Retro F3A Modellen

Aangekomen bij de volgende stap om cockpit mallen te maken en na zoveel terughoudendheid bij vacuümmeerders over de temperatuur die de mal moet kunnen verdragen, toch maar afdrukken van de mallen maken.
De PETG mal bekleed met epoxy kan temperaturen van 80 graden Celsius aan, wat de werktemperatuur van de vacuüm machine is weet ik nog niet.
Maar om verlies van de mal te voorkomen maak ik alvast een afdruk .
Deze afdruk kan gebruikt worden om een koolstof epoxy cockpit te maken zoals gedaan bij de Magic.
Maar nu eerst een doorzichtige cockpit van PVC maken voor de Mystic en een ander project.
Meestal wordt dan de negatieve mal gevuld met gips en is een hittebestendige mal het eindresultaat.
Van een clublid met veel ervaring in epoxy en lamineren van modellen kreeg ik de tip om Acryl one te gebruiken.
Moet er nog mee aan de slag maar het ziet er veelbelovend uit.
Er ontstaat een porcelein product dat heel hoge temperaturen kan verdragen.
Wordt gebruikt in de creatieve scene om beelden te maken.

 

Interessant wat je schrijft over de Dual Sky motor. Ik had al eens gelezen dat deze inderdaad kieskeurig zijn met regelaars.
In het algemeen kun je niet zomaar iedere regelaar op een willekeurige motor aansluiten, het is en blijft een combinatie. Met instellingen kun je een veel doen maar zeker niet alles.

Ik zie zelf de regelaar van een elektromotor een beetje als de carburateur van een brandstofmotor, ook dat is een combinatie.

Grt,

Arnoud.

 

ik vlieg met de duaksy 5060EA-12 400 K/V in de Etura-60 en gebruik de D3 regelaar, dat loopt ook zonder problemen, wel even goed de motor specs in de regelaar zetten.

 

Wel een mooie combi, door de 400 KV is de motor minder kritisch.
Ik heb voor beide regelaars de autotiming geactiveerd .
Wat heb je voor motor specificaties in de regelaar gezet?

 

Dat is is semi-professioneel wat jullie afleveren, hoedje af.

Ondertussen is mijn Supra Fly ook klaar voor zijn eerste vlucht, dan kan het als het meezit een vliegtuig worden
Nog was laatste zaken gedaan, alles definitief gemonteerd, cockpit wat verfraaid en de accu zo gepositioneerd dat het zwaartepunt ok moet zijn (hoop ik).
De Savox servo's heb ik er ook uitgegooid, daar was ik niet tevreden mee. Als het hoogteroer en 1 rol soms hapert, dan betrouw ik het niet. Dus klassieke analoge Hitec's erin gestoken.


Vliegklaar weegt deze Supra Fly 1820 gr, voor een spanwijdte van 1m35. De vleugelbelasting is dan 42gr/dm² waar ik wel tevreden mee ben.
Nu nog mooi weer, wie weet dit weekend.

op de tafel ligt de volgende al klaar, een curare 60, origineel en meer dan 30 jaar oud.
Daar ga ik een nieuw cockpitje voor maken, wat delamineerde bespanning vervangen, en dan de motor eens testen. Een webra 61 of misschien een OS61SF, beide passen erop.

 

Een mooi plaatje, retro is hot. Veel succes met de maiden vlucht.
Vertel je ook wat over je curare project?

 

Dit weekend was de piste gesloten wegens wateroverlast, dus de eerste vlucht is nog wat uitgesteld.

Over de Curare valt eigenlijk niet zo veel te vertellen. Ik zag deze 2 jaar geleden tweede hands te koop staan, toen ik telefoneerde voor een afspraak, bleek dat het op 500m van mijn deur was. Meer nog, dat was mijn overbuur waar we 10 jaar geleden woonden. Zijn zoon vloog vroeger blijkbaar, maar nu werden alle spullen verkocht.

Zo is deze Curare 60 bij mij terecht gekomen, eigenlijk vliegklaar. Of deze ooit gevlogen heeft, is er niet aan te zien. Die ben ik nu aan het klaarzetten. Er stond een webra 61 op, futaba servo’s van allerlei aard, met 1 centrale servo voor de rollen. Met een vast landingsgestel.

Het toestel is in prima conditie, gebouwd uit een originele bouwdoos, met massieve blokken zoals dat toen de gewoonte was. Op sommige plaatsen was de bespanning gedelamineerd, dus deze dient vervangen te worden.

Ik kijk nog tegen een probleempje aan met de dynamix carburator. Deze zat muurvast, heb ik volledig gedemonteerd en terug in elkaar gezet. Enkel krijg ik het messing buisje met spray-bar niet vastgezet. Langs de ene kant is er een moertje, aan de andere kant een circlip om deze spray-bar tegen te houden. De positie van de spray-bar is uiterst belangrijk en mag niet verdraaien. Maar ik krijg dit niet vastgezet, het kan verdraaid worden. Draai ik het strakker aan, dan houdt de circlips het niet meer. Weet iemand hier misschien een oplossing voor? Ik ben ook niet echt bekend met dit type carburator.

Op de foto heb ik aangeduid waarover het gaat.

 

Hallo Kurt,
De spray bar moet een beetje strak in het carburateur huis passen en licht aangedraaid worden, de naald met sleuf soepel in de spray bar glijden.
Als je de borgring lostrekt is alles te veel geforceerd en nog vuil.
Deze motoren werden veelal gedraaid met een brandstof met wonderolie.
Een tijdje stilstaan was desastreus, alles ging vastzitten.
Met geduld en veel inweken krijg je alles wel los.
Ik heb goed resultaten geboekt door de motor onderdelen 2 weken in de glycol te weken.
(Auto koelvloeistof van de Gamma) Daarna een uur in de ultrasoon reiniger met Tickopur R33 en warm water te reinigen.

