Gestart met de bouw van een Bleriot XI. De drie cilinder CO2, die in de Pander zat, zal ik voor dit model inzetten. De motor komt in dit model beter tot zijn recht. Dit is het voorbeeld:
Altijd leuk om te kijken of het wat zal gaan worden Perfecte tekeningen Voor de details gebruik ik de tekeningen van Paolo Severin.
De eerste test van het verende landingsgestel is veel belovend. Nu zoveel mogelijk het orgineel zien te bereiken.
Gaat richting bespannen met tissue. V stelling zal voor beide vleugels net iets boven de 2°( >4° totaal) komen te liggen.
Ik kan het stabilo up of down geven en de roeren ook apart instellen. De vleugels hebben ieder een v-stelling van 4°
Tissue opgebracht en met spanlak ingestreken. Spanlak 50% verdund. Niets krom getrokken Vleugebelasting 9,4 gram/dm² Nog een paar kleine aanpassingen en bespannen met spandraad. Dan gereed voor de eerste test vluchten.
Het hoogteroer heeft een gedragen profiel. Mag je deze bij de vleugel inhoud toevoegen? Ik heb het antwoord gevonden in een uitgebreid verslaglegging hierover. Antwoord is: nee
Dat antwoord is maar zeer betrekkelijk. Wanneer je bij conventionele toestellen ( dus geen tandems oid) de draagkracht wil bepalen in relatie tot de vliegsnelheid klopt het. Maar in de modelbouw wordt bij alle FAI Klassen de vleugelbelasting gedefinieerd op basis van het gezamenlijk geprojecteerde oppervlak van vleugel plus stabilo.
Ah! Dat wist ik ook niet, dank voor de uitleg. Dan hebben m`n vrije vlucht modellen een lagere vleugelbelasting dan waar ik zelf steeds op uit kwam (alleen vleugel). Dat wordt een hele mooie slowflyer. Jouw vleugelbelasting is nog lager dan de Bleriot van Peter! Groeten, Ramses .
