Calmato P51 Sports, ideetje?

Hoi,

velen zijn enthousiast over the Calmato Sports. Het ding vliegt als een zonnetje, voorspelbaar maar niet saai. Maar ik vind het ding niet zo mooi, en wil een P51-achtige bouwen. Wat nu als ik die bouw met het zelfde profiel (RAF37), dezelfde V-stelling, gelijke vleugel-, staart- en roeroppervlakken, gelijk gewicht? Zou ik op deze manier een beetje in de buurt komen van de vliegeigenschappen van de Calmato? Op gelijke wijze zou ik ook een T6 Texan of zo kunnen tekenen, de mogelijkheden zijn groot.

Nou, da's het idee, graag nuttige kritiek / ideeen!

Dank,
 
Er zijn al fabrikanten die dit min of meer doen. Hangar 9 heeft bv. een P51 in het gamma die vliegt als een trainer. Je krijgt er doorzichtig kunstof kappen bij welke je op de vleugel kunt plaatsen en het vlieggedrag NOG vriendelijker maken. Als je de kist dan eenmaal kent, kunnen die er af.

De Kyosho warbirds schijnen ook helemaal niet vervelend te vliegen.

Om antwoord op je vraag te geven.. het komt er dus op neer dat je eigenlijk alleen de romp wil vervangen door een schaalromp. Zolang al het andere gelijk blijft, zullen de vliegeigenschappen ook redelijk gelijk blijven.

De vraag is alleen of een P51 er met een 'calmato vleugel' nog wel uitziet als een P51... ;)
 
Met oppervlakken bedoel ik het aantal vierkante centimeter, niet gelijke vorm/lengte/breedte. Dus wel P51 model, taps toelopende vleugels en zo, qua silhouette hetzelfde. Dus niet alleen de romp vervangen.
 
Hezik schreef het al. Kyosho Warbird Series.
Die vliegen zeer goed. Zoek maar op You Tube! Vast wat te vinden.
Maar toch weer iets sportiever dan de "Sport", maar des al niet te plus, niet minder leuk?

Gewoon de moed nemen om op een ander toestel over te stappen.
Veel semi scale vliegtuigen vliegen reeds goed. (Vanwaar de angst?)

Dan denk ik nog dat het wat eenvoudiger is om een Puma II laagdekker op een Mustang te laten lijken, dan de recht toe recht aan gestoken Calmato Sport.
Voor je het weet is het een vliegend gedrocht dat nergens op lijkt. Heb je veel geld en tijd erin gestoken...
Harvard (Texan) en de Zero fighter... die kan je zondermeer heen en weer ombouwen... (trans-plane-tatatie)

Natuurlijk veranderen de vliegeigenschappen van de Calmato als je een tapse vleugel gaat inbouwen. Daar zou ik eerst dan eerst eens mee beginnen.

Het vleugeloppervlak gaat heel anders uitpakken. Wellicht moet je spanwijdte vergroot worden om dezelfde hoeveelheid lift te behouden. Of een grotere motor om em voort te sleuren?
Moet je om de overtrek karakteristiek prettig toe houden tipverdraaiing gaan toepassen (...en hoeveel dan?). Uiteindelijk zou het dan beter zijn om naar ontwerpprogramma's te gaan zoeken. Of een kant een klare bouwtekening.

Verder zou ik ook eens even kijken hoe een echte Mustang er nu werkelijk uit ziet.
De vleugel is niet alleen tabs, heeft op de voorlijst ook nog eens een extra knik. Dat ding zit heel listig in elkaar.
Het gaat heel anders uitpakken dan je denkt of droomd.

Nog een argument... Zodra je de Calmato aan het verbouwen bent, kan je er niet meer mee vliegen?

Maar wellicht valt het een en ander alvast een beetje te voorspellen in een vliegsimulator zoals Reflex en Airofly?

Hmmm... zou echt eens gaan neuzen bij die Warbird series van Kyosho. Gewoon doen!
 
Laatst bewerkt:
zou echt eens gaan neuzen bij die Warbird series van Kyosho. Gewoon doen!

