Regelmatig kom ik op dit forum vragen tegen over het aanpassen van trainers en wat de mogelijkheden daarvoor zijn. Ongetwijfeld worden er overal veel aanpassingen gemaakt maar hier dan een eerste aanzet met een paar reeds uitgevoerde ideeën.
Zelf heb ik als trainer de Jamara TRI-40. Het voordeel van deze trainer is dat zowel de romp als de vleugel los te koop zijn, wat het experimenteren iets minder duur maakt. Dus…, inmiddels heb ik nu twee rompen, één met neuswiel (standaard) en één omgebouwd met bestuurbaar staartwiel. Bij deze twee rompen heb ik in middels drie verschillende vleugels. Als motor gebruik ik een Magnum 7,5 cc met een 10x7 prop op de neuswiel versie en een 11x6 op de tail dragger. Overigens tussen () de kwaliteit van het staal van het neuswiel is erbarmelijk, dus daar heb ik ook maar een nieuwe poot voor gebogen.
In tegenstelling tot wat het lijkt, is de linker vleugel het origineel. Door wat ongelukjes moest hij op een keer opnieuw bespannen worden.
Een stapje verder is de middelste vleugel. De V-stelling is hier uitgehaald, de ailerons zijn met 30% vergroot en de besturing is differential gemaakt. Waarom? Ook met een trainer kan het leuk stunten zijn, maar dan moet er wel wat veranderd worden. Te beginnen met de vleugel.
De rechtervleugel is compleet verbouwd. Hierbij zijn de ailerons ongeveer tot de helft ingekort; is de vleugel uitgerust met (semie fowler) flaps en zijn boven op de vleugel, bij wijze van experiment, airbrakes of spoilers ingebouwd.
Om de v-stelling er uit te halen ga je gewoon met de twee vleugelhelften naar de lokale aannemer, tenminste, als die een goede zaagmachine met een scherpe zaag heeft, en laat hem de kopse kanten recht zagen. Nee, niet die witte bollen er afzagen, maar daar waar dat blanke hout zit. Wel eerst even de ailerons maar met name de ijzeren stangetjes van de bediening verwijderen, anders mag je nooit meer terugkomen.
De oorspronkelijke vleugel wordt in twee delen geleverd. De aansturing van de ailerons gebeurt met één servo, waarvoor in het op het scheidingsvlak een uitsparing is vrijgelaten.
Doel was om de vleugel deelbaar te houden. Natuurlijk, met de bout op de plaats waar dus geen hout zit. Hier moest dus wat versteviging aangebracht worden. Aan de binnenzijde werd eerst een 3 mm triplex plaat ingebracht (en vastgelijmd met twee componentenlijm) en daarna werd een opvulstuk van balsa in het resterende gat gelijmd. Het zwevende eind natuurlijk opvangen met een balkje in de hoek.
Het juk oorspronkelijke juk met de v-verstelling werd vervangen door een recht exemplaar dat precies (zui…..gend) in de koker van de vleugels past.
De tekening op de achtergrond is overigens van een Dakota van Top Flight, maar dat komt nog wel eens een keer.
Om te voorkomen dat de twee vleugelhelften ten opzichte van elkaar gaan torderen, is het noodzakeijk om aan de achterzijde een paspen te plaatsen.
Toevallig zijn er gewone ronde stokjes met een diameter van 6 mm en aluminium buisjes met een binnendiameter van 6 mm in de handel. Dus het stokje in de bakboordvleugel en het buisje er recht tegenover in de stuurboord. Om de gaten recht tegenover elkaar te krijgen is er keuze zat uit de verschillende methoden. Maar, om te beginnen past een 6 mm stokje precies in een puntenslijper. Dus eerst de buis (nou ja, het buisje) op zijn plaats lijmen; het gepunte stokje er wat strak in duwen en de twee helften over het juk naar elkaar toeschuiven tot de punt de andere helft stevig raakt.
Om de servo’s voor de ailerons te plaatsen moest een stuk van de bekleding weggesneden worden. Wat versteviging tussen de ribben aanbrengen; servokastje er in lijmen en weer dichtplakken. Oorspronkelijk is er voor de vleugel plakfolie gebruikt, maar ik had nog witte Oracover liggen. Weliswaar niet helemaal in dezelfde kleur, maar ik had geen zin om de hele vleugel te doen. Overigens wel oppassen met de het bout, want de plakfolie krimpt ook. En anders dan de Oracover.
De ailerons heb ik gewoon gemaakt van standaard 50 mm geprofileerd balsa en bekleed met Oracover. Het plaatsen gebeurt op de oude scharnieren. Daarna servo’s monteren en afstellen.
Tot slot boren we in het midden nog een gat voor een 6 mm slotbout om de zaak aan elkaar vast te zetten. En…. Zie daar het resultaat.
Zelf heb ik als trainer de Jamara TRI-40. Het voordeel van deze trainer is dat zowel de romp als de vleugel los te koop zijn, wat het experimenteren iets minder duur maakt. Dus…, inmiddels heb ik nu twee rompen, één met neuswiel (standaard) en één omgebouwd met bestuurbaar staartwiel. Bij deze twee rompen heb ik in middels drie verschillende vleugels. Als motor gebruik ik een Magnum 7,5 cc met een 10x7 prop op de neuswiel versie en een 11x6 op de tail dragger. Overigens tussen () de kwaliteit van het staal van het neuswiel is erbarmelijk, dus daar heb ik ook maar een nieuwe poot voor gebogen.

