Binnenvaart tanker DORDRECHT 11

Ho ho, ik voer in 1983 op twee nieuwgebouwde schepen, allebei machinetelegraaf en (dus) motorbediening door lui die er verstand van hadden (de machinisten). Wij in de machinekamer hadden er wel schik van dat de stuurlui boven niet verbonden waren met de hoofdmotor. Bij het binnenlopen in of vertrekken uit de haven altijd manoeuvreren, twee man in de controlekamer, eentje aan de hendels, de nader vulde per gebeurtenis het journaal in, was bij ons niet anders.

Ik herinner me uit mijn jeugd dat ik vanuit de werf eens een proefvaart met een nieuwbouwsleper op zee bij mocht wonen. Liep er op de brug een of andere hotemetoot van de kopende rederij rond, type pak met stropdas en een dikke kop en dito buik. Op zeker moment waren ze een tijdje bezig met de topsnelheid-proef, brugbediening, dus beide hendels van sb en bb motor vol aan vooruit. Na een tijdje kreeg dat pak een idee en loopt naar de hendels en gaat er met z’n volle gewicht op hangen om te kijken of hij niet nog wat méér toeren kon maken. De stumper.

 

Spliethoff? Oh nee... die waren nog te gierig om een controlekamer te kopen....

Ik heb wel eens een kapitein zijn slippertje uit zien doen om met de hak op het manouvreerhendel te slaan om te kijken of ie verder wilde, maar dat was meer voor de gein dan wat anders...

 

Een overbemande manoeuvreerhoek in de stuurhut van de Alioth. We schrijven 1957. Van de "telegraaf" gingen 3 draden naar de MK. Een enkele naar de regulateur en een dubbele naar de hydraulische Reijntjes keerkoppeling. Boven de KK zat een schijf die door de dubbele draad werd verdraaid. Van de schijf een stang naar het hydraulische schakelblok met de standen vooruit-vrij-achteruit. De kapitein in vol ornaat, met de handen in zijn zakken. Dus alles onder controle. OP de vertanding van de telegraaf was een tandje zwart geverfd. Daarop draaide de Bolnes 430 toeren. Geen toerenteller in het stuurhut. En die info hadden we nodig als we in de mist het IJsselmeer over gingen. Van Marken(misthoorn) naar het Enkhuizerzand voeren we 2 u 25 min. Dan zonder de ton te hebben gezien koers verleggen en dan 50 min. naar de Rotterdammer Hoek(misthoorn). Hadden we die dwars dan koers verleggen naar de Lemmer Hoek(misthoorn). Dan voorzichtig drijvend naar de Margrietsluis(misthoorn). Gelukkig niet te veel staan blauwbekken, luisteren en wijzen waar je de misthoorn waarnam. Haast niet meer voor te stellen nu. Gr. Klaas.

 

Vergeleken met nu was het toen inderdaad afzien. Wij lagen eens te wachten tot we konden lossen bij de VTG in Duisburg. Omdat het heel koud was hadden we de kachel van de CV nog aan. Toen we in de verte de havenmeester zagen naderen direkt de kachel uit gedaan. Hij kwam bij ons langszij en liep het roefdek op om aan de kachelpijp te voelen. Daaraan brandde hij zijn handen en moest toen in de machinekamer bij de kachel kijken. Daarin was het vuur net gedoofd en we kwamen er vanaf met een waarschuwing. Wat voor de bemanning van tankers ook wel zuur was, was dat als je bij de steigerwacht in zijn hokje stapje je bijna smolt want daarin zat verwarming op stoom.
Op de D11 had mijn moeder ijzeren strijkijzers op de kachel staan die ze steeds uitwisselde.
Mijn broer en ik zijn in onze schooltijd bij opa en oma in de kost geweest. Dat was al een geluk want we hoefden niet naar het internaat. Als we tijdens een schoolvakantie naar boord mochten belde pa of ma vanaf een los/laadplaats of sluis naar buren 4 huizen verderop. Dat waren de enige in de omgeving met telefoon. Op de afgesproken dag en tijd kregen we het nette pak aan en zaten naast onze koffer te wachten. Soms kwam pa dan helemaal niet want als er ergens oponthoud was hadden ze geen middelen om dat door te geven. Pa haalde ons op met de motorfiets, één achterop en de ander op de tank. Zo kan er heel wat veranderen in een mensenleven maar groeit ook de waardering voor wat we nu hebben.
@ Klaas, mijn vader hield ook een boekje bij met diepgang, toerental, vaartijd, koers enz. Zoiets is nu ook niet meer voor te stellen.
Groet, Jan.

