Elektronisch geactiveerd parachutesysteem mogelijk?

Ik vraag me af of het mogelijk is om bij een kleine modelraket de parachute 'elektronisch', dus d.m.v. een magneetje of servo, er uit te werpen.

In het eerste deel van het filmpje hieronder is te zien wat ik bedoel:


Mijn vader is erg handig met elektronica en vindt het interessant om met een eletronische timer en een motortje/elektromagneetje de parachute uit te werpen in plaats van met de afwerplading van de raketmotor. Maar voorzover ik weet zit in elke (officieel goedgekeurde) raketmotor een afwerplading, behalve in de boostermotoren die een ontsteeklading hebben om de volgende trap te ontsteken.
Het is natuurlijk ook de vraag of dat is toegestaan.
Ik weet niet of er mensen zijn die hier ervaring mee hebben omdat zulke systemen volgens mij alleen bij highpower rocketry worden gebruikt.

 

...

...

 

NOOOOOOOIT booster motoren (0 delay motoren ) en gewone doorelkaar gebruiken in een cluster. Ze hebben een verschillende trust curve en het is dan bijna niet mogelijk om een normale vlucht te maken.

Ook bij hpr modellen is het zeer moeilijk om op die wijze een rechte vlucht te maken.


Als je een simple timer wilt kun je ook bij de wibra voor 50 ct een opdraai beestje kopen en daar een timer mee maken. Die dingen werken super. uit stootlading kan ook met een elastiekje.


voor simpele timers even op het duitse raketten forum kijken. Daar kun je wel een en ander vinden. Ook apogee meters (magier ) zijn daar wel te vinden.

 

...

...

 

Hoi kj

Door door langer of korter te persen tijdens het productie proces van de motoren, kun je de brandtijd van de motor beinvloeden. Als je dus eerst een drijflading perst en dan een vertragings lading. dan heeft de motor met vertraging langer in de pers gezeten en zal dus trager branden.

Zet maar eens een paar Estes motoren in een goede testbank. dan kun je het verschil zien.

Heb ik namelijk ook gedaan na dat ik problemen had met een cluster van Estes motoren.
D12-0 brand korter dan een D12-7.
Dan zul je zien dat de stuwkracht curve van de motoren is dus verre van gelijk is en de Estes informatie dus gewoon niet klopt. Er komt ook lang geen 20N/sec uit zo'n motor.

Verder is de stuwkracht die door de vertraging geleverd word idd verwaarloosbaar maar de basedrag niet. Die zal de raket na het uitbranden dus nog een beetje verder uit zijn baan trekken. Ook al zitten de motoren zo veel mogelijk in het midden.

Spin stabilisatie is een optie mits je de raket snel genoeg laat draaien. Maar dan moet je wel heel goed weten wat je doet anders maak je het probleem alleen erger.

 

:sleepy: raar dat je een eerder geplaatst bericht met curve overzichtafbeelding niet kan verwijderen als je hem hebt geplaats

 

Op de Thrustcurve website wordt geen melding van dit fenomeen gemaakt. Zie ThrustCurve Hobby Rocket Motor Search

 

Hoi pleun

Volgens mij hebben ze bij de navro een hele mooie testbank en ik zou zeggen zet er een keer een paar Estes motren in. Dan kun je zelf het verschil ook zien.

Of hebben jullie bij de laatste motor test ook de test bank gesloopt ;-).

Maar je kunt natuurlijk ook gewoon een keer een raket riskeren en kijken of ik ongelijk heb. Maak dan wel een filmpje dan kan ik ook weer eens lachen.

verder trek ik me terug uit deze discussie.

Er is namelijk een grens aan de hoeveelheid domheid die ik in een week verwerken kan.

 

JH schreef
>Er is namelijk een grens aan de hoeveelheid domheid die ik in een week >verwerken kan.[/QUOTE]


Ik kan me nog een discussie herinneren tijdje geleden op dit forum van KJ met enkele ervaren rocketeers over het gebruik van een aspar, ook al zoiets doms en gevaarlijk. Hij promoot dit nog steeds op zijn vereniging en stelt het zelfs verplicht bij een een bepaalde diameter. Staat in zijn veiligheidsregels punt 6.

