Stephan Kertész
Forum veteraan
Mooi geworden. Ook een mooi stel foto's
Kamper kogge
- Topicstarter janzwart
- Startdatum
Zijn mooie modellen geworden. Ben benieuwd wat gaat volgen
janzwart
verslagschrijvers
@JanZMC
Ben je nieuwsgierig? Dan zal je toch even moeten wachten want ik heb nog twee "halve" modellen af te maken. De kogge van Shipyard en de Bounty moet nog afgetuigd worden. En dan komt er inderdaad weer iets heel speciaals. Nog niet op dit forum of elders gezien.
Dus blijf me in de gaten houden.
Ben je nieuwsgierig? Dan zal je toch even moeten wachten want ik heb nog twee "halve" modellen af te maken. De kogge van Shipyard en de Bounty moet nog afgetuigd worden. En dan komt er inderdaad weer iets heel speciaals. Nog niet op dit forum of elders gezien.
Dus blijf me in de gaten houden.
en de foto's, een hele diepe 
Daar kan je op rekenen.
TIMBERWOLF
Forum veteraan
heel mooie schepen geworden
Hans Groenenberg
Forum veteraan
Jan, het is erg leuk geweest om jouw werkzaamheden te volgen. Prachtig geworden! en ook de waardering om zou waarheidsgetrouw te bouwen. Uiterst geslaagd zo.
Ze zijn erg mooi geworden Jan!
zeer interessant, tegenwoordig gaat het er in de binnenvaart gelukkig veiliger aan toeUpdate 51 Slot.
Ook de alternatieve kogge is nu afgerond. Deze kogge is ingericht in de situatie van laden/lossen.
Eerst een overzicht.
Foto: Twee luiken staan open om lading in te nemen.
Foto: Gezien van voren en van boven.
Foto: Meer van opzij gezien.
Het voordek met open luiken voor het laden.
Foto: Halverwege de mast ziet u iemand hangen op een soort schommelstoeltje. Officieel een bootsmanstoeltje genaamd, nog steeds in gebruik op binnenvaartschepen. Een kogge had in de zijstagen (want) geen weeflijnen. Dus daarlangs kon men niet in de masttop komen voor werkzaamheden. Als dat toch nodig was, liet men de ra zakken, sloeg een blok om de ra en reeg daar een takel door. Vervolgens werd de ra weer opgehesen en kon men met die takel het bootsmanstoeltje met een bemanningslid ophijsen die vervolgens in de masttop zijn werk kon doen.
Dit was voor die tijd (1340) geheel volgens de arbo-richtlijnen.
Deze persoon is verantwoordelijk voor het ophijsen van zijn collega. Het lijkt of hij struikelt over de kisten achter hem maar dat lijkt maar zo.
Alvorens te kunnen laden of lossen moeten er eerst een of meer luiken worden open gezet. Ook daarvoor is een blok om de ra geslagen, met een lijn met twee haken. Daarmee kunnen de luiken aan de kant worden gezet. Met een ton ervoor schuiven ze niet weg. Niet moeilijk doen.
Achterdek van opzij gezien. De man in het groene jasje hijst de ton op. De ton is met een touw in een strop gehangen. Deze manier van ophijsen heb ik afgekeken in het ruim van de Victory (1765). 400 jaar eerder konden ze dat dus al.
Het laden is een heel gedoe. Als de ton niet recht boven het luik hangt (ook hier weer aan een takel om de ra geslagen) moet je hem een beetje helpen en naar je toe trekken. In het ruim wordt de ton dan door een collega op de juiste plek gemanoeuvreerd.
Aan de ra ziet u in het midden het blok om iemand op te hijsen en rechts daarvan het blok voor het ophijsen van de luiken. Het blok voor de lading hangt aan de achterkant. De ra is overigens gefixeerd met de brassen. De kant tegenover het blok voor de lading ophijsen is met de bras gefixeerd om tegenwicht te geven voor de lading. De andere kant is met de bras naar voren getrokken om zo de lading zo goed mogelijk boven het luik te krijgen. Het zeil is alleen met de gordings tegen de ra getrokken.
Op de voorplecht is het anker opgehangen. Niet gebruikt want het schip ligt aan de kade en is met een landvast, de lichte kabel rechtsonder, vast gelegd.
Het trapluik wordt netjes opengehouden voor degenen die in het ruim de lading moeten stouwen.
Tot slot nog twee opnamen met de twee zusterschepen samen.
Een van achteren gezien:
en een van voren gezien.
En dit is het slot van deze bouwbeschrijving.
Ik dank alle volgers voor het commentaar en de vele likes.
En met name Ruben Bosman en de modelbouwer van de koggewerf voor zijn info, foto’s en beantwoording van mijn vele, soms moeilijke vragen.
Einde.