In tegenstelling tot wat het lijkt, is de linker vleugel het origineel. Door wat ongelukjes moest hij op een keer opnieuw bespannen worden.
Een stapje verder is de middelste vleugel. De V-stelling is hier uitgehaald, de ailerons zijn met 30% vergroot en de besturing is differential gemaakt. Waarom? Ook met een trainer kan het leuk stunten zijn, maar dan moet er wel wat veranderd worden. Te beginnen met de vleugel.
De rechtervleugel is compleet verbouwd. Hierbij zijn de ailerons ongeveer tot de helft ingekort; is de vleugel uitgerust met (semie fowler) flaps en zijn boven op de vleugel, bij wijze van experiment, airbrakes of spoilers ingebouwd.

Om de v-stelling er uit te halen ga je gewoon met de twee vleugelhelften naar de lokale aannemer, tenminste, als die een goede zaagmachine met een scherpe zaag heeft, en laat hem de kopse kanten recht zagen. Nee, niet die witte bollen er afzagen, maar daar waar dat blanke hout zit. Wel eerst even de ailerons maar met name de ijzeren stangetjes van de bediening verwijderen, anders mag je nooit meer terugkomen.
De oorspronkelijke vleugel wordt in twee delen geleverd. De aansturing van de ailerons gebeurt met één servo, waarvoor in het op het scheidingsvlak een uitsparing is vrijgelaten.

Doel was om de vleugel deelbaar te houden. Natuurlijk, met de bout op de plaats waar dus geen hout zit. Hier moest dus wat versteviging aangebracht worden. Aan de binnenzijde werd eerst een 3 mm triplex plaat ingebracht (en vastgelijmd met twee componentenlijm) en daarna werd een opvulstuk van balsa in het resterende gat gelijmd. Het zwevende eind natuurlijk opvangen met een balkje in de hoek.

Het juk oorspronkelijke juk met de v-verstelling werd vervangen door een recht exemplaar dat precies (zui…..gend) in de koker van de vleugels past.

De tekening op de achtergrond is overigens van een Dakota van Top Flight, maar dat komt nog wel eens een keer.
Om te voorkomen dat de twee vleugelhelften ten opzichte van elkaar gaan torderen, is het noodzakeijk om aan de achterzijde een paspen te plaatsen.

Toevallig zijn er gewone ronde stokjes met een diameter van 6 mm en aluminium buisjes met een binnendiameter van 6 mm in de handel. Dus het stokje in de bakboordvleugel en het buisje er recht tegenover in de stuurboord. Om de gaten recht tegenover elkaar te krijgen is er keuze zat uit de verschillende methoden. Maar, om te beginnen past een 6 mm stokje precies in een puntenslijper. Dus eerst de buis (nou ja, het buisje) op zijn plaats lijmen; het gepunte stokje er wat strak in duwen en de twee helften over het juk naar elkaar toeschuiven tot de punt de andere helft stevig raakt.

Om de servo’s voor de ailerons te plaatsen moest een stuk van de bekleding weggesneden worden. Wat versteviging tussen de ribben aanbrengen; servokastje er in lijmen en weer dichtplakken. Oorspronkelijk is er voor de vleugel plakfolie gebruikt, maar ik had nog witte Oracover liggen. Weliswaar niet helemaal in dezelfde kleur, maar ik had geen zin om de hele vleugel te doen. Overigens wel oppassen met de het bout, want de plakfolie krimpt ook. En anders dan de Oracover.

De ailerons heb ik gewoon gemaakt van standaard 50 mm geprofileerd balsa en bekleed met Oracover. Het plaatsen gebeurt op de oude scharnieren. Daarna servo’s monteren en afstellen.
Tot slot boren we in het midden nog een gat voor een 6 mm slotbout om de zaak aan elkaar vast te zetten. En…. Zie daar het resultaat.
