Fokker F.XVIII Snip schaal 1:10

Voordat ik het dak met het aluminiumfolie heb bekleed, heb ik eerst de gaten geboord waar de ventilatie luchthappers komen.

full


Het dak van het origineel bestaat uit verschillende delen die aan elkaar gebout zitten. Ik heb het dak in die segmenten bekleed. Eerst met schilderstape per segment de boel afgeplakt. Daarna van papier een sjabloontje gemaakt en deze iets overmaats uit het aluminiumfolie geknipt. Na de folie op het dak geplakt te hebben kun je het overtollige folie langs het schilderstape afsnijden en de tape verwijderen. Het dak bestaat uit acht segmenten.

full


full


Over de naden komen stroken waarmee de segmenten van het origineel aan elkaar gebout zaten. Deze zijn zeer karakteristiek voor het dak van de cockpit van de F.XVIII en kunnen dus niet ontbreken. Dit wilde ik van 0,3mm aluminiumplaat maken, waar ik vanaf de onderkant met een schroef kuiltjes in duw om zo aan de bovenkant de bouten te simuleren. Alleen dit nabootsen van de bouten vervormde het aluminium zo dat ik het nooit meer strak op het dak ging krijgen. Dat ging dus niet werken. Daarna hetzelfde idee geprobeerd met de aluminiumfolie, dat werkte goed, alleen zijn dan de gesimuleerde bouten zeer kwetsbaar en duw je ze met je vinger zo weer plat. Je kan de aluminiumtape dan niet goed aanduwen. Uiteindelijk heb ik wat geëxperimenteerd met de aloude houtlijm "klinknagel" methode. Een 0,5mm stukje verenstaal gaf een goed resultaat. Deze doopte ik in een beetje houtlijm en zo werd elke plek van een bout aangestipt met een heel klein drupje houtlijm. Om de stroken waar het dak mee aan elkaar gebout zitten iets meer definiet te geven zijn ze uit twee lagen aluminiumtape gemaakt. Eerst de eerste laag. Daarop de drupjes houtlijm en daar weer een twee laag over heen die goed aangedrukt word, zodat de "bouten" goed uit komen.

full


full


full


full


Aan de achterkant van de zijruiten zit nog een ruitje, een soort "overzet ruitje". Geen idee wat de functie van dit ruitje was. Op een enkele foto ontbreken ze, maar op het overgrote deel van de foto's van de F.XVIII zijn ze aanwezig. Deze moesten dus ook nagemaakt worden. De ruitjes bestaan uit een stukje plastic van een CD-hoesje. De montagevoetjes zijn van 0,3mm aluminium gemaakt wat aan het ruitje verlijmd is. Voor de rest is het ruitje afgewerkt met aluminiumtape en met vier kleine schroefjes aan de cockpit vastgeschroefd.

full


full


full


full


full


Teven heb ik een soort ribje op het midden van het dak geplakt, vaarvan ik vermoed dat het bij het origineel diende om het dak wat extra stevigheid te geven en het voorkomen van resonantie trillingen ten gevolge van bepaalde toerentallen of zo. Maar dat is een aanname van mij.

groeten kjel
 
Hoi Max,

Daar kun je wel eens helemaal gelijk in hebben. Die ruitjes zitten precies ter hoogte van de proplijn. Dat zou ook gelijk iets anders verklaren. In het verlengde van het ruitje naar beneden zit er een verticale strook op de bekleding van de romp. Ik had me ook al altijd afgevraagd waarom dat er zo zat. Maar daar zo ook best een versteviging kunnen zitten dat niet van alles door de propellers door de bekleding geslingerd kan worden. Het is precies de proplijn.

full


groeten kjel
 
Zoals op de foto van post #164 is te zien heeft de F.XVIII een soort "luchthapper" (ik weet even niet hoe ik het moet noemen) op de neus staan. Dit is geen luchthapper, maar ik vermoed dat dit ontsnapte vloeistoffen van de motor moet opvangen zodat de ramen niet met olie en andere zooi besmeurd worden. Dit heb ik nagemaakt van 0,3mm aluminium. Het was nog een behoorlijk gepuzzel om de goede uitgangsvorm te vinden dat een goed resultaat gaf. Veel passen en weer aanpassen. De overgangslip naar het neusgedeelte heb ik gemaakt van strookjes aluminiumtape. Op de foto's van het origineel heb ik kunnen vinden dat deze "happer" gestut wordt door drie stangetjes. Deze heb ik van 1,5mm koolstof gemaakt en zilver geschilderd.

