizen dunner werden, om gewicht over lengte te besparen zonder concessies op sterkte.
Daar waar gesoldeerd werd, was de buis dikker.

De gedachte van een stalen buis met gesoldeerd draadstuk kan ik volgen.

Verenstaal wordt getrokken en getempert in ovens. De eigenschappen op moleculaire schaal veranderd.
Buigen verzwakt, na temperen nagenoeg onmogelijk. Het proces moet in een oven gebeuren en lukt niet met een brander. Denk aan landingsgestel.

Lees de adviezen van @willum
Anders reageert hij hier wel even.

CG meet je over de lengte van de romp.
En niet over de breedte. Hoewel die balans wel nuttig is. Vooral als de gewichts verschillen groot zijn.

Zo maar weer?

 

[Steven van der Lelie]

Zie vanaf 21.34

 

[Steven van der Lelie]

Voorbereiding van de rompversterkingen. Beide platen samen zonder het raamwerk er uit gezaagd wegen 950 gram. Ik koers op minimaal 200 gram te verminderen, maar hopelijk gaat het richting 350.
Morgen tijdens het herfstweer alle tijd om te zagen en lijmen. Zin in.
Tijdens het drogen wordt hopelijk de laatste hand gelegd aan de flaps en rolroeren en krijgen de vleugels hun definitieve vorm.

 

[Steven van der Lelie]

Rompzijden zijn gezaagd en gelijmd. Bovenkant volgt later. Onderzijde romp doe ik als laatste. Heb de struts op lengte gemaakt en de einden afgeplat. Alustrips voor in de vleugels en romp afgetekend. Bevestiging voor het landingsgestel voorbereid. Wordt morgen geboord en gelijmd. Moet nog op zoek naar geschikte veren om beide wielsets bij elkaar te houden.
Nog maar eens de romp met electronica gewogen. Ruim 3 kg inclusief het stabilo. Het geplande gewicht van 4850 lijkt nog steeds haalbaar.
De Hacker met motorsteun lijkt goed bij de lengte en diepte van de neus van de kist te gaan passen. Ik zal de doorgang voor de aandrijving iets ruimen en de oorspronkelijke motorsteun tegen het motorschot aanpassen om ruimte voor de motorbevestiging te maken.
De regelaar komt achter het motorschot waar tevens ventilatie openingen voor koeling van de electronica worden aangebracht.
Er worden nog servo’s en aansturing voor richtingsroer en hoogteroer aangeschaft.

 

[Student]

voor het gevoel, achterhoofd en ter idee..
een volle plaat multiplex als rompzijkant kan..
maar is zwaar. ook met gaten erin
zeker met 4 mm

vaak zie je een heel open structuur, met vakwerk liggers erin van balsa
samen met de tussenschotten in de romp maakt dit een stijf en sterk geheel.

Kijk bv eens naar deze tekeningen (ff downloaden)
https://outerzone.co.uk/plan_details.asp?ID=14149&pth=brwsplns
kijk ook eens rond op deze site.. er staan 100en voorbeelden.

Stel, je maakt zo'n vakwerk staart.. kun je altijd nog een plaatje van 2mm balsa erover plakken (indekken)
als je echt zeker wilt zijn

Nu is jouw originele ontwerp al met een doorlopende plank
lekker erin laten.
verlijming nalopen, en je aandacht op de rest vestigen.

Niet vergeten, ik bouw zelf ook te zwaar..
liever een tikkie zwaar dan iedere zaterdag moeten repareren omdat het te zwak is.
en alles vliegt, als de motor maar zwaar genoeg is.
verschil is of het ook lekker vliegt

zo heb je ook nog boeken met rekenregels, waarmee je dus kunt berekenen of jouw kist binnen de gewichtslimieten zit.
iedere klasse kist heeft een bepaalde vleugelbelasting waarmee het goed vliegt.
een trainer met 1,50m span en 5 kilo gewicht vliegt wel, alleen de motor moet zwaarder worden.
bijkomend nadeel is dat hij harder moet vliegen om boven te blijven.

