Sagitta tekening KNVvL

Toen ik in 1960 14 jaar was en lid van de Gooische Zweefvliegclub, was er een lid (Joop Jongbloed) die een Sagitta had. Was toen het neusje van de zalm, ik vond 'm prachtig. Jammergenoeg is het ontwerp later overvleugeld door de glasvezelgeneratie...

@Harry van Melick: Voor een schaalkist toch wel jammer dat er geen mannetje in zit (al was het maar een smurf). Zeker met die druppelcockpit valt het wel erg op als-ie leeg is... maar verder issie prachtig.
O, en voor de schaalbouwers: die cockpitkap scharnierde niet maar schoof naar achteren op een rail...

 

Dirk,

Bedankt voor je reaktie. Moet zeggen dat ik wel het een een ander opsteek van jouw kennis in andere topics. Er zitten op dit forum een aantal mensen die ietsje meer verstand hebben van de zaken waar ik mee bezig ben. Ook met betrekking tot het gebruik van moderne bouwmaterialen.
Heb zelf een totaal andere achtergrond (elektrotechniek) en dus nooit iets geleerd over aerodynamica en werktuigbouw. Probeer via diverse fora (Modelbouwforum, Rc-Groups, RC-Network) me in de materie te verdiepen (mijn probleem met Rc-Groups is dat ik moeite heb met Engels....).
Jij en andere forumleden zijn dus een geweldige steun voor mij. Tis natuurlijk wel zo dat ik ontzettend "domme" vragen kan stellen

Nogmaals bedankt (en trouwens ook Harry) "and keep up the good works"!!!

 

Domme vragen bestaan niet.
Niet vragen, dat is DOM!


Dirk.

 

Beetje offtopic maar toch: het uithalen naar de Eppler profielen begrijp ik ook niet zo goed. Toevalligerwijze heb ik ook een Junior Sport liggen en die vliegt inderdaad goed. Met betrekking tot E205: een legendarische zwever met een E205 is de Sagitta 900, niet te verwarren met de Alsema Sagitta.
De Sagitta 900 is nog steeds een formidabel model. Tijdens het laatste wintertreffen van het VGT vloog er ook een die langer dan alle andere kisten boven bleef. Maar goed, dat is dan weer het verschil tussen theorie en praktijk.......

Ben zelf nog niet aan de Alsema Sagitta begonnen. Zij er al foto's van de bouw tot zover? Succes!!

 

@(Harry van Melick: Voor een schaalkist toch wel jammer dat er geen mannetje in zit (al was het maar een smurf). Zeker met die druppelcockpit valt het wel erg op als-ie leeg is... maar verder issie prachtig.
O, en voor de schaalbouwers: die cockpitkap scharnierde niet maar schoof naar achteren op een rail)

Helemaal mee eens, overigens bestaat bij mij de canopy ook uit 2 delen waarvan het voorste gedeelte, zoals bij de originele, een vast windscherm is.
Dit maakt het bouwen er overigens niet eenvoudiger op want het is vrij veel werk om dit perfect te krijgen, tevens zou hij eigenlijk boven en onder remkleppen moeten hebben.

Over het juiste profiel ga ik verder niet discussiëren maar voor wat betreft E205 en E193 is ook de Engelstalige literatuur het met het Duitse verhaal eens.

Het door mij voorgestelde profiel is gebaseerd op mijn (matigde) kennis van de aerodynamica bij lage Reynolds getallen en gecombineerd met zo'n 25 jaar ervaring in de wedstrijd-vliegerij.

Het SD 7037 was zo'n 15 a 20 jaar geleden het profiel bij F3J.

De reglementswijzigingen (15 minuten "Fly Off"), super korte starts en de CAD-CAM -CFK-GFK bouwmethode hebben de F3B en F3J toestellen zodanig veranderd dat dit profiel uit gebruik is geraakt.
Zonder flaps en super sterke vleugels (huidige start-methode) kom je op vandaag nergens meer.
Als ik persoonlijk de KNVvL Sagitta zou bouwen kwam er SD 7037 op.

Harry

 

Hartmud Siegman's schrijfstijl is altijd een beetje apart en prikkelend gesteld. Daar moet je doorheen lezen. Wat hij aangeeft is, dat als je de keuze hebt, neem dan Clarck-Y ipv. E205, maar je moet je er ook niet al te druk om maken. De verschillen zijn niet levensbedreigend voor de kist.