Lijkt me ook niet evident om een Calmato om te bouwen naar een warbird omdat het er gewoonweg niet op lijkt, zelfs in de verste verre niet. Oké ik zeg niet dat het niet mogelijk is maar de aanpassingen aan de constructie zullen dermate uitgebreid zijn dat je beter iets anders kunt bouwen.

Die Warbirdseries lijken me prima, heb alleen één bemerking bij de bespanning van Kyosho, die stonden enkele jaren geleden niet echt goed aangeschreven wat bespanning betrof. Ik noemde het zelfs absolute prut.

Stevo
 
Oh nee, ik ga echt geen Calmato verbouwen, hoor! Heb er geen, maar ken de kist van clubgenoten en reviews op dit forum. Ik ben alleen een leuk winter-bouw project aan het verzinnen. Ik denk aan een P51, liefst zo'n Reno Racer, deze:

voodoo.jpg


Ik heb al digitale tekeningen, maar daar staan hele dunne symetrische vleugels op, en op Amerikaanse fora lees ik dat die kist alleen superhard kan vliegen (anders valt'ie uit de lucht) en supernerveus is. Dus denk ik eraan het profiel naar RAF37 aan te passen, en de oppervlaktes van stabilo, kielvlak, vleugels en roeren a la Calmato sport te verschalen. Geen hond die dat ziet (ik ga niet met schaalwedstrijden meedoen) en het toestel wordt er denk ik wat vriendelijker van.

De Kyosho Warbird Series ziet er overigens wel gaaf uit, maar ik wil liever zelf ontwerpen en bouwen. Dat vind ik leuk (=hobby) en geeft me de vrijheid het ding meer op de Voodoo te laten lijken. Overigens weet ik dat er kant en klare Voodoos van Graupner (lijkt nergens op) en World Models (lijkt redelijk, maar is me te klein en ARF) zijn, maar da's dus ook niet de bedoeling.
 
Interssant idee Hugo, ga ik volgen en misschien ook wel een heel klein beetje helpen brainstormen;)

Er zijn nog andere goedmoedige profielen te gebruiken, het is volgens mij een euthopie om aan te nemen dat die P51 even goedmoedig zal vliegen als een Calmato Sport. De P51 is van een heel andere planeet dan de meeste trainers ook al copieër je klakkeloos alle parameters over.

Dat profiel van de Calmato zou best wel eens ideaal kunnen zijn voor een vleugel met een constante koorde maar daarom nog niet voor een Mustang die geen costante koorde heeft. Dit zou je eens moeten bekijken via software ( bv profili oid) In dergelijke progjes kun je simmuleren hoe een bepaalde vleugel met een bepaald profiel zich zal gedragen in bepaalde omstandigheden ( snelheid, totaal gewicht enzo)

Ik zou eerst eens op een rijtje zetten hoe groot het toestel moet en mag zijn, Oké je bent er al uit dat het een P51 type renoracer zal worden mogelijks de Voodoo. Bekijk eens hoe je hem wenst uit te voeren, welke motor? electro of brandstof? Streefgewicht enzo......

Kijk ook eens naar het draadje over de "Strega" in het schaalforum van Jan Brilman, betreft een scratchbuild renoracer. Leg eens contact met Jan.

Stevo
 
Laatst bewerkt:
Aha, Profili! Daar heb ik de tekening ook van:

http://www.profili2.com/eng/download_plan.asp?Id=676

Maar dan wil ik hem precies 2x zo groot bouwen. Ik behoud de contouren (zo ongeveer), maar de constructie verander ik naar eigen inzicht. Hij moet ook wat 'ronder' worden, zoals het origineel. Het RAF37 profiel is 1,5x zo dik als het profiel in de tekening, en het dikste punt ligt een stuk naar voren. Allemaal 'vriendelijker' karakteristieken. Dit toestel moet er leuk uit gaan zien, maar relaxed vliegen.

Ik zal het Profili programma eens downloaden, kijken wat dat me kan leren.

[EDIT]Totaalgewicht weet ik nog niet, gewoon heel licht bouwen. Hij wordt electrisch, motor heb ik al en er komt een 6S4Ah accu in, want die heb ik al voor mijn Funtana. Span wordt ca. 1,5 meter.[/EDIT]
 
Laatst bewerkt:
Stevo, ik had het niet beter kunnen schrijven.

