Ash-31

Dat land bestaat volgens mij al een tijdje niet meer...

 

hulpgereedschap

Om zo'n kist iedere keer te moeten dragen is ook niet alles
Daarom wat sleepgereedschap in de vorm van een steunwieltje, wat met klitteband onder één vleugeluiteinde wordt vastgezet en een leibandje

 

ff niet vlieguhh dus ..........

Om de fans van de 31 maar even on-line gerust te stellen (na enige off-line vragen); de kist is nog altijd heel want ik heb geen kans meer gehad om te vliegen
Het voorbije weekend was het zaterdag weliswaar super, maar na een weekje van huis geweest te zijn waren er andere verplichtingen
Op de zondag was het hier, in het zuiden simpelweg kl.t. weer met veel wind en regen en toen het uiteindelijk droog werd was het al veel te laat
Nu maar hopen dat het komend weekend iets wordt, heb 2 dagen vrij , maar de weersvooruitzichten zijn niet echt bemoedigend

Afwachten want dat ding moet weer de lucht in, er wacht nog veel werk

 

It's a small world

It’s a small world

Nee, ik ga nu niet off-topic naar Disneyworld of zo (alhoewel Small World erg mooi is ), maar ik heb het over onze kleine wereld van modelvliegers.

In bijdrage 9 van dit topic over de 31 heb ik al gezegd dat ik voor de liggerberekening van dit toestel gebruik zou maken van het alom geprezen rekenprogramma van ene mijnheer Christian Baron. Vaag kan ik mij herinneren van destijds, meer als 2 jaar geleden, dat ik ook telefonisch contact gehad heb met Dhr. Baron. En wat wil nu het toeval; de woonplaats van Christian Baron is Haltern am See, mijn tijdelijke woonplaats en werkplek !!
Natuurlijk heb ik meteen contact opgenomen met Christian Baron: Hij is nog een weekje met vakantie maar zodra hij hiervan terug is gaan we eens uitgebreid babbelen over modelvliegen en vleugelkonstrukties; wat een buitenkansje

It’s a small World

Maar nu dan toch helemaal

Hier op mijn werkplek, bij Uhde Engineering, heb ik nog een andere modelvlieger ontmoet en wat kunnen kletsen over modelvliegen. Meteen daar achter aan heb ik ook het vriendelijk (dringende) verzoek gekregen om wat te vliegen mee te nemen. Kennelijk heeft hun sleepkist, iets met een ZG62, niet zo heel veel te doen. Zal dus vlgd week eens de ASW 22 inladen en kijken hoe het met de thermiek in dat deel van Duitsland gesteld is.
Een sleepkist met een Zg 62 aan boord vind ik te weinig om de 31 achter te hangen maar met de 22 moet ik daar toch aardig boven kunnen komen.

De hele week van huis is niet echt super maar op deze manier dan toch maar proberen het zo aangenaam mogelijk te maken .

 

Zo wordt die nieuwe baan steeds leuker ....
Leuk voor je.

Dirk.

 

Life is though, but somebody has to do the job

 

TEK

Vanochtend weer eens ff heerlijk in mijn eigen hokkie wat kunnen knutselen en wat onderdelen voor het TEK systeem voorbereid. (montage in de 31 vanavond)



Met dank aan Harm voor die mooie dunne slang ....
In het kielvlak komt een doorvoer van dunwandige messing buis waar de eigenlijke TEK buis ingestoken wordt. Voor de afdichting zorgt een stuk siliconenslang wat hier weer overheen gezet wordt.

De TEK buisjes zelf zijn gemaakt van 3 mm alu buis. De gaatjes in de TEK moet ik nog prikken maar daar kom ik nog wel op terug. Ik heb expres er maar meteen 4 gemaakt (toen was mijn voorraad buis op ) om te kunnen experimenteren.

 

Ik hoor heel graag hoe je de gaatjes maakt. Op de commercieel vervaardigde buisjes zijn de gaatjes altijd miniscuul klein.

