Duyfken onder vol zeil... een ontdekkingstocht

Hallo allemaal,

Ik ben niet de eerste die een Duyfken bouwt en ik was ook niet van plan om een topic te maken van mijn vorderingen. Toch leek het mij leuk om mijn zoektocht met jullie te delen naar een Duyfken onder vol zeil, ongeveer met halve wind en de ra's ongeveer 30 graden gebrast.

Voor mij was het een uitdaging dit beeld te krijgen...

upload_2020-6-26_22-48-30.jpeg


In de komende posts zal ik jullie snel door het bouwproces voeren. Er zijn al heel goede en nuttige verslagen geplaatst waar ik veel aan heb gehad, maar ik wilde mij hier verder concentreren op de zeilen.

Veel plezier en ik hoop dat er iets moois uitkomt. In de gelagkamer heb ik al een paar posts geplaatst, maar ik denk dat het nuttig is er een apart topic van te maken.

groeten,
Gijsbert
 
Laatst bewerkt:
Heren, (geen dames hier op dit forum voor zover ik tot nu toe heb moeten constateren), bedankt voor jullie respons op dit gevorderde uur!

Als ik naar de zeilen kijk op de foto van het origineel, zijn de lijken goed gedefinieerd en staan ze mooi strak en hebben een prachtige ronde lijn zodat het zeil die mooie 3-dimensionale vorm krijgt.
Het leuke is ook dat de onderste hoekpunten (bij de schoonhoorns) ook goed gedefinieerd zijn in de ruimte door de geien, de halzen en de schoten, langs 3 assen dus. Bij de blinde is het alleen iets anders omdat het onderlijk niet naar voren kan worden getrokken en daar heb je dus de winddruk nodig.
Die oude slimmeriken konden het zeil dus precies zo vormen als optimaal was bij een gegeven wind. Ook de posities van de ra's zijn perfect gedefinieerd door de brassen en toppenanten en worden daarmee tegen de mast aangetrokken, of tegen het want als de ra's gebrast zijn. Ze komen dan los van de mast, maar dat is geen probleem want ook het rak kan ruimer worden gesteld, zodat de ra wordt afgesteund tegen het want.

Er is dus over nagedacht en ik moet ook even hier de complimenten voor Kolderstok kwijt, dat alles zo goed doordacht en logisch is ontwikkeld in het bouwpakket. Chapeau!

morgen verder...
Gijsbert
 
Nu de zeilen...

Allereerst ben ik begonnen met het splitsen van sate stokjes om een verstijving van de lijken te krijgen. In een stuk poetsdoek een zoom gemaakt met het bamboe stripje.

upload_2020-6-27_12-20-1.jpeg


Het resultaat was veelbelovend.

upload_2020-6-27_12-22-29.jpeg


Ook dryfitted op het schip zag het er natuurlijk uit. Ik kom in de buurt.

upload_2020-6-27_12-23-28.jpeg


Het probleem alleen met de bamboe stripjes was dat het heel lastig was om stripjes met gelijke stijfheid te krijgen. Ook de dikte over de lengte was moeilijk constant te krijgen. Dus iets anders zoeken.
Metaal draad is wel mooi te vormen, maar levert geen natuurlijke buiging op en als je gaat bijbuigen kunnen er gemakkelijk knikken ontstaan die je er moeilijk uitkrijgt, vooral wanneer het zeil al gehesen op het schip zit (leek me).
Dus naar de modelbouwwinkel en 2 maten carbonstaaf gekocht van 0,5 en 0,8 mm en met het dunne staafje ook een proefzeiltje gemaakt. Zag er prachtig uit!!!

upload_2020-6-27_12-31-29.jpeg


Met geïmproviseerde geilijnen kon je het zeil zo bol trekken als je wilde en bij het vieren van de lijnen kwam het zeil weer vlak terug. Ook stond er precies genoeg spanning op de draden dus de krachten waren mooi hanteerbaar.
Wat wel bleek was dat het noodzakelijk was de hoeken goed te fixeren met een druppel CA-lijm om te voorkomen dat de carbondraadjes langs elkaar schoven of voor de ra langs werd getrokken als er spanning op kwam.

Met de geleerde lessen durfde ik het aan om met de echte zeilen te beginnen.

Gijsbert
 
In mijn verslag heb ik spreeworsten en zwichtings gemaakt, door touw te bekleden. De zwichtings zelfs van 0,4 garen met 0,3 garen omwikkeld. Door het opgespannen te door drenken met secondenlijm kreeg ik een stijf stuk touw. Dat meer weg had van een plastic staafje, maar toch het uiterlijk had van touw. Ik had ook een stuk bekleed met ijzerwaren van 0,1 maar dat was voor mijn doel te dun.
Het touw was zo stug als ijzerdraad maar knikte niet.
Wellicht is dit ook bruikbaar, en het voordeel van dit is dat het niet glad is. Maar juist heel ruw.
 
In mijn verslag heb ik spreeworsten en zwichtings gemaakt, door touw te bekleden. De zwichtings zelfs van 0,4 garen met 0,3 garen omwikkeld. Door het opgespannen te door drenken met secondenlijm kreeg ik een stijf stuk touw. Dat meer weg had van een plastic staafje, maar toch het uiterlijk had van touw. Ik had ook een stuk bekleed met ijzerwaren van 0,1 maar dat was voor mijn doel te dun.
Het touw was zo stug als ijzerdraad maar knikte niet.
Wellicht is dit ook bruikbaar, en het voordeel van dit is dat het niet glad is. Maar juist heel ruw.

Stephan, dat zou ik ook eens kunnen uitproberen. Ik heb een handig apparaatje geknutseld om touw te omwikkelen, dus dat moet goed kunnen.

upload_2020-6-27_13-12-25.jpeg
 
De patronen van de zeilen op het doek uitgespreid en toen erachter gelegd om de lijnen over te nemen met potlood. Ruim uitgeknipt en de banen gestikt met de naaimachine van mijn schoonmoeder.

upload_2020-6-27_13-41-12.jpeg


upload_2020-6-27_13-41-23.jpeg
 
De volgende fase was de zeilen opspannen op een plank met behulp van tape en toen met een mini-rollertje het geheel doorweekt met 50/50 verdunde houtlijm. Ik was als de dood dat er rare krimpproblemen zouden optreden, maar dat gebeurde niet.

upload_2020-6-27_13-44-12.jpeg
 
Back
Top