De P-51 zelf ontwerpen? Is dat niet zoiets als het wiel opnieuw uitvinden?
Als er van een vliegtuig veel tekeningen zijn, dan is het wel de P-51!
Tekeningen in overvloed van ouwe rotten in het vak!
Die zou ik eerst willen bestuderen om te weten wat ik in handen ga krijgen qua omvang.
Als je echt zelf wil ontwerpen? Clean sheet of paper? Alles kan! In dit stadium van ontwikkeling zeker nog een project voor meerdere winters. Maar je moet ergens beginnen.

Als ik het streng stel, dan is het draadje toch een beetje naïef gestart... niet? De vraagstelling schepte een beetje een voorgevoelen, althans in mijn reacties. Algoed.
Ik zou eens gaan praten met Ton van Munsteren. Hij heeft het ontwerpen in het bloed zitten. Weet de juiste vragen voor zich zelf te stellen, en daar de goede antwoorden op te vinden.

En dan zou je nog altijd de Kyosho P51 tot Voodoo kunnen ombouwen. Kortste klap?
 
Laatst bewerkt:
Naief zou ik niet willen stellen. Ik heb nergens gesteld dat ik een Calmato wilde verbouwen, of ermee vloog, dat is je eigen idee.

zelfde profiel (RAF37), dezelfde V-stelling, gelijke vleugel-, staart- en roeroppervlakken, gelijk gewicht?

Wellicht is bovenstaande voor 2 uitleggen vatbaar:
1) Vorm en maatvoering kopieren
2) Oppervlaktje handhaven maar in andere vorm / maatvoering.
Ik bedoel dus het laatste.

Overigens zou het niet het eerste model zijn dat ik ontwerp en bouw. En over het wiel opnieuw uitvinden; dat heet hoby. Voor de ene is het assembleren van een ARF een uitdaging; voor mij is het pas interessant als ik het van A tot Z zelf ontwikkel. Met uiteraard de nodige input van ervaren clubgenoten en dit fijne forum. De reden dat ik van een bestaande AutoCAD tekening uitga is een beetje gemakzucht, het silhouette klopt vrij redelijk en dat is een leuk begin. Als je overigens nog andere dxf of dwg links van P51's hebt, graag. Hoe meer info hoe beter.

Misschien dat ik, als de tekening wat verder is, wel een topicje open bij de schaalmodellen. Daar hangt Ton van M. ook veel rond, zie ik. Tot die tijd verzamel ik graag ideeen en meningen hier!

Dank,
 
Zodra je de vorm van een vleugel verandert, verandert ook het vlieggedrag. Het vlieggedrag is complexer dan louter hetzelfde profiel met hetzelfde oppervlakte, dingen als de pijlstelling, wel of niet taps toelopen, enzovoort, tellen allemaal mee.

Nu kan het best zijn dat het calmato-sports profiel goed werkt op een P51 vleugel. Het kan echter ook zijn dat voor die specifieke vleugelvorm, een ander profiel beter werkt.

Uiteindelijk zal het allemaal wel vliegen hoor, alles vliegt mits voldoende gemotoriseerd, maar ik neem aan dat je iets wilt bouwen wat prettig vliegt.

Geeft Kyosho voor hun warbirds niet op welk profiel ze gebruiken?
 
Mogelijk is dit Naca 2315 (Robbe Puma II profiel)
Althans dat van mijn P-40 Warhawk komt aardig in die buurt.

Goed! Dan zal dat je weg zijn.

Maar dat overzetten? Ik denk toch dat het niet helemaal zo werkt.
De vliegeigenschappen zijn beslecht in de optelsom van maten en verhoudingen. Ga je die afgewogen mix aanpassen dan veranderd er veel.
Om er achter te komen zou je het aangepaste concept moeten testen of doorrekenen in een theoretisch model. Het concept in kleine stapjes, trial and error aanpassen?

