ASW28 - ST Models

Prop adapter uitboren, of de motor-as afdraaien.
De motoras is behoorlijk lang, omdat het kunststof yoke er op geschroefd is. De motor is dusdanig ingebouwd, dat die niet demontabel is zonder destructieve maatregelen, dus afdraaien valt af.
De alu propadapter op de foto heeft maar een ondiepe boring voor een 2,5 mm motoras, de rest is schroefdraad om de spinner vast te schroeven.
Zonder (toegang tot) een draaibank krijg ik dat niet voor elkaar.

Groeten, Jan.
 
Zo een prop adapter is los verkrijgbaar maar het is opletten met de hoek die de adapter vastklemt, verschild van model merk en spinner .
Kijk ook eens of de originele prop de zelfde spoed heeft, want die bladen hebben een afwijkende vorm.
Normaal koop je de spinner , hub voor de bladen , het klemstuk samen en de moer samen.
 
Bedankt René,

Het heeft, zoals gebruikelijk, weer méér voeten in de aarde...
Ik zal de specificaties eens opzoeken, nameten en voorlopig eerst testen met de originele prop.

Groeten, Jan.
 
Vanmiddag leek het mee te vallen met de wind, dus naar het veld voor een testvlucht.

3Bft WZW is op het randje van waar je op de motor nog tegenin kunt komen op 2S en de turbulentie over de bebouwing maakte de start allesbehalve een mooie rechte lijn de lucht in.
De rolroeren zijn fors, maar richting en hoogte zijn vrij klein en dus niet super effectief, maar ik kon tenminste hoogte winnen en weer terug zweven.
Vreemd genoeg vliegt de ASW-28 rustiger als zwever, dan op de motor, hoewel ik ook zwevend continue input moet blijven geven om rechtuit te kunnen vliegen en op hoogte te blijven, iets waar de turbulentie natuurlijk ook aan bijdroeg.

Ik heb een vijftal starts gedaan, dat is een eitje, driekwart tot vol gas en ik hoef maar weinig hoogte te geven om vrij te blijven van de grond om vervolgens te stijgen.
Het kan aan de omstandigheden hebben gelegen, maar een rustige stijgvlucht zonder te moeten corrigeren, zat er niet in, de wind wil de zwever het liefst meenemen en vóór de wind laten vliegen. Maar ook vóór de wind geen rechtuit vliegen, zonder correcties.

Landen is ook eenvoudig, maar wel behoorlijk snel, de smalle lange vleugels zullen daar ook mee te maken hebben. En het feit dat er geen spoilers of flaps op zitten.

Ter vergelijking de Albatross zwever mee genomen en een aantal starts aan de lijn gedaan.
Nu heb ik meer vlieguren met deze zwever, maar wát een verschil met de ASW-28 in de lucht, veel rustiger in de lijn start (logisch natuurlijk), maar ook in de vlucht véél stabieler, de enige correcties die ik maak, zijn ten behoeven van koerswijzigingen.

Is dit het verschil tussen de rechte ASW-28 vleugel en de dihedral van de Albatross?
In posts op de Amerikaanse fora is sprake van een 'dihedral mod', waarbij de vleugel buis in tweeën gezaagd wordt en de helften gekoppeld worden met een tussenstuk met een lichte knik.

Mocht het ooit eens windstil(ler) worden, dan ga ik het nog eens proberen, de eerste vluchten waren niet overtuigend...

Groeten, Jan.
 
Laatst bewerkt:
Klinkt alsof je veld niet echt obstakelvrij is...
Als je zender het kan, is het misschien nuttig om voor landingen een flapstand voor te bereiden, ailerons allebei maximaal omhoog en hoogteroer wat omlaag. Op veilige hoogte uitproberen!
 
Op de video zie je het veld op zich en de rij bomen en de boerderijen bij 2:27 in de onboard.
Vandaag zat de wind precies in de tegenovergestelde hoek, dus al die dingen leveren flink wat turbulentie (en ook lift, als ik over de boerderij vlieg, van de wind, die omhoog gedrukt wordt door het grote dak).

De ontvanger is een vierkanaals, dus de beide rolroeren zitten met een Y-kabeltje op één kanaal.
Met deze ontvanger dus geen flaps.

Groeten, Jan.
 
De gebruiksaanwijzing lezen wil ook nog wel eens helpen, daar staat 2Bft als bovengrens.
En dat klopt; vanmiddag begonnen te vliegen met heel weinig wind, en dat ging al een stuk beter, toen de wind wat aanhaalde, was er 'geen houden meer aan' en was het gezwabber weer terug.

Landen en wat anders gaan vliegen, dus.

Iets anders dat mijn aandacht nodig heeft, is de speling op de roeraansturingen; de gaten in de hoorntjes op met name het richtingsroer zijn redelijk ruim t.o.v. de dunne stangetjes, daar komt wat beter passends aan.
Ook nog uitvogelen waarom beide rolroeren niet dezelfde uitslag hebben (Y-kabel maakt het individueel afstellen in de zender onmogelijk), dat vliegt vreemd...

Gisteren had ik de vleugels voorzien van een laag tape, dat maakt de zaak een stuk stijver, maar het angstwekkend slingeren van de T-staart is daarmee niet opgelost natuurlijk.
Ik denk dat ik een paar stukken carbon 5 x 1 mm in het laatste rechte deel van de staartboom lijm in een poging die stijver te maken.
Was ik nét zo blij, dat ik het zwaartepunt goed had zonder lood in te hoeven zetten...

Groeten, Jan.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat ik een paar stukken carbon 5 x 1 mm in het laatste rechte deel van de staartboom lijm in een poging die stijver te maken.

