Ha Peter,
Het fotovraagstuk was opgelost, ik heb de vrijheid genomen om nog maar even van je toestemming gebruik te maken. De Impuls en de Taurus waren tenslotte eigenlijk best wel met elkaar verwant. De uitersten voor wat betreft de bestuurbare modellen in de beginperiode van de Nederlandse modelbesturing.
Een scan uit het boekje 'Radiobesturing' van Evert Kreulen.
Onder het voorwoord is vermeld de datum september 1964.
Dit was de eerste foto van de Taurus die ik in mijn jeugd onder ogen kreeg. Veel apparatuur succesvol gebouwd bleef later toch altijd de wens ééns een Taurus te bouwen en te vliegen. Later kon ik aan een goede scan van een tekening komen en heb de vertaalslag naar metrische maten gemaakt.
De Taurus waarmee ik zelf vlieg is inmiddels 10 jaar oud en heeft uiteindelijk het kleurschema gekregen van de Taurus waarmee Ed Kazmirski in 1962 kampioen werd in 'The USA'. De romp van de Taurus uit 1962 is momenteel nog te bewonderen in het AMA museum in Muncie, USA.
De vleugels van de Taurus uit het museum zijn ruim een jaar ouder dan de romp heb ik ontdekt en komen van het éérste succesvolle exemplaar van 'Kaz' uit 1961. Deze combinatie (romp 1962 en vleugels 1961) is in 1963 door 'Kaz' gebruikt in Genk, België tijdens de wereldkampioenschappen aldaar.
Op de foto, Maria Vanvreede van het AMA museum, Bob Noll en links Michael Smith, directeur van het AMA museum.
Maria en Michael hebben indertijd voor mij extra metingen gedaan aan het model, met name voor wat betreft de afmetingen van de vleugel(set). Maria heeft nog eens enorm veel documenten en tijdschriften voor me doorgeworsteld om informatie over de geschiedenis voor mij boven water te krijgen, dit voor wat betreft een Taurus van Les Fruh, een vriend van Ed Kazmirski.
Voor wat uiterlijk vertoon is er weinig verschil, zie de foto's.
Voor wat betreft de besturing ben ik wat verder gegaan op de weg die Ed Kazmirski altijd nastreefde, een zo constant mogelijke vliegsnelheid.
De Taurus heeft als hoofdkenmerk een enorm dikke vleugel, 19% van de koorde, hetgeen het toestel weinig in snelheid doet toenemen in de omlaaggaande vliegrichtingen tijdens het ''pattern'' vliegen, kunstvlucht.
Ikzelf heb mijn model voorzien van cruisecontrol, een systeem dat de vliegsnelheid constant houdt. De regeling kent daarbij twee te onderscheiden regelalgoritmes, voortstuwen en remmen.
Omdat de Taurus geen zichtbare tank heeft is er eveneens in een brandstofniveau-meting voorzien, zichtbaar op het display, 0 - 100 % van de datacomputer. Ik kan eventueel de landingsschijnwerper in laten schakelen als het brandstofniveau tijdens de vlucht te laag wordt, veilig in de wintermaanden bij een soms erg snel invallende duisternis en met het oog op een riskante buitenlanding.
Verder kunnen tijdens de vlucht metingen gedaan worden welke in de computer worden opgeslagen, vliegsnelheid, brandstofniveau, motortoerental, motortemperatuur (combustion heat temperture) en het elektrisch verbruik van de additionele elektronica die aan de proportionele besturing is toegevoegd.
Nog twee extra kenmerken van de Taurus zijn de al even eerder genoemde lange romp, oorsponkelijk bedoeld om bij de tip-tip besturing de stuurbewegingen uit te dempen en de wiel remmen, in de USA nodig om óók de taxi maneuver 'hangar' uit te kunnen voeren.
Ed Kazmirski gebruikte één van de eerste van de serie 7,5 cc VECO RC motoren waarover ik nog heb gecorrespondeerd met Clarence Lee (USA) om hierover het fijne te weten. Hij kon mij het één cijferige serienummer maar zelfs ook nog de datum van assemblage nog mededelen! Bob Dunham (Orbit) had eveneens één van de motoren van de eerste serie ontvangen.