6. Anti Shift PArachute Ring (ASPAR): Voor modellen met een rompdiameter van 50 mm of groter en een rompbuislengte groter dan 600 mm moet een Anti Shift PArachute Ring of kortweg ASPAR in de rompbuis worden gelijmd. De ASPAR heeft als doel het voorkomen van verschuiven van de parachute gedurende de acceleratie van het model.

Ook in zijn nieuwe wedstrijd regels staat het.

• Maten GROTE-model:
  • Minimale rompbuislengte 600mm. met een minimale doorsnede van 50mm.(ASPAR verplicht)
    (De meerlengte mag een willekeurige diameter hebben.)

Je kan er op wachten dat zoiets een keer fout gaat aflopen.

 

Tja, de Aspar is ook niet mijn favoriet. Er zijn elegantere oplossingen, zoals bijvoorbeeld pistons.

Maar terug naar de het onderwerp. Het is inderdaad een leuk idee om de D-motortjes te testen. De NAVRO testbank is hier echter te grofstoffelijk voor, omdat we inderdaad een paar jaar terug een vorig tochal zwaar exemplaar behoorlijk hebben ontzet...
Leuk projectje voor in de winter.
En Jan-Hein, dan wou ik je toch nog even terugtrekken in de discussie met twee vragen:
1) Dus volgens jouw moet er niet alleen verschil zijn tussen D12-0's en D12-nogwat, maar ook tussen de D12-3, -5 en -7?
2) Is er dan ook verschil tussen verschillende productie batches van bv de D12-5? Ik heb geen idee hoe nauwkeurig men bij Estes is namelijk, dus een D12-5 uit 2002 kan misschien wel een D12-4,5 zijn en één uit 2005 misschien wel een D12-5,5.

 

Nog even inhaken op het oorspronkelijke onderwerp...

Als hij ook wat ervaring heeft met microcontrollers, zou hij misschien, in plaats van een timer, een kleine digitale druk (hoogte) sensor kunnen gebruiken. Wanneer de druk na de stijgvlucht dan weer toeneemt (= hoogste punt), werp je de parachute uit. Een timer is inderdaad natuurlijk veel simpeler, maar op deze manier zou je ook een log van de druksensor op kunnen slaan (mooi om daar een hoogte grafiekje van te maken).

 

klopt helemaal wat je zegt.

En bijna alle boordcomputers voor raketten hebben een druk sensor. Maar je kunt dan ook beter er een versnellings meter bij zetten.


Als je dan een beetje kunt rekenen krijg je een bijna perfecte hoogte meting.

 

Dat is wel leuk, zo'n grafiekje maar is er tussen 0 en 200 meter genoeg drukverschil om daarmee een accuraat je parachute uit te kunnen werpen?

Een versnellingsmeter lijkt mij inderdaad ook handiger

 

met alleen een versnellings meter ben je er niet. Je raket versneld niet constant. en als je horizontaal of recht omlaag vliegt dan meet je geen vertraging maar je komt dan wel heel snel dicht bij de grond.

Met een goede druk sensor kun tot 10 meter hoogte verschil meten.

 

Ja zeker,
Op de analoge hoogtemeters die we in vliegtuigen meenemen kan je een verschil van 10 meter al duidelijk aflezen.
Ik ken een digitale druksensor die een resolutie heeft van zelfs 15 cm! (Dus het drukverschil kan meten over een luchtkolom van 15 cm).

Het nadeel van een acceleratiesensor is dat ze meestal juist iets minder nauwkeurig zijn.
Je kan prima acceleratie meten, maar telkens met een kleine fout.
Als je dus langer meet, dan bouw je fout op fout op, met aan het eind een vrij grote afwijking (Zie ook Wiki artikel over 'Gegist bestek'/dead rekoning).

Maar omdat wij bij modelraketten maar zo'n korte tijd hoeven te meten, werkt het misschien alsnog wel goed. Als ik er ooit eens aan toe kom, wil ik het beide wel eens proberen!

groeten

 

Doordat je met een versnellingsmeter naukeuriger kunt meten dan met een druk sensor worden ze vaak samen gebruikt.

Simpel gesteld je gebruikt de druksensor om de fout in de versnellings meter te compenseren.

Ik denk dat deze mijnheer op dit moment een van de beste hoogte meters maakt die er te koop zijn.

En de prijs valt ook reuze mee (nee ik heb geen aandelen )

Louis Raketenseiten

 

Interessante site! Het ziet er uit dat die man aardig professioneel bezig is.