Max

 

Wat dacht je van een speld

 

Ik maak m'n TEK-sondes ook zelf, van dunwandige stalen buis.
Ik heb tot nu toe een 0.3 mm boortje gebruikt, een beetje groter is volgens mij echter ook geen probleem.

Wat ook kan is aan de achterkant van de TEK-buis met een Dremel-diamantschijfje (zijn 0,3 mm dik heel betaalbaar te krijgen via Ebay, ook ideaal voor het uitsnijden van retract deuren etcetera in GFK-rompen) één of twee dwarse inkepingen te snijden tot je in het midden door de wand bent.

Bij de professionele TEK-buizen, bijvoorbeeld die van Thommys, worden de gaatjes met een precisie-laser gemaakt.

Overigens een truc om de buiging in de TEK-buis te maken zonder dat de buis gaat knikken: De buis voor het buigen vullen met een strak passende bowdenkabel.

 

Met een stalen speld gaat perfect ! (geen grapje )
Ik heb de diam niet gemeten maar ook kleine variaties in diam zijn goed mogelijk ...

Heb ik ook gedaan en ben eigenlijk redelijk tevreden. Die 3mm buis is niet zo heel makkelijk te handelen

@ Harm

Heb jij al iets gehoord (ervaringen met ??) over die nieuwe TEK module (Braunschweiger) van Wstech ??



edit: de schetsjes even aangevuld met de stromingsrichting; ik zat er zelf in eerste instantie ook naast
Deze maten hebben betrekking op de full-size overigens.

 

Hallo Arno, ik heb de Braunschweiger van WStech in gebruik, deze heeft een duidelijk betere compensatie dan hun standaard TEK Duese.

 

Ik ken eigenlijk alleen mijn zelf gebouwde TEK-Düses, kan verder dus niets berichten.

 

de Wilga wacht op me

Naar buiten kijkend is er maar een mogelijkheid

Naar goed Duits gebruik wordt de vrijdagmiddag op tijd afgesloten en gaat het invliegen van de 31 verder vandaag

 

We verwachten wel weer foto's maar het liefste filmpjes he.

Succes en hou het heel en geniet van de thermiek.

 

Tsja ................

Het vliegen vandaag is beperk gebleven tot een 4-tal starts. na het ontdekken van een scheurtje in de uitlaatbocht van de Wilga leek het ons verstandiger om te stoppen. Foto's zijn gemaakt en volgen z.s.m. en sorry Bertus; er was geen filmcamera.

In deze 4 starts heb ik wel een aantal zaken kunnen testen, dus hier wat puur subjectieve waarnemingen .....

Starten en slepen gaat erg makkelijk. Misschien dat ik de plek van de koppeling zelfs wat te ver naar achteren heb geplaatst want het toestel gaat meteen naar een metertje of drie hoog terwijl de Wilga dan maar net los is ..... De resterende sleep (onder ca 10 - 20 graden) gaat echter buitengewoon easy.

Het vliegen met het zwp wat verder naar achteren als de eerste keer (zal morgen meten, maar ik gok op ca 155 vkv) gaat relatief makkelijk en is voor mij duidelijk beter als de eerste keer . De kist is makkelijk te draaien in een thermiekbochtje , wel met de inzet van flink roer en tegen houden met aileron, maar loopt vervolgens ook mooi door ..... ik heb gebruik gemaakt van 2 aileron settings. Bij de eerste worden alleen de roeren in de buitenpanelen als aileron ingezet; bij de tweede setting worden alle vleugelflaps gebruikt. Voor het puur thermieken heeft de eerste de voorkeur (stijgt vlotter). Wanneer je wat vlotter onderweg wilt zijn pakte de tweede setting beter uit.
Een groot gebied afvliegen gaat overigens best netjes.

De vleugelbelasting van 86 gram/dm2 lijkt voor een kist van dit formaat aan de lage kant echter en vliegen met extra ballast zal snel gaan gebeuren .....