De Dynamix carburateur is gehaat en geliefd.
Goed afgesteld een droom van een carburateur.
Bij dit type caburateur werkt het afstellen van de naalden precies contra als andere carburateurs , rijker zetten is indraaien van de stationair naald.
De hoofdnaald moet je wel uitdraaien om rijker te zetten.
Zie op de foto een aangebracht boutje om het uitvallen van de schuif te borgen.
Als de schuif te ver openging of het armpje viel er van af dan verloor je de schuif en de naald.

De dynamix carburateurs zijn nog volop 2e hands te koop , recent heb ik er nog 2 gekocht bij Henk RC modelbouw in Veendam.
Via marktplaats kan je hem bereiken.
Hij heeft een enorme verzameling Nitro motoren en onderdelen

 

Gestaag groeit de verzameling mallen, bijna zover om cockpits te trekken.
Van elke 3 d print voor de zekerheid een afdruk gemaakt.
De afdrukken nog volgieten met acryllic one. Met de acryllic one eindvorm kan dan uiteindelijk de cockpit worden vacuüm getrokken.
Het is ook nog mogelijk een koolstof afdruk te maken van de mal en de dan ontstane cockpit in kleur te spuiten.
De motorkap van de Mystic is ook uit de mal. De motorkap is gemaakt door eerst 80 grams keeper weefsel in de mal te lamineren en de koolstof doek als 2e laag nat over het keeper weefsel te lamineren.
Zo kom je de winter wel door.

 

Mallen maken is veel werk vind ik, vooral als je maar 1 model bouwt. Vandaar dat ik meestal de lost-foam methode gebruik. Het resultaat is dan iets minder (het hangt ervan af hoeveel tijd en moeite erin gestoken wordt).

Voor een cockpit kan je niet anders dan met een mal werken. Ik ben er eentje aan het schuren voor de curare, daar stond en uitgesneden PET-fles op. Dit wil ik toch een beetje netter. De lijmrestjes zitten nog op de romp waar vermoedelijk een originele gezeten heeft, ik vermoed dat die verloren of stuk gegaan is.

Wat de dynamix carburator betreft, ik heb die netjes volledig kunnen reinigen, alles glijdt en draait soepel. Maar de spraybar zit er vrij los in, niet klemmend. Dus ik krijg die niet vastgezet met het moertje. Ik ben aan het overwegen om er een dropje metaal epoxy of iets in de aard van locktite erop te doen. Als ik nu de hoofdregelnaald verdraai, draait de spraybar mee. Ik heb eens ergens gelezen dat het een soort perspassing zou zijn origineel, maar dat is het alleszins niet bij deze. Ik heb nog wel een TN carb liggen, maar ik herinner me die als niet het meest verfijnde mechaniekje qua resultaat in afregelen. Het is snel uitgewisseld op een teststand, ik zie wel wat het geeft.

De curare heeft ook het gatenpatroon voor een OS61, en daar heb ik er wel een paar van liggen. Dat zijn mijn beste en betrouwbaarste motoren waar ik ooit mee vloog.

 

Voor de Curare cockpit is een mal van gips gemaakt en kon je een cockpit in vacuüm getrokken PVC bestellen voor € 12,50 bij Hobby in.
De vacuüm machine is weer operationeel en staat in Nederweert, ook de mallen zijn mee gegaan.
Als je een PB stuurt geef ik je het e-mailadres.

 

Ik dacht dat de vacuüm machine ook naar Aerobertics was gegaan??
Mooi kapje Ed
Wat de dynamix betreft, ik ben een absolute fan, je moet wel doorhebben hoe die werkt inderdaad.

 

Terwijl de epoxy delen en mallen van de mallen nog goed moeten door harden voor de volgende bewerkingen de romp van de Atlas in vorm brengen.
De constructie en opbouw is van een ver verleden, heel veel beeldhouwwerk.
Omdat de constructie is aangepast aan een afneembare cockpit en de sterkte niet meer wordt ondersteund door de bovenconstructie is het gehele motor compartiment bekleed met 80 gram glasweefsel.
De motor is opgehangen aan een 6 mm multiplex spant wat rondom is voorzien van massief balsa.
De brandstof versie had een houten motordrager welke werd ondersteund door de spanten.
Nu weer houtjes lijmen om de flow in de vorm te houden.

 

Een cockpit voor een Curare 20, 40en 60 kun je ook kopen via Ratzo modellbau : https://www.ratzo-modellbau.de/bausätze

Grt,

Arnoud.

 

Bedankt, ik kende Ratzo wel, maar had er niet meer aan gedacht.
Ik heb hem een mail gestuurd, direct ook voor een curare 20 want die heb ik ook liggen zonder cockpit (en voorlopig vind ik de vleugel ervan ook niet meer, maar die moet hier wel ergens liggen)

 

Wat een verschil met het bouwen van vroeger, in 5 uur tijd monteer je een vlieg klare ARF.
Alles klopt en is goed doordacht.
Alle onderdelen zijn genummerd en per onderdeel verpakt.
Dit is de Ventique ontworpen de Quique Somenzini, Quique is de wereld kampioen F3A van 2007 en voormalig winnaar van het TOC in Las Vegas.
Het model weegt met een 5000 ma accu vliegklaar 3000 Gram.
Het model vervangt mijn10 jaar oude EDGE 540.
Na 550 + vluchten mag dit model met pensioen.
De Ventique is op het veld in 30 seconden zonder gereedschap gemonteerd.