full


full


full


Toen was het tijd voor de ruitjes. Deze zijn gemaakt van het plastic waar je ook cockpitkappen kan dieptrekken, ik meen 0,5mm dik. De middelste kleine voorruitjes waren makkelijk en zijn verlijmd met Zap canopy glue. De grote zij voorruiten bestaan eigenlijk uit twee ruitjes. Een klein ruitje aan de zijkant, dat oorspronkelijk open geschoven kan worden en een grote ruit dat er eigenlijk overheen is gezet. Deze zit buiten tegen het frame gemonteerd en niet aan de binnenkant. Deze kleine zijruitjes zijn bij mij niet openschuifbaar. Aan de kant van de raamstijl had ik alleen geen vlees op het ruitje tegenaan te lijmen. De boven en onderkant zijn verlijmd met canopy glue en de zijkant bij de raamstijl is verlijmd met dunnen CA. Ik had het ruitje door middel van schildertape gefixeerd, helaas was er wat dunnen secondelijm onder de tape gelopen. Je moet toch erg oppassen met dat spul. Het is zeer handig, maar komt ook snel op plekken waar je het niet wil hebben. Bij het verwijderen van het tape bleef er dus tape achter op het ruitje wat niet meer te verwijderen was. Jammer, dus dat moest over. Daarna het ruitje met lijmklemmetjes gefixeerd en dat ging goed en hielt het ruitje ook beter op zijn plek. De grote voorruiten heb ik gemaakt van een CD-hoesje voorzien van wat aluminiumtape en is verlijmd met 5min epoxy.

full


full


full


Als laatste onderdeel voor de cockpit waren de luchthappers op het dak aan de beurt. Deze zijn gemaakt van wat 6mm rondhout en een vierkant stukje vuren.

full


En dan na wat schuren en vijlen zien ze er zo uit.

full


full


full


En met een likje zilververf en allebei op de goede lengte.

full


En de luchthappers op hun plek gelijmd. Ik ben tevreden met het resultaat.

full


full


Dit is voorlopig het laatste wat ik doe aan de cockpit. Het interieur komt later. Nu veder met het landingsgestel.

groeten kjel
 
Ik heb een eerste poging gedaan om het landingsgestel te maken. Dat is nog niet zo eenvoudig. Bij de F.VIIb zit het hoofddeel van het landingsgestel (inclusief de assen) in een plat vlak. Dat kon ik zo mooi uit het vooraanzicht op de tekening overnemen en uittekenen om vervolgens het verenstaal te buigen. Dat is prima uit de losse pols te doen. Bij de F.XVIII zit echter niets van het landingsgestel in een plat vlak. Alles staat schuin en onder een hoek, dat maakt het een stuk ingewikkelder. Op zich ziet mijn eerste poging er niet verkeerd uit, maar toch had ik twijfels over mijn eerste poging.

full


Ik heb toen toch maar besloten om een mal te tekenen en bij Rob Bulk te laten vrezen. Dan heb ik meer controle dat alles symmetrisch wordt en op de goede plek komt te zitten.

full


Zoals op de foto's te zien is, is de mal geen overbodige luxe. Mijn eerste poging was nou niet bepaald symmetrisch. Al zat ik voor de rechterkant van het landingsgestel er aardig in de buurt.

full


full


full


full


Ik heb net nieuw verenstaal gehaald, dus op naar poging twee.

groeten kjel
 
We zijn weer een stukje verder met het landingsgestel. Gelukkig had ik meer van die stalen bussen laten maken. Met behulp van de mal bepaalt waar de gaten geboord moeten worden en dan vijlen en met behulp van wat reststukjes 5mm verenstaal controleren of alles op de juiste positie zit,

full


Daarna het verenstaal voor het landingsgestel gebogen. Daar ben ik wel even mee bezig geweest om aan allebei de kanten dezelfde hoeken te krijgen, er waren steeds een heelhoop kleine aanpassinkjes nodig voordat alles eindelijk klopte.

full


full


Alles in elkaar gestoken en gefixeerd. Het landingsgestel lijm ik in elkaar. Die van de F.VIIb heb ik ook gelijmd en dat houd zich tot nu toe goed. Bij de F.VIIb had ik het eerste landingsgestel hard gesoldeerd. Het nadeel hiervan is dat de veerkracht uit het verenstaal gaat. Bij wat minder mooie landingen verboog de as van het wiel steeds. Daarom kies ik nu weer voor lijmen. Het verenstaal is eerst met JB-weld aan de binnenkant van de bus gefixeerd en daarna heb ik de bus volgegoten met epoxy. Het deel van het verenstaal dat binnen in de bussen valt heb ik met de dremel van allemaal inkepingen voorzien zodat het door de epoxy goed op zijn plek wordt gehouden.

full


full


Nadat de epoxy uitgehard was, alle overtollige uitstekende delen er met de dremel afgeslepen.

full


full


Van wat stukjes rondhout de uiteinden voor de stalen bus op maat en in vorm geschuurd en op de stalen bus gelijmd. En wat na geplamuurd om een mooie aansluiting te krijgen.

full


De bekleding van het verenstaal bestaat uit twee lagen 3mm balsa met een kern van 0,4mm triplex. Door het triplex wordt de bekleding wat minder kwetsbaar en kun je makkelijk de boel symmetrisch in vorm schuren.

full


Voor het verlijmen heb ik de bekleding al grof in vorm geschuurd en vervolgens aan het verenstaal verlijmd.

full


Alles bekleding verlijmd en in de uiteindelijke vorm geschuurd.

full


Bij het origineel was het landingsgestel omwonden met linnen. Hiervoor heb ik stroken Oratex gescheurd en om de bekleding van het landingsgestel omwikkeld.

full


Bijna vergeten, voordat ik het landingsgestel verlijmd heb, heb ik de bevestigingspunten voor de veerpoten op de bussen gesoldeerd. Dit heb ik wel hard gesoldeerd. Dat was nog best lastig omdat die bevestigingspunten vrij dun zijn en de stalen bus best dik. Het was lastig om voldoende warmte in de bus te krijgen zonder de bevestigingspunten te verbranden, maar het is gelukt.

full


groeten kjel
 
Inmiddels heb ik ook de wielen gedetailleerd. Ik had nog een setje William Brothers wielen liggen die de goede diameter hadden voor de F.XVIII. De verhouding tussen de velg en de band klopt niet helemaal met het origineel, maar ik heb ook niet beters kunnen vinden. Het origineel ziet er zo uit. Ik neem aan dat het stroomlijnkapje op de as een stroomlijnkapje voor de wielstop is.

full


En zo zijn mijn wielen geworden. Voor de duurzaamheid heb ik een stukje 6mm messing buis in het wiel geperst. De wielen lopen nu mooi speling vrij op 5mm assen. De kleine klinknagels op de buitenrand van de velg heb ik nagebootst door middel van drupjes houtlijm. De grote klinknagels rond de as zijn kleine messing bolkop spijkertjes van de Gamma. Eerst heb ik 1mm gaatjes geboord, daar de spijkertjes ingeklopt. Aan de achterkant het uitstekende deel afgeknipt en de spijkertjes gefixeerd met dunne seconde lijm. Aan de rand van de velg heb ik een 5mm gat geboord om het ventielgat te simuleren. Daarna de velg zilver geschilderd en wat gewheaterd. Deze William Brothers wielen hebben afneembare wieldoppen waarachter de wielstop zit, zodat deze verborgen is. Nu heeft de F.XVIII die stroomlijnkapjes op de assen zitten, dus heb ik de assen langer gelaten en door de wieldoppen heen laten steken. Het stroomlijnkapje is gemaakt van een stukje vurenhout waar een wielstop in gelijmd zit zodat ik het kapje aan de as kan bevestigen en deze dus niet met het wiel meedraait.

full


full


full


full


Het landingsgestel heb ik inmiddels zwart geschilderd en voorzien van een laagje eiglans Glitsa voor de afwerking.

groeten kjel
 
Toen was het tijd voor het laatste onderdeel voor het landingsgestel, de veerpoten. Als eerste heb ik de bevestigingspunten voor de veerpoten gesoldeerd. De veerpot van de F.XVIII staat niet loodrecht onder de motorgondel. Van opzij gezien staat de veerpoot iets achterover. Het messing buisje moest doen onder een hoek op het verenstaal gesoldeerd worden.

full


De basis van de veerpoten. Het veermechaniek is iets anders geworden dan ik ontworpen had, daar ik toch nog mooie en niet te grote oleo's gevonden had. Het bovenste deel wordt bekleed met balsa wat in vorm geschaafd/geschuurd wordt. Net zoals bij het landingsgestel heb ik ook hier in het midden 0,4mm triplex zitten voor de stevigheid en het makkelijk symmetrisch houden van het geheel. Het onderste deel wordt straks bekleed met 0,4mm triplex.

full


Het onderste deel van de veerpoot bestaat als basis uit verschillende diameter messing buis die op dezelfde mannier als het bovendeel is bekleed met balsa. Ik was lekker bezig en ben toen vergeten van de diverse tussenstappen foto's te maken. Na alles in vorm geschaafd/geschuurd te hebben ziet het er dan zo uit.

full


Het bovenste deel van de veerpoot is net zoals het landingsgestel omwikkeld met stroken Oratex.

full


Het onderste deel bekleed met triplex en voorzien van wat schroefjes en boutjes voor het schaaleffect.

full


En zwart geschilderd en voorzien van een laagje eiglans Glitza.

full


Als laatste de bevestigingspunten voor de veerpoten aan de motorgondels gemaakt.

full


En toen was het zover. De F.XVIII stond voor het eerst op zijn eigen wielen :).

full


full


full


groeten kjel
 
Back
Top