Slecht weer klusje: twee stukken carbon staf van Ø 1,5 mm in de staartboom tot midden onder de vleugel gelijmd.
Het schuim van deze zwever is niet de soort, die zich na het in de snede duwen van het carbon, weer terug veert, dus daar komt een sierstripje overheen ter camouflage.

Eens kijken wat dit doet voor de stabiliteit van de zwabberstaart.

Groeten, Jan.
 
Afgelopen week de extreem slappe winglets voorzien van een laagje glasweefsel en watergedragen lak, dat verstevigt de boel ongemeen.
Aansluitend rood gespoten, dan valt het de gelige lak niet meer op.
Ook de neussectie tot en met de vleugel van een glasweefseltje en lak voorzien, dat dekt dat rommeltje mooi af.

Gisteren getest op het recent gemaaide veld; op 2S kom ik amper tegen de heersende 4Bft in, dat is eigenlijk ook teveel wind volgend de gebruiksaanwijzing, maar de zwever was redelijk te vliegen.
De verstevigingen in de staartboom en de neus doen blijkbaar hun werk, want er was aanzienlijk minder gezwabber ondanks de harde wind.
Uit voorzorg maar één start gemaakt en na daling op de motor weer hoogte (en afstand tegen de wind in) gewonnen, want positie houden tegen de wind in, door heen en weer te vliegen, was maar nét haalbaar.
Landen ging sub-optimaal (vleugeltip haakte), maar de verstevigingen hielden de boel heel...

Ik denk er over om de ASW-28 mee te nemen naar de camping volgende week, als er minder wind staat, is starten op de motor handiger dan een lijnstart, gezien de beperkte ruimte bij de camping.

Groeten, Jan.
 
Ik denk er over om de ASW-28 mee te nemen naar de camping volgende week, als er minder wind staat, is starten op de motor handiger dan een lijnstart, gezien de beperkte ruimte bij de camping.
Meer dan meenemen is het niet geworden; de wind was alle dagen rond de 4 Bft en vlagerig, met de relatief kleine veldjes, omzoomd door houtwallen. Ik heb het risico niet genomen. Wel elke dag twee Lipo's LOS leeggevlogen met m'n tricopter, soms de Mobius of de Osmo Action er op; die beelden zijn door de turbulentie redelijk angstwekkend en absoluut niet cinematografisch...

Groeten, Jan.
 
Dit jaar de zwever weer meegenomen naar de camping, waar ik een obstakelvrij weiland mocht gebruiken om te vliegen.
Een viertal vluchten gemaakt bij weinig wind en wat thermiek, dus dat was leuk.
Minder leuk was, dat de oude beschadigingen niet allemaal gespot zijn, (door mij) en na de laatste landing hing de motor op half zeven; motorschot losgeraakt van het schuim, waarschijnlijk is de prop blijven hangen achter één van de keiharde pollen gras, waar het veld mee bezaait is.

Ik heb geprobeerd de boel te lijmen, maar de volgende landing gebeurde het weer, ondanks dat die boterzacht was.
Daar komt dus een nieuw neusje op deze winter, of zoveel eerder als ik tijd en zin heb.

Groeten, Jan.
 
De camping vakantie komt dichterbij, dus eindelijk eens werk gemaakt van de reparatie.
Het motorschot was niet anders los te krijgen, dan door het schuim er achter door te snijden, zodat de neus inclusief motor er af kwam.
Toen bleek pas hoevéél er door de vorige eigenaar mee gecrashed was, want het triplex motorschot was volledig vergruisd en viel spontaan uit elkaar toen ik de motor er afgeschroefd had en de houtresten uitgegraven.

Ik heb de restanten in elkaar gepast en tussen twee plastic zakken met een royale hoeveelheid secondelijm en twee vlakke plankjes geklemd, zodat het na droging weer één geheel en min of meer vlak was en als voorbeeld kon dienen voor een nieuw motorschot uit twee laagjes 2,5 mm vliegtuigtriplex, die ik haaks op elkaar gelijmd heb.

Met een Ø8 mm gat in het midden voor de uitstekende motor as, kon ik het geheel met een bout M8 vastzetten in de vertikale boorstand en met een grove vijl en schuurpapier rond afwerken.
Toen de sleuf voor de motorkabels en de gaten voor de bevestigingsboutjes M2,5 over genomen.

Af fabriek moet de motor al gemonteerd zijn geweest, want de boutjes zaten in het schuim opgesloten.
Ik heb die gaten overgenomen in het schuim, zodat ik de neus terug kan lijmen en na droging de motor er weer aan bevestigen met de boutjes vanuit de cockpit.
Dit blijkt een uitdaging; lijmresten in de gaten moeten eerst verwijderd en de boutjes liggen in de MEK om de lijmresten van jaren her er af te weken.

De domping en hoek lijken nog te kloppen; ik heb het schuim na het doorsnijden zo gelaten en weer aan elkaar gelijmd na het aanbrengen van het nieuwe motorschot.

Straks de neus weer voorzien van een paar laagjes glasweefsel en parketlak tegen het vuil dat je altijd op pikt bij de landing en dan de motor er weer in frotten.

Groeten, Jan.
 
Respect voor alle tijd, energie en moeite die je er in steekt. :thumbsup:

Ik hoop dat je er binnenkort echt plezier van gaat hebben.

Fingers crossed.
 
Plezier ervan heb ik al gehad; ik had eigenlijk verwacht, dat na het rampzalige vervoer, het toestel nooit weer zou vliegen.
Dat viel gelukkig mee.
Het is een specifiek licht weer zwever, boven 2Bft is het niet leuk vliegen.

Groeten, Jan.
 
Back
Top