Ik gebruik een MVVS 10 cc voor aandrijving om voor de snelheidsregeling extra vermogen te hebben. De motor is voorzien van een brandstof-drukregeling naar eigen ontwerp en constructie en een aangepaste carburateur om ook in het middenbereik aan vermogen een goede brandstof/lucht verhouding te hebben, nodig voor het juist functioneren van de snelheidsregeling. (cruise control)
De motor loopt op methanol,10 % synthetische olie en nitromethaan en is voor bewaking van de temperatuur van signalering voorzien om te lage, normale en een te hoge temperatuur aan te geven. Een overschrijding van de maximum temperatuur tijdens de vlucht is na de landing eveneens nog zichtbaar.
Eerder heeft een HB 10 cc in de Taurus gemonteerd gezeten en op de boutgaten past ook een OS Max 61FX reservemotor met een gemodificeerde Moki carburateur.
Oorspronkelijk was de Taurus dus ontworpen voor tip-tip besturing waarbij Ed Kazmirski de beschikking had over de modernste Orbit apparatuur, de apparatuur die in omloop gebracht door Bob Dunham, een vriend van 'KAZ'.
Ikzelf gebruik nog steeds mijn ruim 35 jaar oude analoge Multiplex transmitter die voorzien is van een uitschakelbare mixer die de roer correcties onder zijn hoede heeft om het haakeffect te corrigeren. De mechanische aansturing van de rolroeren heeft dus geen 'differentiaal'. Voordeel heeft dit tijdens de rugvlucht waarbij de correctie de juiste kant op is. De zender is verder voorzien van reductieschakelaars op 'hoogte' en 'rol' maar géén expo. De cruisecontrol kent drie 'modi' die met een keuzeschakelaar op de zender gekozen kunnen worden. Deze schakelaar gebruik ik tevens om samples van de metingen in de Robbe Bordcomputer op te slaan.
Taurus, het werkelijk eerste ‘full house’ kunstvluchtmodel, indertijd wereldwijd bekend in alle landen waar modelvliegen een redelijke ontwikkeling had doorgemaakt.
Taurus Flyer
Het fotovraagstuk was opgelost, ik heb de vrijheid genomen om nog maar even van je toestemming gebruik te maken. De Impuls en de Taurus waren tenslotte eigenlijk best wel met elkaar verwant. De uitersten voor wat betreft de bestuurbare modellen in de beginperiode van de Nederlandse modelbesturing.
Een scan uit het boekje 'Radiobesturing' van Evert Kreulen.
Onder het voorwoord is vermeld de datum september 1964.
Dit was de eerste foto van de Taurus die ik in mijn jeugd onder ogen kreeg. Veel apparatuur succesvol gebouwd bleef later toch altijd de wens ééns een Taurus te bouwen en te vliegen. Later kon ik aan een goede scan van een tekening komen en heb de vertaalslag naar metrische maten gemaakt.
De Taurus waarmee ik zelf vlieg is inmiddels 10 jaar oud en heeft uiteindelijk het kleurschema gekregen van de Taurus waarmee Ed Kazmirski in 1962 kampioen werd in 'The USA'. De romp van de Taurus uit 1962 is momenteel nog te bewonderen in het AMA museum in Muncie, USA.
De vleugels van de Taurus uit het museum zijn ruim een jaar ouder dan de romp heb ik ontdekt en komen van het éérste succesvolle exemplaar van 'Kaz' uit 1961. Deze combinatie (romp 1962 en vleugels 1961) is in 1963 door 'Kaz' gebruikt in Genk, België tijdens de wereldkampioenschappen aldaar.
Op de foto, Maria Vanvreede van het AMA museum, Bob Noll en links Michael Smith, directeur van het AMA museum.
Maria en Michael hebben indertijd voor mij extra metingen gedaan aan het model, met name voor wat betreft de afmetingen van de vleugel(set). Maria heeft nog eens enorm veel documenten en tijdschriften voor me doorgeworsteld om informatie over de geschiedenis voor mij boven water te krijgen, dit voor wat betreft een Taurus van Les Fruh, een vriend van Ed Kazmirski.
Voor wat uiterlijk vertoon is er weinig verschil, zie de foto's.