De gekozen profielcombinatie van HQ3/15 naar HQ3/12 (globaal) is duidelijk een thermiek lay-out want er zijn zonder meer kisten die nog sneller lopen.
Ik wil niet zeggen (nog niet) dat het te langzaam is maar voor het pure thermieken lijkt me de combinatie erg goed.

Waar ik wel van stond te kijken was dat de kist best wel gevoelig was voor wat turbulentie. Een keer ergens op de rand van een bel en een keer bij wat turbulentie tijdens de landing; had ik niet echt verwacht.

De landingen daarentegen verliepen soepel en mooi recht ; leuk om bij het uitlopen dan de handrem aan te kunnen trekken.

Al met al een leerzaam dagje en food for thought.

Hier nog een plaatje om aan te tonen dat je ook met 7 meter om 6 uur s'avonds nog wat hoogte kunt maken.

 

take off


03-09-2011


03-09-2011

 

Mooi man.
Heeft hij nu meer V-stelling als de echte of lijkt dat maar zo?

 

@(Misschien dat ik de plek van de koppeling zelfs wat te ver naar achteren heb geplaatst want het toestel gaat meteen naar een metertje of drie hoog terwijl de Wilga dan maar net los is)

Arno, mooi zo laten, zeker als de hoek t.o.v. de sleepkist/sleeplijn rest van de sleep OK is.
Ik ben altijd blij als hij vlug los is, zo is de kans op haken van een vleugeltip aan het gras of ander obstakel stukken minder, dit is mijn enige 'worry' tijdens een sleep.


Voor wat betreft het zwaartepunt pas ik al jaren de zelfde methode toe.
Ter verduidelijking, het is mijn persoonlijke voorkeur

a: ik bereken het zwaartepunt met Winlaens dit met 8% stabiliteit.

b: tijdens het vliegen het toestel trimmen op 'Reisegeschwindigkeit' dus niet te langzaam.

c: aanduiken en de knuppel loslaten, zoveel lood wegnemen of bijvoegen zodat hij niet meer uit zich zelf hersteld maar ook niet verder doorgaat in een duik.

D: hierna, afhankelijk van de grootte van het toestel, nog een beetje !!! lood toevoegen.

'Klaar is kees', hierna verander ik het zwaartepunt nooit meer.

Bij dit alles natuurlijk een juiste instelhoek vooropgesteld en met alle flaps, indien aanwezig, in de neutraal stand.

Groetjes,

Har

 

een minnetje

@ Bertus
Toen ik die foto's zag schrok ik eigenlijk wel een beetje. Tijdens het vliegen en de landingen heb ik eigenlijk telkens het normale plaatje gezien met 2 x 2 graden V-stellig ............... Vond/ vind die plaatjes ook wel heftig

@ Harrie

dat vlotte los komen is wel ok; je moet echter wel meteen daarna wat down drukken omdat anders de slepert het wat heftig voor zijn kiezen krijgt. Ben je eenmaal op gang gaat het super-stabiel en voorspelbaar omhoog

Het zwp goed krijgen is voor mij meer als alleen maar de duikproef. Daarom heb ik er ook een half jaartje voor uitgetrokken .


Super weer vandaag; twee giga grootte sleepkisten op het veld (2 x 135); toen ik er kwam lagen er al zeker vier 6 meter bakken en nog wat kleiner spul het leek wel een sleep/zweef meeting bij mijn cluppie.

het minnetje daarna was dat ik ontdekte dat de stuurstang van de servo naar het intrekbare wiel bij mij dubbel lag Dit was een CF stootstang, best lang geleden al eens gemaakt en helemaal uit het oog verloren

Onder de streep kon ik dus weer ook meteen inpakken vanmiddag en heb ik niet kunnen vliegen; een kinderziekte zullen we maar zeggen 8O

Inmiddels is een en ander al vervangen en kan er weer gevlogen worden; de vraag is alleen wanneer