Er zijn natuurlijk wel een aantal 'wetmatigheden' en 'ideale verhoudingen' die het karakter van het toestel bepalen. Oppervlakten van vleugel, staart en stabilo, lengte van de staart, de mix van verhoudingen.
Op dit gebied is er reeds een hoop Know-How. Boekjes en internet, programma's. Slim zoeken via Google, en op dit forum... Die do's and dont's zijn wel belangrijk
Verder begreep ik dat er een aantal programma's speciaal voor het ontwerpen van modelvliegtuigen zijn. Ook niet bij die Profili.com?
De grenswaarden voor wel of niet vliegbaar concept, kritsch of goedmoedig, zitten al in het programma. Dat helpt bij het ontwerpen.

Een verhoudingsgewijs korte staart geeft een zeer nerveus sturend toestel.
Kan ook beteken dat je het toestel niet meer uit een kritsche manoeuvre kan halen.
Kijk maar eens even hier (binnen een seconde gevonden)
Practical Model Design

Wat bijvoorbeeld wel zou kunnen werken is dat je een originele tekening zou nemen van een Mustang.
Bij de bouw dan het profiel van de Calmato toepassen? (Hezik) Een deel van de Calmato proporties terug laten komen? ...lengte staart?
(Maar de echte Mustang is reeds een goed vliegend toestel.)

Er zijn meerdere profielen die zich meer dan uitstekend hebben bewezen in de modelbouw? Van vol symetrisch, halfsymetrisch... Clarke-Y?
Hybride of combinatie van profielen in een vleugel. Elk profiel heeft een zijn bijzondere eigenschappen, grenswaarden etc. Voor of nadeel...
Zoeken onder NACA profiles....

Het profiel op de Calmato is dat van een trainer. Het zelfde profiel zit ook op de hoogdekker.
Echter bij wat ruiger weer is de kist niet meer te houden. Het profiel genereert een hoop lift en je hebt er dan een hand vol aan. Dat is wel een beetje bij de stellen door de instelhoek aan te passen. +0,5 graad, naar nul of zelfs negatief, zodat het zich min of meer als vol symetrisch gaat gedragen.

Ik vlieg daarnaast met een toestel met volsymetrisch profiel bij dezelfde weersomstandigheden, dan vliegt dat spreekwoordelijk als een mes door de boter, zonder gehobbel t/m windstil weer prima.

Kunstvlucht toestellen vliegen onder bijna alle omstandigheden prima. Symetrisch vleugelprofiel...
Ook een stukje vaardigheid van de RC-piloot?
 
Voormelde post is nu net wat ik al heel de tijd probeer duidelijk te maken (maar dan niet met zoveel woorden;))

Stevo
 
...Een verhoudingsgewijs korte staart geeft een zeer nerveus sturend toestel.
Kan ook beteken dat je het toestel niet meer uit een kritsche manoeuvre kan halen.
Kijk maar eens even hier (binnen een seconde gevonden)
Practical Model Design...

Die is wel leuk, maar ook gevaarlijk. Dit soort sites met vuistregels zonder uitleg maken dat mensen iets maken zonder het te snappen. Bijvoorbeeld de romplengtes voor en na de vleugel. Zal vast bij de gemiddelde trainer met tweetakt motor kloppen, maar is helemaal niet nodig. Zoals je als stelt is de afstand tussen zwaartepunt en stabilo (en kielvlak) belangrijk voor de reactie (het is de arm van de kracht van je roeren). Deze kan je best korter maken, als je de invloed van je roeren maar vergroot (en dus de roeren zelf) en zorgt dat de motorisering van de kist de weerstand van de grote roeren aankan. De lengte ervoor is een gevolg van het zwaartepunt en het gewicht van je aandrijving. Het is geen enkel probleem om in het voorbeeld de lengte van de romp voor de vleugel gelijk te maken aan die na de vleugel. Electromotor voorin en het toestel balanceren met de accu (die dan dus niet helemaal voorin komt). Het is zeker veilig je aan de vuistregels van die site te houden, maar ze zijn niet zaligmakend.

Wat bijvoorbeeld wel zou kunnen werken is dat je een originele tekening zou nemen van een Mustang.
Bij de bouw dan het profiel van de Calmato toepassen? (Hezik) Een deel van de Calmato proporties terug laten komen? ...lengte staart?
(Maar de echte Mustang is reeds een goed vliegend toestel.)

En dat is nou precies wat ik voorstelde. Overigens is de staartlengte van de originele P51 al behoorlijk, komt in de buurt van die van de Calmato relatief tot de koordte.

Er zijn meerdere profielen die zich meer dan uitstekend hebben bewezen in de modelbouw? Van vol symetrisch, halfsymetrisch... Clarke-Y?
Hybride of combinatie van profielen in een vleugel. Elk profiel heeft een zijn bijzondere eigenschappen, grenswaarden etc. Voor of nadeel...
Zoeken onder NACA profiles....

Het profiel op de Calmato is dat van een trainer. Het zelfde profiel zit ook op de hoogdekker.
Echter bij wat ruiger weer is de kist niet meer te houden. Het profiel genereert een hoop lift en je hebt er dan een hand vol aan. Dat is wel een beetje bij de stellen door de instelhoek aan te passen. +0,5 graad, naar nul of zelfs negatief, zodat het zich min of meer als vol symetrisch gaat gedragen.

Even mijn pilot-skills in het midden latend (ben meer een bouwer, zullen we maar zeggen...); ik begrijp wat je bedoeld en dat sterkt juist mijn keuze. Mijn Funtana is met zijn vol-symetrisch vleugelprofiel superneutraal (althans die van de instructeur, mijn is nog niet af, maar identiek), naar nerveus en eist constant je aandacht. Deze natuurlijke instabiliteit levert de mogelijkheid er gekke figuren mee te maken, maar zorgen ook voor een inspannende taak voor de piloot. Als tegenhanger mijn eigen ontwerp Telemaster-achtige met een Clark-Y profiel: die vliegt lekker vanzelf, totdat je als piloot een richtingswijziging aanvraagd... Ik zoek iets daar tussenin en gezien de laaiende recenties over de Calmato Sport, lijkt dat een goed recept.

Wat ik me afvraag is wat de invloed is van het wijzigen van een rechte vleugel naar een taps toelopende. Hoe zou ik daar achter komen? Verder is de Calmato dimensieverhouding bijna 1:1 over te nemen op de P51.
 
Wat ik me afvraag is wat de invloed is van het wijzigen van een rechte vleugel naar een taps toelopende. Hoe zou ik daar achter komen? Verder is de Calmato dimensieverhouding bijna 1:1 over te nemen op de P51.

Taps toelopend heb je minder lift naar de tips toe, je zult dus waarschijnlijk een wat gemener tipgedrag krijgen. Het zou mij ook niets verbazen als de 'echte P51 modellen' hiervoor een washout hebben.

Wat ik niet helemaal snap.. waarom pak je niet gewoon een beproefde tekening van een P51 en bouw je die? Waarom zou het op een calmato moeten lijken? Dat de vliegeigenschappen toch anders zullen zijn, hadden we al vastgesteld..

Een funtana hoeft niet nerveus te zijn, integendeel, ik vermoed dat dat eerder een zwaartepuntskwestie is, dan dat dat profiel of ontwerpgerelateerd is. Ter vergelijk; een F3A toestel is allesbehalve nerveus, en die vliegen ook met een volsymmetrisch profiel, zoals bv. een NACA profiel.
 
Wat ik me afvraag is wat de invloed is van het wijzigen van een rechte vleugel naar een taps toelopende. Hoe zou ik daar achter komen? Verder is de Calmato dimensieverhouding bijna 1:1 over te nemen op de P51.

Hugo,

Er zijn slechts 2 antwoorden, trail en error met alle gevolgen van dien, goed of slecht of een toegewijd programma die je laat zien wat de efficientie van een bepaalde vleugel is zoals Profili oid

Het is ook zoals Hezik al zei, een tapse vleugel geeft zo wie zo andere (minder vergevingsgezinde eigenschappen) dan een vleugel met een constante koorde.

Snap het ook niet helemaal, er zijn 1000den foullprouf designs van een P51 Mustang die allen zeer goed zijn, om op het wiel terug te komen, waarom het heruitvinden?



Stevo
 
Laatst bewerkt:
Back
Top