 

[Steven van der Lelie]

Dank je wel student voor het meedenken.
De 4mm plaat heb ik iets te impulsief aangeschaft en merk na het lijmen dat het ook dunner gekund had.
Mijn eerste kist wordt dus aan de zware kant en dat wordt een slow-flyer dat ik prima vind en past bij mijn huidige vliegskills.
Hopelijk wordt het geen draak in de lucht.
Het proces is wat waard geweest tot nu toe.
Ik overweeg voorafgaand aan het overtrekken met folie de gaten iets verder uit te vrezen om nog wat gewicht te verliezen.
De winst hiervan zal ik nog even berekenen om na te gaan of het de moeite waard is in combinatie met het gewicht van de rest van de onderdelen.

 

[Steven van der Lelie]

Landingsgestel heeft z’n plekje.

 

[Steven van der Lelie]

Het begint er op te lijken.

 

[toostbeek]

Mijn eerste kist wordt dus aan de zware kant en dat wordt een slow-flyer dat ik prima vind en past bij mijn huidige vliegskills.

Dat klinkt erg tegenstrijdig. Een zwaar toestel en de daarbij behorende hoge vleugelbelasting leveren vaak een snel vliegend toestel op. Slowflyers zijn toestellen met een lage vleugelbelasting.

Te zwaar bouwen levert bovendien geen toestel op wat duurzamer is, aangezien de krachten die door het hogere gewicht ontstaan bij een ruwe landing ook vele malen hoger zijn bij een zwaar toestel.

 

[Steven van der Lelie]

Oké, dank u wel voor dit inzicht. Dat wist ik allemaal niet.

 

[Steven van der Lelie]

Achteraf ben ik blij toch wat over sterk gebouwd te hebben in de romp en vleugelbevestiging. De V-stelling is een paar graden verminderd tov het oorspronkelijke ontwerp van de vleugels om de rolroeren beter tot hun recht te laten komen. Dit zal de kist iets minder zelfcorrigerend maken en een actievere vliegstijl vragen.
Ben benieuwd hoe de kist zich gaat gedragen.

 

[Steven van der Lelie]

Eerste strut is gezet.

 

[Student]

zie ik het nou goed dat je de nieuwe 4mm plaat bovenop de oude zijplaat hebt gelijmt?
of is dat gezichtsbedrog
of zit het alleen aan de voorkant over elkaar heen?

Qua sterkte:
er zijn inderdaad dingen die gewoon sterk moeten zijn.
een vleugelbevestiging is er 1 van
maar houdt in het achterhoofd, dat men op veel rustige toestellen ook met elastiek als bevestiging weg komt.
6 of 8 grote postelastieken..
en het vliegt. en goed.
keuze van hoe je het vast zit, zit gewoon bij de bouwer en wat hij denkt met het toestel te gaan doen.
zelf heb ik bv ook een hekel aan elastiek..
maar dat ben ik. zat mensen die er bij zweren.
met name omdat je in een rottige landing, en wat grond-vleugelcontact niet meteen een gebroken romp overhoudt.

qua vliegstijl:
zelfcorrigerend en actieve vliegstijl zijn 2 losse dingen.
dat zelfcorrigerend is op de aileron as. rest corrigeert zich niet.
hij zal wat meer rechtuit blijven gaan, dus je zal het toestel wat meer zelf recht moeten leggen.
maar vlieg jij rustig en netjes, zal niemand dit opvallen.
en zullen de belastingen op het toestel niet veranderen.
ben je van plan er het complete 3d figurenplan doorheen te jagen, prophangen etc, dan moet je inderdaad wel redelijk verstevigen.
maar ik geloof dat jouw toestel die mishandeling in de lucht al wel redelijk aan kan

door het gewicht en gelijkblijvende vleugel wordt de vleugelbelasting hoger, en zal het toestel sneller moeten vliegen om boven te blijven.
de stallsnelheid gaat omhoog.
in extreme gevallen kan het zijn dat een snelle bocht ook stall problemen gaat geven (high speed stall)
maar dan moet je het wel erg overdrijven.


Wees voorzichtig met gewicht..
dit toestel zal echt wel wat extra aan kunnen, maar er zijn genoeg toestellen die er niet goed op reageren