Voor wat betreft de besturing ben ik wat verder gegaan op de weg die Ed Kazmirski altijd nastreefde, een zo constant mogelijke vliegsnelheid.
De Taurus heeft als hoofdkenmerk een enorm dikke vleugel, 19% van de koorde, hetgeen het toestel weinig in snelheid doet toenemen in de omlaaggaande vliegrichtingen tijdens het ''pattern'' vliegen, kunstvlucht.
Ikzelf heb mijn model voorzien van cruisecontrol, een systeem dat de vliegsnelheid constant houdt. De regeling kent daarbij twee te onderscheiden regelalgoritmes, voortstuwen en remmen.
Omdat de Taurus geen zichtbare tank heeft is er eveneens in een brandstofniveau-meting voorzien, zichtbaar op het display, 0 - 100 % van de datacomputer. Ik kan eventueel de landingsschijnwerper in laten schakelen als het brandstofniveau tijdens de vlucht te laag wordt, veilig in de wintermaanden bij een soms erg snel invallende duisternis en met het oog op een riskante buitenlanding.
Verder kunnen tijdens de vlucht metingen gedaan worden welke in de computer worden opgeslagen, vliegsnelheid, brandstofniveau, motortoerental, motortemperatuur (combustion heat temperture) en het elektrisch verbruik van de additionele elektronica die aan de proportionele besturing is toegevoegd.
Nog twee extra kenmerken van de Taurus zijn de al even eerder genoemde lange romp, oorsponkelijk bedoeld om bij de tip-tip besturing de stuurbewegingen uit te dempen en de wiel remmen, in de USA nodig om óók de taxi maneuver 'hangar' uit te kunnen voeren.
Ed Kazmirski gebruikte één van de eerste van de serie 7,5 cc VECO RC motoren waarover ik nog heb gecorrespondeerd met Clarence Lee (USA) om hierover het fijne te weten. Hij kon mij het één cijferige serienummer maar zelfs ook nog de datum van assemblage nog mededelen! Bob Dunham (Orbit) had eveneens één van de motoren van de eerste serie ontvangen.
Ik gebruik een MVVS 10 cc voor aandrijving om voor de snelheidsregeling extra vermogen te hebben. De motor is voorzien van een brandstof-drukregeling naar eigen ontwerp en constructie en een aangepaste carburateur om ook in het middenbereik aan vermogen een goede brandstof/lucht verhouding te hebben, nodig voor het juist functioneren van de snelheidsregeling. (cruise control)
De motor loopt op methanol,10 % synthetische olie en nitromethaan en is voor bewaking van de temperatuur van signalering voorzien om te lage, normale en een te hoge temperatuur aan te geven. Een overschrijding van de maximum temperatuur tijdens de vlucht is na de landing eveneens nog zichtbaar.
Eerder heeft een HB 10 cc in de Taurus gemonteerd gezeten en op de boutgaten past ook een OS Max 61FX reservemotor met een gemodificeerde Moki carburateur.
Oorspronkelijk was de Taurus dus ontworpen voor tip-tip besturing waarbij Ed Kazmirski de beschikking had over de modernste Orbit apparatuur, de apparatuur die in omloop gebracht door Bob Dunham, een vriend van 'KAZ'.
Ikzelf gebruik nog steeds mijn ruim 35 jaar oude analoge Multiplex transmitter die voorzien is van een uitschakelbare mixer die de roer correcties onder zijn hoede heeft om het haakeffect te corrigeren. De mechanische aansturing van de rolroeren heeft dus geen 'differentiaal'. Voordeel heeft dit tijdens de rugvlucht waarbij de correctie de juiste kant op is. De zender is verder voorzien van reductieschakelaars op 'hoogte' en 'rol' maar géén expo. De cruisecontrol kent drie 'modi' die met een keuzeschakelaar op de zender gekozen kunnen worden. Deze schakelaar gebruik ik tevens om samples van de metingen in de Robbe Bordcomputer op te slaan.
Taurus, het werkelijk eerste ‘full house’ kunstvluchtmodel, indertijd wereldwijd bekend in alle landen waar modelvliegen een redelijke ontwikkeling had doorgemaakt.
Taurus Flyer
Laatst bewerkt door een moderator:
