Net als Roel schrijft is het wel even werk, maar het grote voordeel van deze sessie is dat je regelmatig de schroefas onder ogen krijgt en snel in de gaten hebt dat er iets mis is. Om een voorbeeld te noemen; Mijn Bugsier 3 uit 1976 had de eerst 35 jaar een olie gesmeerde schroefas. Elke keer voor het schip te water ging de olie in de askoker opvullen tot op dekhoogte. Door de waterdruk werd de olie naar binnen geperst en slingerde van de stelring weg de MK in. Met gevolg dat het achterlager geen smering meer kreeg en zich water ophoopte in de askoker en de hardstalen as begon te roesten. Met veel pijn en moeite de as binnenlangs getrokken en vervangen door een RVS exemplaar. Daarna jaarlijks de uierzalfbehandeling. Helaas moeten bij 3 van mijn 4 schepen de assen naar binnen eruit. Daarom, als je deze methode gaat hanteren, is het belangrijk dat je zo bouwt dat de as eruit kan langs de achterkant.