Dirk.

 

Profiel

Recent heb ik een zwever (bergfalke) gebouwd en zat ook een beetje met dit probleem.
Ik ben dan maar zelf het profiel van mijn toestel impirisch (op het gevoel) gaan bepalen.
(zie foto van wortel-en tipprofiel)
Ik heb me gebaseerd op een Clarc Y.
Ik heb er aan de vleugelwortel wat meer Philips entry toegevoegd om de stabiliteit te optimaliseren.
Zie discussie op dit forum (bouwverslag bergfalke mu 13 3m)
Een Clarc Y is en blijft nog altijd een vaste waarde met zeer goede(realistisch vliegbeeld) vliegeigenschappen.
Het is een profiel die nog steeds veel gebruikt wordt bij schaalmodelzwevers.
Ter illustratie de site van Retroplane.
Daar zul op filmpjes merken dat zwevers met een Clarc Y het zeer goed doen.
Neem bij voorbeeld de Harbinger van 3m, om maar iets te zeggen.

 

Profiel

 

profiel

Als je even grasduint in de databank betreffende vleugelprofielen zul je (indien je wel een beetje gevoel voor vorm hebt) merken dat de meeste Seligprofielen (vb: s7055 en SA7035) in feite lichte variaties zijn van de clarc Y en de E205.
Vermijd het gebruik van dit achterhaald cirrus-profiel want bij dit profiel dat in feite geen echt clarc Y profiel is niet genoeg Philips-Entry bezit.
Philips-Entry is de lichte cromming onderaan de aanvalsboord (voorkant profiel).
Het is een term die voor de eerste maal ter sprake kwam bij het ontwerp van de Bird of Time in de jaren 70 van vorige eeuw. (Zie bouwhandleiding Bird of Time)

Een goede combinatie kan zijn een E205 of variant 11% vleugelwortel evoluerend naar een clarc Y aan de tippen.
In dit geval zal de Philips-Entry afnemen naar de tippen toe wat een betere wijze is om zonder wash-out de stabiliteit te bewerkstelligen.
Ik ben persoonlijk geen voorstander van wash-out gezien dit ongewenste vleugeltrillingen kan veroorzaken bij bepaalde snelheden.

Vergeet ook vooral niet 'een schaalzwever is geen FB3 toestel'.
Een schaalmodel moet ergens een realistisch vliegbeeld hebben.
Met minder dan 11% dikte zal je toestel iets te vlug vliegen voor een schaalzwever (geen realistisch vliegbeeld).
In geval van 11% zal de zwever een realistisch snelheid ontwikkelen, een goede lifteigenschap hebben en nog voldoende penetreren.
Heb absoluut geen schrik dat hij daar zal blijven hangen (tegen wind).
Ik heb deze zomer de profielen (houten mallen) getest bij zwaar weer op de helling (site:Colombiers in Noord-Frankrijk) en het toestel (MU 13) deed
het uitstekend met deze profielen.
Gezien de Sagitta en mijn Mu 13 ongeveer dezelfde vleugelgeometry bezitten kan je ervan uitgaan dat deze profielen het eveneens goed zouden doen bij de Sagitta.

 

bouw

Enige tijd geleden begonnen met de bouw van de romp.
Probeer er een nieuw topic met bouwverslag van te maken, misschien lukt het...

Tot nu toe had ik wat moeite om fotoos op het forum te plaatsen maar heb hulp (en serverruimte) gekregen!!

Groetjes E-zwever.

 

Nog vorderingen?

Ezwever,
In november schreef je dat je met de romp bent begonnen. Ben erg benieuwd naar de vorderingen. Enige tijd geleden de sagita in het aviadrome gezien en je draadje doorgelezen. In Engeland is een tekening te koop bij TrapletShop.
Voor nu nog te veel projecten liggen maar wil hem zeker nog bouwen!

Heb je misschien foto's?

Gr.

Gait

 

Vandaag, 8-01-2012 de 'maiden' van mijn 2de Sagitta013 gemaakt, de eerste vlucht was gelijk meer dan een half uur.
Het weer was werkelijk fantastisch, zo'n 20 graden, geen wind en wolken.
Wel was het licht zeer fel hierdoor het was thermiek-vliegen vrij risicovol dit door het slechte zicht.

