Snurren.
Mijn eerste echte LB trainer. Bouwjaar 1966
Bouwdoosje van SEMO (Zweden).
Bijzonderheid: de vleugel was in twee delen (voor- en achter het dikste punt) hol gefreesd. De overlap aan de binnenkant was een balkje 10 x10 (of zo iets) over de volle spanwijdte.
Hierdoor liep ook de bout, waarop de tuimelaar draait.
Het was de opvolger van mijn Loe Lap geval waaruit, toen dit model langzaam uit elkaar viel, de Webra Record motor werd overgenomen.
Ook vloog ik hiermee voor het eerst aan stalen (Suls) lijnen, wat een enorme verbetering van de bestuurbaarheid bracht. Meer dan een enkele wingover en mooie starts en landingen zijn er nooit mee gemaakt. Maar ik kon het dan ook wel bijna met de ogen dicht, het heeft enorm geholpen bij het later aanleren van kunstvlucht.
In 1968 heb ik als opvolger een Mini Suppi gebouwd en heb daarmee het 1/2 FAI kunstvlucht programma geleerd en ben ik voor het eerst aan wedstrijden gaan meedoen.
Ergens in de dia verzameling van mijn vader zou nog een kleurenfoto kunnen zitten. Als ik die vind zal ik deze plaatsen. Kleuren waren ivoor wit (Graupner Spannfix Immun), warm rood (Universal Lack) en lichtblauw (Humbrol) voor de cockpit.