 

Dat zijn inderdaad de "oorlogsverhalen" zoals we dat plachten te zeggen, en inderdaad niet meer voor te stellen.
Aan de andere kant werd je in die tijd ook niet aan de hoogste boom opgehangen als er dan toch onverhoopt wat mis ging, en was er toch wel veel meer begrip voor de omstandigheden dan nu.

 

Van 1mm rond staal de slangen davits gemaakt en begonnen aan de de steun die op het trunkdek komt. De steun wordt gemaakt van 2,5 mm dik messing. De hoogte wordt 4mm. Voor de bevestiging is er M1,2 schroefdraad in getapt. I.v.m. het afneembare trunkdek maak ik in tegenstelling tot de echte D11 de onderste steun ook vast aan de trunk.



Fijne feestdagen en groeten, Jan.

 

Vandaag toch nog kans gezien om de slangen davits verder af te werken. In tegenstelling tot het idee van gisteren heb ik toch besloten de onderste steun in het gangboord te monteren zoals het was.



Groet, Jan.

 

Slimme manier van twee dezelfde onderdelen maken en zo min mogelijk foutkans. Iedere keer instellen, verspanen, materiaal uit de klem, 180 graden draaien, inklemmen en verspanen! De grootste kans om twee onderdelen identiek aan elkaar te maken.
Jij ook fijne dagen!

 

Het wordt nog druk op zo’n klein stukje dek, Jan. Netjes hoor.
Met alvast de beste wensen voor een vooral gezond nieuwjaar.
Gr. Peter

 

ziet er toch weer piekfijn uit.

 

Ik wens alle mede bouwers en volgers een prettige jaarwisseling en een

Groet, Jan.

 

Wordt steeds mooier Jan en ook alle goeds gewenst voor het Nieuwe Jaar! Gr. Klaas.

 

Jan, de beste wensen, wat een prachtig schaalmodel en wat een details.

 

Begonnen aan de draadbakken. Het onderste deel gedraaid en de ringen voor de bovenkant gebogen van 0,8 mm messing en gesoldeerd. De houten bodem gezaagd uit 0,6 mm triplex en later zuiver rond gedraaid. Rest volgt.
De mastvoet gefreesd uit 4 mm messing en begonnen aan de mast. Onderste deel is 2,5 mm rond.





Groet, Jan.

 

Echt heel mooi gemaakt en doe weer ideetjes op .
Mijn bouw licht nog stil wegens omstandigheden maar denk tzt dat ik weer eens verder ga met de bouw van mijn schip je inspireert mij wel erg zo bedankt daar voor .
En nog de beste wensen voor 2024.
Groetjes Jaap

 

Ik leer allerlei nieuwe dingen...

Wat zijn draadbakken precies, Jan? werden daar de meerdraden in opgeschoten?

 

Yup, daar worden de draden in opgeschoten.
https://www.scheepvaartwinkel.nl/trossenbak-rond-2736/shopart/29911/

 

Die van jou is een beetje te klein voor de staaldraden die wij gebruikten Jinny. Die hadden al gauw een diameter van 22 mm. En dan heb je een draadbak van 1,2 m nodig. Op het IJsselmeer knoopten we de wrijfhouten erin vast. Een dichte houten bodem als die van Jan hadden ze niet. Gr. Klaas.

 

Kijk nou, je kunt ze blijkbaar nog kant en klaar kopen ook...

Op de koopvaardij kennen we die dingen niet. In de kustvaart gaat de boel op trommels.

(Dit is bij mij hier achter op het dakterras)

Transatlantisch gaat het meestal onderdeks naar de ropestore, een aparte ruimte onder voor of achterdek, met een klein "mangat" (net groot genoeg om twee of drie trossen tegelijk doorheen te kunnen wurmen).
Zodra je dan de grote plas op gaat worden alle trossen van de winches gehaald en onderdeks opgeslagen, en een paar uur voor aankomst wordt alles weer naar boven gepikold.

En ja... dat is een woord pikollen - Wiktionary, the free dictionary

 

Het was een eerste voorbeeld Klaas, en dat die van jullie groter waren geloof ik ter plaatse.
Sterker, weet ik, ik had niet eens naar de afmetingen gekeken van deze, alleen ter illustratie..