Op de derde foto is de bodemgesteldheid van ons veld goed te zien. kei en keihard, en met keien om deze reden heb ik het hoofdwiel van een schokdemper voorzien en het wat meer naar voren geplaatst.

Het toestel; 5855 gram met een vleugelbelasting van 60,55 gr/dm2, het profiel HQ3,5/13.
De rolroerwerking is ondanks de 40% expo erg direct, ik moet nog even uitzoeken waar dit aan ligt

 

MOOIIIIII!!! Van harte met de maiden. Als ik naar de cockpit kijk heb ik het e.e.a toch goed afgekeken. Vandaag de puntjes op de I kunnen zetten op mijn Sagitta. Gewicht is 2752 gram, op 3 meter span. De piloot heeft nóg een extra afslankkuur gehad, die is nog lichter geworden.

Aankomende zondag geef ik die van mij de maiden.

 

Mooi Project Harry en fijn dat de maiden goed is verlopen. Het bouwen van de Sagitta volgens het KNvvL plan staat nog steeds op de lijst...
Overigens ben ik wel benieuwd naar die oplossing die je voor het wiel hebt toegepast. Groeten, Maarten

 

@(Overigens ben ik wel benieuwd naar die oplossing die je voor het wiel hebt toegepast.)

Maarten, ik hoop dat het zo duidelijk is.

Omdat de wielas vanuit het midden meer naar achteren is geplaatst wordt het voorste montage-punt alleen op druk belast.
Een m4 boutje met een rubber 'grommet', handvast is voldoende, hierdoor zit er ook genoeg beweging in voor het inveren van het wiel.

Het is een systeem dat ik, tot volle tevredenheid, al meer heb toegepast.
Mijn toekomstig project, een Weihe 50 (5 meter) krijgt het zelfde systeem alleen dan ook nog met een rem op het wiel.

 

Harry bedankt voor de foto's, mooi systeem. Deze oplossing ga ik ook graag toepassen!

 

Mooi gemaakt, maar heeft het wiel door de tweepunts bevestiging niet te veel zijdelingse bewegingsvrijheid bij een slippende landing?
Twee rubber ophangingen ipv één zou het m.i. beter kunnen maken.

Rick

 

@(Mooi gemaakt, maar heeft het wiel door de tweepunts bevestiging niet te veel zijdelingse bewegingsvrijheid bij een slippende landing?
Twee rubber ophangingen ipv één zou het m.i. beter kunnen maken.)

Rick, dan zou ik het gat in de romp daar waar het wiel zit aan de zijkanten ruimer moeten maken en dat is dan weer aerodynamisch niet wenselijk.
Het wiel en de wielophanging zijn zijdelings begrenst door de spant (zichtbaar op de foto) en het gat in de romp, zijwaartse speling is er niet.

Harry

 

Weliswaar betreft het hier de Alsema Sagitta maar e.e.a. is een weinig

Doordat ik al jaren met een Sagitta013 vlieg kom je zo nu en dan in contact met mensen die de 'full size' hebben gevlogen of nog vliegen.
Zo raakte ik onlangs in gesprek met een gepensioneerde hoofd-instucteur van Terlet die in Spanje vakantie was. Hij is nog door de ontwerper van de Sagitta, Piet Alsema 'uitgecheckt' op dit toestel vertelde hij mij.

In zijn tijd als instructeur heeft hij, in opdracht van de RLD, testvluchten met de Sagitta uitgevoerd. Tegenwoordig corresponderen we nog met elkaar, een citaat uit onze correspondentie wil ik jullie niet onthouden:

Citaat: Terlet heeft in de 70ger jaren drie Sagittas gehad. Het echte ontwerp vond ik niet zo lekker vliegen qua stabiliteit. Voor de RLD heb ik er wat flutterproeven mee gedaan, als je de knupppel los liet en een klap gaf –links,rechts – dan dempte de rolbeweging niet uit. de topsnelheid werd daarom begrensd tot 160 kmh max.
In de vrille deed ie het uitstekend, maar de herstel vergde aandacht.

Nog meer 'uit eerste hand' kun je informatie niet hebben, gelukkig hebben mijn Sagitta's hier geen last van en van de 'Reichard' Sagitta's is mij hieromtrent ook niets bekend.

Harry

 

Het is maar erg de vraag in hoeverre profiel en wash out van de model-Sagitta's overeenkomen met het origineel... dat kan natuurlijk alles schelen.
Harry, heet die instructeur toevallig Jan Koek?